ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
«Αλλά τρόπος άλλος δεν ήτανε, και χρέος την ανάγκη κάνοντας,
λάβανε θέση στη γραμμή,
και οι άνθρωποι με το μολύβι στην όψη,
… ξετυλίξανε γύρω τους το συρματόπλεγμα».
Οδ. Ελύτης
Οι άνθρωποι με το μολύβι στην όψη. Αυτοί που τα οράματά μας τα κάνουν λογιστικές αθροίσεις. Αυτοί που ξετυλίγουν το συρματόπλεγμα που κατ’ ευφημισμόν αποκαλούν εκσυγχρονισμό. Αυτοί που στοιβάζουν τους πολλούς σε άθλιες παράγκες με πόστερ αντί για παράθυρα που υπόσχονται μελλοντικούς πλαστικούς παραδείσους. Οι άνθρωποι με το μολύβι στην όψη και το ρόπαλο κρυμμένο στην πίσω τσέπη για όσους θέλουν να μένουν όρθιοι.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Είμαστε στη δεύτερη φάση του απεργιακού αγώνα που ψηφίστηκε στις ΓΣ όλης της χώρας, που γίνεται με καθυστέρηση στοιχίζοντας πολύτιμο χρόνο μετά την επιτυχία της πρώτης 48ωρης. Ήδη η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σήκωσε τη δυσφήμηση και το ρόπαλο απέναντι στους απεργούς ενεργοποιώντας το παραμύθι «ό,τι δώσαμε δώσαμε», «δεν αντέχει η οικονομία», αλλά και το γνωστό κοινωνικό αυτοματισμό: «Για όλα φταίει ο διπλανός που αγωνίζεται».
Ωστόσο τα μεσαιωνικά μέτρα για το εργασιακό, οικονομικό, ασφαλιστικό χτίζονται δίπλα στη φαραωνική Ολυμπιάδα των αναβολικών και της χλιδής χτίζονται δίπλα στα ανάλογα ευρωπαϊκά τύπου Σρέντερ, Μπερλουσκόνι και λοιπών που αφαιρούν κατακτήσεις πολύχρονων εργατικών αγώνων.
Τα ήθη της νέας εποχής θέλουν φτηνούς, ελαστικούς και υποταγμένους εργαζόμενους.
Τα ήθη του μέλλοντος θα επιβάλουν τη σταθερή εργασία, τη μόρφωση για όλους, την αξιοπρεπή διαβίωση.
Οι κόσμοι μας είναι σε διαρκή σύγκρουση.
- Ο μύθος της αυριανής ευτυχισμένης μέρας καταρρέει. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις ακόμη και φιλελεύθερων δημοσιολόγων οι ακαθάριστες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου από το 7,7% το 2003 θα πέσουν στο 6,6% το 2004 (έτος Ολυμπιάδας Αγγελοπούλου) για να κατρακυλήσουν στο 3,3% το 2005, πιο κάτω κι από το μέσο όρο της δεκαετίας 70-90.
- Την ίδια ώρα τα ελληνικά νοικοκυριά χρωστάνε το 25% του ΑΕΠ που αντιστοιχεί σε 38,8 δις € στις τράπεζες και την κρατική τοκογλυφία, ενώ τα προγράμματα μερικής ελαστικής και επιδοτούμενης (τρόπος του λέγειν) απασχόλησης έχουν σχέση με τις εκλογικές παροχολογίες. Η ζωή με το κομμάτι είναι το όνειρό τους και ο εφιάλτης των εργαζομένων.
- 5,8 δις € (2 τρις δραχμές) πληρώνουμε ετησίως για την υγεία μας χωρίς να υπολογίσουμε την ασφάλιση, την ίδια στιγμή που το κράτος χαρίζει το 50% των εργοδοτικών εισφορών για την ασφαλιστική κάλυψη των προσλαμβανομένων και κλέβει το 46% των οικογενειακών επιδομάτων.
- Το νέο μισθολόγιο της λιτότητας και της παραγωγικότητας βρίσκεται στο τελικό του στάδιο, κι αν δεν υπάρξουν ενιαίοι πανυπαλληλικοί αγώνες θα ψηφιστεί με την ουσιαστικά σύμφωνη γνώμη ΠΑΣΟΚ – ΝΔ. Το νέο μισθολόγιο – φυλακή καθιερώνει τέσσερις ταχύτητες εργαζομένων, διατηρεί την επιδοματική πολιτική και κυρίως εισάγει τη σύνδεση μισθού - βαθμού (το γνωστό επίδομα των 150€) βάζοντας δυναμίτη στην ακώλυτη μισθολογική και την εργασιακή ασφάλεια.
- Ταυτόχρονα, όπως είχαμε προειδοποιήσει από τις αρχές Σεπτέμβρη, ο Χριστοδουλάκης – ΠΑΣΟΚ αυξάνει τις ασφαλιστικές εισφορές με το 2% στο ΤΕΑΔΥ, ετοιμάζει νέα ισοπέδωση των ταμείων και βέβαια υλοποιεί τα σχέδια για σύνδεση μισθού – παραγωγικότητας.
