Ωρομισθία

«το τέρας σηκώνει κεφάλι…»

     Τη φετινή χρονιά βρεθήκαμε μπροστά σε μια πρωτοφανή έκρηξη- επέκταση του θεσμού του ωρομίσθιου στην δευτεροβάθμια και πρωτοβάθμια εκπαίδευση, ακόμα και εκεί που προηγούμενα δεν υπήρχε.(π.χ. Α΄ βάθμια και στον πρωινό κύκλο).

     To ΥΠΕΠΘ, αρνούμενο να δώσει κονδύλια για πρόσληψη των απαραίτητων αναπληρωτών, προχώρησε σε κατάτμηση θέσεων προς αναπλήρωση και κάλυψή τους με δύο ωρομίσθιους. Μάλιστα στην Α΄βάθμια εκπαίδευση, επειδή δεν προβλέπονταν από την υπάρχουσα νομοθεσία πρόσληψη ωρομισθίων, προχώρησε εσπευσμένα σε εισαγωγή σχετικού άρθρου στο νομοσχέδιο «Ρύθμιση  εκπαιδευτικών θεμάτων και άλλες διατάξεις» που ψήφισε τον Νοέμβριο.  Στο άρθρο 1, παράγρ. 7 προβλέπει : «Για την προσφορά διδακτικού έργου σε περιορισμένο ωράριο είναι δυνατή η πρόσληψη, από το σχολικό έτος 2003-2004, ωρομίσθιων  εκπαιδευτικών από τους πίνακες αναπληρωτών και ωρομισθίων για την ανάθεση διδασκαλίας μαθημάτων ξένης γλώσσας, φυσικής αγωγής, μουσικής, εισαγωγής στις νέες τεχνολογίες και καλλιτεχνικών μαθημάτων στα δημοτικά σχολεία.» Παράλληλα, μέσω του ΕΠΕΑΕΚ, ξεκίνησε να προσλαμβάνει στα ολοήμερα, κατά παράβαση της νομοθεσίας για ωρομίσθιο μέχρι 12 ώρες, με ανάθεση μέχρι 21ώρες. Δηλαδή ωρομίσθιους με πλήρες ωράριο!!!

     Σαν αποτέλεσμα όλων αυτών έχουμε  τη συρρίκνωση του αριθμού των αναπληρωτών και την μεγάλη αύξηση του θεσμού των ωρομισθίων. Μάλιστα υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις, ακόμα και ολόκληρες ειδικότητες (π.χ. Φυσικής Αγωγής, όπου δεν έκανε ούτε μία πρόσληψη αναπληρωτή πανελλαδικά) που οι περσινοί αναπληρωτές μετατράπηκαν σε ωρομίσθιους. Έχουμε ακόμα περιπτώσεις ωρομισθίων που εργάζονται με δύο συμβάσεις ωρομισθίων, μία στο κανονικό πρόγραμμα το πρωί και μία για το ολοήμερο το απόγευμα! Οι συνάδελφοι από μόνοι τους, δηλαδή, προκειμένου να πάρουν περισσότερες ώρες για να συμπληρώσουν τις πενιχρές αμοιβές τους και να «μαζέψουν προϋπηρεσία, για το μέλλον… ζητάνε μόνοι τους να δουλεύουν σπαστό ωράριο, μετακινήσεις σε πολλά σχολεία κλπ. Διαμορφώνεται έτσι ένα νέο μοντέλο εκπαιδευτικών που είναι ευέλικτοι , κακοπληρωμένοι χωρίς δικαιώματα, έτοιμοι για κάθε «αποστολή» αδιαμαρτύρητα (ακόμα και με 12 ώρες σε 6 διαφορετικά σχολεία).

    Με βάση τα παραπάνω, διαπιστώνουμε ότι βρίσκεται σε εξέλιξη ένα σχέδιο ανατροπής κάθε κατακτημένου δικαιώματος στις εργασιακές σχέσεις και στην εκπαίδευση και διαμόρφωσης μιας νέας, μαύρης, εργασιακής πραγματικότητας. Αυτό είναι αποτέλεσμα της επέκτασης της μερικής απασχόλησης στο Δημόσιο και των κατευθύνσεων της ΕΕ, που ένθερμα εφαρμόζει η κυβέρνηση, σε όλο το δημόσιο και στην εκπαίδευση. Επιδιώκουν μάλιστα, αυτό το μοίρασμα της φτώχειας και τον κατακερματισμό των θέσεων εργασίας να τα εμφανίσουν σαν φιλολαϊκή πολιτική που τάχα καταπολεμάει την ανεργία!

