Φορέων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης

ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΚΛΟΓΟΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ













Η χρονιά που πέρασε αποτέλεσε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι τόσο για την ΕΛΜΕ Κεφαλονιάς και Ιθάκης και για το εκπαιδευτικό κίνημα όσο και για το εργατικό λαϊκό κίνημα ευρύτερα.


Η δράση της ΕΛΜΕ-ΚΙ αναπτύχθηκε μέσα σε ένα πλαίσιο που διαμορφώθηκε από:

1.       Την επίθεση του ιμπεριαλισμού σε όλα τα επίπεδα, με πρόσχημα την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και με αιχμή την εισβολή και κατοχή του Ιράκ.


2.     Την επίθεση κυβέρνησης – ολιγαρχίας για την προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων (ιδιωτικοποιήσεις, ανατροπή δικαιωμάτων και καταχτήσεων στην εργασία, την ασφάλιση, προώθηση των νέων εργασιακών σχέσεων, της μερικής απασχόλησης, απελευθέρωση της ασυδοσίας του κεφαλαίου κλπ)


3.     Την ολοκλήρωση του πρώτου κύκλου της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης (Ν. 2525 και 2640, κατοχύρωση του διπλού σχολικού δικτύου κλπ) και την αρχή της δεύτερης φάσης της «οικοδόμησης» του σχολείου της αγοράς, της πλήρους ταξικής κατηγοριοποίησης των σχολείων, της πρόσδεσής τους με τις επιχειρήσεις κλπ. Μοχλός για την προώθηση αυτής της πολιτικής είναι η αξιολόγηση. Μια σειρά άλλα νομοθετήματα (καθηκοντολόγιο, σχολικός κανονισμός) είναι ενδεικτικά της προωθούμενης χειραγώγησης, της περιστολής των δημοκρατικών δικαιωμάτων και του ρόλου που επιφυλάσσεται στους εκπαιδευτικούς, μέσα σε αυτό το σχολείο.


4.     Την αδυναμία του γραφειοκρατικού, κυβερνητικού και συναινετικού συνδικαλισμού να προωθήσει τα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων, με αποτέλεσμα όχι απλά την αποδιοργάνωση του συνδικαλιστικού κινήματος, αλλά και τη μετατροπή των κορυφαίων συνδικαλιστικών οργανώσεων ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-ΟΛΜΕ και όλων των συνδικάτων που κυριαρχεί η αστική πολιτική, σε δούρειους ίππους για το πέρασμα της πολιτικής της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.







Κινηθήκαμε με στόχους:


·        Την επαναδραστηριοποίηση του συνδικάτου, με τρόπο που ο κάθε συνάδελφος να νοιώθει ότι η ΕΛΜΕ είναι ο χώρος στον οποίο πρέπει να απευθυνθεί, ώστε να προστατευθεί - μέσα από τη συλλογική δράση.


·        Τη σταθερή ενημέρωση του κλάδου γύρω από τις τρέχουσες εξελίξεις σε γενικότερο και κλαδικό επίπεδο.


·        Τη μαζικοποίηση των συλλογικών διαδικασιών και πριν απ’ όλα των Γενικών Συνελεύσεων.


·        Το αντιπάλεμα στην πράξη της αξιολόγησης, του καθηκοντολόγιου και όλων των αντιεκπαιδευτικών νόμων.


·        Την τοποθέτηση και ενεργό δράση της ΕΛΜΕ για όλα τα μικρά και μεγάλα προβλήματα των σχολείων και των συναδέλφων.


·        Την ανάληψη εκ μέρους της ΕΛΜΕ της ευθύνης που της αναλογεί και των αντίστοιχων πρωτοβουλιών,  για την ταξική ανασυγκρότηση του κινήματος και το συντονισμό σε αυτή τη βάση.


·        Την τοποθέτηση και συμβολή της ΕΛΜΕ, σαν τμήμα του λαϊκού κινήματος, απέναντι σε όλα τα κεντρικά προβλήματα της εποχής.


