ΕΔΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Βουλή των Ελλήνων

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑ΄
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΣΤ΄
Δευτέρα 22 Μαρτίου 2004
ΘΕΜΑΤΑ
1. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές, από το 19ο Γυμνάσιο Περιστερίου, το Δημοτικό σχολείο Αφιδνών Ανατολικής Αττικής, το 7ο Γυμνάσιο Περιστερίου, το Γυμνάσιο Κενουρίου Αιτωλοακαρνανίας, το 2ο και 7ο Τ.Ε.Ι. Πάτρας, το Γυμνάσιο Σταυροδρομίου Αχαΐας και το 2ο Γυμνάσιο Περιστερίου, σελ.
2. Ειδική Ημερήσια Διάταξή επί των Προγραμματικών Δηλώσεων της Κυβέρνησης, σελ.
3.Ονομαστική ψηφοφορία επί των Προγραμματικών Δηλώσεων και παροχή ψήφου εμπιστοσύνης της Βουλής προς την Κυβέρνηση, σελ.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙA΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΣΤ΄
Δευτέρα 22 Μαρτίου 2004
Αθήνα, σήμερα στις 22 Μαρτίου 2004, ημέρα Δευτέρα και ώρα 11.12΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία της Προέδρου αυτής κ. ΑΝΝΑΣ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (¶ννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Εισερχόμεθα στην
ΕΙΔΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ
ΤΗΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
Συνέχιση της συζητήσεως επί των Προγραμματικών Δηλώσεων της Κυβερνήσεως και ψηφοφορία για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης της Βουλής προς την Κυβέρνηση.
../..

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήριος Χατζηγάκης): Η κ. Συλβάνα Ράπτη έχει το λόγο.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ-ΣΥΛΒΑΝΑ ΡΑΠΤΗ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, θεωρώ μεγάλη τιμή το γεγονός ότι οι πολίτες της Α΄ Περιφέρειας της Αθήνας με εμπιστεύτηκαν και με επέλεξαν να εργαστώ για λογαριασμό τους και να τους εκπροσωπήσω στο Κοινοβούλιο. Θα προσπαθήσω να το κάνω όσο καλύτερα μπορώ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ζούμε σε μια εποχή όπου αλλάζουν όλα γύρω μας συνεχώς και γρήγορα. Πολύ γρήγορα. Οφείλουμε, λοιπόν, να είμαστε σε θέση όχι μόνο να παρακολουθούμε αυτές τις εξελίξεις αλλά να προσπαθούμε να τις προβλέπουμε και να επεμβαίνουμε δημιουργικά, για να δημιουργήσουμε το μέλλον συνειδητά.
Η παιδεία, η εκπαίδευση είναι ακριβώς το πεδίο δράσης το οποίο ενδείκνυται για τη διαμόρφωση του μέλλοντος των παιδιών μας και άρα για τη διαμόρφωση του μέλλοντος της χώρας μας. Ήταν, λοιπόν, μεγάλη ευχαρίστηση όταν ακούσαμε τον Πρόεδρο της Κυβερνήσεως, τον κύριο Πρωθυπουργό, να τοποθετεί την παιδεία πρώτη-πρώτη στις προτεραιότητες του κυβερνητικού του έργου. Όμως, δυστυχώς, πολύ σύντομα η ευχαρίστηση έγινε απογοήτευση. Και έγινε απογοήτευση όταν διαπιστώσαμε ότι από τα σαράντα πέντε λεπτά της ομιλίας του ο κ. Πρωθυπουργός αφιέρωσε στον τομέα της παιδείας, που ήταν πρώτη προτεραιότητα γι’ αυτόν, όπως μας είπε, μόλις ένα λεπτό και μερικά δευτερόλεπτα.
Σ΄ αυτόν το λίγο χρόνο τόνισε ότι η παιδεία είναι το προσωπικό του όραμα. Όμως, δεν μας το περιέγραψε. Χαρακτήρισε την παιδεία -και πολύ ορθώς, κατά τη γνώμη μας- γέφυρα που θα μας πάει στη νέα εποχή. Μόνο που δεν προσδιόρισε, δεν περιέγραψε τους πυλώνες πάνω στους οποίους θα στηριχθεί η γέφυρα αυτή. Την άφησε μετέωρη, στο πουθενά.
Δεσμεύτηκε για σταδιακή αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 5% του ΑΕΠ. Και εδώ, όμως, δεν προσδιόρισε πώς και από πού θα βρεθούν τα χρήματα αυτά.
Ανέφερε ως βασική αρχή στον τομέα της παιδείας το διάλογο, τη συνεννόηση, τη συναίνεση, τη σύνθεση. Μόνο που δεν είπε κουβέντα ούτε για το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας, το ΕΣΥΠ αλλά ούτε ανέφερε κάτι για πρόθεση ενεργοποίησης της διακομματικής επιτροπής παιδείας.
Προσδιόρισε ως στόχο για το μέλλον τη δημιουργία των σχολείων και των πανεπιστημίων του μέλλοντος αλλά και πάλι δεν είπε πώς ακριβώς τα οραματίζεται. Ούτε καν επιγραμματικά.
Περιμέναμε και υποθέσαμε ότι η αρμόδια Υπουργός αργότερα θα έδινε λεπτομέρειες. Θα έδινε κάποια περισσότερο συγκεκριμένα στοιχεία. Δυστυχώς όμως και πάλι η αρμόδια Υπουργός, την οποία συγχαίρω για την ανάληψη των καθηκόντων της -και παρενθετικά λέω ότι είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που βλέπω μια γυναίκα να αναλαμβάνει αυτό το πολύ σημαντικό πόστο- δεν ανέφερε τίποτα πιο συγκεκριμένο. Αναλώθηκε σε γενικότητες, με αποτέλεσμα να παρακολουθήσουμε την ανάγνωση μιας έκθεσης ιδεών με τίτλο «Η αναπαλαίωση του εκπαιδευτικού συστήματος και πώς θα την επιτύχουμε».
Η εξήγηση για όλα αυτά, για την αοριστολογία του κυρίου Προέδρου της Κυβερνήσεως αλλά και για τις γενικότητες που ειπώθηκαν από την αρμόδια Υπουργό Παιδείας, είναι απλή και βρίσκεται μέσα στο πρόγραμμα παιδείας της Νέας Δημοκρατίας, ένα πρόγραμμα, που ενώ ανακοινώθηκε από πέρυσι το Μάιο -ήταν το πρώτο από τα προγράμματα της παιδείας που ανακοινώθηκαν- τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας απέφυγαν επιμελώς να το συζητήσουν προεκλογικά.
Γιατί συνέβη αυτό; Για ένα πολύ απλό λόγο. Γιατί γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα ότι πρόκειται για ένα πρόγραμμα το οποίο έρχεται από το παρελθόν. Βασικά του σημεία εφαρμόστηκαν την περίοδο 1990-1993. Και όχι μόνο εφαρμόστηκαν αλλά αποδοκιμάστηκαν από εκπαιδευτικούς, από γονείς, από μαθητές.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι γραπτές ανακεφαλαιωτικές εξετάσεις στο Δημοτικό, στις δύο τελευταίες τάξεις, στην πέμπτη και έκτη Δημοτικού. Εφαρμόστηκαν. Είχαν ως αποτέλεσμα να ανθίσουν τα φροντιστήρια από το Δημοτικό και βεβαίως αποδοκιμάστηκαν. Ε, λοιπόν, αυτές τις εξετάσεις η Νέα Δημοκρατία θέλει σήμερα να τις επαναφέρει!
Είναι ένα πρόγραμμα παιδείας, αυτό της Νέας Δημοκρατίας, αναντίστοιχο με τις ανάγκες του σήμερα. Είναι ένα πρόγραμμα το οποίο όχι μόνο αδυνατεί να μας περπατήσει στη λεωφόρο του μέλλοντος, όχι μόνο αδυνατεί να αντιμετωπίσει προβλήματα της σύγχρονης εποχής αλλά κάτι ακόμη χειρότερο: Είναι ένα πρόγραμμα το οποίο προωθεί την αρχή της ήσσονος προσπάθειας σε μια εποχή που έχει κύριο χαρακτηριστικό την ανταγωνιστικότητα.
Ένα παράδειγμα θα δώσω, για να μην αοριστολογούμε: την ώρα που η αλλαγή, την ώρα που η εξέλιξη έχουν καταστεί μόνιμα συστατικά στοιχεία μιας σύγχρονης εκπαιδευτικής διαδικασίας, η Νέα Δημοκρατία σχεδιάζει να κάνει τι; Σχεδιάζει να επαναφέρει τη μονιμότητα των στελεχών της εκπαίδευσης. Τι σημαίνει αυτό με απλά λόγια; Μόνιμοι διευθυντές σχολείων, μόνιμοι υποδιευθυντές, μόνιμοι σχολικοί σύμβουλοι. Αυτό σημαίνει ότι είκοσι έξι χιλιάδες άνθρωποι, εκπαιδευτικοί, που θα βρίσκονται στην κορυφή του εκπαιδευτικού συστήματος, θα «αγκαλιάσουν» μία καρέκλα και θα μείνουν εκεί –χτυπήστε ξύλο- μέχρι να πεθάνουν.
Αν αυτό είναι εξέλιξη, αν αυτό μας οδηγεί, αν αυτό ενισχύει την ανταγωνιστικότητα, μπορεί να το συμπεράνετε μόνοι σας. Αν αυτό βέβαια η Κυβέρνηση το ονομάζει «επανίδρυση του κράτους στον τομέα της εκπαίδευσης», εμείς θα το ονομάσουμε με το αληθινό, το πραγματικό του όνομα, που δεν είναι άλλο από την απόπειρα επανεγκατάστασης κομματικού κράτους στην εκπαίδευση. Το τι ακριβώς σημαίνει αυτό για τα παιδιά μας, για το μέλλον, για τη χώρα μας, μπορείτε να το συμπεράνετε μόνοι σας.
Η μονιμότητα αποτελεί «βόμβα» στα θεμέλια της αξιολόγησης. Και όλοι ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι χωρίς αξιολόγηση δεν μπορεί να υπάρξει βελτίωση, δεν μπορεί να υπάρξει πρόοδος, άρα επιστρέφουμε στη συντήρηση. Η Νέα Δημοκρατία λέει στο πρόγραμμά της -και ακούσαμε και την αρμόδια Υπουργό Παιδείας να το αναφέρει- ότι η αξιολόγηση θα πρέπει να διατρέχει το σύνολο του εκπαιδευτικού συστήματος. Ναι, μόνο που δεν το βλέπουμε. Υπάρχει η φράση, δεν υπάρχουν οι πράξεις. Αντιθέτως, υπάρχουν μέτρα που αναιρούν αυτήν τη φρασεολογία.
Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η Ελλάδα βρίσκεται στο κέντρο του πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και βρίσκεται εκεί γιατί η δεκαετής διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ την έφερε σ΄ αυτό το ευχάριστο σημείο. Αυτό η Κυβέρνηση θα πρέπει να το έχει υπόψη της κάθε φορά που σχεδιάζει για το μέλλον και ειδικότερα όταν σχεδιάζει για το μέλλον των παιδιών μας.
Οφείλει, λοιπόν, να το λάβει σοβαρά υπόψη της, όταν σχεδιάζει την αλλαγή του συστήματος πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Δεν είμαστε εμείς εκείνοι που θα εγκαλέσουμε τη Νέα Δημοκρατία γιατί καταργεί εξετάσεις από τις οποίες οι μαθητές μόνον όφελος είχαν και όχι ζημία. Και μιλώ βεβαίως για τις πανελλαδικές εξετάσεις της Β΄ Λυκείου και θα το εξηγήσω αμέσως μετά. Δεν είμαστε εμείς εκείνοι που θα εγκαλέσουμε την Κυβέρνηση γιατί, ενώ είχε υποσχεθεί προεκλογικά μείωση των εξεταζομένων μαθημάτων στην Γ΄ Λυκείου από εννέα σε έξι, αντί να το κάνει από το 2005, το κάνει από το 2006.
Είμαστε, όμως, εκείνοι οι οποίοι θα κάνουμε συγκεκριμένες επισημάνσεις πάνω σ΄ αυτά τα δύο ζητήματα. Καταργεί τις πανελλαδικές εξετάσεις της Β΄ Λυκείου, εξετάσεις από τις οποίες οι μαθητές μόνον όφελος είχαν. Γιατί; Για τον πολύ απλό λόγο ότι, εάν έπαιρναν καλό βαθμό, μπορούσαν να τον χρησιμοποιήσουν στην Γ΄ Λυκείου με ποσοστό 30%. Εάν όμως έπαιρναν κακό βαθμό, μπορούσαν να θεωρήσουν ότι δεν υπήρχε ο βαθμός αυτός. Επιπλέον, οι εξετάσεις αυτές ήταν μια πρόβα τζενεράλε για τις τελικές, σημαντικές εξετάσεις της Γ΄ Λυκείου. Μπορούσε κάθε μαθητής να δει πώς ακριβώς θα εξεταστεί, μέσα σε πόσο χρόνο, πώς θα χειριστεί τα θέματα.
Το δεύτερο σημείο, η δεύτερη επισήμανση είναι ότι σχεδιάζετε τη μείωση των μαθημάτων από εννέα σε έξι. Ξέρετε τι γίνεται; Κάτι πάρα πολύ απλό: Όταν στις εξετάσεις για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια μειώνεται ο αριθμός των εξεταζομένων μαθημάτων, αυξάνεται ο ρόλος του παράγοντα «τύχη». Μπορούμε να αφήσουμε στην τύχη την υπόθεση της εισαγωγής των παιδιών στα πανεπιστήμια; Όχι βέβαια.
Και εδώ να θυμίσουμε κάτι άλλο: Η Νέα Δημοκρατία ήταν η πρώτη, η οποία είχε στηλιτεύσει και είχε χαρακτηρίσει άδικο και αναξιοκρατικό το σύστημα των γενικών εξετάσεων των δεσμών με εξετάσεις σε τέσσερα μαθήματα. Ήταν τότε που είχε εφαρμοστεί για πρώτη φορά, πριν από είκοσι χρόνια, που ανταποκρινόταν αυτό το σύστημα στις ανάγκες της εποχής. Ήμασταν εμείς που είχαμε κάνει εκείνο το πρόγραμμα. Όμως ήμασταν εμείς οι πρώτοι που διαπιστώσαμε τις αδυναμίες του, καθώς πέρναγε ο καιρός και γι’ αυτό είχαμε προβεί σε διάφορες αλλαγές. Ε, η Νέα Δημοκρατία θέλει αυτό το σύστημα με τα τέσσερα μαθήματα συν δύο δηλαδή έξι, να το επαναφέρει σήμερα. Να κρίνεται, δηλαδή, το μέλλον των παιδιών μέσα σε έξι τρίωρα διαγωνίσματα. Και πάλι, σκεφτείτε το. Πρέπει να το σκεφτούμε προς όφελος των παιδιών μας.
Αναπτύσσεται ένας ισχυρισμός, ο ισχυρισμός ότι οι αλλαγές αυτές γίνονται για να σταματήσουν τα φροντιστήρια, που αφήνει, όμως, εκτεθειμένη τη Νέα Δημοκρατία για δύο πολύ συγκεκριμένους λόγους. Πρώτον, διότι δείχνει ότι η Νέα Δημοκρατία δεν ξέρει πώς ακριβώς είναι το σύστημα, δεν γνωρίζει τα της παιδείας. Και αυτό για ένα πάρα πολύ απλό λόγο: Τα φροντιστήρια δεν θα σταματήσουν. Και ξέρετε γιατί; Διότι όσο υπάρχει προκαθορισμένος αριθμός εισακτέων στα πανεπιστήμια, πάντα το σύστημα θα είναι ανταγωνιστικό, πάντα οι θέσεις εισακτέων θα είναι λιγότερες από τους υποψηφίους, άρα πάντα θα υπάρχει το κίνητρο για το γονέα και το μαθητή να βρει εκείνο το εκατοστό του βαθμού που θα τον φέρει στην πολυπόθητη σχολή.
Και ναι μεν το ΠΑΣΟΚ κατόρθωσε και διπλασίασε τον αριθμό εισακτέων στα πανεπιστήμια, αλλά υπάρχει πάντα η ζήτηση για συγκεκριμένες σχολές: ιατρικές, νομικές, πολυτεχνεία, σχολές νέων τεχνολογιών.
Το δεύτερο είναι ότι μοναδικό της κριτήριο για να σχεδιάσει την εκπαιδευτική πολιτική του μέλλοντος είναι το να κτυπήσει τα φροντιστήρια. Η εκπαιδευτική πολιτική είναι ένα συνολικό ζήτημα και δεν μπορεί, δεν επιτρέπεται να ξεκινάει, να τελειώνει και να εξαντλείται στις εξετάσεις.
Ολοκληρώνοντας, θέλω να πω ότι εμείς είμαστε πραγματικά στη διάθεση της Κυβέρνησης να καθίσουμε σ΄ ένα τραπέζι να συζητήσουμε σοβαρά για την εκπαίδευση, να συζητήσουμε για το περιεχόμενο των σπουδών, για τα αναλυτικά προγράμματα, για τα βιβλία, για τα τεχνικά επαγγελματικά εκπαιδευτήρια που θέλει επιπόλαια η Κυβέρνηση να καταργήσει αντικαθιστώντας τα με τα τεχνικά επαγγελματικά λύκεια που έρχονται από το παρελθόν και που τίποτα δεν προσέφεραν όσο λειτούργησαν.
Τελειώνω λέγοντας ότι πραγματικά είμαστε πρόθυμοι να δώσουμε σημεία του προγράμματός μας στη Νέα Δημοκρατία, γιατί για μας η αντιπολίτευση δεν γίνεται για την αντιπολίτευση, η αντιπολίτευση γίνεται για το μέλλον των παιδιών μας, για να πάει καλύτερα ο τόπος.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήριος Χατζηγάκης): Ο Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών κ. Μιχάλης Λιάπης έχει το λόγο.

