Να υποθέσουμε ότι γίνεται πόλεμος , όχι με την Αλβανία, αλλά με την Τουρκία.....
         Η κείμενη πρακτική και νομοθεσία προβλέπει απομάκρυνση των αλλοδαπών με ασφάλεια από την εμπόλεμη περιοχή. Ο Αλβανός Τσενάϊ απομακρύνεται από την Ελλάδα συνοδεία αστυνομικής δύναμης με ασφαλή επί τούτω πτήση για Τίρανα , ενώ ο θρασύς πιτσιρικάς που έκαψε την σημαία στο Πολυτεχνείο (τον θυμάστε;) κουρεύεται εν χρω με την ψιλή , εκπαιδεύεται για 15 μέρες και στέλνεται στην πρώτη γραμμή , όπου ενδέχεται να προσφέρει ακόμα και την ζωή του για την Πατρίδα μας .
        Αν κιοτέψει και αρνηθεί να λάβει μέρος στην μάχη , ο στρατιωτικός νόμος που θα επικρατεί τότε,  προβλέπει την επί τόπου εκτέλεσή του......
       Την ίδια ώρα ο Αλβανός Τσενάϊ θα πετά για τα Τίρανα οίκαδε......

Και κάποιος μικρός προβληματισμός στο προηγούμενο , φανταστικό βεβαίως, , αλλά καθ ΄όλα πιθανό σενάριο:

 1.   Τα εγχειρίδια του Δικαίου στα πρώτα μαθήματα αναφέρουν ότι "κάθε δικαίωμα πηγάζει από υποχρεώσεις και κάθε υποχρέωση δημιουργεί δικαίωμα" . Ερωτάται ο κάθε καλής πίστεως πολίτης, ποία υποχρέωση (σημερινή ή μελλοντική) έχει ο Αλβανός ώστε να απολαμβάνει του δικαιώματος να φέρει την Ελληνική εθνική σημαία μη ανήκων  στο Ελληνικό έθνος , μη έχων  Ελληνική ιθαγένεια, ούτε  Ελληνική καταγωγή, μη έχοντας κάνει κάποια αίτηση για την απόκτηση της Ελληνικής ιθαγένειας και ΜΗ ΕΧΟΝΤΑΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ!.....

2.     Ο Αλβανός μαθητής , δεν πληρώνει δίδακτρα στο Ελληνικό Δημόσιο , ενώ το Σύνταγμα των Ελλήνων προβλέπει αυτή του την υποχρέωση. Η μη καταβολή των διδάκτρων , στηρίζεται στο γεγονός ότι δεν έχει ψηφιστεί   ειδικός νόμος στην Βουλή των Ελλήνων που να προβλέπει το ακριβές ύψος τους . Έτσι, ο μικρός αυτός Αλβανός , απολαμβάνει του προνομίου της δωρεάν εκπαίδευσης στην Πατρίδα μας , ενώ οι γονείς του δεν έχουν πληρώσει ούτε δραχμή φόρο στον Κρατικό κορβανά , ούτε έχουν στρατευθεί στον Ελληνικό Στρατό, αλλά αντιθέτως, ίσταντο -ίσως - στην απέναντι πλευρά των συνόρων υποχρεώνοντας κάποιον Έλληνα να φυλάει σκοπιά απ΄εδώ .........Πόθεν λοιπόν το δικαίωμα άνευ υποχρεώσεως;
Φυσικά δεν θα μπορούσαμε να εξυπνακίζουμε χωρίς να βλέπουμε την προφανή επιδίωξη της Ελληνικής Πολιτείας να εντάξει ως Έλληνες όσους αλλοδαπούς μπορεί, δεδομένου και του οξύτατου και μη αναστρέψιμου (ή δυσαναστρέψιμου )πλέον δημογραφικού  μας προβλήματος.......
Αλλά να μην έχει κάνει ούτε μια αίτηση να Ελληνοποιηθεί; Να μην έχει εκφράσει έστω προφορικά την βούλησή του να γίνει Έλληνας;
Από την άλλη οπτική όμως γιατί να γίνει Έλληνας όντας Αλβανός; Δεν προδίδει έτσι την Πατρίδα του; Αν ένας Έλληνας μαθητής αρίστευε σε Τουρκικό σχολείο και καθορίζετο  σημαιοφόρος (αυτό δεν γίνεται στην Τουρκία, αλλά κάνουμε μια υπόθεση εργασίας) δεν θα ήταν προδότης της Πατρίδας του;
Ο Τσενάϊ υπό ποία λογική δεν είναι προδότης της Πατρίδας του και άρα άξιος περιφρονήσεως ;
Βεβαίως για το Αριστείο και το Βραβείο ουδείς λόγος και διπλό το εύγε στον μαθητή που αν και αλλοδαπός με μειονέκτημα γλωσσικό έβαλε τα γυαλιά στους δικούς μας και συνακόλουθος μέγας ψόγος σε αυτούς!
Αλλά άλλο πράγμα η σημαία......................................