 


Η αποτίμηση για αυτούς τους στόχους είναι ότι έγιναν σημαντικά βήματα, ανάλογα με τους πολιτικούς συσχετισμούς και τις αντιλήψεις που διαμορφώνονταν στο ΔΣ και στη βάση του κλάδου. Κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε έναν καταιγισμό αυθαιρεσιών σε βάρος συναδέλφων. Πετύχαμε, δίπλα στην κυρίαρχη λογική της ατομικής λύσης, ν’ αρχίσει ουσιαστική δραστηριοποίηση συναδέλφων σε συλλογική βάση. Άρχισαν να πραγματοποιούνται, παρά το ότι δεν μπορεί να είμαστε ευχαριστημένοι  από τη μαζικότητα, συνελεύσεις καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Με όλα τα προβλήματα στο συντονισμό των μελών του ΔΣ, που υπήρχαν εξαιτίας διαφορών στα ωρολόγια προγράμματα – καθώς και στο πόσο όλα τα μέλη του ΔΣ αντιλαμβάνονταν τις ευθύνες τους, γίνονταν συχνά ενημερώσεις στα σχολεία και εκδόθηκαν δεκάδες ανακοινώσεων για μια σειρά προβλήματα.


Ωστόσο οι στόχοι που τέθηκαν παραμένουν ζητούμενο και σε καμιά περίπτωση δεν μπορούμε να πούμε ότι επιτεύχθηκαν, χωρίς βέβαια να τρέφουμε αυταπάτες ότι χωρίς τη συνολική ανατροπή του πολιτικού κλίματος στη χώρα και βαθιών αλλαγών στη λαϊκή συνείδηση, μπορούν να υπάρξουν οάσεις που θα πετυχαίνουν στο ακέραιο τέτοιους σκοπούς.


 


Επίσης τακτικά γινόταν ενημέρωση από τα αιρετά μέλη του ΠΥΣΔΕ στο ΔΣ και από κοινού καθοριζόταν η γραμμή που ακολούθησαν οι αιρετοί μέσα στα όργανα διοίκησης.


 





Το ΔΣ της  ΕΛΜΕ-ΚΙ συζήτησε και πήρε θέση για:


·        Οικονομικό – συνταξιοδοτικό – ασφαλιστικό


·        Το καθηκοντολόγιο


·        Την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών –ΠΕΚ


·        Το Κυπριακό


·        Τις αποσπάσεις των υπεράριθμων νεοδιόριστων συναδέλφων


·        Την απαίτηση της διεύθυνσης για απογευματινή λειτουργία των εργαστηρίων


·        Τις διαθέσεις σε άλλες υπηρεσίες


·        Την αξιολόγηση


·        Τη συμμετοχή στην κίνηση «Θεσσαλονίκη 2003», την αντισύνοδο και τις κινητοποιήσεις ενόψει της συνόδου κορυφής


·        Τη λειτουργία του Νομαρχιακού ΚΕΚ στο ΤΕΕ Αργοστολίου


·        Τη συμμετοχή στις κινητοποιήσεις στο Ναύπλιο


·        Τα προβλήματα των τμημάτων ΤΕΙ στην Κεφαλονιά και την αλληλεγγύη στον αγώνα του έκτακτου εκπαιδευτικού προσωπικού


·        Τη δημιουργία νυχτερινού σχολείου στο Αργοστόλι


·        Την οργάνωση κινητοποιήσεων για τον πόλεμο στο Ιράκ


·        Την στάση που πρέπει να κρατήσουν οι αιρετοί σε μια σειρά θέματα στο ΠΥΣΔΕ


·        Το σπάσιμο ή μη των δυσπρόσιτων


·        Την εφαρμογή του καθηκοντολόγιου για μετακινήσεις συναδέλφων από σχολείο σε σχολείο, χωρίς έγκριση του ΠΥΣΔΕ, με απόφαση προϊσταμένου (ομόφωνα)


·        Την επίθεση που εξαπέλυσε στέλεχος του Εργατικού Κέντρου στον Πρόεδρο της ΕΛΜΕ-ΚΙ και την καταγγελία του ΔΣ του ΕΚΚΙ εναντίον της Επιτροπής Ειρήνης του Νομού


