Ο.Λ.Μ.Ε.

Ερμού & Κορνάρου 2, 105.63

ΤΗΛ: 210 32 30 073 - 32 21 255

FAX : 210 32 27 382 33 11 339                                         

Αθήνα, 15/9/2003

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΛΜΕ

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ

Ξεκίνησε πριν λίγες μέρες η νέα σχολική χρονιά. «Κοσμογονία, θετική, παραγωγική για τα παιδιά της Ελλάδας, για τη χώρα μας, για το μέλλον και την προοπτική μας μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Έτσι χαρακτήρισε την κατάσταση στην  εκπαίδευση ο Υπουργός Παιδείας μετά τη συνάντησή του με τον Πρωθυπουργό στις 26/8/03. Οι εκατοντάδες χιλιάδες γονείς των μαθητών και μαθητριών μας και οι δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικοί αναρωτιούνται μετά από αυτό μήπως ζουν σε άλλη χώρα.

Δυστυχώς, όμως, και εφέτος τα πράγματα στη Δημόσια Εκπαίδευση δεν έχουν σχέση με όσα το εκπαιδευτικό κίνημα και η ελληνική κοινωνία εδώ και δεκαετίες οραματίζονται και έχουν αγωνιστεί να πραγματώσουν. Τα μεγάλα προβλήματα της εκπαίδευσης παραμένουν στη σκιά της κυβερνητικής πολιτικής.

Η υποχρηματοδότηση της εκπαίδευσης συνεχίζεται (τελευταία παραμένει η χώρα μας στις δαπάνες για την παιδεία, με ποσοστό 3,5% του ΑΕΠ, ενώ ο μέσος όρος στην Ε.Ε. είναι 5%).  Το εκπαιδευτικό σύστημα παραπαίει ανάμεσα στην εξετασιοκεντρική δομή του που κληρονόμησε από την πρόσφατη «μεταρρύθμιση Αρσένη» και τις εμβαλωματικές «παρεμβάσεις Ευθυμίου».  Σε αυτό το πλαίσιο οι εκπαιδευτικοί βιώνουν την εγκατάλειψη   από την πολιτεία, την κοινωνική υποβάθμιση και την μισθολογική τους καθήλωση. Οι μισθοί τους βρίσκονται σε πολύ χαμηλότερο επίπεδο σε σχέση με τους μισθούς άλλων δημόσιων υπαλλήλων. Επίσης, είναι οι χαμηλότεροι και σε σύγκριση με τους μισθούς των εκπαιδευτικών των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Ο εμπαιγμός των τελευταίων χρόνων (με αποκορύφωμα την χρονιά που πέρασε) δεν έχει προηγούμενο.

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Είναι υποχρέωσή μας  απέναντι στην ελληνική κοινωνία να επαναφέρουμε στο προσκήνιο του δημόσιου λόγου τα μεγάλα προβλήματα που ταλανίζουν σήμερα το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Αρνούμαστε μια εκπαίδευση δέσμια μιας πολιτικής που δίνει προτεραιότητα στις ανάγκες και τις επιδιώξεις της αγοράς στο όνομα ενός απατηλού και ψευδεπίγραφου προοδευτικού-δημοκρατικού εκσυγχρονισμού. Απορρίπτουμε την εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης, γιατί όχι μόνο εξ ορισμού, αλλά και γιατί «εν τοις πράγμασι» είναι μέρος της γενικότερης επίθεσης ενάντια στο δημόσιο χαρακτήρα των αγαθών και των υπηρεσιών που οφείλει να παρέχει το κράτος στον πολίτη. Την αποκρούουμε, επειδή απεμπολεί την παιδεία ως δημόσιο και δωρεάν παρεχόμενο αγαθό, μια κατάκτηση μακροχρόνιων δημοκρατικών και κοινωνικών αγώνων.