ΜΙΧΑΗΛ ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών):

../..
Ιδιαίτερη έμφαση στο πεδίο αυτό αποδίδουμε στην ενθάρρυνση της αξιοποίησης από τους πολίτες του διαδικτύου, που αποτελεί ένα απαραίτητο επιχειρηματικό εργαλείο αλλά και ταυτόχρονα ένα εργαλείο παιδείας, πληροφόρησης και εμπορίου. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός της δυσλειτουργίας της διαδικτυακής πρόσβασης ADSL.
Βούληση της Κυβέρνησης είναι να άρει όλα τα αντικίνητρα που αποθαρρύνουν τους Έλληνες πολίτες να αξιοποιήσουν τις εφαρμογές των τηλεπικοινωνιών και της πληροφορικής. Απόφασή μας είναι να αναδείξουμε το διαδίκτυο σε πραγματικό εργαλείο ανάπτυξης της οικονομίας μας και ευημερίας της κοινωνίας μας. Να το αξιοποιήσουμε σε κάθε πεδίο εφαρμογής του, στην εκπαίδευση, στην ιατρική, ακόμα και ως τόπο συνάντησης εργοδοτών και εν δυνάμει εργαζομένων και ως πεδίο ανάπτυξης του ηλεκτρονικού εμπορίου.
Καθοριστική σ΄ αυτό μπορεί και πρέπει να είναι η συμβολή του ΟΤΕ, ο οποίος για εμάς αποτελεί έναν από τους πυλώνες της προσπάθειάς μας για να αξιοποιήσει η ελληνική κοινωνία τις νέες δυνατότητες που διανοίγει μπροστά της το νέο περιβάλλον της ψηφιακής οικονομίας. Γι’ αυτό στόχος είναι ο πραγματικός εκσυγχρονισμός και η αναβάθμιση της ανταγωνιστικότητας του ΟΤΕ.
../..

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήριος Χατζηγάκης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην Έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» με θέμα: «Επτάνησα, 140 χρόνια από την Ένωση με την Ελλάδα», πενήντα έξι μαθητές και τέσσερις καθηγητές από το 19ο Γυμνάσιο Περιστερίου Αθηνών.
Τους καλωσορίζουμε.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες)
Ο κ. Γεώργιος Χουρμουζιάδης έχει το λόγο.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όταν μία κυβέρνηση προαναγγέλλει ανατροπές, αναδιοργανώσεις ενός εκπαιδευτικού συστήματος που δεν λειτουργεί σωστά γιατί η δομική του συγκρότηση δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες μιας σύγχρονης μόρφωσης -ανατροπές, επομένως, που αν λειτουργούσαν στη σωστή κατεύθυνση, θα μπορούσαν να προωθήσουν το εκπαιδευτικό σύστημα στη θεμελίωση μιας δημόσιας και δωρεάν παιδείας, εμείς προσθέτουμε βέβαια και αταξικής παιδείας- οφείλει να περιγράψει με τις Προγραμματικές της Δηλώσεις έστω και συνοπτικά και όχι αποκλειστικά οραματικά τους τρόπους με τους οποίους θα πραγματώσει ή θα επιχειρήσει την πραγμάτωση των ανατροπών αυτών.
Παρακολουθώντας, όμως, την ανάγνωση των Προγραμματικών Δηλώσεων από τον κύριο Πρωθυπουργό και την εξειδικευμένη παρέμβαση της κυρίας Υπουργού δεν εντοπίσαμε αυτές τις περιγραφές. Εντοπίσαμε, όμως, διακηρυκτικές διατυπώσεις με τις οποίες δεν θα διαφωνούσε κανείς εδώ μέσα. Θα ήταν, όμως, πολύ εύκολο να διακρίνει μέσα σ’ αυτές τις διατυπώσεις την πρόθεση της Κυβέρνησης απλά να διαχειριστεί έστω και οραματικά τα εκπαιδευτικά προβλήματα.
Το κεφάλαιο για την εκπαίδευση -την παιδεία, όπως λέγεται παραδοσιακά- περιορίστηκε στην αναφορά σε μέτρα που για να μετατραπούν σε πραγματική πολιτική βούληση της Κυβέρνησης, πρέπει να ομολογηθεί ότι το πρόβλημα της ελληνικής εκπαίδευσης δεν είναι απλώς οικονομικό ούτε απλώς λειτουργικό. Είναι πρόβλημα βαθιά δομικό. Χρειάζεται επομένως το σύστημα μας της εκπαίδευσης δραματικές αναδιαρθρώσεις, χρειάζεται απαλλαγή από τις ταξικές στρεβλώσεις της λειτουργίας του.
Χρειάζεται με άλλα λόγια μεταρρύθμιση που θα έπρεπε να ξεκινήσει από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, να διαμορφώσει ως βάση ένα υποχρεωτικό, αυτόνομο δωδεκάχρονο σχολειό, όπως το προτείνει επανειλημμένως το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, με σύγχρονο και ισορροπημένο περιεχόμενο, με λειτουργία ελεγχόμενη κοινωνικά και όχι κάτω από την απειλή αξιολογήσεων υποκειμενικών και πολλές φορές πολιτικά ύποπτων και μετά να συγκροτήσει την επαγγελματική και τεχνική εκπαίδευση.
Μιλάμε για μία μεταρρύθμιση, που όπως όλοι μας εδώ μέσα ξέρουμε, επιχειρείται από το 19ο αιώνα, αλλά δυστυχώς επειδή δεν βασίστηκε ποτέ στα πραγματικά συμφέροντα της μόρφωσης του εργαζόμενου λαού, αυτή η μεταρρύθμιση ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε.
Μία τέτοια μεταρρύθμιση, κύριε Πρόεδρε, πρέπει να δηλωθεί τις μέρες αυτές με συγκεκριμένες προτάσεις που θα άφηναν να αναδειχθεί η πολιτική βούληση της Κυβέρνησης να δομήσει έτσι το περιεχόμενο της εκπαίδευσής μας ώστε ο σκοπός της να είναι ένας και μοναδικός: Η μετατροπή της σε παραγωγό σύγχρονης γνώσης και όχι σε παραγωγό γενικής και αόριστης πληροφορίας με μοναδικό και σχεδόν αποκλειστικό σκοπό την κατάρτιση και μάλιστα στην υπηρεσία της ασύδοτης ελεύθερης αγοράς.
Θα μπορούσε να αναδειχθεί επίσης μέσα από συγκεκριμένες προτάσεις η πολιτική βούληση της Κυβέρνησης για τη διαφύλαξη του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης και την αποτελεσματική απομάκρυνση της ιδιωτικής εμπορευματοποίησης των προϊόντων της επιστημονικής έρευνας και του κοινωνικού αγαθού της γνώσης και όχι να αποκρύβεται πίσω από αδόκιμους όρους, όπως «μη κερδοσκοπική», «μη κρατική» πρόθεση της Κυβέρνησης να ιδιωτικοποιήσει την ανώτατη εκπαίδευση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα μπορούσε να αναδειχθεί επίσης η βούληση της Κυβέρνησης για την εξυγίανση των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών, ώστε να ανατραπεί η ομηρία των αναπληρωτών, των ωρομισθίων και των άλλων χιλιάδων συμβασιούχων της δευτεροβάθμιας και της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, γιατί όλη αυτή η ομηρία για μας αποτελεί έναν από τους βασικούς λόγους για τα προβλήματα που δημιουργούνται στο εσωτερικό της εκπαιδευτικής αλλά και της παιδαγωγικής λειτουργίας του εκπαιδευτικού μας συστήματος.
Tα θέματα των εξετάσεων, η κατάργηση ενός ή πολλών μαθημάτων, η μεθοδολογία των εξετάσεων, η αναβάθμιση της σχολικής στέγης, η αναβάθμιση του εξοπλισμού της εκπαίδευσης θα μπορούσαν πραγματικά να οδηγήσουν σε μια σωστή λειτουργία της εκπαίδευσης, όπως πραγματικά την ονειρεύεται, την οραματίζεται -και έχει το δικαίωμα να το κάνει αυτό- ο εργαζόμενος λαός, μιας εκπαίδευσης όπου θα μπορούσε να θεμελιωθεί η σωστή μόρφωση, η σωστή επιστημονική κατάρτιση της νεολαίας μας.
Θα μπορούσαν, όμως, να λειτουργήσουν σωστά μόνο σ΄ ένα δραστικά μεταρρυθμισμένο κοινωνικό σύστημα, γιατί αλλιώς θα μείνουν οραματικές διακηρύξεις, οι οποίες σιγά-σιγά ή θα ξεχαστούν ή θα εκφυλιστούν ή θα αποτύχουν.
../..
( Χειροκροτήματα )

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήριος Χατζηγάκης): Ο κ. Φούσας έχει το λόγο.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΦΟΥΣΑΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
../..
Επίσης, χαιρετίζω το γεγονός ότι αυτή η Κυβέρνηση δίνει ιδιαίτερη σημασία στην παιδεία και τον πολιτισμό.
Όσον αφορά στην παιδεία, είναι γνωστό ότι εμείς οι Έλληνες διαπρέπουμε στο εξωτερικό με διακεκριμένους επιστήμονες, αλλά δυστυχώς στη χώρα μας δεν δώσαμε όση έπρεπε προσοχή. Χαίρομαι που επιτέλους ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνησή μας θα δώσουν μία ιδιαίτερη προσοχή στην παιδεία.

../..

ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, οι Προγραμματικές Δηλώσεις της Κυβέρνησης είναι μία μείζονα στιγμή για το Κοινοβούλιο. Και βεβαίως είναι το διακηρυκτικό κείμενο που δίνει το πολιτικό στίγμα της Κυβέρνησης, που δείχνει τη γνώση της πραγματικότητας και των προβλημάτων και την ετοιμότητά της.
Σ΄ ένα κείμενο Προγραμματικών Δηλώσεων υπάρχουν τέσσερα πράγματα, όραμα, στόχος, μέσα και χρονοδιαγράμματα. Είδαμε ένα κείμενο Προγραμματικών Δηλώσεων που είχε λίγο απ’ όλα. Δόση οράματος, δόση στόχων, δόση μέσων, δόση χρονοδιαγράμματος.
Θα αναφέρω ενδεικτικά.

../..
Είδαμε μέσα, όπως την παιδεία, τις εξετάσεις, την κατάργηση, τη δημιουργία εξετάσεων ως κυρίαρχο θέμα του εκπαιδευτικού μας συστήματος.
Όσον αφορά τα χρονοδιαγράμματα, το καλύτερο που είδαμε ήταν εντός της τετραετίας ή του 2008. Αυτό που λείπει και είναι σαφές είναι ένα κυβερνητικό σχέδιο για το αύριο της χώρας. Η έλλειψη αυτή δεν έγινε αντιληπτή μόνο στην ανάγνωση των Προγραμματικών Δηλώσεων και των κειμένων των Υπουργών. Έγινε κατανοητή όλες αυτές τις προηγούμενες ημέρες που η Κυβέρνηση έδωσε τα πρώτα δείγματα γραφής.
../..

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην Έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» με θέμα: «Επτάνησα, 140 χρόνια από την Ένωση με την Ελλάδα», τριάντα δύο μαθητές και δύο καθηγητές από το Γυμνάσιο Σταυροδρομίου Αχαίας.
Η Βουλή τους καλοσωρίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας κ. Μανώλης Κεφαλογιάννης.

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας):

../..

Για την επίτευξη των στόχων μας σχεδιάζουμε: την αναγνώριση του καταληκτικού διπλώματος των πλοιάρχων και πρώτων μηχανικών ως ισοτίμου πτυχίου των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Το μάθημα της ναυτιλιακής επιχειρηματικότητας θα διδάσκεται σε ορισμένες σχολές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της χώρας. Σχεδιάζουμε, επίσης, τη λειτουργία επαγγελματικών λυκείων ναυτιλιακής εκπαίδευσης σε παραδοσιακά ναυτικές περιοχές και σε περιοχές στις οποίες υπάρχει υψηλή ανεργία. Καθιερώνουμε τη διά βίου κατάρτιση.

../..

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΡΕΤΤΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι Προγραμματικές Δηλώσεις της Νέας Δημοκρατίας είναι κατά την άποψή μου προεκλογικές ή μάλλον προευρωεκλογικές. Είναι προφανές και κατανοητό ότι η Νέα Δημοκρατία θέλει να διατηρήσει τη διαφορά της από το ΠΑΣΟΚ στις προσεχείς ευρωεκλογές ή και να την κάνει και μεγαλύτερη. Γι’ αυτό και επαναφέρει αυτούσια το προεκλογικό της πρόγραμμα στη Βουλή και στο λαό. Γι’ αυτό και η έλλειψη συγκεκριμένων εκτιμήσεων, η έλλειψη προγράμματος και οι γενικότητες όπως εμφανίζονται από τις Προγραμματικές Δηλώσεις της Νέας Δημοκρατίας.
Ας θυμηθούμε τους τρεις στόχους-άξονες του κ. Καραμανλή. Παιδεία-πολιτισμός. Για την παιδεία εκείνο που συγκράτησα είναι ότι ο στόχος των δαπανών είναι να πάει σταδιακά στο 5%. Αυτό είναι σωστό, το θέλουμε και όλοι το επικροτούμε.

../..

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): : Ευχαριστούμε πολύ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τη σημερινή μας συνεδρίαση παρακολουθούν από τα θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην Έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» με θέμα: «Επτάνησα, 140 χρόνια από την Ένωση με την Ελλάδα», είκοσι μαθητές και τέσσερις καθηγητές του 2ου Γυμνασίου Περιστερίου.
Τους καλωσορίζουμε στο Κοινοβούλιο.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής )-

../..

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ( ¶ννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Τον λόγο έχει ο κ. Στέφανος Μάνος.