·        Τη συμμετοχή στο ΠΑΜΕ και στις εκδηλώσεις που οργάνωσε


·        Τις δηλώσεις του Περιφερειακού Διευθυντή σε σύσκεψη στελεχών


·        Το πλαίσιο καθορισμού των κενών και των οργανικών θέσεων για τη νέα χρονιά


·        Τη συμμετοχή της ΕΛΜΕ-ΚΙ σε επίσκεψη που οργάνωσε η ΟΛΜΕ στην Τουρκία για τα λευκά κελιά και την απεργία πείνας των πολιτικών κρατουμένων, καθώς και την οργάνωση αντίστοιχης εκδήλωσης εδώ, με Τούρκους πολιτικούς πρόσφυγες


·        Τα κτιριακά προβλήματα των σχολείων του Νομού, τις προτάσεις για νέες αίθουσες και σχολεία, την αντισεισμική θωράκιση και τη λήψη μέτρων για τους μαθητές


·        Τη χωροταξική μελέτη του Νομού με έμφαση στα θέματα που αφορούν τον εκπαιδευτικό χώρο


·        Τα προβλήματα του συστήματος Υγείας στο Νομό και την αλληλεγγύη στον αγώνα των εργαζομένων του Νομαρχιακού Νοσοκομείου Κεφαλονιάς


·        Την εφαρμογή ή όχι της «ελεύθερης επιλογής» σχολείου από τους μαθητές στο Νομό


·        Την αντίσταση στις διώξεις των συναδέλφων με βάση τη σχετική εντολή του Περιφερειακού Διευθυντή


·        Τη συμμετοχή -σαν υπεράσπιση- στη δίκη συνάδελφου


 


Με βάση τις αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της προηγούμενης χρονιάς και τις θέσεις που διαμορφώθηκαν στο ΔΣ, αναπτύχθηκε μια ποικιλία μορφών δράσης:


Παραστάσεις στον Προϊστάμενο και τη Σχολική Σύμβουλο, συσκέψεις διευθυντών σχολείων, κατάθεση υπομνημάτων στο Νομαρχιακό Συμβούλιο και τον Περιφερειακό Διευθυντή, συσκέψεις νεοδιόριστων συναδέλφων, περιοδείες στα σχολεία, εκδόσεις ανακοινώσεων – αφισών κλπ, εκδηλώσεις, προσπάθειες συντονισμού και κοινής δράσης με άλλους φορείς, συνεντεύξεις τύπου κλπ.


Το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ οργάνωσε τη συμμετοχή του κλάδου σε όλες τις απεργιακές εκδηλώσεις που είχαν αποφασιστεί από την ΟΛΜΕ και την ΑΔΕΔΥ, με πλαίσιο που ερχόταν πάντα σε αντίθεση με τις οργανώσεις αυτές, όπως είχε καθοριστεί από τις Γενικές Συνελεύσεις του κλάδου. Τα απεργιακά ποσοστά στο Νομό κυμάνθηκαν σε υψηλά επίπεδα.


Η ΕΛΜΕ-ΚΙ, έδωσε το παρόν σε όλα τα  προσκλητήρια δράσης που εκδηλώθηκαν στο Νομό, για όλα τα λαϊκά προβλήματα.


Οφείλουμε να αναφερθούμε ιδιαίτερα στη δράση της ΕΛΜΕ-ΚΙ, στον πόλεμο και στις διώξεις των συναδέλφων.


 





Ο πόλεμος στο Ιράκ


Η ΕΛΜΕ-ΚΙ ήταν το πρώτο σωματείο που εξέδωσε ανακοίνωση στο Νομό, εξηγώντας τους στόχους του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ και της ΕΕ και κάλεσε σε άμεση δράση για την πρώτη μέρα του πολέμου και την επόμενη. Επίσης κάλεσε σε συστράτευση με την Επιτροπή Ειρήνης Κεφαλονιάς, που είχε αναλάβει το γενικό συντονισμό του αντιπολεμικού κινήματος. Το ψήφισμα της ΕΛΜΕ-ΚΙ, αποτέλεσε τη βάση του ψηφίσματος του Νομαρχιακού Συμβούλιο Κεφαλονιάς.







