Γ. Μπαμπινιώτης: «Το πανεπιστήμιο να επιλέγει φοιτητές και όχι οι φοιτητές το πανεπιστήμιο…»

Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, μιλώντας στο Μπάμπη Παπαδημητρίου

Για τα πανεπιστήμια

«Το σημαντικό είναι ότι για πρώτη φορά η σύνοδος των πρυτάνεων ρητά είπε ότι το σύστημα επιλογής των υποψήφιων στα πανεπιστήμια πρέπει να αλλάξει. Είναι επιτακτική ανάγκη (αυτή είναι η ορολογία που χρησιμοποιήσαμε), αλλά με έναν τρόπο που να είναι υπεύθυνος, να είναι επεξεργασμένος, να είναι σοβαρός και να έχει και αποτελέσματα. Για αυτό συγκροτήσαμε μια επιτροπή που θα καθίσει να δουλέψει πάνω στο θέμα περισσότερο ως ομάδα εργασίας, με ειδικούς. Αυτό το πόρισμα, αυτή η εισήγηση θα έρθει σε μια έκτακτη συνάντηση των πρυτάνεων και μετά θα κάνουμε μία ημερίδα να συζητήσουμε ευρύτερα δημόσια το θέμα-να είναι μέσα η ΟΛΜΕ, να είναι το Υπουργείο, να είναι όλοι οι παράγοντες- ώστε να βγει κάτι επεξεργασμένο, χρήσιμο, αποτελεσματικό. Διότι το θέμα δεν είναι να πεις ότι θα αλλάξεις το σύστημα, αλλά με πιο τρόπο μπορείς να το αλλάξεις έτσι ώστε το μεν Λύκειο να επανακτήσει την ελευθερία του να έχει μία βαρύτητα».

«Το πανεπιστήμιο πρέπει να επιλέγει τους φοιτητές του και όχι οι φοιτητές το πανεπιστήμιο… Οι φοιτητές να δοκιμάζονται και να δοκιμάζουν τις επιθυμίες τους και τις δυνατότητες τους σε έναν προπανεπιστημιακό έτος (το είπαμε έτσι, μπορεί να είναι κάτι άλλο, να το προσδιορίσουμε διαφορετικά, αφήνω ένα περιθώριο σε αυτό γιατί θα βγουν από συζητήσεις). Αλλά το γενικό πλαίσιο είναι αυτό. Εμείς λέμε ως πρυτάνεις για τα πανεπιστήμια ότι το δυναμικό που μας έρχεται έχει πολύ μεγάλες ελλείψεις.

ΔΗΜ.: Είπατε το Λύκειο να αποκτήσει την αυτονομία του, να είναι μην είναι απλώς ένας θάλαμος προπαρασκευής σε υψηλή πίεση βεβαίως και το απολυτήριο του λυκείου να αποκτήσει και αυτό την ισχύ του. Είπατε να μπαίνουν οι άνθρωποι στα πανεπιστήμια της επιλογής τους που πριν από αυτό είναι να προσπαθήσουν να κάνουν αυτό το οποίο ονειρεύονται, θέλουν να γίνουν γιατροί; να γίνουν γιατροί, θέλουν να γίνουν κάτι άλλο; να δοκιμάσουν εκεί. Εδώ έχω και το ερώτημα: πολλοί από εμάς τους δημοσιογράφους, τους γονείς, γενικότερα την κοινωνία μας που σε ορισμένες στιγμές της τα θέλει όλα εύκολα σκέφτονται ότι η πρόταση σας θα καταλήξει τελικώς στο να γίνεται το βήμα από το Λύκειο στο πανεπιστήμιο εύκολο ή ευκολότερο και εν πάση περιπτώσει όλοι να πηγαίνουν στο πανεπιστήμιο. Αυτό εμένα προσωπικά μου δημιουργεί εξαιρετικά ερωτηματικά...