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΜΑΝΟΣ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, μολονότι ο Πρωθυπουργός μας είπε ότι δεν ζητάει περίοδο χάριτος, θεωρώ σωστό και δίκαιο να του δοθεί μια τρίμηνη περίοδος. Δεν είναι σωστό να περιμένει κανείς από μια νέα κυβέρνηση που στην πλειοψηφία της αποτελείται από πρόσωπα χωρίς προηγούμενη κυβερνητική εμπειρία να πιάσει το 100% της απόδοσής της από τις πρώτες κιόλας μέρες.
Τον περασμένο Δεκέμβριο, μίλησα εδώ για παιδεία, Δημόσια Διοίκηση και ανταγωνιστικότητα. Τρεις χώροι αλληλένδετοι που διαμορφώνουν το μέλλον και όπου οι επιδόσεις μας πάνε από το κακό στο χειρότερο.
Τα όσα είπε ο κ. Καραμανλής για την παιδεία ήταν αντιστρόφως ανάλογα με την σπουδαιότητα που, όπως είπε ο ίδιος, της αποδίδει. Στην πραγματικότητα, δεν είπε απολύτως τίποτα. Μόνη συγκεκριμένη δέσμευση η αύξηση των κρατικών δαπανών στο 5% του ΑΕΠ. Μα, σας ερωτώ, κύριοι συνάδελφοι: Το 3,5% του ΑΕΠ που ξοδεύεται ήδη, ξοδεύεται σωστά; Μόνο πρόβλημα στην παιδεία είναι τα λεφτά; Δεν υπάρχει πρόβλημα κακών δασκάλων και κακών καθηγητών; Δεν υπάρχει ασφυκτικός συγκεντρωτισμός;
../..
Στους τρεις, λοιπόν, τομείς που θεωρώ απολύτως κρίσιμους για το μέλλον, παιδεία, Δημόσια Διοίκηση και ανταγωνιστικότητα, οι Προγραμματικές Δηλώσεις ήταν σαφώς ανεπαρκείς. Εξ αυτού του λόγου θα τις καταψηφίσω.
Θα αναφερθώ και σε τρία ακόμη σημεία των Προγραμματικών Δηλώσεων του Πρωθυπουργού.
../..

(Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τέλος, χαιρετίζω την πρόθεση της Κυβέρνησης να προχωρήσει σε δημοσιονομική απογραφή, φθάνει να είναι απολύτως τίμια, γενικά αποδεκτή και μη αμφισβητούμενη. Η Κυβέρνηση οφείλει να προβληματιστεί πώς θα επιτύχει αυτό το στόχο.
Όμως, μιας και ο λόγος περί απογραφής, καλό θα ήταν να επεκταθεί για να διαπιστωθεί η πραγματική κατάσταση του ασφαλιστικού συστήματος, η κατάσταση στην παιδεία, στην υγεία και στη διοίκηση.
Πόσοι φοιτητές πράγματι σπουδάζουν; Πόσοι καθηγητές πράγματι διδάσκουν; Πόσα λεφτά ξοδεύονται από κάθε εκπαιδευτική μονάδα; Πόσα από κάθε νοσοκομείο, πόσοι δημόσιοι υπάλληλοι πράγματι εργάζονται; Πόσοι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι;
Να ένα απάνθισμα ερωτημάτων που γυρεύουν μία μη αμφισβητούμενη απάντηση. Η γνώση και η μη αμφισβήτηση της πραγματικότητας, κύριοι συνάδελφοι, είναι προϋπόθεση για τη διαμόρφωση συναίνεσης.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
../..
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ( ¶ννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο Υπουργός Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής κ. Αριστοτέλης Παυλίδης.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ (Υπουργός Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής):

../..

Είναι απόλυτος ανάγκη να ασχοληθούμε με το σύστημα παροχής υπηρεσιών υγείας, αλλά και εκπαιδεύσεως. Ανήγαγε η Νέα Δημοκρατία διά στόματος Πρωθυπουργού, την παιδεία και τον πολιτισμό σαν πρώτο και βασικό στόχο. Ελάτε στα νησιά να δείτε ποιών ευκολιών απολαμβάνουν τα νησιωτόπουλα για να προσεγγίσουν τις πηγές της γνώσεως και να συγκρίνετε αυτές τις ευκολίες με εκείνες που απολαμβάνουν τα παιδιά των αστικών περιοχών, για τα οποία κανείς δεν έχει να κάνει την παραμικρή αρνητική κριτική και για τα οποία ενδιαφέρεται ο κ. Μάνος -και καλώς πράττει- τα οποία όμως έχουν άνεση προσβάσεως στη γνώση την οποία στερείται ο μαθητόκοσμος των νησιών.
../..
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (¶ννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο τέως Πρωθυπουργός κ. Κωνσταντίνος Σημίτης.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ:

../..
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο τρόπος παρουσίασης του προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας ακολούθησε την πρακτική της αντιπολιτευτικής και εκλογικής της επιχειρηματολογίας. Όλα τα κακά είναι φαινόμενα διαχείρισης και η Νέα Δημοκρατία θα κάνει μια πιο αποτελεσματική και πιο γρήγορη διαχείριση. Ένα όμως είναι απολύτως βέβαιο, το αν η κοινωνία σε ορισμένα σημεία δεν λειτουργεί σωστά αυτό δεν οφείλεται βέβαια μόνο στη διαχείριση. Οφείλεται κυρίως στις λύσεις των προβλημάτων που έχουν κατά καιρούς δοθεί, στους συμβιβασμούς, στις πολιτικές που επιβάλλουν τα οργανωμένα ή μη συμφέροντα ή διάφορες κοινωνικές ομάδες. Η πολιτική είναι αποτέλεσμα κοινωνικής διαδικασίας. Οφείλεται αυτό που υπάρχει σε πολιτικά και κοινωνικά κριτήρια τα οποία αγνοούν οι Προγραμματικές Δηλώσεις και θέλει να αποσιωπά η Νέα Δημοκρατία.
Παραδείγματος χάριν, η Νέα Δημοκρατία ήταν ιδιαίτερα σιωπηλή για θέματα που μπορούν να προκαλέσουν αντιδράσεις. Γι’ αυτό και η σιωπή της στα θέματα της παιδείας. Όπως αναφέρθηκε, το μόνο συγκεκριμένο μέτρο που ακούσαμε ήταν η δημιουργία πανεπιστημίου αστυνομικών υπαλλήλων, προφανώς, για να ακολουθήσουν και πανεπιστήμια εκκλησιαστικών σπουδών για τους ιερείς και στρατιωτικών σπουδών για τους αξιωματικούς και εν τέλει έτσι γελοιοποίηση του πανεπιστημιακού θεσμού.
Η σιωπή της Νέας Δημοκρατίας είναι ανησυχητική. Θα φέρω ένα παράδειγμα. Η προηγούμενη κυβέρνηση αποφάσισε να εισαγάγει μιας νέας μορφής αξιολόγηση των πανεπιστημίων μετά από μακρύ κοινωνικό διάλογο. Η Νέα Δημοκρατία είχε συνταχθεί με τις εκπροσωπήσεις των πανεπιστημιακών που δεν ήθελαν αξιολόγηση των πανεπιστημίων. Στήριξε τότε τη συντεχνιακή συμπεριφορά, γιατί μ’ αυτόν τον τρόπο στήριζε την αναταραχή ενάντια στην κυβέρνηση. Η αξιολόγηση όμως είναι αναγκαία στο ευρωπαϊκό πλαίσιο. Δεν ακούσαμε στις Προγραμματικές Δηλώσεις οτιδήποτε σχετικά με την αξιολόγηση των πανεπιστημίων. Η Νέα Δημοκρατία προφανώς δεν μπορεί να ξεπεράσει τις αντιδράσεις των συμμάχων του τότε, τις συντεχνιακές νοοτροπίες, τη στάση πολλών μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας που δεν θέλουν να υπόκεινται σε κανενός είδους λογαριασμό. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να παρακολουθήσει τις ευρωπαϊκές εξελίξεις. Θα μπορούσα να αναφέρω και πολλά άλλα παραδείγματα, παραδείγματος χάριν για το ΕΣΥ, την ασάφεια της μείωσης της φορολογίας των φυσικών προσώπων, ενώ οι προγραμματικές δηλώσεις είναι σαφέστατες σχετικά με τις επιχειρήσεις.
../..

Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)

../..