Ανταποκρίθηκε έτσι στην απαίτηση των καιρών, στο κύριο καθήκον της αντιιμπεριαλιστικής δράσης και στο κάλεσμα των ταξικών δυνάμεων και του ΠΑΜΕ, που δεν ακολούθησαν το δρόμο της αδράνειας και της πολιτικής των ίσων αποστάσεων των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-ΟΛΜΕ. Οι κορυφαίες συνδικαλιστικές οργανώσεις της χώρας, πήραν θέση εκ των υστέρων και όταν πια εκατομμύρια λαού πανελλαδικά είχαν δώσει το παρόν, παρά και ενάντια στη γραμμή του συμβιβασμού.


Στην Κεφαλονιά με παρέμβαση μελών του ΔΣ, έκλεισαν τα σχολεία και οργανώθηκε το πρώτο συλλαλητήριο έξω από τη Νομαρχία.


Μετά το συλλαλητήριο και ενώ ήδη οργανώνονταν παγκεφαληνιακή κινητοποίηση για τη δεύτερη μέρα, έγινε έντονη παρέμβαση από μεριάς της διεύθυνσης και του κυβερνητικού μηχανισμού για την αποτροπή της κινητοποίησης.


Παρά τις παρεμβάσεις, η κινητοποίηση οργανώθηκε με πρωτόγνωρη συμμετοχή όλων των σχολείων του νομού (εκπαιδευτικών και μαθητών), που έδωσαν το στίγμα και απέδειξαν, ότι, στις κρίσιμες στιγμές, οι δυνάμεις του λαού μας και του κλάδου των εκπαιδευτικών είναι αστείρευτες.



Τη μέρα αυτή με ευθύνη της ΕΛΜΕ-ΚΙ, οργανώθηκε συναυλία με μαθητικά συγκροτήματα από τη Σάμη και το Αργοστόλι.


Η δράση της ΕΛΜΕ-ΚΙ ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο αποτελεί σημαντική παρακαταθήκη για το μέλλον και τις δύσκολες εποχές που έρχονται.






 Για τις διώξεις των συναδέλφων


Πέρσι η απαλλαγή με βούλευμα των συναδέλφων Μαντζουράτου και Πετράτου, οι οποίοι συνελήφθησαν βάσει της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου για την αλληλεγγύη τους σε μαθητές του 2ου Λυκείου Αργοστολίου στις καταλήψεις του 1998, υπήρξε σημαντική νίκη του λαϊκού κινήματος στο Νομό και ιδιαίτερα της ΕΛΜΕ-ΚΙ.


Όμως η καταστολή και οι παραβιάσεις των δημοκρατικών δικαιωμάτων αποδείχτηκε ότι είναι απολύτως συνυφασμένα με τη νέα τάξη.


Η εφαρμογή του καθηκοντολόγιου και η προσπάθεια για τη διαμόρφωση του εκπαιδευτικού σε πειθήνιο εκτελεστικό όργανο της εξουσίας, βρήκε γενικό πεδίο δοκιμής στο Νομό μας, με τις διώξεις που ασκήθηκαν στους συναδέλφους αλλά και με εκείνες που επιχειρήθηκαν να ασκηθούν.


Ο Περιφερειακός Διευθυντής μετά την καταγγελία της ΕΛΜΕ-ΚΙ, για δηλώσεις που έκανε σε σύσκεψη στελεχών και οι οποίες ήρθαν σε γνώση της ΕΛΜΕ, επεχείρησε, μετά από διαρροή που έγινε προς αυτόν, να κινήσει διαδικασία δίωξης, με το αιτιολογικό ότι «τα στελέχη της εκπαίδευσης οφείλουν να περιφρουρούν όσα τους ανακοινώνει η διοίκηση», χωρίς τελικά να την προχωρήσει.


Αμέσως μετά, και αφού ο συνάδελφος Πετράτος εξέδωσε «ανοιχτή επιστολή σχετικά με τις κρίσεις για τους σχολικού συμβούλους», ο Περιφερειακός Διευθυντής προώθησε τη διαδικασία δίωξης σε βάρος του συναδέλφου, αμφισβητώντας το δικαίωμα του εκπαιδευτικού στην ελεύθερη έκφραση άποψης.


