ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Υπάρχουν προτάσεις διεξόδου!

Το Υπουργείο Παιδείας πρέπει άμεσα να απαντήσει εάν θα αναπροσαρμόσει τη πολιτική του, μετά την αποτυχία του θεσμού των Τεχνικών Επαγγελματικών Εκπαιδευτηρίων (Ν.2640/98)

ΘΕΣΕΙΣ-ΕΡΕΥΝΑ

Κώστα Διον. Κορδάτου*

Αναμφίβολα τα σοβαρά προβλήματα στη Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση (ΤΕΕ) έχουν δημιουργήσει οριακές καταστάσεις, κατάρρευσης του σχολείου τεχνικής παιδείας. Οι συνεχείς αλλαγές στη δομή και τον προσανατολισμό της δημιουργούν μια συνεχόμενη αβεβαιότητα σε μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς.

Τα Τεχνικά Επαγγελματικά Εκπαιδευτήρια (ΤΕΕ), με την ίδρυσή τους, Ν. 2640/98, προκάλεσαν ένα δυνατό σοκ σε πολλούς και δέος, ευτυχώς, σε μερικούς.

Τα τελευταία πέντε χρόνια, στο πιο κρίσιμο σημείο, η ΤΕΕ νομίζω ότι γύρισε πολύ πίσω σε σχέση με το όραμα χιλιάδων συναδέλφων που ήθελαν και συνεχίζουν να θέλουν το τεχνικό σχολείο συνειδητή επιλογή των μαθητών και όχι αναγκαστική ταξινόμησή τους.

Η ίδρυσή τους, είχαμε τονίσει, ότι δεν εντάσσονται στην προσπάθεια καλυτέρευσης του προηγούμενου συστήματος εκπαίδευσης ή της ανάδειξης με ένα σωστότερο τρόπο των μεσαίων στελεχών της αγοράς εργασίας, αλλά ενισχύουν έτσι το δίκτυο της ευέλικτης επαγγελματικής κατάρτισης (συμφωνία Λισσαβόνας) στα πλαίσια των αλλαγών στις εργασιακές σχέσεις (πρότασης του ΟΟΣΑ) που προωθούνται μέσω της γενικευμένης μορφής πρόωρης εξειδίκευσης.

Οι συσσωρευμένες τεχνολογικές γνώσεις και οι πληροφορίες πλέον απαιτούν οι παραγωγικές σχέσεις να φύγουν από την τεχνική των δεξιοτήτων, που επικράτησαν την προηγούμενη περίοδο, (Tailor) της εξειδίκευσης και της εμπειρίας, επιβάλλουν ένα νέο πεδίο όπως αυτό της ανταλλαξιμότητας των υπηρεσιών, αγαθών και εφαρμογών, με τον εργαζόμενο τεχνικό έξω από τον πυρήνα της αλυσίδας παραγωγής στη καθετοποιημένη παραγωγή πλέον.

Η καθιέρωση στην Ευρώπη των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και η ταυτόχρονη απαξίωση των συλλογικών εργασιακών προταγμάτων που επικράτησαν την εποχή των μεγάλων γεγονότων για τους βιομηχανικούς εργάτες, βρίσκουν πεδίο εμπέδωσή τους στη νέα γενιά και συγκεκριμένα στην εκπ/ση.

Με την εφαρμογή του Ν. 2525/97, όπου ουσιαστικά κατάργησε τη τεχνολογική παιδεία στο Λύκειο, δεν λύθηκαν τα προβλήματα της Δ/θμιας εκπ/σης και ούτε επετεύχθη η ενοποίησή της.  Δεν προβλέπονται πουθενά εργαστηριακές εφαρμογές ως συνέχεια των Τεχνολογικών γνώσεων, με τον αποκλεισμό σχεδόν όλων των εκπαιδευτικών τεχνικών ειδικοτήτων από τη διδασκαλία των μαθημάτων από το Λύκειο, με αποτέλεσμα στην πράξη να μην υφίσταται καν τεχνολογική κατεύθυνση στη Λυκειακή βαθμίδα.

Η κατάσταση στη Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση

σήμερα δεν είναι όπως χθες.

Στη νέα σχολική χρονιά, που αρχίζει για τα ΤΕΕ, τα πράγματα θα γίνουν πιο τραγικά όσον αφορά το μαθητικό δυναμικό, όπου η μείωσή του υπερβαίνει το 50% σε σχέση με τον αριθμό των μαθητών που φοιτούσαν πέρσι στα σχολεία αυτά.

Τα περισσότερα περιφερειακά ΤΕΕ θα κλείσουν, στόχος άλλωστε και της διοίκησης από τη πρώτη στιγμή.

Η μέχρι τώρα προσπάθεια της πολιτικής ηγεσίας να ενσωματώσει στο δομικό μέρος της παιδευτικής διαδικασίας των ΤΕΕ τις νέες νόρμες εργασίας, δηλ. των ελαστικών σχέσεων εργασίας της μερικής απασχόλησης και της μισοειδικευμένης εργασίας, είχε σαν αποτέλεσμα να εθίσει με τον τρόπο αυτό τη νέα γενιά στη νέα βάρδια.

Ο «εκσυγχρονισμός» της εκπαίδευσης κατατάσσει τους μαθητές ανάλογα με την κοινωνική θέση της οικογένειάς τους. Ταυτόχρονα με τις συνεχείς καταργήσεις τομέων και τις συγχωνεύσεις ειδικοτήτων, όπως και με τις συνεχείς αλλαγές των μαθημάτων, έχουν δημιουργήσει ένα αρνητικό και ευμετάβλητο τοπίο για όλους.