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήριος Χατζηγάκης): Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Σταύρος Μπένος.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΠΕΝΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αναμφισβήτητα ζούμε ιστορικές στιγμές. Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με τον Πρόεδρο της Κυβερνήσεως στο ότι ανοίγει ένας νέος ιστορικός κύκλος. Επίσης δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με τους περισσότερους ομιλητές ότι στα τριάντα χρόνια που πέρασαν, η χώρα μας έζησε τις καλύτερες στιγμές της νεότερης πολιτικής ιστορίας.
Αυτό θα ήταν άτοπο να μονοπωληθεί μόνο για λογαριασμό του ΠΑΣΟΚ. Σ’ αυτό συνέβαλαν όλοι. Αποφεύγοντας τα συνηθισμένα στερεότυπα που ο καθένας πασχίζει να αποβεί νικητής ιδιαίτερα σε τέτοιες κορυφαίες στιγμές, θα ακολουθήσω άλλους δρόμους, αυτούς που αισθάνομαι ότι η αισθητική μου με καλεί για λογαριασμό του μέλλοντος.
Περιμέναμε -και κυρίως ο ελληνικός λαός- με πολύ μεγάλη αγωνία τις προγραμματικές δηλώσεις. Εγώ θα πω ότι ήταν καλές, αλλά όχι τόσο καλές όσο η σημερινή εποχή απαιτεί.
Ήταν πιο πολύ προσανατολισμένες στο επόμενο τρίμηνο, παρά σ’ ένα ορίζοντα τετραετίας. Ήταν πιο πολύ συγκεκαλυμμένες κάτω από γενικούς τίτλους και αναφορές. Αποφεύγουν τις λεπτομέρειες και πολύ περισσότερο αποφεύγουν τις ρήξεις.
Δεν είναι κάτι συνηθισμένο σ’ αυτήν την Αίθουσα. Όλες οι προηγούμενες Κυβερνήσεις, στα πλαίσια των προγραμματικών δηλώσεων, είχαν μια σημαντική αναφορά σε σημαντικές τομές και ρήξεις. Ανδρέας Παπανδρέου το 1993. Προανήγγειλε το ΑΣΕΠ. Κώστας Σημίτης το 1996. Προανήγγειλε το σχέδιο «Καποδίστριας». Κώστας Σημίτης το 2000. Προανήγγειλε την ασφαλιστική και την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση.
Αλλά για να μην αισθάνομαι ότι είμαι άδικος σ’ αυτήν τη μεγάλη στιγμή που όλοι πρέπει να είμαστε μεγάλοι και καθόλου μικρόψυχοι, ας πάρουμε το κορυφαίο σημείο των Προγραμματικών Δηλώσεων του Πρωθυπουργού, που είναι το κράτος, η επανίδρυση του κράτους, που για μένα ξέρετε ότι είναι οικείος όρος, μου αρέσει. Δεν συμφωνώ με τους συντρόφους μου, οι οποίοι έλεγαν ότι αυτό υποκρύπτει την επάνοδο του κράτους της δεξιάς και το εδήλωσα και δημόσια. Το έχω κάνει πολλές φορές, το έχω πληρώσει πολλές φορές.
Για να δούμε όμως, τι επαγγέλλεται η Νέα Δημοκρατία ως πολιτική για το κράτος;
Αγαπητοί συνάδελφοι, ο κύκλος της δεκαετίας που διανύσαμε ήταν ο κύκλος της οικονομίας και της εξωτερικής πολιτικής. Η χώρα είχε πολύ μεγάλες επιτυχίες. Ο κύκλος που ανοίγει τώρα θα κριθεί από το κράτος. Μιλάει, λοιπόν, η Νέα Δημοκρατία για ένα κράτος λιτό, αποτελεσματικό, υπηρέτη του πολίτη, αρωγό της οικονομίας.
Επειδή όλα τα χρόνια που είμαι στην πολιτική αυτό είναι το θέμα που έχω ασχοληθεί πιο πολύ από κάθε τι άλλο, θεωρητικά και βιωματικά, λυπάμαι να πω ότι είναι σε τόσο μεγάλη απόσταση οι διακηρύξεις από την πραγματικότητα.
Για να σας περιγράψω εγώ ένα κράτος, όπως εγώ το ονειρεύομαι –και αν θέλετε θα είμαι αιρετικός ακόμα και με την παράταξή μου- ξέρετε πώς πρέπει να είναι στη σημερινή εποχή; Πρέπει να είναι ένα κράτος που θα έχει στόχους και αποτελέσματα μετρήσιμα, που θα έχει εκροές, που η κάθε υπηρεσία που παρέχει θα είναι μετρήσιμη και ελέγξιμη κάθε στιγμή, ένα κράτος που θα ανήκει στους πολίτες, γιατί γι’ αυτούς υπάρχει, συνεπώς ένα κράτος που θα είναι λιτό, ένα κράτος με λίγα Υπουργεία που θα έχουν μόνο τις δημόσιες πολιτικές και καθόλου εκτελεστικές αρμοδιότητες, ένα κράτος που θα έχει δύο επίπεδα αυτοδιοίκησης, όπως λέει και το Σύνταγμα και όχι τρία, όπως λέτε στις προγραμματικές σας δηλώσεις και μάλιστα με ένα νεφελώδη τρόπο για την περιφέρεια. Εδώ θέλω και την απάντηση της αριστεράς, γιατί και η αριστερά μιλάει για τρία επίπεδα της Αυτοδιοίκησης.
Εγώ πιστεύω σε ένα κράτος που θα έχει την αιρετή περιφέρεια και τον αιρετό περιφερειάρχη και σε μια πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση που θα παραλάβει το σύνολο των υπηρεσιών και θα έχουμε και ένα νέο κύμα συγχωνεύσεων. Δηλαδή εγώ ονειρεύομαι ένα κράτος με δέκα-δώδεκα Υπουργεία το πολύ, οκτώ-εννιά περιφέρειες και τριακόσιους δήμους. Αυτό όλο το κράτος θα έχει μία απόληξη που είναι κατά την ταπεινή μου γνώμη το μεγαλύτερο επίτευγμα στο πεδίο της καινοτομίας της χώρας μας. Η απόληξη αυτή θα είναι τα υποκαταστήματα του κράτους, ένα εθνικό δίκτυο διανομής των διοικητικών του προϊόντων που είναι τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών. Δεν άκουσα τίποτα γι’ αυτό, μόνο για κάτι απολύσεις άκουσα τις προηγούμενες ημέρες.
Τι απ’ όλα αυτά, λοιπόν, κάνει στην πράξη η Νέα Δημοκρατία; Ακούστε, αγαπητοί συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας. Κάνει ένα Υπουργικό Συμβούλιο που είναι πολυσύνθετο, που δεν μειώθηκε καθόλου, που δεν έγινε καθόλου πιο ευέλικτο. Ως προς αυτό που λέγεται από στελέχη σας ότι αυτό είναι για το απώτερο μέλλον και ότι δεν επιτρεπόταν τώρα, θα πω ότι οι μεγάλες τομές γίνονται στην αρχή. Όσο περνάει ο χρόνος θα είναι πολύ δυσκολότερο να κάνετε τομές.
Ομιλείτε για μείωση του κράτους και στις προγραμματικές δηλώσεις και πολύ περισσότερο στο πρόγραμμά σας αναφέρονται τουλάχιστον πενήντα νέοι οργανισμοί. Αυτή είναι η μείωση του κράτους;
Ομιλούν πάρα πολλοί από σας, διάφοροι Υπουργοί, μίλησε και ο κύριος Πρωθυπουργός, ο κ. Καραμανλής για δημιουργία υπηρεσιών μιας στάσης. Δηλαδή μια στάση για τις υπηρεσίες του Υπουργείου Ανάπτυξης, μια στάση για άλλες υπηρεσίες, άλλων Υπουργείων. Μα δεν έχετε αντιληφθεί ότι η μία και μοναδική στάση που υπάρχει σήμερα για την εξυπηρέτηση των πολιτών είναι τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών και ότι όλες οι υπηρεσίες -μιας και λέτε στο πρόγραμμά σας, και καλώς το λέτε, ότι πρέπει ο πολίτης να έχει μόνο μια συνάντηση με το κράτος και σε προκαθορισμένο χρόνο να παίρνει απάντηση- θα είναι πιο αποτελεσματικές, αν αυτές γίνονται σε ένα σημείο;
Σας τα λέω όλα αυτά γιατί, αν θέλουμε να ανοίξουμε τις λεωφόρους της νέας εποχής, θα πρέπει εδώ να συζητήσουμε και να συνεννοηθούμε όχι παγιδευμένοι από τα στερεότυπα του παρελθόντος, αλλά να ακολουθήσουμε τα όνειρα του μέλλοντός μας.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Πρόεδρος της Βουλής κ. ¶ννα ΜΠΕΝΑΚΗ- ΨΑΡΟΥΔΑ)
Αγαπητοί συνάδελφοι, εγώ πιστεύω ότι αυτή η νέα τετραετία, ο νέος ιστορικός κύκλος που ανοίγει, δεν θα είναι μονάχα ένας κύκλος για την Κυβέρνηση, αλλά θα είναι ένας προγραμματικός κύκλος για να δηλώσει «παρών» ο καθένας από εμάς στην κριτική προς την Κυβέρνηση, αλλά και στην αναγέννηση του πολιτικού συστήματος και του Κοινοβουλίου.
Εγώ, με αυτές τις ταπεινές δηλώσεις μου, θα ήθελα να δηλώσω το δικό μου «παρών».
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (¶ννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Τασούλας.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Οι προγραμματικές δηλώσεις της νέας Κυβερνήσεως, η διαδικασία των οποίων τελειώνει σήμερα τα μεσάνυχτα, υπήρξαν πράγματι απειλητικές πρώτα για την Κυβέρνηση, αλλά και για την Αντιπολίτευση. Ενώ όμως είναι «απειλητικές» για την Κυβέρνηση, η οποία έχει το θάρρος να αναμετράται με αυτές και να ζητά όχι περίοδο χάριτος, αλλά αξιολόγηση από την έμπρακτη υλοποίησή τους, φάνηκε ότι πρωτίστως απειλούν και ανησυχούν και θορυβούν την Αντιπολίτευση, όχι διότι αισθάνεται ότι είναι γενικόλογες ή αόριστες, αλλά γιατί κατά βάθος, κατά την άποψή μου, αισθάνεται πως αυτή η πρόκληση της νέας διακυβερνήσεως, η οποία θέτει στόχους πρώτα για τον εαυτό της, θέτει δυσκολίες πρώτα για τον εαυτό της, ζητά την αυστηρότητα πρώτα για τον εαυτό της, αυτή η συμπεριφορά της νέας διακυβερνήσεως πράγματι απειλεί το συνηθισμένο τρόπο με τον οποίον ασκείται ο διάλογος και ο αντίλογος εντός της Αιθούσης.
Κύριοι συνάδελφοι, αυτή η συμπεριφορά της νέας διακυβερνήσεως δείχνει μία σπάνια αυτοπεποίθηση, η οποία δεν εξαντλήθηκε μόνο εις το να παρουσιασθεί ένα πρόγραμμα επαρκές, το οποίο εγκρίθηκε με μεγάλη πλειοψηφία από τον ελληνικό λαό, αλλά επαναλαμβάνεται αμέσως μετά τις εκλογές. Δηλαδή η Κυβέρνηση επαναλαμβάνει το προεκλογικό πρόγραμμα που εγκρίθηκε από το λαό, βάζει ψηλά τον πήχη της πράξεως για τον εαυτό της και βάζει χαμηλά τον πήχη της εντάσεως και των διενέξεων.
Συνεπώς είναι πράγματι δύσκολος και ανηφορικός αυτός ο δρόμος, για να ακολουθηθεί από μία Αξιωματική Αντιπολίτευση που είναι και συνηθισμένη σε άλλες συμπεριφορές, σε ατταβισμούς αντιπολιτεύσεως άλλων περιόδων και απομένει να δούμε, εάν αυτές οι απειλητικές, όπως τις χαρακτήρισα, προγραμματικές δηλώσεις θα κατατείνουν εις το να δικαιώσουν περισσότερο ποιας πλευράς τις ανησυχίες.
Επί του παρόντος και επειδή πρέπει ο διάλογος να είναι και αυθόρμητος, παίρνω τη σκυτάλη από τον κ. Μπένο και λέω ότι πράγματι ένα από τα κυρίαρχα ζητήματα της νέας περιόδου -πέρα από το ύφος και το ήθος τα οποία είναι και άϋλα- είναι η επανίδρυση του κράτους. Αυτό το οποίο ελέχθη, ασφαλώς δεν σημαίνει διώξεις και περιορισμούς ελευθεριών, αλλά είναι μία εντυπωσιακή έκφραση, για να καταδείξει ακριβώς το πρωτοφανές χάλι στο οποίο βρίσκεται η Δημόσια Διοίκηση και την πρωτοφανή ανάγκη που υπάρχει να την ανασύρει κανείς από το τέλμα και να τη μετατρέψει σε μηχανισμό πραγματοποιήσεως των στόχων του.
Και αν δεν σας αρέσει ο όρος επανίδρυση του κράτους, θα μπορούσε κανείς να θυμηθεί ότι ένας από τους διαπρεπέστερους διανοούμενους της σύγχρονης εποχής, ο καθηγητής της περιώνυμης Σχολής του London School of Economics, ο κ. Μουζέλης, σε πρόσφατο άρθρο του αποδίδει όλη την κακοδαιμονία του νεοελληνικού κράτους, την αδυναμία του να εκσυγχρονίσει τη γεωργία, την αδυναμία του να αποκτήσει ανταγωνιστική οικονομία όχι στην έλλειψη πλουτοπαραγωγικών πηγών, όχι στις δυσλειτουργίες της αγοράς ή στον μεταπρατικό χαρακτήρα της αστικής τάξεως -όπως λέει- αλλά στο γεγονός ότι έχουμε ένα άθλιο κράτος, μια Δημόσια Διοίκηση την οποία παρουσιάζει ως ένα άμορφο τέρας και η οποία είναι σήμερα –κατά τον ίδιο Μουζέλη- η κύρια αιτία της περιθωριοποιήσεως της Ελλάδος μέσα στην Ευρώπη. Και δεν προτείνει επανίδρυση του κράτους, προτείνει δραστικό εξορθολογισμό της λειτουργίας του και προτείνει να πάψει να θυσιάζεται μέσα στον κρατικό μηχανισμό, ο εκσυγχρονισμός της κοινωνίας και της οικονομίας εις τον βωμό του κρατισμού, της διογκώσεως του κράτους και του κομματικού ελέγχου του κράτους.
Αυτό το στοίχημα κατά τη μοντέρνα έκφραση, είναι κάτι που αποδέχεται και αναδέχεται η Νέα Δημοκρατία όταν μιλάει για εκσυγχρονισμό και για επανίδρυση του κράτους και συγχρόνως αποδέχεται και μία διαφορετική συμπεριφορά έναντι των πολιτικών δυνάμεων, μία συμπεριφορά η οποία δεν γίνεται διότι αποφασίστηκε να ουδετεροποιηθούμε πολιτικά ή να καταργήσουμε τις διαφορές μας, αλλά αποφασίστηκε, ότι σήμερα που τα προβλήματα είναι τόσο έντονα, κύριος στόχος είναι αυτά και δευτερεύων στόχος είναι να αναδείξουμε κατά στείρο και άγονο τρόπο τις διαφορές μας που και γνωστές είναι και υπαρκτές και αν θέλετε, είναι και επιθυμητές στο βαθμό που τα κόμματα παραμένουν οι μηχανισμοί πραγματώσεως της δημοκρατίας και οι μηχανισμοί μέσω των οποίων λειτουργεί το αντιπροσωπευτικό σύστημα.
Συνεπώς δεν είναι μία κρυψώνα ένα κρησφύγετο της αδυναμίας μας να συγκρουστούμε με τα προβλήματα, αυτό που ονομάσαμε πολιτικό πολιτισμό, αλλά είναι μία μετατόπιση του στόχου, από το να αναδείξουμε τις διαφορές μας, στο να λύσουμε τα προβλήματα και όποιος επιθυμεί σ’ αυτήν τη δύσκολη και ανηφορική πορεία να αναδεικνύει διαφορές που δεν υπάρχουν, θα απομονωθεί διότι η ίδια η κοινωνία -το απέδειξαν οι πρόσφατες εκλογές- επέλεξε αυτόν τον τρόπο ασκήσεως πολιτικής εξουσίας.
Το θέμα δεν είναι να πείσει κανείς εδώ αν ήταν λιγότερο ή περισσότερο ισχυρή η Ελλάδα που παραλάβαμε. Το αποτέλεσμα των εκλογών μιλάει από μόνο του για το βαθμό ισχύος της χώρας και θα μπορούσε κανείς να πει -διότι και το ελληνικό λεξιλόγιο είναι πάμπλουτο και οι περιπτώσεις που μπορεί κανείς να αντλήσει στοιχεία πείθουν ότι και οι δύο όψεις του νομίσματος μπορούν να έχουν επιχειρηματολογία- ότι τελικώς αυτό που έχει σημασία σήμερα, μπροστά σε μία πλειοψηφία που ο ελληνικός λαός έδωσε στη νέα Κυβέρνηση, είναι να λύσουμε τα προβλήματα που δυναστεύουν τον ελληνικό λαό, ακραίο παράδειγμα των οποίων είναι το γεγονός ότι μόλις χθες σε έναν από τους δυσχείμερους –κατά την ομηρική έκφραση- Δήμους του Νομού Ιωαννίνων, στην ιστορική Λάκα Σούλι, όταν εζητήθη να γίνει διανομή αυτών των προϊόντων που το Υπουργείο Γεωργίας μοιράζει από κάποια πλεονάσματα, από τις χίλιες πεντακόσιες οικογένειες που κατοικούν σε αυτόν τον Δήμο, ενεγράφησαν για τη διανομή αυτών των προϊόντων περισσότερες από εξακόσιες οικογένειες. Μπορεί αυτό να αποτελεί μια ακραία μορφή δυσκολίας, είναι όμως ένα δείγμα των προβλημάτων που έχουμε να αντιμετωπίσουμε της υπαναπτύξεως στην οποία είχε καταδικαστεί η ελληνική περιφέρεια με πρωτοπόρο δυστυχώς την Ήπειρο.
Είναι κι αυτό ένα δείγμα ότι δεν υπάρχει ικμάδα διανοήσεως, ικμάδα προσπάθειας, ικμάδα αντιπαραθέσεως διαθέσιμη να σπαταληθεί, όταν τέτοιοι στόχοι που ετέθησαν από τη Νέα Δημοκρατία είναι τόσο αξιόλογοι, τόσο άξιοι να υπηρετηθούν κι έχουν να κάνουν με τη διαφορετική Ελλάδα που θα παραδοθεί σε τέσσερα χρόνια από σήμερα.
Να είστε βέβαιοι ότι οι Προγραμματικές Δηλώσεις, που σήμερα φαντάζουν απειλητικές και γι’ αυτούς που τις εξήγγειλαν, στο τέλος της τετραετίας θα δικαιωθούν. Ο ελληνικός λαός θα δικαιώσει και θα δώσει νέα πλειοψηφία στη Νέα Δημοκρατία για να συνεχίσει κατά τρόπο αποφασιστικό και διαφορετικό από το παρελθόν το έργο που σήμερα θα ξεκινήσει με την ψήφο εμπιστοσύνης που κι εγώ δίνω στη σημερινή Κυβέρνηση.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (¶ννα Μπενάκη- Ψαρούδα): Ο κ. Νασιώκας έχει το λόγο.
ΕΚΤΩΡ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βρισκόμαστε σήμερα σε μία κορυφαία διαδικασία συζητώντας τις προγραμματικές δηλώσεις της Κυβέρνησης, σε μία νέα κυβέρνηση, αφού με την ψήφο του ελληνικού λαού επανέκαμψε στην κυβέρνηση η συντηρητική παράταξη, ένα συντηρητικό κόμμα. Καταψηφίζω, λοιπόν, την Κυβέρνηση, καταψηφίζω τη συντηρητική πρόταση. Δεν πιστεύω ότι μπορεί να δώσει οριστικές λύσεις αυτή η πρόταση. Μπορεί να βελτιώσει μερικά επιμέρους θέματα, αλλά θα οδηγήσει υποχρεωτικά σε περικοπή των κοινωνικών δαπανών και σε περιορισμό του κοινωνικού κράτους, σε ανακατανομή του πλούτου υπέρ των ολίγων και πιθανόν σε ύφεση.
Ακούσαμε σήμερα τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, ακούσαμε και τον Υπουργό Ανάπτυξης και Τροφίμων, ακούσαμε για τα ευρωπαϊκά πρότυπα, ακούσαμε για το πορτογαλικό θαύμα που έλεγαν πριν από λίγα χρόνια, ακούσαμε τη «συνταγή». Εμείς ξέρουμε πού ήταν η οικονομία της Πορτογαλίας πριν από δύο χρόνια και πού είναι σήμερα.