ΜΠ.: Βεβαίως και δικαίως

ΔΗΜ.: ...Είναι αυτή η πρόταση σας;

ΜΠ.: ...για αυτό δε μιλάμε για μία κατάργηση των εξετάσεων που θα ήταν ένας υπεραπλουστευτικός τρόπος και αν θέλετε και λαϊκίστικος και δεν ξέρω τι… Εμείς δεν είμαστε πολιτικοί, είμαστε πανεπιστημιακοί δάσκαλοι και πρέπει να δούμε τα πράγματα με πολύ μεγάλη σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Λέμε λοιπόν ότι αλλάζουμε το σύστημα επιλογής που σημαίνει ότι θα περάσει από ορισμένα κριτήρια ώστε να μπορεί κανείς να ξέρει αν μπορεί να προχωρήσει σε πανεπιστημιακές σπουδές. Πρώτον, η όλη του απόδοση στο Λύκειο. Ήδη αυτό είναι το κριτήριο που ισχύει στα περισσότερα πανεπιστήμια του κόσμου. Δεύτερον, τεστ τα οποία θα δώσουν τα πανεπιστήμια και μάλιστα τα τιμήματα και οι σχολές. Διότι η Νομική Αθηνών μπορεί να θέλει να δώσει μία βαρύτητα σε ορισμένα αντικείμενα και σε ορισμένα θέματα και σε ορισμένες γνώσεις που δεν θέλει το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, που δεν θέλει το Δημοκρίτειο της Θράκης. ¶ρα δημιουργείται και μία φυσιογνωμία των πανεπιστημίων μέσα από τις επιλογές τους.

ΔΗΜ.: Επομένως λέμε ότι τα πανεπιστήμια θα έχουν μέσα ακριβώς την συνταγματικώς κατοχυρωμένη αυτονομία τους ...

ΜΠ.: Ακριβώς

ΔΗΜ.: ...και την δυνατότητα να δίνουν έναν χαρακτήρα, μία φυσιογνωμία το καθένα στον εαυτό του...

ΜΠ.: ακριβώς.

ΔΗΜ.: ...έτσι ώστε εγώ να θέλω να σπουδάσω κοινωνιολογία στο Α Πανεπιστήμιο και όχι στο Β Πανεπιστήμιο…

ΜΠ.: Ακριβώς, πράγμα που δεν υπάρχει σήμερα. Σήμερα βρίσκεσαι από σπόντα ξεκινώντας από ένα Χ τμήμα σε ένα άλλο τμήμα το οποίο μπορεί να έχει ελάχιστη σχέση με αυτό που ξεκίνησες. Το σύστημα το οποίο λειτουργεί τώρα, δίνει ανθρώπους οι οποίοι έχουν αποστηθίσει μία πολύ συρρικνωμένη ύλη, αλλά αυτό δεν είναι κριτήριο για να επιλέξεις τους ανθρώπους για το πανεπιστήμιο, πρέπει να είναι πολύ πιο σύνθετο αυτό το κριτήριο. Δηλαδή η όλη απόδοσή του, τα τεστ των πανεπιστημίων και κυρίως αυτό το προπανεπιστημιακό έτος -ή όπως αλλιώς το πούμε- όπου μέσα θα μπορεί να δείξει τις δυνάμεις του αν μπορεί να συνεχίσει ή όχι και θα μπορούσε τελειώνοντας αυτό το έτος ή να συνεχίσει στα άλλα τρία έτη (που είναι η κανονική πορεία) ή να πάρει ένα τίτλο σπουδών ότι τελείωσε ένα προπανεπιστημιακό έτος ή ένα μεταλυκειακό τίτλο και αυτό να το χρησιμοποιήσει στην αγορά εργασίας.

ΔΗΜ.: Πότε θα περιμένουμε τα πρώτα συμπεράσματα της ομάδας εργασίας;

ΜΠ.: Τους επόμενους μήνες… θα μας πάρει κάποιο χρόνο… η δε Υπουργός Παιδείας είπε ότι αυτό όλο πρέπει να ενταχθεί μέσα στον εθνικό διάλογο. Εμείς το κατανοούμε. Αυτό που μόνο θέλουμε είναι να υπάρξουν σε ορατό χρόνο αποτελέσματα. Από το 1925 μέχρι το 1965, σαράντα χρόνια η επιλογή γινόταν από τα πανεπιστήμια. Από το '65 και πέρα άλλαξαν αυτά από μία δυσπιστία προς το πανεπιστήμιο, από μία ραθυμία των πανεπιστημίων.

ΔΗΜ.: Ή και από μία διάθεση της κυβέρνησης να ελέγξει καλύτερα ένα χώρο εξαιρετικά κρίσιμο...

ΜΠ.: Ε, πέστε το εσείς να μην το πω εγώ.



-----------------------------------------------------------------
ΣΚΑΪ, 26-04-04  (11:10)