Το ίδιο έπραξε και στη συνέχεια για τη συνάδελφο Μαρκαντωνάτου.


Όταν εκδόθηκαν ψηφίσματα συμπαράστασης από σχολεία και συλλόγους διδασκόντων, ο Διευθυντής Δευτεροβάθμιας απείλησε διευθυντές με κλήση σε απολογία, με το αιτιολογικό ότι δεν είχαν δικαίωμα να πράξουν κάτι τέτοιο, αφού, με το νέο νομικό πλαίσιο, «οι σύλλογοι δεν έχουν δικαίωμα να κρίνουν πράξεις της Διοίκησης» αλλά αντίθετα «έχουν υποχρέωση να ενημερώνουν τη Διοίκηση για όσα συμβαίνουν στο σχολείο τους».


Η απάντηση της ΕΛΜΕ-ΚΙ στην πρόκληση ήταν άμεση. Έδωσε πολιτική διάσταση στο θέμα, οργάνωσε συσκέψεις με άλλους φορείς, δημοσιοποίησε στο ίντερνετ όλη τη διαδικασία κινητοποίησης, ζήτησε από όλους τους φορείς του Νομού να πάρουν θέση, συμμετείχε στη διαδικασία ενιαιοποίησης των διώξεων με άλλες ανάλογες που ασκούνταν εκείνο το διάστημα στο Νομό - ανταποκρινόμενη σε σχετικό κάλεσμα του ΠΑΜΕ, και προκάλεσε τέτοια ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης ώστε σε πρώτη φάση να αποτρέψει την άσκηση των διώξεων στους διευθυντές των σχολείων.


Όλα σχεδόν τα σχολεία του Νομού εξέδωσαν ανακοινώσεις, μαζί με μια σειρά φορείς του Νομού.


Ο Διευθυντής Δευτεροβάθμιας έστειλε χαρτί στα σχολειά ότι «καμιά δίωξη διευθυντή δεν έχει ασκηθεί» και καλούσε όλους σε συμβολή στο «κλίμα ομαλότητας».



Για τις διώξεις πραγματοποιήθηκε Γενική Συνέλευση στην οποία είχε προσκληθεί και παραβρέθηκε μέλος του ΔΣ της ΟΛΜΕ και στην οποία αποφασίστηκε η γραμμή της ΕΛΜΕ-ΚΙ για κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, με πρόγραμμα που έφτανε μέχρι και σε εκδηλώσεις μέσα στο καλοκαίρι.


Ο Προϊστάμενος σε σχετική παράσταση που έγινε, και αφού είχε αρχίσει να παίρνει καταθέσεις, δήλωσε ότι «είναι αποφασισμένος να προχωρήσει τη δίωξη της συναδέλφισσας Μαρκαντωνάτου».


Η ΕΛΜΕ-ΚΙ συνέχισε την προσπάθεια, πραγματοποιήθηκε μαζική παράσταση του κλάδου στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας, δόθηκε συνέντευξη τύπου, προωθήθηκε το ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης στο 11ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ από τους αντιπροσώπους μας, που έγινε σχεδόν ομόφωνα αποδεκτό, πήρε πρωτοβουλία για κοινή δήλωση των αντιπροσώπων στο 11ο Συνέδριο των ΕΛΜΕ των Ιονίων Νήσων και τέλος μέσα στο καλοκαίρι πραγματοποίησε συναυλία αλληλεγγύης.


Η προσπάθεια αυτή τελικά απέδωσε, δεν προχώρησε περαιτέρω η ΕΔΕ και ο Υπουργός Παιδείας σε συνάντηση που είχε με τον Πρόεδρο και το Γραμματέα της ΕΛΜΕ (την οποία ο ίδιος ζήτησε), έδωσε κατεύθυνση να παγώσει η διαδικασία.