    Επίσης πρέπει να επισημάνουμε ότι αυτό το εργασιακό τοπίο που διαμορφώνεται δεν βάζει στο στόχαστρο μόνο τη νέα βάρδια των εκπαιδευτικών που ψάχνει τη θέση του στην εκπαίδευση. Στοχεύει στην διαμόρφωση της αντίληψης σε όλη την εκπαίδευση, ότι δεν υπάρχουν δικαιώματα παρά μόνο οι εντολές της διοίκησης που πρέπει όλοι αδιαμαρτύρητα να εκτελούν. Γι’ αυτό βλέπουμε  την ωρομισθία να πηγαίνει παρέα με την παραβίαση του ωραρίου και των μονίμων εκπαιδευτικών, τις υποχρεωτικές υπερωρίες, τις υποχρεωτικές μετακινήσεις, μακριά από την οργανική θέση κλπ. Θέλουν την επέκταση της ευέλικτης, επισφαλούς, φτηνής και πειθαρχημένης εργασίας σε όλους τους εκπαιδευτικούς στο δημόσιο σχολείο και γιατί όχι και της άρσης της μονιμότητας, στο μέλλον.

     Αυτό το δυναμικό των ωρομισθίων συναδέλφων, είναι κρίσιμο να αγκαλιαστεί από το συνδικαλιστικό κίνημα, που πρέπει ειδικά να ασχοληθεί ( οργάνωσή του, αιτήματα, αγωνιστικές πρωτοβουλίες). Με ευθύνη της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας (ΑΔΕΔΥ, ΔΟΕ) παραμένει ασυνδικάλιστο, άρα πιο ευάλωτο και εν δυνάμει απεργοσπαστικός μηχανισμός και «δούρειος ίππος» απέναντι στις κατακτήσεις και των  άλλων εκπαιδευτικών. Ελπιδοφόρα είναι η συσπείρωσή του σε αρκετούς συλλόγους, που παρά και ενάντια στην συνδικαλιστική ηγεσία  ενέταξαν αυτό το κομμάτι στη δύναμή τους. κομμάτι στη δύναμή τους. Είναι απαραίτητο να αναπτυχθεί ένα κίνημα που θα βάζει στο στόχαστρό του την ανατροπή της μαύρης επισφαλούς εργασιακής πραγματικότητας που διαμορφώνεται στο δημόσιο σχολείο. Θα αποτρέψει την καταδίκη των νέων συναδέλφων να παραπαίουν μεταξύ ωρομισθίας και ανεργίας και αντί να βλέπουν από άνεργοι να γίνονται αναπληρωτές και στη συνέχεια μόνιμοι... να βλέπουν τους αναπληρωτές να γίνονται ωρομίσθιοι και οι ωρομίσθιοι να μονιμοποιούνται μεταξύ ωρομισθίας και  ανεργίας.

Να διεκδικήσουμε όλοι μαζί:

Σταθερή και μόνιμη δουλειά και σταθερές εργασιακές σχέσεις και ωράρια για όλους τους εκπαιδευτικούς στο δημόσιο σχολείο.

Όλες οι συμβάσεις ωρομίσθιας εργασίας να μετατραπούν τώρα σε συμβάσεις αναπληρωτών.

Κάλυψη όλων των λειτουργικών ή οργανικών κενών με συμπληρωματικούς μόνιμους διορισμούς και με αναπληρωτές με πλήρη εργασιακά δικαιώματα.

Όχι στις συμπτύξεις και συγχωνεύσεις τμημάτων. 20 μαθητές ανά τάξη στο κλασσικό και ολοήμερο δημοτικό και 15 νήπια στο τμήμα στο κλασσικό και ολοήμερο νηπιαγωγείο.

Όσο διαρκεί η ωρομισθία διεκδικούμε για τους συναδέλφους ωρομίσθιους:

Την άμεση πληρωμή τους για τα δεδουλευμένα.

Τη διαμόρφωση των προγραμμάτων τους με τις λιγότερες δυνατές μετακινήσεις και χωρίς σπαστά ωράρια σε πρωϊνές και απογευματινές ζώνες.

Την αποζημίωσή τους με οδοιπορικά για τις μετακινήσεις τους.

Την πληρωμή τους για όλες τις ώρες ακόμα κι όταν αυτές δε γίνονται χωρίς την ευθύνη του ωρομίσθιου αναιτιολόγητα. ( και τις επίσημες αργίες, διακοπές Χριστουγέννων, Πάσχα κλπ.)

Την πληρωμή τους στα σεμινάρια με βάση το χρόνο απασχόλησης.( πχ σεμινάρια ολοήμερου)

Αυτό το κίνημα πρέπει πρώτα να στηρίζεται στους ίδιους τους ωρομίσθιους και τους αναπληρωτές συναδέλφους και να δρουν από κοινού, αλλά και με ανεξάρτητες πρωτοβουλίες, με τους μόνιμους συναδέλφους στα πλαίσια των συλλόγων των εκπαιδευτικών.

Δεκέμβρης 2003

www.paremvasis.gr