Αναλαμβάνει, λοιπόν, η συντηρητική παράταξη και αναλαμβάνει μία ισχυρή Ελλάδα. Αυτή η ισχυρή Ελλάδα είναι έργο του ελληνικού λαού, είναι κυρίως έργο αυτής της παράταξης. Πράγματι περάσαμε εδώ και τριάντα χρόνια τον κύκλο της μεταπολίτευσης, έναν σημαντικότατο κύκλο δημοκρατίας, ανάπτυξης και προόδου και οφείλουμε τιμή σε όλους αυτούς που συνέβαλαν.
Θα αναφερθώ σε τρεις, στον Κωνσταντίνο Καραμανλή για την αποκατάσταση της δημοκρατίας και τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας, στον Ανδρέα Παπανδρέου για τον εκδημοκρατισμό της χώρας και τη θεμελίωση του κοινωνικού κράτους, στον Κώστα Σημίτη για τον εκσυγχρονισμό της χώρας, για την επιτυχία των μεγάλων στόχων και των μεγάλων έργων.
Η ισχυρή Ελλάδα που αναλαμβάνετε, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, έχει πολύ ισχυρό και διεθνές κύρος που δεν είχε πριν από λίγα χρόνια, κάνει μεγάλα έργα, κάνει Ολυμπιακούς Αγώνες, προώθησε το κυπριακό, προώθησε τα εθνικά θέματα, εξάρθρωσε την τρομοκρατία και κυρίως –και σημαντικότερο- σταθεροποίησε την οικονομία, έκανε μία πάρα πολύ ισχυρή οικονομία που αντέχει πάρα πολύ, όπως είπαν στο debate η κ. Παπαρήγα και ο κ. Κωνσταντόπουλος. Αυτό το δεχθήκατε κι εσείς και το δεχθήκατε παρόλο που άλλα προσπαθήσατε να πείτε σήμερα τοις πράγμασι, γιατί αυτά που προτείνετε και λέτε ότι μπορούν να γίνουν, γίνονται μόνο στη βάση μιας πολύ σταθερής οικονομίας που έχει προοπτική.
Βεβαίως παράλληλα με τη θεμελίωση επεκτείναμε το κοινωνικό κράτος. Σήμερα οι κοινωνικές δαπάνες είναι πάνω από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι ο πρώτος στόχος που έχουμε πετύχει. Εδώ πρέπει να αποτίσουμε φόρο τιμής σε πολλούς, κυρίως όμως στον αείμνηστο Γιώργο Γεννηματά που θεμελίωσε αυτό το κοινωνικό κράτος και το Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Μπορούμε να πούμε ότι και στον πολιτισμό κάναμε πάρα πολλά. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι πράξη μεγάλης επιτυχίας για τον πολιτισμό. Θα αναφερθώ εδώ στη Μελίνα Μερκούρη. Αυτό το οφείλουμε όλοι, όλη η Βουλή.
Βέβαια, αυτή η μεγάλη προσπάθεια, οι προτεραιότητες για να πετύχουμε τους μεγάλους στόχους και τα μεγάλα έργα, η βίαιη ένταξη της χώρας μας στην ΟΝΕ, άφησαν τάξεις πίσω από το μέρισμα που δικαιούντο, είτε γιατί δεν μπορούσαν να εκσυγχρονιστούν και να παρακολουθήσουν αυτήν την ανάπτυξη –και μιλάω για την αγροτική τάξη, γιατί προέρχομαι από έναν αγροτικό νομό- είτε γιατί εναποθέσαμε πάνω τους πάρα πολλά βάρη, περισσότερα απ’ όσα μπορούσανε να αντέξουν. Μιλάω για τους μικρομεσαίους.
Τώρα, όμως, αυτή η ισχυρή Ελλάδα, αυτή η ισχυρή οικονομία έχει σαν προτεραιότητα -και είναι τώρα η ώρα- να χτίσουμε το κοινωνικό κράτος, να στηρίξουμε τις συντάξεις, να δώσουμε το ΕΚΑΣ και στους αγρότες, να δώσουμε το ελάχιστο εισόδημα εγγυημένο. Δεν πιστεύω ότι αυτό μπορεί να το κάνει η Νέα Δημοκρατία. Δεν μπορεί να εκπληρώσει, λοιπόν, αυτήν την αναγκαιότητα.
Ο τόπος είχε ανάγκη –αυτό λέγαμε εμείς προεκλογικά- από προοδευτική διακυβέρνηση. Όμως ο λαός μας έστειλε στην αντιπολίτευση. Έχουμε λοιπόν και υπομονή και επιμονή και σας δίνουμε πίστωση χρόνου και ας μη τη ζητήσατε. Θα είμαστε παρόντες, θα είμαστε στη Βουλή, θα είμαστε παρόντες στο λαό, δεν θα κάνουμε την πολιτική της κατσαρίδας. Δεν θα πάμε τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης σε ένα νοσοκομείο όπου υπάρχει μια τεράστια καινούργια πτέρυγα, αλλά εμείς να πάμε στην παλιά και δεν θα τον πάμε, παρόλο που στην παλιά οι τέσσερις όροφοι έχουν εκσυγχρονιστεί στο υπόγειο για να δει την κατσαρίδα…
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Και βεβαίως δεν θα δούμε ούτε γάτες στα χειρουργεία ούτε γάτες εκεί που υπάρχει το ψωμί στο ΑΧΕΠΑ . Όμως αυτός ο πολιτικός πολιτισμός δεν σημαίνει ότι δεν θα κάνουμε δομική, αυστηρή και εποικοδομητική αντιπολίτευση.
Θα είμαστε, λοιπόν, παρόντες και θα συζητάμε αυτόν τον πολιτικό πολιτισμό που αυτή η παράταξη τον έφερε εδώ. Πριν τέσσερα χρόνια, καινούργιος τότε Βουλευτής πήρα πάλι το λόγο και τότε δεν ακούσαμε ούτε ένα λόγο θετικό από σας. Δεν αναγνωρίσατε την ήττα, δεν δώσατε συγχαρητήρια στον Πρωθυπουργό και σίγουρα δεν στηρίξατε τον πολιτικό πολιτισμό. Ο πολιτικός πολιτισμός είναι και αυτός της δικής μας παράταξης και εμείς ευχαριστούμε που προστρέχετε στον πολιτικό πολιτισμό που με την πρακτική μας επιβάλαμε.
Είπατε να μην σας δώσουμε πίστωση χρόνου. Τα πρώτα όμως δείγματα γραφής δεν ήταν καλά. Για τα ολυμπιακά έργα είπατε ότι δεν θα γινόταν η Ολυμπιάδα αν δεν ερχόσασταν εσείς για να πάρετε τις τελικές αποφάσεις. Την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων την κάνατε πρώτο θέμα και έτσι αντιστρέψατε το περιεχόμενο των Ολυμπιακών Αγώνων που κύρια είναι το πολιτιστικό κομμάτι, το ήθος και ο χαρακτήρας. Και τώρα το κάνατε πολεμικό γεγονός. Το πρώτο πράγμα που έγινε ήταν οι συσκέψεις επί συσκέψεων και καλούμε μετά το ΝΑΤΟ λέτε και η Ελλάδα μπορούσε να εγγυηθεί για την ασφάλεια.
Ο Υπουργός Αιγαίου επίσης μίλησε για τριακόσιες προσλήψεις γιατρών και χίλιους νοσηλευτές για το Αιγαίο, μέχρι τέλος του 2004 πριν βεβαίως ο Πρωθυπουργός του τραβήξει το χαλί και πριν ο Υπουργός Υγείας πει ότι αυτό είναι δικό του θέμα. Εμείς όμως περιμένουμε τη δέσμευση των τριακοσίων γιατρών και των χιλίων νοσηλευτών μέχρι 31/12/2004.
Τέλος στο λίγο χρόνο που μένει θέλω να πω λίγα πράγματα για την υγεία. Μίλησε ο Πρωθυπουργός και ανέφερε τέσσερις στόχους. Αλλά αυτοί είναι τίτλοι. Μίλησε σήμερα ο Υπουργός Υγείας και είπε ότι δεν θα αναφερθεί στο παρελθόν, αλλά δεν αναφέρθηκε ούτε στο μέλλον. Είπε ότι θα καταργήσει τη λίστα φαρμάκων, αλλά είπε ότι θα παρουσιάσει και τις προτάσεις τι εννοεί λίστα φαρμάκων. Είπε ότι θα ακυρώσει την αποκέντρωση, θα καταργήσει τα ΠΕΣΥ, αλλά είπε επίσης θα τα κρατήσει μέχρις ότου λύσουν όλου του είδους τα προβλήματα με την περιφερειακή αποκέντρωση και την περιφερειακή συγκρότηση.
Εγώ θα αναφερθώ στα τέσσερα πράγματα που το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας έχει και τα οποία νομίζω ότι δεν έχουν καλή προοπτική.
Πρώτον, από πουθενά δεν φαίνεται ότι θα χρηματοδοτηθεί το σύστημα υγείας. Άρα πώς θα αναπτυχθεί αυτό το σύστημα; Μόνο από τις σπατάλες; Μας μιλούν για τις ιδιωτικές δαπάνες. Γνωρίζουν ότι το 1989 οι ιδιωτικές δαπάνες στην υγεία ήταν 29%. Το 1993 ήταν 42% και τώρα είναι 44%. Πώς λοιπόν θα καταπολεμηθούν οι ιδιωτικές δαπάνες;
Δεύτερον, είναι φάρμακο η ιδιωτικοποίηση;
Τρίτον, η κατάργηση της περιφερειακής συγκρότησης και η κατάργηση των ΠΕΣΥ και τα νέα διοικητικά συμβούλια των Νοσοκομείων θα ορίζονται από τοπικούς ευυπόληπτους πολίτες και από τους μάνατζερ οι οποίοι δεν θα έχουν δυνατότητα ψήφου θα υλοποιούν αυτήν την πολιτική. Δηλαδή η υπερσυγκέντρωση είναι λύση;
Η κατάργηση της ολοήμερης λειτουργίας των νοσοκομείων και τα ιδιωτικά ιατρεία για όλους τους γιατρούς του ΕΣΥ και για όλους τους πανεπιστημιακούς γιατρούς είναι λύση;
Για την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας η Νέα Δημοκρατία λέει ότι θα έχουμε πιλοτική εφαρμογή, υπάρχει νόμος που ψηφίστηκε. Τα δεκαεπτά κέντρα υγείας Αστικού Τύπου ήδη χτίζονται. Η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας είναι προ των πυλών. Μπορούν να την εφαρμόσουν αύριο. Η πολιτική για το φάρμακο, οι φαρμακευτικές δαπάνες που θα πέσουν πάνω στα ταμεία και στις πλάτες των πολιτών με αύξηση της συμμετοχής, είναι λύση;
Όσον αφορά τα ταμεία είπαμε ότι «θα αναπροσαρμόσουμε το νοσήλιο στην πραγματική βάση». Και τα ταμεία πώς θα σηκώσουν αυτό το βάρος για την υγεία; Γιατί δεν πληρώνει τώρα ο ΟΓΑ τα χρέη των νοσοκομείων;
Θα μπορούσα να αναφερθώ σε πολλά για πολλή ώρα, κυρία Πρόεδρε, αλλά κλείνω με το εξής. Η Νέα Δημοκρατία δεν ψήφισε το ΕΣΥ, δεν ψήφισε καμία από τις μεταρρυθμίσεις που έγιναν όλα αυτά τα χρόνια. Δεν πιστεύω ότι με τη συντηρητική της πρόταση μπορεί να στηρίξει και να προωθήσει το κοινωνικό κράτος. Και αυτήν την ώρα που είναι ώρα του ανθρώπου, ώρα της αποτελεσματικής δημόσιας διοίκησης και ώρα του κοινωνικού κράτους δεν μπορεί η συντηρητική πρόταση να δώσει λύση. Εμείς περιμένουμε και θα την κρίνουμε στις πράξεις της. Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ( ¶ννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Ανδρέας Καραγκούνης.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα μου επιτρέψετε να ξεκινήσω με μια παρατήρηση που έχω να κάνω σε αυτά που είχε πει προηγουμένως ο τέως Πρωθυπουργός κ. Σημίτης περί πανεπιστημιακής αξιολόγησης, και κατηγόρησε τη Νέα Δημοκρατία ότι δεν θέλησε την αξιολόγηση των πανεπιστημιακών. Νομίζω ότι το νομοθέτημα 1248/82 είναι δικό σας νομοθέτημα, που μετέβαλε την εξέλιξη των πανεπιστημιακών σε μια κλειστή υπόθεση, όπως επίσης έφραξε το δρόμο πολλών πανεπιστημιακών από ξένες χώρες να εισέλθουν στα ελληνικά πανεπιστήμια. Και βεβαίως είστε εσείς, κύριοι του ΠΑΣΟΚ, που καταργήσατε την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του κ. Σουφλιά του 1992, όπου προέβλεπε την αξιολόγηση των πανεπιστημίων και των πανεπιστημιακών.
Οι Προγραμματικές Δηλώσεις της Κυβέρνησης, όπως τουλάχιστον τις έχουμε εκ παραδόσεως διαμορφώσει στον ελληνικό κοινοβουλευτισμό, έχουν ένα σύνθετο ρόλο. Δεν πρόκειται δηλαδή για μια απλή παράθεση των όσων συγκεκριμένα πρόκειται να πράξει η Κυβέρνηση στο διάστημα της τετραετίας. Ο ρόλος τους είναι να συνδυάσουν το γενικό και το ειδικό. Και πράγματι οι Προγραμματικές Δηλώσεις της Κυβέρνησης συνδύασαν με τον καλύτερο πιστεύω τρόπο το γενικό και το ειδικό. Είχαν μέτρα, είχαν δεσμεύσεις, είχαν ουσία, είχαν επίσης έναν κοινό παρονομαστή, μία ενιαία φιλοσοφία, είχαν ύφος, είχαν ψυχή. Από αυτές τις Προγραμματικές Δηλώσεις δεν πληροφορηθήκαμε μόνο αυτά που η Κυβέρνηση προτίθεται να πράξει. Αντιληφθήκαμε επίσης περισσότερο τι είδους Κυβέρνηση θα είναι. Θα είναι Κυβέρνηση λίγων λόγων και πολλών έργων, ότι θα είναι Κυβέρνηση όλων των Ελλήνων, ότι θα είναι Κυβέρνηση που θα υπηρετεί τον πολίτη και όχι Κυβέρνηση που θα υπηρετούν οι πολίτες, ότι θα είναι με ένα λόγο η Κυβέρνηση που προτάσσει τον παράγοντα άνθρωπο. Αυτή, ακριβώς, τη βασική κυβερνητική φιλοσοφία, την οποία εμπεριέχουν ως σύνολο οι προγραμματικές δηλώσεις θέλω να αναδείξω με την μικρή μου σημερινή παρέμβαση.
Ως Βουλευτής της Συμπολιτεύσεως κρατώ από αυτά που άκουσα το γενικό πνεύμα, τη βασική φιλοσοφία, τον κοινό παρονομαστή, το ύφος, το ήθος και την ψυχή. Αυτά νομίζω ενδιαφέρουν και τον απλό Έλληνα πολίτη τον οποίο ως απλός Βουλευτής εκφράζω.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άκουσα χθες τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως να αντιφάσκει κατ’ επανάληψη. Από τη μια εγκαλούσε την Κυβέρνηση για αοριστία και θεωρούσε τις Προγραμματικές Δηλώσεις ελάχιστα συγκεκριμένες. Από την άλλη αναφερόμενος στο μείζον, σύμφωνα με τον ίδιο, θέμα αναφορικά με την εξωτερική πολιτική, εγκαλούσε την Κυβέρνηση ότι δήθεν δεν συλλαμβάνει τον γενικό και αλληλοσυνδεόμενο χαρακτήρα των διεθνών θεμάτων που μας αφορούν. Μας εγκαλούσε γιατί δεν ήμασταν αρκετά ειδικοί, μας εγκαλούσε επίσης γιατί δεν μας ήμασταν αρκετά γενικοί.
Ότι οι Προγραμματικές Δηλώσεις ήταν αρκούντως συγκεκριμένες καταδείχτηκε από όλους τους ομιλητές και κυρίως από τη χθεσινή παρέμβαση του κυρίου Πρωθυπουργού, ο οποίος απαριθμώντας ενδεικτικά και επαναλαμβάνοντας μερικές μόνο εκ των αναληφθεισών κυβερνητικών δεσμεύσεων, από τις συγκεκριμένες δεσμεύσεις για τις αγροτικές συντάξεις και το ΕΚΑΣ έως τις συγκεκριμένες δεσμεύσεις για ρύθμιση του θέματος των πανωτοκίων, κατέδειξε το άτοπο και το άδικο της απόψεως της Αντιπολιτεύσεως. Όμως, ο κ. Παπανδρέου δεν ξέρω τι διαπιστώνει ή τι δεν διαπιστώνει σε σχέση με τη συνολική φιλοσοφία των Προγραμματικών Δηλώσεων. Αυτό, όμως, το οποίο εγώ από την πλευρά μου βλέπω είναι ότι η προαναγγελθείσα κυβερνητική πολιτική έχει τον απαραίτητο κοινό παρονομαστή και την κεντρική ιδέα.
Κοινός παρονομαστής και κεντρική ιδέα, κύριοι συνάδελφοι, είναι η κεντρική ιδέα της προαναγγελθείσης κυβερνητικής πολιτικής. Είναι να βάλουμε και πάλι στο κέντρο των πολιτικών εξελίξεων τον παράγοντα άνθρωπο. Ξέρετε αυτό μπορεί να ακούγεται θεωρητικό αλλά δεν είναι καθόλου. Πάρτε ως παράδειγμα την οικονομία.
Άκουσα από ορισμένους συναδέλφους του ΠΑΣΟΚ κατά τη συζήτησή μας για τον υψηλό ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης που μας κληροδότησε η αποδοκιμασθείσα κυβέρνηση Σημίτη. Αυτό εννοώ όταν λέω ότι βγάλαμε από το κέντρο της πολιτικής τον παράγοντα άνθρωπο. Διότι η οικονομική ευημερία δεν είναι θέμα αριθμών και δεικτών. Είναι θέμα της απτής καθημερινής πραγματικότητας, η οποία είχε και έχει φτώχεια, ακρίβεια, υπερχρέωση και υπερδανεισμό, φορομπηχτισμό, ανασφάλεια, αποκλεισμό και ανεργία.
Όσο, λοιπόν, συνεχίζουμε να αυτοϊκανοποιούμεθα με τους αριθμούς, η οικονομία ουδέποτε θα αποκτήσει τον πραγματικό της ρόλο, ο οποίος είναι να υπηρετεί τον πολίτη και όχι να υπηρετείται το αριθμητικό μέγεθος από αυτόν. Το ίδιο συμβαίνει και με το κράτος.
Αμφισβητείτε άραγε, κύριοι συνάδελφοι, ότι παρά τις τόσες και τόσες νομοθετικές παρεμβάσεις, η ζοφερή πραγματικότητα παραμένει και είναι αυτή της καταδυνάστευσης του πολίτη από μια Δημόσια Διοίκηση η οποία εξακολουθεί να τον βλέπει με τη βαυαρική λογική του περασμένου αιώνα ως ύποπτο; Και ήθελα να απαντήσω και στον κ. Πάγκαλο για την πρωινή του τοποθέτηση.
Θα έλεγα, λοιπόν, ότι το να ξαναβάλουμε στο κέντρο της πολιτικής τον παράγοντα άνθρωπο, δεν είναι καθόλου θεωρητικό αλλά αποτελεί την ουσία της λαϊκής μας εντολής. Οι δεσμεύσεις της κοινωνικής αλληλεγγύης, όπως για τις συντάξεις των αγροτών και το ΕΚΑΣ, οι δεσμεύσεις ουσιαστικής δικαιοσύνης όπως οι ρυθμίσεις για το θέμα των πανωτοκίων, οι γενναίες εξαγγελίες για περικοπή των αμοιβών του δημοσίου τομέα, πόσο μάλλον η δέσμευση για μείωση της ανεργίας στο τέλος της τετραετίας, στρέφονται κατ’ ευθείαν σ’ αυτήν την κατεύθυνση.
Τέλος, θα έλεγα ότι η δέσμευση του Πρωθυπουργού ότι θα είναι Πρωθυπουργός της Παιδείας και του Πολιτισμού, βάζει στο κέντρο του ενδιαφέροντός μας όχι μόνο τον παράγοντα άνθρωπο, αλλά περισσότερο τον παράγοντα προσωπικότητα.
Είναι δε πολύ λυπηρό ότι το μόνο που βρήκε να πει σχετικά ο κ. Παπανδρέου, ήταν να εγκαλέσει τον κύριο Πρωθυπουργό ότι δεν ανακοίνωσε συγκεκριμένα μέτρα πολιτιστικής πολιτικής. Αυτό εκτιμώ ότι το είπε ο κ. Παπανδρέου εκ παραδρομής γιατί πολύ καλά γνωρίζει ότι ο πολιτισμός δεν είναι κρατική πολιτική.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ( ¶ννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Παρακαλώ, επειδή ο χρόνος είναι λίγος κύριε συνάδελφε, συντομεύσετε αν θέλετε.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗΣ: Μισό λεπτό, κυρία Πρόεδρε, παρακαλώ.
Αυτά, κύριοι συνάδελφοι, δε συμβαίνουν σε δημοκρατικές χώρες. Ο πολιτισμός χρειάζεται φιλικό οικονομικό και νομικό πλαίσιο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σας καλώ να υπερψηφίσουμε τις προγραμματικές δηλώσεις μιας Κυβέρνησης που προτάσσει τον πολιτισμό, μιας Κυβέρνησης που θα λέει λίγα και θα πράττει πολλά, μιας Κυβέρνησης, που θα είναι Κυβέρνηση όλων των Ελλήνων.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (¶ννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Αλέκος Αλαβάνος.
ΑΛΕΚΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, καταρχήν σας ευχαριστώ πολύ για την ευλυγισία που δείξατε. Θα τηρήσω το πεντάλεπτο.
Να πω ότι αισθάνομαι και ευθύνη και τιμή που βρίσκομαι σε αυτό το Βήμα και να πω ότι η Κυβέρνηση έχει λίγες μέρες, είναι ένα βρέφος και όταν πας στο μαιευτήριο, ακόμα και αν δεις ένα βρέφος που έχει δόντια δράκουλα, θα πεις «να πας καλά, να είναι όλα ωραία στη ζωή σου». Γι’ αυτό νομίζω ότι την Κυβέρνηση θα την κρίνουμε από μια σειρά σημαντικά ζητήματα τα οποία και άμεσα και μακροπρόθεσμα θα διαχειρισθεί. Και θα αναφερθώ σε ένα μόνο -και είμαι πολύ χαρούμενος που είναι εδώ ο Υπουργός κ. Παυλόπουλος και θα τοποθετηθεί σ’ αυτό- και αυτό είναι το θέμα των συμβασιούχων, κύριε Υπουργέ.
Το κόμμα μας έχει κάνει μια μεγάλη προσπάθεια. Είμαστε εδώ στο ιστορικό κτήριο, στη Βουλή, αλλά έξω από εμάς, στο χώρο των συμβασιούχων υπάρχει μία άγρια κατάσταση, υπάρχει μία μεσαιωνική εργοδοσία, που είναι το δημόσιο. Είναι σχολικοί φύλακες οι οποίοι δεν έχουν ασφάλιση, συνταξιοδοτικά δικαιώματα και κάνουν έρανο, για να θάψουν τους συνδικαλιστές τους. Είναι υπάλληλοι στο ΚΕΠΥΟ, που είναι το πιο προωθημένο κέντρο στο δημόσιο τομέα, οι οποίοι πληρώνονται με δακτυλισμό, δηλαδή πόσες φορές θα πατήσουν το κομπιούτερ, χωρίς ασφάλιση. Είναι αναπληρωτές καθηγητές, εργαζόμενοι στον ΟΠΑΠ, οι οποίοι κάθε μέρα επί δέκα και πλέον χρόνια υπογράφουν σύμβαση εργασίας.
Τι θα κάνουμε, κύριε Υπουργέ; Έχει δοθεί μια γενική δέσμευση από την πλευρά της Κυβέρνησης και την ακούσαμε και από τον κύριο Πρωθυπουργό. Εγώ θα πω τι νομίζω ότι δεν πρέπει να κάνει η Κυβέρνηση.
Το πρώτο που δεν πρέπει να κάνει κατά τη γνώμη μου είναι προεδρικό διάταγμα. Γιατί προεδρικό διάταγμα; Για ποιο λόγο; Οι περισσότερες χώρες έχουν λύσει αυτό το πρόβλημα με νόμο στον οποίο θα συμβάλουμε όλοι, θα συζητηθεί με διαφάνεια και ανοικτά εδώ στη Βουλή και θα έχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Δεύτερο θέμα, κύριε Υπουργέ: Γιατί μοριοδότηση; Είδα μια συνέντευξή σας στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» χθες όπου μιλάτε για μοριοδότηση. Γιατί μοριοδότηση; Εδώ η τοποθέτηση της Οδηγίας 70/1999/ΕΚ είναι ότι αυτομάτως έχουν το δικαίωμα των συμβάσεων αορίστου χρόνου, επειδή έχουν διαδοχικές συμβάσεις και καλύπτουν πάνω από ένα ορισμένο διάστημα πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Αυτό είναι και το νόημα των αποφάσεων των ελληνικών δικαστηρίων. Για πρώτη φορά έχουμε δεκάδες αποφάσεις ελληνικών δικαστηρίων τα οποία αρνούνται να εφαρμόσουν το προεδρικό διάταγμα της προηγούμενης κυβέρνησης και αναγνωρίζουν αυτήν την ιδιότητα των συμβασιούχων αορίστου χρόνου. Γιατί επομένως να κάνουμε μοριοδότηση; Φοβάμαι ότι με τη μοριοδότηση ανοίγουμε ένα δύσκολο δρόμο ο οποίος αντί να ικανοποιήσει συνολικά το αίτημα όλων αυτών των εργαζομένων θα οδηγήσει σε περικοπές, σε περιπλοκές, σε περιορισμούς και σε νέες υποθέσεις για τα δικαστήρια.
Τρίτο ζήτημα είναι ο αριθμός των εργαζομένων. Είναι πραγματικά ένα πρόβλημα, γιατί δεν έχουμε συγκεκριμένο αριθμό σήμερα. Υπάρχουν στοιχεία της ΓΣΕΕ, υπάρχουν στοιχεία της Κυβέρνησης, υπάρχουν στοιχεία του πολύ αξιόλογου συντονιστικού των συμβασιούχων. Δεν μπορούμε να λέμε αυθαίρετα τριάντα ή σαράντα ή πενήντα χιλιάδες. Ποιους θα κόψουμε; Τους αναπληρωτές καθηγητές; Τους εργαζόμενους στα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών, τα οποία αναφέρθηκαν και πριν και που βλέπουμε σήμερα στις εφημερίδες δήμαρχοι δυστυχώς της κυβερνητικής παράταξης να τους απολύουν, όπως απολύονταν πριν γυναίκες οι οποίες ήταν έγκυες χωρίς να προστατευθούν;
Ήθελα να κάνω αυτές τις τρεις παρατηρήσεις. Θέλω να πιστεύω ότι η Κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει θετικά αυτά τα ζητήματα, ότι θα είναι ανοικτή και θα εφαρμόσει την ουσία της Οδηγίας. Μην ξεχνάτε ότι είναι ανοικτή η διαδικασία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και είμαστε κάτω από το διαρκή έλεγχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (¶ννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, κ. Προκόπης Παυλόπουλος.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ιδιαίτερη τιμή για μένα να απευθύνομαι στο Κοινοβούλιο με την ιδιότητα του Υπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης. Αναλαμβάνω και την ευθύνη αλλά συναισθάνομαι και το βάρος αυτής της μεγάλης τιμής.
Και θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω ότι θα ζητήσω τη συνεργασία όλων σε αυτή τη μεγάλη, τη δύσκολη προσπάθεια για την ανασυγκρότηση, ορθότερα την επανίδρυση του κράτους. Αυτή την οποία φιλοδοξούμε πάντα με τη συνεργασία όλων και σε βάθος χρόνου –διότι οι μεγάλες προσπάθειες δεν είναι ζήτημα μιας Παράταξης ούτε και μιας Κυβέρνησης μόνο- να φέρουμε σε πέρας.
Εν πάση περιπτώσει, τονίζω ξανά για πολλοστή φορά -όπως το είπε και ο Πρωθυπουργός- ό,τι θετικό υπάρχει και θα το αναγνωρίσουμε και θα το συνεχίσουμε. Η προσπάθειά μας δεν ξεκινάει από το μηδέν.
Διερωτώμαι, όμως, το εξής: Αληθεύει ή απλώς και μόνο ήταν ένα ρητορικό σχήμα αυτό το οποίο ελέχθη μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα, ότι δεν αντιλαμβάνεται η Αξιωματική Αντιπολίτευση δια του Αρχηγού της τι εννοούμε όταν μιλάμε για επανίδρυση του κράτους; Μα ο ίδιος νομίζω κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου πολλές φορές είπε ότι πρέπει να περάσουμε –είναι δικές του οι λέξεις- σε μία «νέα εποχή» και για το κράτος, «να κάνουμε ένα άλλο κράτος», «ένα κράτος απαλλαγμένο από τη γραφειοκρατία, τη διαφθορά και τη διαπλοκή». Αυτή είναι η έννοια της επανίδρυσης του κράτους η οποία για εμάς σημαίνει κράτος αποτελεσματικό και κοινωνικά δίκαιο, δημόσιες υπηρεσίες που είναι υπηρέτες του πολίτη. Απλές λέξεις που θέλουν μεγάλη προσπάθεια για να γίνουν πράξη.
Ξέρουμε πολύ καλά ότι το εγχείρημα είναι δύσκολο. Το αναλαμβάνουμε αναγνωρίζοντας ότι θα υπάρξει η προσπάθεια και στο μέλλον σαφώς από άλλους Υπουργούς και σαφώς επίσης και από άλλες Κυβερνήσεις. Γιατί αν θέλουμε να οδηγήσουμε το κράτος σε μία πραγματική επανίδρυση πρέπει να αντιληφθούμε ότι αυτό θα είναι μία εθνική προσπάθεια με συνέχεια. Γι’ αυτό και ό,τι κάνουμε θα το επιχειρήσουμε και με διάλογο και με συναίνεση.
Αυτό φυσικά δεν μας απαλλάσσει από οποιαδήποτε κριτική. Αλίμονο! Η κριτική βελτιώνει τις Κυβερνήσεις. Σας διαβεβαιώνω, όμως, ότι δεν πρόκειται να αιφνιδιάσουμε ποτέ και κανέναν. Άλλωστε, το πρόγραμμά μας είναι στο σημείο αυτό απόλυτα σαφές.
Πρώτα – πρώτα βασικός στόχος μας είναι η διαφάνεια, η αποκατάσταση της διαφάνειας, η καταπολέμηση της διαφθοράς και της διαπλοκής.
Και εδώ πάλι με έκπληξη άκουσα να λέγεται «μα, πως θα το πετύχετε αυτό;». Και στο προεκλογικό πρόγραμμά μας, που πια είναι κυβερνητικό μας πρόγραμμα -και δικαίως γιατί γι’ αυτό μας ψήφισε ο Ελληνικός Λαός- όταν διευκρινίσαμε ότι ξεκινάμε από την κατάργηση των νόμων της διαπλοκής μας είπαν: «Μα, αν καταργήσεις ένα νόμο φτάνεις στην πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής;»
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλα τα χρόνια που πέρασαν παρατηρήσαμε ότι υπήρχε αυτού του είδους το οξύμωρο σχήμα: Δηλαδή υπήρχαν διατάξεις οι οποίες οδηγούσαν στη θεσμοθέτηση της διαφθοράς και της διαπλοκής. Γι’ αυτό η διαφθορά και η διαπλοκή γιγαντώθηκε στον Τόπο. Όταν τις καταργείς, καταργείς ταυτοχρόνως και τις διόδους και τις «Κερκόπορτες» και τους «Δούρειους Ίππους». Και από εκεί και πέρα διευκολύνεις με άλλους θεσμούς να οδηγηθούμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Και ερωτώ πολύ απλά το εξής: Δεν οδηγεί προς την πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής η κατάργηση της διάταξης εκείνης που κάνει απλό πλημμέλημα την απιστία περί την υπηρεσία και η επάνοδος και πάλι το κακούργημα το οποίο υπήρχε πριν; Δεν είναι αναγκαίο να καταργήσουμε τις διατάξεις εκείνες που επιτρέπουν τις απευθείας αναθέσεις; Δεν είναι ανάγκη να καταργήσουμε όλες εκείνες τις διατάξεις οι οποίες, όπως είναι γνωστό αφορούν, τη μη εφαρμογή δικαστικών αποφάσεων, παραδείγματος χάρη το ν.2522/1997, το άρθρο 4 του οποίου λέει ότι και αν ακυρωθεί μια απόφαση ως παράνομη για την ανάθεση έργου ή προμήθειας εξακολουθεί να εφαρμόζεται; Δεν πρέπει να καταργήσουμε τις διατάξεις οι οποίες αφορούν το μαθηματικό τύπο, για τον οποίο όπως ξέρετε είμαστε υπόλογοι και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να τον αντικαταστήσουμε με διατάξεις οι οποίες αφορούν μελέτες και προμελέτες και να γίνεται με τη βάση αυτών ακριβώς των μελετών και των προμελετών η αξιολόγηση του ποια είναι η καλύτερη προσφορά;
Δεν πρέπει, παραδείγματος χάρη, επίσης να αντικαταστήσουμε το σημερινό πλαίσιο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης όπου η «Κερκόπορτα» ή ο «Δούρειος Ίππος», όπως θέλετε πάρτε το, του βασικού μετόχου, που δυστυχώς θεσμοθετήθηκε και συνταγματικώς, οδηγεί εδώ που οδηγεί, στο να εμπαίζουμε εαυτούς και αλλήλους και να ξέρουμε πάρα πολύ εύκολα ότι είναι δυνατόν να παραβιασθούν οι διατάξεις για τη διαφάνεια των νομικών προσώπων που χειρίζονται τα μέσα μαζικής ενημέρωσης; Και δεν είναι επίσης προς την κατεύθυνση αυτή η ίδρυση διαφόρων ανεξάρτητων διοικητικών αρχών ή και οργάνων τα οποία αφορούν την εμπέδωση της διαφάνειας στη συνέχεια;
Άκουσα με έκπληξη να λέγεται ότι εμείς γιγαντώνουμε το κράτος. Κατηγορηθήκαμε για κρατισμό. Ποιος; Η Νέα Δημοκρατία. Γιατί; Διότι προβλέπουμε ορισμένες ανεξάρτητες διοικητικές αρχές περαιτέρω. Ποιες είναι αυτές; Οι ακόλουθες:
Πρώτον, αμφισβητεί κανείς ότι πρέπει να ενισχυθεί το ΑΣΕΠ από τη μορφή που έχει σήμερα;
Διαψεύδουμε έτσι τις Κασσάνδρες που μας έλεγαν ότι πάμε να καταργήσουμε το ΑΣΕΠ. Είπαμε ότι το ΑΣΕΠ θα ενισχυθεί και ως προς τις αρμοδιότητές του και θα γίνει Εθνικό Συμβούλιο Δημόσιας Διοίκησης για να αποκτήσει και αρμοδιότητες που αφορούν συμβουλευτικά το σχεδιασμό της Δημόσιας Διοίκησης. Είπαμε ότι πρέπει να δημιουργηθεί μία επιτροπή κατάλληλη για τον έλεγχο του πολιτικού χρήματος. Και το ένα και το άλλο υπάρχουν. Κρατισμό δημιουργούμε, επειδή τα ενισχύουμε και επειδή τους δίνουμε περισσότερες εγγυήσεις; Είπαμε ότι πρέπει να δημιουργηθεί Συνήγορος του Δημότη. Κρατισμός είναι να δημιουργηθεί Συνήγορος του Δημότη; Οι διαμεσολαβητικοί δηλαδή εκείνοι θεσμοί, οι οποίοι είναι γνωστοί στο εξωτερικό και έχουν αποδώσει, είναι κρατισμός; Είναι κρατισμός, παραδείγματος χάρη, ο Συνήγορος της Υγείας;
Μα, κύριοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης -ιδίως σε εσάς απευθύνομαι- ήταν προεκλογική σας δέσμευση το 2000, που αναίρεσε ο κύριος πρώην Πρωθυπουργός στη συνέχεια. Όταν λέμε ακόμη ότι θα ιδρύσουμε επιτροπή για την ανάθεση έργων και προμηθειών είναι κρατισμός; Δεν ήταν δική σας προεκλογική δέσμευση το 1993 που ουδέποτε την τηρήσατε και που όταν την έφερε στο Υπουργικό Συμβούλιο ο Υπουργός σας και σημερινός σας Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος εκπαραθυρώθηκε από τον Πρωθυπουργό;
Όλα αυτά είναι κρατισμός; Γιατί είναι κρατισμός; Τι περισσότερο προσθέτουμε στην υφιστάμενη δομή; Κάνουμε απλώς τα όργανα πιο ευέλικτα, διαμεσολαβητικά, κατάλληλα να αποτελέσουν γέφυρα μεταξύ κράτους και πολίτη για να πάψει να υπάρχει αυτή η σχέση εξουσίασης, η οποία καταπιέζει τον πολίτη.
Σε ό,τι αφορά το προσωπικό της Δημόσιας Διοίκησης. Οδηγούμεθα σ’ ένα νέο υπαλληλικό κώδικα ιδίως σε ό,τι αφορά τα θέματα της αξιολόγησης. Η αξιολόγηση που υφίσταται σήμερα -το ξέρετε πάρα πολύ καλά- είναι ισοπεδωτική. Όλοι κρίνονται με άριστα για τον απλό λόγο ότι τα κριτήρια, με τα οποία οδηγούμεθα στην αξιολόγηση, είναι καθαρώς υποκειμενικά. Χρειάζονται αντικειμενικά κριτήρια. Και αυτά αφορούν και τη στοχοθεσία, τον τρόπο δηλαδή που τίθεται ένας στόχος και βεβαίως από κει και πέρα και την αποτελεσματικότητα και την απόδοση του υπαλλήλου σε σχέση με τον στόχο αυτό, καθώς επίσης και το χρόνο, στον οποίον ο υπάλληλος φέρει σε πέρας την αποστολή του.
Σε ό,τι αφορά επίσης τα ζητήματα αυτά, τονίζω ξανά για το προσωπικό ότι οι προσλήψεις θα γίνουν επιτέλους αντικειμενικές. Όλες εκείνες οι δίοδοι που υπάρχουν σήμερα και που εξαιρούν από το ΑΣΕΠ, όσο γίνεται θα μειωθούν και θα εξαλειφθούν στο μέλλον. Θα ενισχύσουμε το ΑΣΕΠ για να μπορεί να φέρει σε πέρας την αποστολή του. Σας θυμίζω ποιο πρόβλημα υπήρξε: Όταν ομόφωνα εδώ το 1997, επί υπουργίας Αλέκου Παπαδόπουλου, ενισχύσαμε την αρμοδιότητα του ΑΣΕΠ με δική μας σύμπραξη, στη συνέχεια άφησαν το ΑΣΕΠ να έχει την ίδια δομή και την ίδια λειτουργία, να μην μπορεί να αντεπεξέλθει στον καινούριο ρόλο του και είπαν μετά ότι αυτό το όργανο πλέον δεν μπορεί να φέρει σε πέρας την αποστολή του. Γι’ αυτό άρχισαν να του αφαιρούνται αρμοδιότητες. Εμείς σκοπεύουμε να ενισχύσουμε το ΑΣΕΠ για να μπορεί να φέρει σε πέρας όλες τις αρμοδιότητες των προσλήψεων, να μην υπάρχουν τα σημερινά προβλήματα, εκείνα που οδήγησαν στο σημερινό καθεστώς των εκτάκτων, για το οποίο θα μιλήσω στο τέλος κάπως αναλυτικότερα.
Άραγε αυτό είναι κρατισμός; Θυμίζω στις Κασσάνδρες εκείνες που μας κατηγορούσαν προεκλογικά ότι πάμε να καταργήσουμε το ΑΣΕΠ, ότι θα δουν σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα και θα καταλάβουν τι εννοούμε. Αύριο κιόλας θα επισκεφθώ το ΑΣΕΠ προσωπικά για να ζητήσω να μου πει τι πρέπει να κάνω για να αναλάβει αυτόν το βαρύ ρόλο. Το μεγάλο ρόλο, που είναι όμως ο μονόδρομος μέσα από τον οποίο μπορούμε να περάσουμε, για να μην διαιωνιστεί η σημερινή κατάσταση.
Σε ό,τι αφορά τη γραφειοκρατία βασική μας προτεραιότητα -και ένας από τους πρώτους νόμους που θα κατατεθούν- είναι ένα νόμος, ο οποίος θα πατάσσει τη γραφειοκρατία σε βασικά της μεγέθη. Θα μειώσουμε στις σύνθετες διοικητικές πράξεις, που αφορούν ιδίως μεγάλα ζητήματα επενδύσεων, ζητήματα που αφορούν την οικονομική ζωή του Τόπου, τον αριθμό των υπογραφών. Θα ενισχύσουμε το ρόλο των ΚΕΠ σε ό,τι αφορά τη συλλογή των διαφόρων πιστοποιητικών και όπου χρειάζεται, ιδιαίτερα για την επιχειρηματική δραστηριότητα, θα δημιουργήσουμε τα Κέντρα Ολοκληρωμένη Συναλλαγών όπου εκεί στα επιμέρους Υπουργεία θα μπορεί να υπάρχει συλλογή των πιστοποιητικών από την ίδια τη Δημόσια Διοίκηση.
Και βέβαια πρέπει να σας τονίσω ότι σε ό,τι αφορά τη γραφειοκρατία δεσμευόμαστε για το ότι θα πρέπει να υπάρχει αποζημίωση σε περίπτωση υπέρβασης της προθεσμίας που τάσσεται στη διοίκηση για να μπορέσει ο πολίτης να έχει μιαν απάντηση. Άκουσα με έκπληξη: «Μα δεν υπάρχει και σήμερα η διάταξη αυτή στην κείμενη νομοθεσία;». Λάθος. Σήμερα προβλέπεται ένα απλό πρόστιμο αν υπερβεί η διοίκηση την προθεσμία. Δεν μιλάμε για πρόστιμο, μιλάμε για αποζημίωση. Το πρόστιμο είναι ένα νούμερο. Αποζημίωση σημαίνει ότι ο πολίτης αποζημιώνεται για τη ζημία, την οποίαν υφίσταται. Αν κάποιοι δεν καταλαβαίνουν νομικά τη διαφορά, είναι δικό τους ζήτημα, δεν είναι δικό μου, δεν είναι δικό μας.