Ωστόσο ο Περιφερειακός Διευθυντής στη σύσκεψη που είχε με τους Διευθυντές των σχολείων τη φετινή χρονιά ανάφερε ότι «στο μέλλον δεν θα ανεχθεί πράξεις της διοίκησης να γίνονται αντικείμενο συζήτησης από τους συλλόγους διδασκόντων», υπενθυμίζοντας ότι τα κρούσματα δεν ήταν τυχαία και αποσπασματικά αλλά απόλυτα ενταγμένα μέσα στο πλαίσιο της κυβερνητικής πολιτικής για την εκπαίδευση.


 


Η Γενική Συνέλευση της ΕΛΜΕ-ΚΙ εκτιμά ότι το γενικό συμπέρασμα που πρέπει να εξαχθεί είναι πως μόνο μια ΕΛΜΕ που θα στέκεται στις θέσεις της ταξικής πάλης, που θα αναπτύσσει τον πολιτικό ρόλο του κινήματός μας ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ-ολιγαρχίας, ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τη νέα τάξη, που θα στέκεται αλληλέγγυο με όλους τους λαούς που αγωνίζονται και αντιστέκονται (Κούβα, Παλαιστίνη, Τούρκους αγωνιστές κλπ), που θα αναπτύσσει τις συμμαχίες με όλα τα μαχόμενα τμήματα του λαϊκού κινήματος, που θα είναι οργανικά ενταγμένη στο ΠΑΜΕ, μπορεί να είναι αποτελεσματική για τα μικρά και μεγάλα προβλήματα του κλάδου, μπορεί να είναι κάστρο αντίστασης και μοχλός για την αντεπίθεση που πρέπει να είναι επιδίωξή μας.


 







Στόχοι Δράσης


Η ΕΛΜΕ-ΚΙ έχοντας σαν αιχμιακό αίτημα της στιγμής, την απόκρουση της εφαρμογής των νέων εργασιακών σχέσεων που επιτακτικά επιδιώκεται να περάσουν στον κλάδο, με τη μαζική εισαγωγή του θεσμού του ωρομίσθιου διατυπώνει το παρακάτω πλαίσιο αιτημάτων: 


Μόρφωση για όλους


·        Κατάργηση των Ν2525 και 2640


·        Ενιαίο 12χρονο βασικό υποχρεωτικό σχολείο


·        15% του Κρατικού Προϋπολογισμού για την Παιδεία


Αξιολόγηση


·        Απόρριψη κάθε αξιολόγησης του εκπαιδευτικού και της σχολικής μονάδας


·        Ακύρωση της αξιολόγησης στην πράξη – κανείς αξιολογητής στην τάξη


Οικονομικά


·        Γνήσιες ΣΣΕ, κατάργηση του Ν.2738


·        Αυξήσεις 35% στο σύνολο των αποδοχών – ενσωμάτωση των επιδομάτων στο μισθό


·        Ακώλυτη μισθολογική εξέλιξη – όχι στη σύνδεση του μισθού με βαθμό και παραγωγικότητα


·        Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους – απόρριψη κάθε μορφής μερικής απασχόλησης


·        Αφορολόγητο όριο ο μισθός του νεοδιόριστου


Εκπαιδευτικά


·        20 μαθητές ανά τμήμα


·        Κατάργηση του καθηκοντολόγιου. Δημοκρατική – συλλογική λειτουργία του σχολείου


Ασφαλιστικά


·        ΚΑ σύστημα δημόσιο, καθολικό, υποχρεωτικό για όλους, που θα παρέχει πλήρη ασφαλιστική και ιατροφαρμακευτική κάλυψη


·        Πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια δουλειάς και στο 80% του τελευταίου μισθού


·        Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων


Επιμόρφωση


·        Ετήσια περιοδική επιμόρφωση με απαλλαγή στα διδακτικά καθήκοντα μέσα από παιδαγωγικές πανεπιστημιακές σχολές


Διορισμοί - αναπληρωτές

 



Αποστολή σελίδας   Εκτυπώσιμη μορφή σελίδας   Προσθήκη σελίδας στα Αγαπημένα 
Πείτε τη γνώμη σας για το άρθρο
©1998-2024, Έδρα Εκπαίδευσης, Ι.Π.Ε.Τ.
 
Επιστροφή
Δημοσιεύθηκε την: 17.11.2003 00:12:01
 
Αναγνώσθηκε 432 φορές