Η απουσία ενός εκπαιδευτικού σχεδιασμού με κεντρικούς στόχους την κοινωνική ισότητα και την ποιοτική αναβάθμιση αποτελεί μείζον πρόβλημα της εκπαίδευσής μας. Η πολιτική που εφαρμόζεται οδηγεί σε ενίσχυση των ιδιωτικών δαπανών για την εκπαίδευση και μειώνει το κύρος της δημόσιας εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών. Η αναπαραγωγή των μορφωτικών ανισοτήτων μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα δείχνει ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα στερείται αποτελεσματικών πολιτικών που θα μπορούν να αντισταθμίσουν, έστω και ως ένα βαθμό, τις βαθιές εκπαιδευτικές και κοινωνικές ανισότητες. Η συρρίκνωση του διδακτικού χρόνου, προκειμένου να εφαρμοστεί το αντιπαιδαγωγικό εξετασιοκεντρικό σύστημα της «μεταρρύθμισης Αρσένη», εξακολουθεί να αποτελεί ένα σοβαρό πρόβλημα που χρειάζεται άμεση αντιμετώπιση. Η μείωση του ανώτατου ορίου των μαθητών ανά τμήμα είναι ένα άλλο επίκαιρο αίτημα, που συναντά την αδιαφορία της Κυβέρνησης, μολονότι έχει υπάρξει σχετική δέσμευση από τον Υπ. Παιδείας.

Τα ΤΕΕ δεν αποτέλεσαν μια αξιόπιστη εναλλακτική επιλογή. Οι αντιεκπαιδευτικές και αλλοπρόσαλλες πολιτικές που εφαρμόστηκαν τα τελευταία χρόνια στην δευτεροβάθμια τεχνική-επαγγελματική εκπαίδευση οδήγησαν στην μεγαλύτερη υποβάθμισή της και, όπως έχουμε επανειλημμένα τονίσει, στη μετατροπή της σε κατάρτιση και πρόωρη εξειδίκευση των μαθητών. Όλα αυτά τα χρόνια η μαθητική διαρροή στα δημόσια ΤΕΕ, παρά την τάση μείωσης που τη διακρίνει, διατηρείται σε υψηλά επίπεδα. Οι μαθητές/μαθήτριες που φοιτούν στα ΤΕΕ θεωρούνται «παιδιά ενός κατώτερου Θεού» από την Πολιτεία. Τη φετινή χρονιά παρατηρείται μια δραματική μείωση του μαθητικού πληθυσμού στα ΤΕΕ, με όλες τις επιπτώσεις που αυτό θα έχει και στο εργασιακό καθεστώς των συναδέλφων, αποτέλεσμα όλων αυτών των αλλοπρόσαλλων μέτρων που έχουν υιοθετηθεί.

Το ΥΠΕΠΘ οφείλει  να σκύψει στα προβλήματα αυτά και, αντί να κομπάζει για «ισότιμους πυλώνες» και «ενίσχυση της ΤΕΕ», να δώσει λύσεις στα εκπαιδευτικά προβλήματα αποδεχόμενο τις προτάσεις των εκπαιδευτικών και προωθώντας μια συνολική αντίληψη για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, που να λαμβάνει υπόψη τις κοινωνικές ανάγκες και τις ιδιαίτερες κλίσεις των μαθητριών/μαθητών. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να «απαλλαγεί» από το νομοθετικό πλέγμα της «μεταρρύθμισης» (ό,τι έχει απομείνει από αυτή) και να υιοθετηθούν οι βασικές προτάσεις του εκπαιδευτικού κινήματος. Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί το επιλεκτικό εξεταστικό πλέγμα για την ανώτερη βαθμίδα να καθορίζει την εκπαιδευτική λειτουργία στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

ü            καθιέρωση 12χρονης υποχρεωτικής Δημόσιας και Δωρεάν εκπαίδευσης για όλους

ü            κατάργηση των Πανελλαδικών Εξετάσεων της Β΄ και  της Γ΄ Λυκείου

ü            αποσύνδεση του Λυκείου από το σύστημα πρόσβασης σε ΑΕΙ -ΤΕΙ

ü            άμεση και ουσιαστική αναβάθμιση της ΤΕΕ με στόχο και προοπτική την ισότιμη ένταξή της στη Λυκειακή βαθμίδα

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ

Η ανακοίνωση της κυβερνητικής πρότασης του κατ’ ευφημισμόν νέου μισθολόγιου των Δημόσιων Υπαλλήλων δικαιολογημένα δημιούργησε αισθήματα οργής και αγανάκτησης σε όλο τον εκπαιδευτικό κόσμο. Στην πραγματικότητα το κυβερνητικό σχέδιο δεν οδηγεί στην εφαρμογή νέου μισθολόγιου.