Σε ό,τι αφορά επίσης το θέμα της εκτέλεσης των δικαστικών αποφάσεων, εισάγουμε την υποχρεωτική εκτέλεση των τελεσίδικων δικαστικών αποφάσεων υπέρ των πολιτών και σε βάρος του δημοσίου και των νομικών προσώπων του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Αυτό, όπως γνωρίζετε, οδηγεί και στην προσωπική αστική και ποινική ευθύνη του υπαλλήλου, ο οποίος δεν μπορεί και δεν θα μπορεί να καλυφθεί πίσω από την οποιαδήποτε εντολή που του δίνεται άνωθεν.
Είναι ή δεν είναι αυτά μέτρα, τα οποία έχουμε ανάγκη; Και θα σας καλέσουμε και θα σας παρακαλέσουμε να συμπράξουμε όλοι μαζί στην ψήφιση τέτοιων μέτρων στην πορεία, για να μπορέσουμε να καταπολεμήσουμε τη γραφειοκρατία.
Ανέφερα ενδεικτικά ορισμένα πράγματα, τα οποία θα δείτε στην πορεία και νομίζω ότι είναι μέτρα τα οποία μαζί θα αποφασίσουμε.
Τέλος, σε ό,τι αφορά την πληροφορική και την ηλεκτρονική διοίκηση, πρέπει να σας τονίσω ότι εδώ έχουμε μείνει πάρα πολύ πίσω. Ιδίως το πρόγραμμα για την Κοινωνία της Πληροφορίας έμεινε πάρα πολύ πίσω. Είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα, γιατί ούτε ο πρώην Πρωθυπουργός ούτε τα μέλη της απελθούσας Κυβέρνησης μπορούν να είναι ευτυχή για ό,τι έχει συμβεί σήμερα στον Τόπο. Από την έρευνα την οποία έκανα και φυσικά είναι στη διάθεσή σας, γιατί τα στοιχεία προέρχονται από τους ανθρώπους που ως και σήμερα διοικούν την «Κοινωνία της Πληροφορίας ΑΕ» πρέπει να ξέρετε -για να καταλάβετε τι θα πει πολιτική επιμηθέων- ότι, ενώ το πρόγραμμα για την Κοινωνία της Πληροφορίας είναι πρόγραμμα από το 2000 έως το 2006, δηλαδή για τα ζητήματα που αφορούν το δημόσιο τομέα γενικότερα, ξέρετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, πότε ιδρύθηκε η ανώνυμη εταιρεία «Κοινωνία της Πληροφορίας ΑΕ;» Το 2001 για να διαχειριστεί πρόγραμμα από το 2000 έως το 2006! Είναι απορίας άξιο λοιπόν γιατί έχουμε φτάσει στο κόκκινο και η απορροφητικότητα είναι μόνο 12% σήμερα με όλα τα συμπαρομαρτούντα; Είναι υπερήφανη η Κυβέρνηση που απήλθε για το γεγονός ότι αυτήν τη στιγμή κινδυνεύουμε να χάσουμε πολλά ήδη μέσα στο 2004;
Σε ό,τι αφορά την αποκέντρωση, θα ήθελα να τονίσω ότι για εμάς η αποκέντρωση πρέπει να ολοκληρωθεί και βεβαίως να παίξει καίριο ρόλο στην περιφερειακή ανάπτυξη. Πρέπει να πάψει το σημερινό καθεστώς κομματισμού που επικρατεί. Γιατί σήμερα ο περιφερειάρχης, ο γενικός γραμματέας της περιφέρειας, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα κομματικό όργανο, ένας μετακλητός υπάλληλος – ιμάντας μεταφοράς των αρμοδιοτήτων από το κόμμα προς την εκάστοτε περιφέρεια. Αυτό θα αλλάξει.
Θα υπάρξει αιρετό περιφερειακό συμβούλιο ως αποκεντρωμένο όργανο, σε πρώτη φάση για τη μετάβαση της περιφέρειας από το καθεστώς της αποκέντρωσης, το οποίο υπάρχει σήμερα, προς την αυτοδιοίκηση. Αυτό πρέπει να το δούμε και με το Σύνταγμα, γιατί η διατύπωση που ακολουθήθηκε υπήρξε ατυχέστατη. Εμείς είχαμε ζητήσει να υπάρξει κατοχύρωση του γ΄ βαθμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης συνταγματικώς σε επίπεδο περιφέρειας. Το θυμάστε. Η διατύπωση που ακολουθήθηκε δημιουργεί πολλά ερωτηματικά.
Σε πρώτη φάση και μέχρι να ξεκαθαρίσουν αυτά τα πράγματα -γιατί είναι και ζήτημα νομολογίας δικαστηρίων και το ξέρετε αυτό το πράγμα- εμείς περνάμε στην οργάνωση της περιφέρειας με αιρετό περιφερειακό συμβούλιο και αιρετό πρόεδρο περιφερειακού συμβουλίου που θα εκλέγεται από τα ίδια του τα μέλη, ακριβώς για να προσδώσουμε στην περιφέρεια το χαρακτήρα αποκεντρωμένης μονάδας που πρέπει να έχει.
ΕΚΤΩΡ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Θα αλλάξει ο αριθμός των περιφερειών;
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Πρέπει να σας πω ότι στο πρώτο νομοσχέδιο που θα φέρουμε στη Βουλή θα υπάρξει σύσταση της επιτροπής εκείνης, η οποία θα επεξεργασθεί συντομότατα το πλαίσιο της αποκεντρωμένης περιφέρειας με τη μορφή που σας είπα. Εκεί θα συζητήσουμε και θα χρειαστούμε και τη δική σας συναίνεση αλλά και τη δική σας -αν θέλετε- συμβολή σε ό,τι αφορά την καλύτερη οργάνωση. Σας εξήγησα ότι ό,τι φέρουμε σ’ αυτήν τη Βουλή δε θεωρούμε ότι είναι θέσφατο. Βεβαίως, δεν θα κάνουμε πίσω σε σχέση με το πρόγραμμά μας, αλλά ό,τι καλύτερο σκεφτείτε και ό,τι καλύτερο προτείνετε, είμαστε εδώ να το δεχθούμε. Οι μεγάλες τομές γίνονται με διάλογο. Οι μεγάλες τομές δεν γίνονται σε καμία περίπτωση με αυταρχισμό και κανένας δεν ξέρει τα πάντα.
Σε ό,τι αφορά την αυτοδιοίκηση, πρέπει να σας τονίσω ότι ξανανοίγουμε το θέμα του δημοτικού και κοινοτικού κώδικα. Έχει καταρτιστεί ένα σχέδιο κώδικα δήμων και κοινοτήτων, το οποίο –όπως εξήγησα στην ΚΕΔΚΕ, την οποία επισκέφθηκα αμέσως- δεν είναι επαρκές, διότι υπολείπεται πολλών πραγμάτων που στο πρόγραμμά μας έχουμε δεσμευθεί ότι θα κάνουμε. Είναι δημοκρατικώς επιβεβλημένο για την παράταξη που εξελέγη να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα, να κάνει έναν κώδικα ο οποίος περιλαμβάνει βασικές τομές που έχει το πρόγραμμά της. Χαίρομαι γιατί σύσσωμη η ηγεσία της ΚΕΔΚΕ με επικεφαλής τον πρόεδρό της είπε ότι είναι αναφαίρετο δικαίωμα αλλά και η υποχρέωση της νυν Κυβέρνησης να ξανανοίξει το θέμα αυτό. Με τη συνεργασία της θα προσαρμόσουμε το υφιστάμενο σχέδιο κώδικα σε έναν άλλο κώδικα ο οποίος θα περιλαμβάνει και τις βασικές τομές που αφορούν και την παραχώρηση όλων των αρμοδιοτήτων και βεβαίως το ζήτημα το οποίο αφορά τους πόρους και από εκεί και πέρα τα ζητήματα τα οποία σχετίζονται με τη μητροπολιτική συνεργασία των δήμων, το ινστιτούτο Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τα τοπικά δημοψηφίσματα κλπ.
Θέλω δε στο σημείο τούτο να τονίσω -γιατί ετέθη από το συνάδελφο κ. Κουβέλη, τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς- το ζήτημα του καθορισμού μέσα στον κώδικα της έννοιας της τοπικής υπόθεσης. Η τοπική υπόθεση είναι συνταγματικώς κατοχυρωμένη έννοια. Μόνο ενδεικτικώς είναι δυνατόν ο νομοθέτης να απαριθμήσει, για λόγους παιδαγωγικούς που θα αφορούν την εφαρμογή του νόμου, τι είναι τοπικές υποθέσεις. Σε καμία περίπτωση δεν είναι δυνατόν ο νομοθέτης να καθορίσει την έννοια της τοπικής υπόθεσης επακριβώς. Γιατί κάθε τέτοια προσπάθεια υπόκειται στον έλεγχο του Συμβουλίου της Επικρατείας και των άλλων δικαστηρίων που ερευνούν και ερμηνεύουν τι σημαίνει τοπική υπόθεση. Επομένως θα ήταν και παρακινδυνευμένη και άστοχη μια τέτοια προσπάθεια.
Είναι άλλο το ζήτημα ότι στην πράξη πρέπει να παραχωρούμε όλες τις αρμοδιότητες τις οποίες πράγματι θεωρούμε ως τοπικές και άλλο το τι θα κρίνουν τα δικαστήρια αργότερα.
Τέλος, προχωρούμε στο μέτρο που επιτρέπει η οικονομική αποκατάσταση των ΟΤΑ στο μέλλον. Δεν απεμπολούμε σε καμία περίπτωση την υποχρέωση που έχουμε αναλάβει. Προχωρούμε στην απόδοση εκείνων που υπεξαιρέθηκαν χρόνια ολόκληρα από τους ΟΤΑ.
Ετέθη εδώ το ζήτημα -και μάλιστα υπήρξε ένα είδος έγκλησης σε βάρος μας- «τι θα κάνετε με το ζήτημα της επιστροφής εκείνων που οφείλονται στους ΟΤΑ;». Θα παρακαλούσα πολύ να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας ορισμένα πράγματα, γιατί επιτέλους πρέπει να τα θυμόμαστε.
Εδώ πρέπει να σκεφτούμε το εξής: τι συνέβη με τα θέματα αυτά που αφορούν τα οικονομικά των ΟΤΑ.
Από την έρευνα την οποία έκανα τις λίγες μέρες που βρίσκομαι στο Υπουργείο, πρέπει να σας πω το εξής: Από τις ίδιες τις υπηρεσίες, που ήταν υπηρεσίες και της απερχόμενης πολιτικής ηγεσίας, μου εδόθη ο πλήρης κατάλογος του πότε και πώς ξεκίνησαν οι οφειλές.
Σας διαβεβαιώ ότι από το 1997 μέχρι το 2002, με κορύφωση το έτος 2000, υπήρξε μια έκρηξη χρεών του δημοσίου σε βάρος των ΟΤΑ και αντίστοιχη έκρηξη υπεξαιρέσεων του δημοσίου σε βάρος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ήταν η εποχή που βαδίζαμε προς την ΟΝΕ, τότε που η Κυβέρνηση επιχειρούσε να δώσει μια άλλη εικόνα για τα οικονομικά, τότε που ήθελε να εμφανίσει πλεονασματικούς προϋπολογισμούς, ότι υπάρχουν χρήματα. Τα αφαιρούσε από δω και από κει και από τους ΟΤΑ. Αν δείτε δε ποια ήταν η εξέλιξη γενικότερα των χρεών αυτών, τότε θα καταλάβετε ότι τα μεγέθη είναι εντυπωσιακά προς την αρνητική όμως κατεύθυνση. Θα δείτε ότι ξεκινάνε τα μεγέθη από 18 εκατομμύρια ευρώ το 1997 για να καταλήξουν σε 446 εκατομμύρια ευρώ περίπου το 2000. Απίστευτα μεγέθη. Και για του λόγου το αληθές και με την υπογραφή των υπηρεσιών, καταθέτω για τα Πρακτικά της Βουλής τι συνέβη μεταξύ 1997 και 2002.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός κ. Προκόπης Παυλόπουλος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Επομένως, εκείνοι που κόπτονται τώρα να τα επιστρέψουμε, ας δώσουν τουλάχιστον στην Κυβέρνηση τη δυνατότητα να τα αποδώσει, γιατί ανέλαβε την υποχρέωση. Αλλά ας μην είναι κήνσορες εκείνοι οι οποίοι προκάλεσαν όλη αυτή την κατάσταση την επομένη των εκλογών και μ’ έναν προϋπολογισμό ο οποίος βρίσκεται εν εξελίξει.
Θα πρέπει αυτά τα πράγματα να δημοσιοποιηθούν γιατί προηγουμένως ελέχθη ότι τα μεγέθη είναι πάρα πολύ καλά. Ας δούμε τι συνέβη μεταξύ 1997 και 2002 απέναντι στους ΟΤΑ. Αυτό το έγγραφο που σας έδωσα περιλαμβάνει μόνο τις οφειλές από τους κεντρικούς αυτοτελείς πόρους και από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Δεν περιλαμβάνει τις οφειλές από το πρόγραμμα ΕΠΤΑ, το ειδικό πρόγραμμα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που είναι ακόμα χειρότερα τα πράγματα, όπως και τις οφειλές από ειδικά ταμεία όπως είναι το ΕΤΕΡΠΣ.
Όλα αυτά συνέβησαν τότε. Και πρέπει να ομολογούμε την αλήθεια. Δεν γυρνάμε πίσω. Ούτε είναι μιζέρια ή μικρότητα να γυρνάμε και να λέμε αυτήν τη στιγμή τι ακριβώς συνέβη. Έτσι για να ξέρουμε από ποια βάση ξεκινάμε και ποιοι είναι εκείνοι που αποκαθιστούν την έννομη τάξη έναντι εκείνων που την υπονόμευσαν με τον τρόπο τους σε καίριους τομείς όπως είναι οι ΟΤΑ.
Τέλος, έρχομαι στο θέμα των συμβασιούχων. Θέλω να σας τονίσω το εξής και πάλι, όχι για να γυρίσω στο παρελθόν, αλλά για να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα.
Το 1999 όπως ξέρετε ψηφίστηκε η Οδηγία 70/1999. Αυτή μας υποχρέωνε να να κάνουμε αορίστου χρόνου τις συμβάσεις που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Θα θυμούνται οι συνάδελφοι της Αριστεράς ότι δώσαμε μάχες τον Σεπτέμβρη του 1999 αλλά και μετά την Αναθεώρηση του Συντάγματος ωσότου μπει σε εφαρμογή το Σύνταγμα το 2000, για να γίνει καταγραφή ποιοι είναι οι συμβασιούχοι και τι είναι δυνατόν να γίνει με αυτούς.
Τότε μας μιλούσε για λαϊκισμό η αρμόδια Υπουργός. Της λέγαμε ότι έχουμε συνταγματικό πρόβλημα και ότι θα έλθει το Σύνταγμα που απαγορεύει την αυτόματη μετατροπή και είπαμε ότι μέχρι να αρχίσει να εφαρμόζεται το Σύνταγμα, να προχωρήσουμε. Και πάλι μας κατηγόρησαν για λαϊκισμό. Τώρα που ξεκινήσαμε τη διαδικασία, πριν από την ψήφο εμπιστοσύνης, συνιστώντας την τριμερή επιτροπή από εκπροσώπους των Υπουργείων Εσωτερικών Δημόσια Διοίκηση και Αποκέντρωσης, Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και της ΑΔΕΔΥ για να προχωρήσουμε αμέσως στο θεσμικό πλαίσιο, μας λένε «κάντε γρήγορα». Οι άνθρωποι εκείνοι που από το 1999 έως το 2004 κώφευαν και άφησαν να περάσει η ευκαιρία της αυτόματης μετατροπής, έρχονται αυτή τη στιγμή να μας πουν «κάντε γρήγορα». Θα κάνουμε γρήγορα αλλά θα πρέπει προηγουμένως να υπάρξει το θεσμικό πλαίσιο.
Άκουσα τα περί νόμου. Υπάρχει εξουσιοδότηση για την έκδοση διατάγματος, το οποίο προηγουμένως θα προβλέψει μηχανισμό καταγραφής του ποιοι είναι εκείνοι που καλύπτουν τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες, σε ποιους χώρους. Θα προβλέψει επίσης τη μοριοδότηση. Όταν θα γίνει αυτή η καταγραφή και η μοριοδότηση, θα έχουν καθοριστεί τα ποσοστά της μοριοδότησης, τότε από κει και πέρα, θα υπάρξει και η προκήρυξη με βάση τη μοριοδότηση αυτή που θα ενισχύσει εκείνους που έχουν προϋπηρεσία.
Μου ελέχθη για ποιο λόγο να μην προχωρήσουμε στην αυτόματη μετατροπή των συμβάσεων αυτών.
Διότι κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχει το Σύνταγμα για το οποίο είχαμε επισημάνει ότι θα αναθεωρηθεί και η Κυβέρνηση τότε εκώφευσε. Εγώ να σας πω ευθέως κάτι. Το Σύνταγμα προβλέπει ότι δεν είναι δυνατή αυτή η αυτόματη μετατροπή. Ελέχθη ότι υπάρχει κοινοτική οδηγία. Αν υπάρχουν κάποιοι σ’ αυτήν την Αίθουσα που πιστεύουν ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Δίκαιο έχει υπέρτερη συνταγματική ισχύ από το Σύνταγμα, ας βγουν να το πουν. Θεωρώ ως Βουλευτής του ελληνικού Κοινοβουλίου ότι το Σύνταγμα έχει την υπερκείμενη τυπική ισχύ, έπειτα έρχεται το Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Δίκαιο.
(Διαμαρτυρίες από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Αλλά θα σας πω και το εξής. Όταν θα στείλουμε το Διάταγμα στο Συμβούλιο της Επικρατείας για επεξεργασία, το Συμβούλιο της Επικρατείας, όταν κάνει την επεξεργασία, μπορεί να μας πει κάλλιστα -αν το θεωρεί, γιατί είναι υπό την κρίση του το διάταγμα αυτό ως προς την επεξεργασία- αν μπορεί να γίνει η μετατροπή αυτομάτως. Και τότε ευχαρίστως να γίνει. Αλλά μόνο να το πει. Δεν θα παραβιάσουμε ευθέως το Σύνταγμα.
(Διαμαρτυρίες από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ( ¶ννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Παρακαλώ, κύριε Υπουργέ, τελειώνετε, ομιλείτε εις βάρος του χρόνου του Πρωθυπουργού.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Καταλαβαίνετε λοιπόν στην περίπτωση αυτή ποιος είναι ο μηχανισμός και τι θα ακολουθήσουμε. Και όλα αυτά γιατί αφρόνως και με περισσή υποκρισία στο παρελθόν δεν έγινε αυτό που έπρεπε. Γιατί επί πέντε ολόκληρα χρόνια κρατήθηκαν όμηροι αυτοί οι άνθρωποι και επήλθε η συνταγματική αναθεώρηση. Αυτή είναι η κατάσταση στη Δημόσια Διοίκηση και αυτές οι προθέσεις μας. Στην πορεία θα υπάρξει διάλογος, συζήτηση και συναίνεση. Και βάσει αυτών, πιστεύουμε ότι μπορεί να γίνουν τα σημαντικά και τα μεγάλα που έχει ανάγκη ο Τόπος και στον τομέα της Δημόσιας Διοίκησης.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ( ¶ννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Ο Πρωθυπουργός κύριος Κώστας Καραμανλής έχει το λόγο.
( Όρθιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Πολιτισμού): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι Προγραμματικές Δηλώσεις αφορούν την πολιτική μίας ολόκληρης τετραετίας. Αφορούν το πρόγραμμα και το σχέδιο που έχουμε για την εφαρμογή του. Αφορούν τις αρχές, τις αξίες που θέτουμε ως πλαίσιο και ως πλοηγό για τη διακυβέρνηση του τόπου. Όλα αυτά ήταν απολύτως σαφή πριν τις εκλογές. Και όλα αυτά επιβεβαιώνονται τώρα στη Βουλή ρητά και κατηγορηματικά.
Καταρτίσαμε και παρουσιάσαμε στην ελληνική κοινωνία υπεύθυνο και ρεαλιστικό πρόγραμμα. Κάναμε μία συμφωνία τιμής με τους πολίτες. Ό,τι λέγαμε προεκλογικά ισχύει στο ακέραιο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)