Ποιος θα σηκώσει λοιπόν τη σημαία;
Όπως έδειξε η μεγάλη απεργία του 97, τα θετικά αποτελέσματα της οποίας, παρά την προδοσία της, βλέπουμε σήμερα (εξωδιδακτικό επίδομα 300€, μη σύνδεση μισθού-αξιολόγησης), η πρόσφατα προδομένη απεργία των ΟΤΑ που βρήκε απέναντί της όλο το μαύρο μέτωπο, από τον Πολυζωγόπουλου και τη Μπακογιάννη, μέχρι τα μαύρα μολύβια των ΜΜΕ και τις ηγεσίες των ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ που για μία φορά ακόμη έδρασαν «υπεύθυνα» … όπως έδειξαν οι απεργίες των γεωτεχνικών – υγειονομικών, αλλά και η κινητοποίηση της ΠΟΣΔΕΠ που αντιμετώπισε το ίδιο μαύρο μέτωπο χωρίς να πάρει τη μορφή ενιαίας πανεκπαιδευτικής δράσης … όπως δείχνουν οι αθρόες απόπειρες ποινικοποίησης των αγώνων, η νέα εποχή επιβάλλει σκληρούς και παρατεταμένους αγώνες.
Όλες οι συντηρητικές αλλαγές βαθιάς τομής στο εργασιακό, στο ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό που συνοδεύουν τη νέα φτώχια και τις περικοπές- ιδιωτικοποιήσεις έχουν όνομα, διεύθυνση και ταυτότητα. Είναι το ευαγγέλιο του συστήματος που έχοντας σαν πολιορκητικό κριό το νεοφιλελευθερισμό επιτίθεται σε όλα τα μέτωπα.
Το εργαλείο για την υλοποίηση των μαύρων τους σχεδίων είναι ένα σχολείο που θα κοστίζει λίγο, και θα τους αποδίδει πολλά: Φτηνό υποταγμένο εργατικό δυναμικό χωρίς μόρφωση, αλλά απόλυτα προσαρμοσμένο στις ανάγκες της αγοράς, που μόνο οικονομικά εξαθλιωμένοι υπάκουοι εκπαιδευτικοί μπορούν να το υπηρετήσουν με αποτελεσματικότητα. Γι’ αυτό, ανάμεσα στα άλλα, κρατούν σε ομηρία τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, και φέτος επιδιώκουν την περαιτέρω εξαθλίωσή τους με το σπάσιμο των κενών.
Συμπληρωματικά, ο κυβερνητικός και υποταγμένος γραφειοκρατικός συνδικαλισμός, οι μεταλλαγμένοι συνδικαλιστές της διαπλοκής με τη διοίκηση κατακερματίζουν τους αγώνες, ζητάνε το ελάχιστο για να μην πάρουν τίποτε, φυλακίζουν τα αιτήματα στα επιμέρους. Έτσι ο Πολυζωγόπουλος έφυγε νωρίς, ο Παπασπύρος αγωνίζεται για κάτι ψιλά, η ηγεσία της ΔΑΚΕ θέλει μόνο την εκλογική νίκη της ΝΔ, η διχασμένη Συνεργασία ψάχνει να βρει άλλοθι διαφυγής, ενώ το ΔΕΕ / ΠΑΜΕ παρά τους «βροντερούς του λόγους» επιδιώκει να κάνει τους αγώνες ψήφους και όχι το αντίθετο.
Απέναντι σ’ αυτή την κατάσταση ο νικηφόρος δρόμος δεν περνάει μέσα από την επαιτεία ενός επιδόματος για το συνδικαλισμό που είτε σέρνεται στα γόνατα είτε κηρύσσει την αναχώρηση, αλλά από την εσωτερική συσπείρωση όλου του κλάδου με αιτήματα που συγκρούονται με τους πυρήνες της κυρίαρχης πολιτικής, που υπερασπίζουν βαθιά το δημόσιο σχολείο και την εργασιακή δημοκρατία, που αναπνέουν το οξυγόνο των ΓΣ και των επιτροπών αγώνα και των κοινωνικών συμμαχιών.
Με τον παρατεταγμένο αγώνα που γίνεται από μας για μας, αντίπαλο δέος στο νεοφιλελευθερισμό.
Αγωνιζόμαστε
ü Για την ανατροπή του μισθολογίου
ü Για ουσιαστικές αυξήσεις ,ώστε να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας.
ü Ενάντια στη σύνδεση μισθού – παραγωγικότητας μέσω της ατομικής και ομαδικής αξιολόγησης
ü Για να συντριβεί ο επιθεωρητισμός της υποταγής και της χειραγώγησης μπροστά στις πύλες των σχολείων.
ü Για το δημόσιο σχολείο των σύγχρονων αλλαγών, χωρίς κατηγοριοποιήσεις και ταξικούς φραγμούς
ü Ενάντια στην εισβολή της αγοράς στη δημόσια εκπαίδευση
ü Για πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια υπηρεσίας
ü Για μαζικούς διορισμούς τώρα υπερασπίζοντας το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία. Όχι στο σύγχρονο ωρομίσθιο δουλεμπόριο.
ü Για το κίνημα των εκπαιδευτικών είναι ζήτημα «αρχής και ζωής» να μην απολυθεί κανείς αναπληρωτής.
ü Για να αποκρούσουμε την ποινικοποίηση των πολιτικών και συνδικαλιστικών αγώνων
ü Για τις δημοκρατικές και λαϊκές ελευθερίες
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ
ΑΠΟ ΤΙΣ 18 ΝΟΕΜΒΡΗ, 30 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ, ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ, ΧΤΙΖΟΥΜΕ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΟ ΑΓΩΝΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΚΙΟ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ
Διαφόρων Φορέων 
Αποστολή σελίδας 
Εκτυπώσιμη μορφή σελίδας
Προσθήκη σελίδας στα Αγαπημένα
Επιστροφή