Συγκεκριμένα:

ü            Διατηρείται και αναπαράγεται η πολιτική λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων στο Δημόσιο, αφού το ποσοστό αύξησης που δίνεται με τις νέες ρυθμίσεις δεν καλύπτει  ούτε τη μείωση που θα έχουν οι αποδοχές μας τη διετία 2003-2004 από την άνοδο του πληθωρισμού, που θα ξεπεράσει το 7%. Ας σημειώσουμε εδώ ότι για τους εκπαιδευτικούς οι «αυξήσεις» θα είναι ποσοστιαία πολύ μικρότερες: από 3% ως 5,2% στις μικτές και από 1,4% ως 5,4% στις καθαρές αποδοχές.

ü            Διατηρούνται εκτός βασικών μισθών τα γενικά και ειδικά επιδόματα καθώς και οι ειδικοί λογαριασμοί, φαλκιδεύοντας τα επίπεδα μισθών και συντάξεων, και σήμερα αλλά και μελλοντικά.

ü            Η τριχοτόμηση των αποδοχών σε βασικό μισθό, κίνητρο απόδοσης και επίδομα εξωδιδακτικής απασχόλησης στην πραγματικότητα συμπιέζει το βασικό μισθό,  οδηγεί σε μείωση των συντάξιμων αποδοχών και υπονομεύει τα ασφαλιστικά  δικαιώματα μέσα και από τις μισθολογικές ρυθμίσεις. Η διατήρηση του κινήτρου απόδοσης ανοίγει το δρόμο για τη σύνδεση του μισθού με την παραγωγικότητα, την εξατομίκευση και τη διάλυση κάθε έννοιας συλλογικότητας στη δημόσια διοίκηση και την εκπαίδευση.

ü            Στο πλαίσιο των παραπάνω κυβερνητικών επιλογών αναδεικνύεται σε σκάνδαλο η μη χορήγηση του ποσού των 176 ευρώ, το οποίο η κυβέρνηση υποσχέθηκε στους εκπαιδευτικούς κρατώντας τους σε μια ιδιότυπη ομηρία. Και ενώ το ποσό των 176 ευρώ δεν μας έχει καταβληθεί, ωστόσο από 1-1-2003 γίνονται επί αντίστοιχου ποσού κρατήσεις για την κύρια σύνταξη και το ΜΤΠΥ.

             Απορρίπτουμε στο σύνολό της την πρόταση της κυβέρνησης και του Υπουργού Οικονομικών κ. Χριστοδουλάκη για το μισθολόγιο. Αρνούμαστε να δώσουμε πολιτική και συνδικαλιστική κάλυψη σ’ αυτό το θέατρο παραλόγου και καλούμε όλους τους συναδέλφους σε αγωνιστική ετοιμότητα.

Ο κλάδος μας μέσα από συλλογικές διαδικασίες διατύπωσε με σαφήνεια τα αιτήματά του.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

ü            ουσιαστικές αυξήσεις στις αποδοχές μας (25%)

ü            κατοχύρωση δικαιώματος ουσιαστικών συλλογικών συμβάσεων εφ’ όλης της ύλης για τους καθηγητές

ü            η σχέση των εισαγωγικών προς τις καταληκτικές αποδοχές να διαμορφωθεί στο 1 : 2,5

ü            ενσωμάτωση των επιδομάτων στους βασικούς μισθούς

ü            ακώλυτη μισθολογική εξέλιξη - μη σύνδεση του μισθού με την απόδοση- αξιολόγηση

ü            ουσιαστικές αυξήσεις στα οικογενειακά επιδόματα, στην αμοιβή για υπερωριακή απασχόληση των καθηγητών, στην αμοιβή για την ενισχυτική διδασκαλία και σε όλες τις αμοιβές που αφορούν τις Πανελλαδικές Εξετάσεις

ü            άμεση καταβολή του συνόλου των αναδρομικών του οικογενειακού επιδόματος

ü            τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας

ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΑ-ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ

Ο νόμος που ψηφίστηκε από την Κυβέρνηση το 2002, παρά τις προσπάθειες ωραιοποίησής του, διατηρεί ένα σύστημα  οικονομικά μη βιώσιμο και κοινωνικά άδικο και αναποτελεσματικό, και αφήνει ανοικτό το δρόμο για πιο επώδυνες παρεμβάσεις στο μέλλον. Πιο συγκεκριμένα, μειώνονται οι συντάξιμες αποδοχές για όσους αποχωρήσουν μετά την 31-12-2007. Το ποσοστό αναπλήρωσης της κύριας σύνταξης, από το 80% επί του τελευταίου μισθού γίνεται σταδιακά το 70% του μέσου όρου των αποδοχών της τελευταίας πενταετίας. Φαλκιδεύεται η επικουρική  ασφάλιση και παραλείπεται πλήρως η ανάγκη αναβάθμισης  των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας και ιδιαίτερα της πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Με την τελευταία πρόταση του Υπουργού Οικονομικών, προβλέπεται η ίδρυση ταμείου κύριας και επικουρικής σύνταξης των δημόσιων υπαλλήλων. Πρόταση που, αν υλοποιηθεί, θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στο ύψος των συντάξιμων αποδοχών μας, των εισφορών και στα αποθεματικά των ταμείων μας.