../..
Στόχος μας είναι η Ελλάδα του πολιτισμού και της παιδείας, η Ελλάδα που φέρνει ένα νέο ανθρωπισμό, η Ελλάδα που επενδύει στο ανθρώπινο κεφάλαιο, στη νέα γενιά.
Στόχος μας είναι να συγκροτήσουμε ένα κράτος αποτελεσματικό, υπεύθυνο, τίμιο, πραγματικά ανθρώπινο, κράτος λιγότερο στην οικονομία, αλλά αποτελεσματικότερο στις υπηρεσίες που υποχρεούται να προσφέρει σε κάθε πολίτη.
../..

Και βάζουμε συγκεκριμένους στόχους και άξονες στρατηγικής την παιδεία και τον πολιτισμό, την επανίδρυση του κράτους, τη νέα οικονομική πολιτική.
Ποια είναι η πολιτική μας; Να αγωνιστούμε. Ποιος είναι ο στόχος μας; Να νικήσουμε. Να αγωνιστούμε για λύσεις στα προβλήματα. Να αγωνιστούμε για να κάνουμε πραγματικότητα τις προσδοκίες των πολιτών. Να νικήσουμε τις αντιξοότητες, να νικήσουμε τις δυσκολίες, να διασφαλίσουμε μια νέα προοπτική. Αυτή είναι η πολιτική μας.
Καταθέσαμε συγκροτημένη και υπεύθυνη, σαφή και ισχυρή προγραμματική πρόταση, πρόταση συνέπειας, πρόταση ευθύνης. Πιστεύουμε στους Έλληνες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε εμπιστοσύνη στις Ελληνίδες και στους Έλληνες. Γι’ αυτό ζητούμε ψήφο εμπιστοσύνης προς την Κυβέρνηση.
(Όρθιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (¶ννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί των Προγραμματικών Δηλώσεων της Κυβερνήσεως.
Θα ακολουθήσει ονομαστική ψηφοφορία για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης της Βουλής προς την Κυβέρνηση.
../..
(ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΗ)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ( ¶ννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το αποτέλεσμα της διεξαχθείσης ονομαστικής ψηφοφορίας για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης προς την Κυβέρνηση.
Ψήφισαν συνολικά 300 Βουλευτές.
Στην Κυβέρνηση έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης 165 Βουλευτές.
(Όρθιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα)
Αρνήθηκαν ψήφο 135 Βουλευτές, σύμφωνα με το παρακάτω πρωτόκολλο ονομαστικής ψηφοφορίας:
../..

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ

Αποστολή σελίδας

Εκτυπώσιμη μορφή σελίδας

Προσθήκη σελίδας στα Αγαπημένα

Πείτε τη γνώμη σας για το άρθρο		©1998-2024, Έδρα Εκπαίδευσης, Ι.Π.Ε.Τ.
	Επιστροφή	Δημοσιεύθηκε την: 22.03.2004 00:00:00
		Αναγνώσθηκε 554 φορές