            Τα παραπάνω μέτρα είναι φανερό ότι υποβαθμίζουν τα ασφαλιστικά δικαιώματα και φαλκιδεύουν τις μισθολογικές διεκδικήσεις μας. Το συνδικαλιστικό κίνημα  αξιώνει αλλαγές στο ασφαλιστικό τώρα με βάση τις θέσεις του.

Η ρύθμιση που ψηφίστηκε σε νέο ασφαλιστικό νόμο τον Οκτώβρη του 2002 και η οποία δίνει τη δυνατότητα στους εκπαιδευτικούς να φεύγουν στα 30 χρόνια (με τριάντα τριακοστά πέμπτα) είναι μια ακόμα θετική κατάκτηση του συνδικαλιστικού κινήματος των καθηγητών. Η κυβέρνηση όμως δεν  δέχτηκε την σημαντική τροπολογία της ΟΛΜΕ με την οποία ζητούσαμε να «αναγνωρίζονται στους εκπαιδευτικούς που έχουν 30 χρόνια υπηρεσίας μέχρι και 5 έτη ως συντάξιμη πραγματική δημόσια υπηρεσία, καταβάλλοντας οι ίδιοι, για την αναγνώρισή τους, το ήμισυ των ασφαλιστικών εισφορών του εισαγωγικού μισθολογικού κλιμακίου και μόνο του ασφαλισμένου».

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

ü            πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια υπηρεσίας, με εφαρμογή των ρεαλιστικών   προτάσεων της ΟΛΜΕ

ü            η κύρια σύνταξη να υπολογίζεται στο 80% του συνόλου των αποδοχών κατά το μήνα αποχώρησης του εκπαιδευτικού

ü            αναγνώριση ως συντάξιμων 5 χρόνων σπουδών των καθηγητών

ü            πλήρη ιατροφαρμακευτική και υγειονομική περίθαλψη

ü            κατάργηση της διάταξης που απαγορεύει τη συνταξιοδότηση των εκπαιδευτικών κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς.

ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ

Η ανυπαρξία ενός σύγχρονου συστήματος αρχικής εκπαίδευσης και συνεχούς επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών παραμένει πρώτιστο ζητούμενο για την ελληνική εκπαίδευση. Πρέπει να τονίσουμε ότι μόνο στην Ελλάδα από όλες τις χώρες της Ευρώπης δεν προβλέπεται υποχρεωτική κατάρτιση των υποψήφιων εκπαιδευτικών στις επιστήμες της Αγωγής. Πρέπει να επισημάνουμε, ακόμη, ότι για μια ακόμη χρονιά, παρά τις επανειλημμένες παρεμβάσεις μας προς το Υπ. Παιδείας, και τη δημιουργία με τυμπανοκρουσίες του νέου οργανισμού επιμόρφωσης, δεν υφίσταται ούτε εφέτος ολοκληρωμένος σχεδιασμός για την επιμόρφωση των εν ενεργεία εκπαιδευτικών, παρά μόνο ευκαιριακά ταχύρυθμα σεμινάρια. Είναι χαρακτηριστικό ότι η κατεύθυνση που έδωσε και εφέτος το ΥΠΕΠΘ στα ΑΠΥΣΔΕ της χώρας είναι να απορρίψουν το μεγαλύτερο αριθμό των αιτήσεων για εκπαιδευτική άδεια.

 ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ-ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ

            Ένα από τα βασικά αιτήματα του κλάδου μας είναι να σταματήσει η εργασιακή ομηρία των αναπληρωτών, να αποκτήσουν μόνιμη και σταθερή εργασία όλοι οι αναπληρωτές συνάδελφοι, να καταργηθεί το απαράδεκτο καθεστώς της κάλυψης πάγιων και οργανικών αναγκών από αναπληρωτές και ωρομίσθιους. Από την άλλη, γινόμαστε μάρτυρες καθημερινών καταγγελιών για παραβιάσεις ακόμα και αυτής της υπάρχουσας νομοθεσίας για τους διορισμούς μονίμων και αναπληρωτών (ΑΣΕΠ, Πίνακες Προϋπηρεσίας), αποτέλεσμα τόσο της αδιαφάνειας που επικρατεί όσο και των συνεχών τροποποιήσεων που προωθεί το ΥΠΕΠΘ στο θέμα αυτό. Απαιτούμε πλήρη διαφάνεια και έλεγχο των σχετικών πινάκων από το συνδικαλιστικό κίνημα των εκπαιδευτικών.

ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ

Με το νομοθετικό πλαίσιο που προώθησε η κυβέρνηση και τις κομματικές επιλογές των ανώτερων στελεχών της εκπαίδευσης τα τελευταία χρόνια δημιουργήθηκε ένα   ασφυκτικό και αυταρχικό πλαίσιο για την καθηγήτρια και τον καθηγητή.

Ο κλάδος μας με αποφάσεις των Γ.Σ. Προέδρων των ΕΛΜΕ απέρριψε την «αξιολόγηση» - χειραγώγηση που προωθεί το ΥΠΕΠΘ και ζήτησε την κατάργηση του ν. 2986 «για την αξιολόγηση και τη διοίκηση της εκπαίδευσης».

·        Απαιτούμε την κατάργηση της σχετικής Υ.Α. (‘καθηκοντολόγιο’) που αναφέρεται στα καθήκοντα και τις αρμοδιότητες των οργάνων διοίκησης της εκπαίδευσης.

·        Απαιτούμε τη δημοκρατική και αξιοκρατική επιλογή των στελεχών της εκπαίδευσης.

·        Δηλώνουμε ότι είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπίσουμε, μαζί με την εκπαιδευτική κοινότητα, τη Δημοκρατία στο σχολείο και τα κατακτημένα εργασιακά μας δικαιώματα.

·        Δεν θα επιτρέψουμε σε καμιά περίπτωση να μετατραπεί το σχολείο σε χώρο χειραγώγησης και πειθαναγκασμού εκπαιδευτικών και μαθητών.

Καλούμε τους συναδέλφους να εξακολουθήσουν να συνεργάζονται με τους σχολικούς συμβούλους μόνο στο πλαίσιο στήριξης του επιστημονικού και παιδαγωγικού τους έργου. Είμαστε αποφασισμένοι να μην επιτρέψουμε την παραβίαση του διδακτικού μας ωραρίου και την ανατροπή των εργασιακών μας δικαιωμάτων.  Καλούμε τις ΕΛΜΕ και τους Συλλόγους Διδασκόντων, με πνεύμα ευθύνης, αλληλεγγύης και σεβασμού στο παιδαγωγικό τους έργο, να περιφρουρήσουν αποφασιστικά την παιδαγωγική τους ελευθερία και να αντισταθούν σε κάθε κρούσμα αυταρχισμού και αυθαιρεσίας των οργάνων διοίκησης της εκπαίδευσης.

ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΑΙΧΜΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΠΟΥ ΔΙΑΝΥΟΥΜΕ

Όλα τα παραπάνω αιτήματά μας παραμένουν ισχυρά και τα διεκδικούμε. Θεωρούμε όμως ότι η κυβέρνηση οφείλει να προχωρήσει το επόμενο διάστημα σε δύο πολύ συγκεκριμένες  αποφάσεις, εάν θέλει να αποδείξει έμπρακτα τις διακηρύξεις για το ενδιαφέρον της για την Παιδεία και τους εκπαιδευτικούς.

Η πρώτη απόφαση είναι να αυξήσει τις δαπάνες για την παιδεία για το 2004 από το 3,5%, που διατίθεται μέχρι τώρα, στο 5% του ΑΕΠ, που είναι ο μέσος όρος στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μόνο με αυτή τη γενναία, την επιτακτικά αναγκαία επιλογή θα αρχίσουν να αντιμετωπίζονται τα συσσωρευμένα προβλήματα της Δημόσιας εκπαίδευσης, όπως οι ελλείψεις στην υλικοτεχνική υποδομή, η διπλή βάρδια λειτουργίας των σχολείων (30 περίπου χρόνια μετά την εξαγγελθείσα για πρώτη φορά κατάργησή της!), η ανυπαρξία επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών και γενικότερα η απουσία ολόπλευρης μορφωτικής και επιστημονικής τους στήριξης, η συνεχιζόμενη, δυστυχώς, υποβάθμιση των Τ.Ε.Ε. κ.λπ.

Η δεύτερη απόφαση στην οποία οφείλει να προχωρήσει αμέσως η Κυβέρνηση είναι η ουσιαστική οικονομική αναβάθμιση των εκπαιδευτικών, ώστε να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας. Τα τελευταία χρόνια ακούσαμε μεγάλα λόγια από τους κυβερνώντες για το σημαντικό ρόλο των εκπαιδευτικών και τη βούληση της κυβέρνησης να αναβαθμίσει τον εκπαιδευτικό, χωρίς κανένα αντίκρισμα.

• Απαιτούμε να σταματήσει πλέον ο συνεχιζόμενος εμπαιγμός και να εγκαταλειφθεί η διγλωσσία  και η υποκρισία των κυβερνώντων.
  
• Απαιτούμε από την κυβέρνηση  άμεσες, δραστικές και γενναίες αποφάσεις  προς την κατεύθυνση της επίλυσης των προβλημάτων της εκπαίδευσης και των λειτουργών της.

 ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

1.      5% του ΑΕΠ για την παιδεία για το 2004

2.      25% αυξήσεις στις αποδοχές μας και ενσωμάτωση των επιδομάτων στους βασικούς μισθούς

3.      ακώλυτη μισθολογική εξέλιξη· μη σύνδεση του μισθού με την απόδοση- αξιολόγηση

4.      πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια υπηρεσίας

5.      πλήρη εργασιακά, ασφαλιστικά  και συνταξιοδοτικά δικαιώματα για τους αναπληρωτές· 12μηνη σύμβαση εργασίας· να μην απολυθεί κανείς αναπληρωτής· διορισμό όλων των αναπληρωτών μετά από τρεις συμβάσεις (ανώτατο όριο), με βάση την προϋπηρεσία τους

6.      σεβασμό στα εργασιακά μας δικαιώματα και πλήρη παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στο σχολείο με κατάργηση όλου του πλαισίου με το οποίο επιχειρείται να χειραγωγηθεί ο εκπαιδευτικός

7.      ετήσια επιμόρφωση με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα

8.      καθιέρωση ανώτατου ορίου 25 μαθητών ανά τμήμα σε Γυμνάσιο-Λύκειο, 20 μαθητών στις κατευθύνσεις του Λυκείου και στα ΤΕΕ και 10 μαθητών ανά καθηγητή στα εργαστήρια των ΤΕΕ.

Στο πλαίσιο διεκδίκησης των οικονομικών μας αιτημάτων, και πέραν αυτών, θεωρούμε αυτονόητη τη χορήγηση του ποσού των 176 ευρώ, που δόθηκε στις περισσότερες κατηγορίες Δημόσιων Υπαλλήλων ως επίδομα, αναδρομικά από 1/1/2002 και στους καθηγητές, ως στοιχειώδες μέτρο στην κατεύθυνση της άρσης της αδικίας που συνεχίζεται σε βάρος μας.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ

Στο πλαίσιο της αγωνιστικής απάντησης του κλάδου μας, ήδη το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ πραγματοποίησε κύκλο ενημερωτικών συγκεντρώσεων του κλάδου και περιφερειακών συσκέψεων των Δ.Σ. των ΕΛΜΕ κατά το πρώτο και το δεύτερο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη και επισκέψεις-συζητήσεις σε σχολεία. Επίσης, το προηγούμενο διάστημα το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ ανέδειξε στα ΜΜΕ και στην κοινωνία ευρύτερα τα οξυμένα προβλήματα των καθηγητών και της εκπαίδευσης. Η δράση μας αυτή είχε θετικά για τον κλάδο αποτελέσματα. Όπως έχουμε τονίσει επανειλημμένα, το επόμενο διάστημα θα απαιτήσουμε αγωνιστικά και ενωτικά την υλοποίηση των παραπάνω αιτημάτων μας. Αυτή η αντιλαϊκή και αντιεκπαιδευτική πολιτική δεν είναι αποδεκτή. Ο κλάδος μας είναι αποφασισμένος να αγωνιστεί με όλες του τις δυνάμεις για να επιβάλει το αυτονόητο:  ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΙΣΘΟ ΜΑΣ.