¶μεσος στόχος της κυβέρνησης η αλλαγή στο καθεστώς εργασίας των εκπαιδευτικών των ΤΕΕ, ιδίως αυτών της ειδικότητας, με την διεύρυνση σε πρώτη φάση του θεσμού του ωρομίσθιου.

Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής, που εκφράστηκε με τα συγκεκριμένα νομοθετήματα που αναφέραμε, έχουν επιφέρει τραγικά πλήγματα στην Δευτεροβάθμια Τεχνική Επαγγελματική εκπαίδευση. Μεταξύ των σοβαρότερων επιπτώσεων θεωρώ ότι είναι και μεγάλη σχολική διαρροή των μαθητών καθώς και ο μικρός αριθμός αποφοίτων των ΤΕΕ που συνεχίζει στα ΤΕΙ.

Το μεγαλύτερο ανοσιούργημα που μπορούσε ποτέ να πράξει η πολιτεία σε βάρος των μαθητών, όπως αυτών των ΤΕΕ, οι οποίοι προκειμένου να εισαχθούν στα ΤΕΙ, είναι το γεγονός ότι πρέπει να ξεπεράσουν,  εκτός του αρκετά υψηλού βαθμού δυσκολίας, κριτήριο εισαγωγής (Μ.Ο.10), και τις διάφορες ποσοστώσεις αλλά και τον περιορισμό των σχολών προτίμησης που επιβάλει το ΥΠΕΠΘ. Αν λάβουμε υπόψη τις αντίξοες συνθήκες που επικρατούν στην περιφέρεια και τα κοινωνικοοικονομικά στρώματα από τα οποία προέρχονται οι μαθητές των αντίστοιχων ΤΕΕ, εύκολα συμπεραίνει κανείς τον ουσιαστικό αποκλεισμό τους από την τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Η διαβάθμιση και ο διαχωρισμός των θεωρητικών γνώσεων κάθε φορά από τις τεχνικές γνώσεις και τη χειρωνακτική εργασία είχε ως αποτέλεσμα τον καθορισμό ενός ιδιότυπου πολιτισμού που οδηγεί και σε κοινωνικό ρατσισμό.

Οι συνάδελφοι των ΤΕΕ και ιδιαίτερα των ειδικοτήτων σ’ αυτό το ελαστικό περιβάλλον, εκτός του ότι είναι ευάλωτοι, δεν μπορούν να οργανώσουν την εκπαιδευτική και προσωπική τους ζωή.

Το υπουργείο, ως όφειλε, έπρεπε να είχε προετοιμάσει και σχεδιάσει τις αλλαγές που χρειάζονται, ώστε σήμερα να μην παρατηρούνται προβλήματα αβεβαιότητας και διάλυσης στη μέση Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση.

Αντίθετα, παρατηρούμε, με την εφαρμογή του θεσμού του Ε.Λ, την κλασικοποίησή ακόμα και της τεχνολογικής κατεύθυνσης με την ύπαρξη κάποιων μαθημάτων τεχνικοοικονομικής υφής που δεν επηρεάζουν τους βασικούς κλάδους της παραγωγικής οικονομίας.

Στα Γυμνάσια το μάθημα της τεχνολογίας, εκτός του ότι έχει ξεφύγει από τους σκοπούς του ως προεπαγγελματικός κύκλος ενημέρωσης και προδιάθεσης, έγινε πεδίο περιχαράκωσης των συντεχνιών για τη συμπλήρωση του ωραρίου, χωρίς την ευθύνη να έχουν κύρια οι συνάδελφοι.

Η συγκόλληση των ΤΕΣ με τα ΤΕΛ και ΕΠΛ σε ΤΕΕ με τον 2640/98 στη ουσία αμφισβητούνται δυο βασικές αρχές της τεχνολογικής επιστήμης: η γνώση και η επαγγελματική εμπειρία και κατ’ επέκταση το επαγγελματικό δικαίωμα του πτυχιούχου, ενισχύοντας με τον τρόπο αυτό το δίκτυο της κατάρτισης των ΚΕΚ-ΙΕΚ.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπ/σης

Έχει μεγάλη σημασία να επανεξεταστεί το όλο πλέγμα της ΤΕΕ και στα πλαίσια μιας άλλης πολιτικής για την εκπαίδευση. Πρέπει άμεσα να αποφασιστούν τα εξής:

1.      Επανασχεδιασμός της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, ύστερα από διάλογο με την ΟΛΜΕ με προτεραιότητα στο ενιαίο υποχρεωτικό δωδεκάχρονο διεπιστημονικό σχολείο με τον διακριτό ρόλο των τεχνικών επιστημών.

2.      Τα Τ.Ε.Ε. καταργούνται με τη λήξη του σχολικού έτους 2003-2004.

3.      Η τεχνολογική κατεύθυνση των Ε.Λ. πρέπει να μετεξελιχθεί από το νέο σχολικό έτος σε Λυκειακή Τεχνική Επαγγελματική βαθμίδα με χορήγηση πτυχίου, με αντίστοιχα επαγγελματικά δικαιώματα, με ποσοστό άμεσης πρόσβασης στα Α.Τ.Ε.Ι. και Α.Ε.Ι.

4.      Συγκροτούνται σε κάθε Ενιαίο Λύκειο Τεχνολογικής Εκπαίδευσης ανεξάρτητα Σχολικά Εργαστήρια (Σ.Ε.) ανάλογα με τους τομείς που λειτουργούν.

5.      Στα εργαστήρια των Σ.Ε των Τεχνολογικών Λυκείων ασκούνται υποχρεωτικά προεπαγγελματικά για κάθε τετράμηνο όλοι οι μαθητές της Α΄ τάξης όλων των κατευθύνσεων που λειτουργούν στο Ενιαίο Λύκειο 

6.     Τα ΣΕΚ να λειτουργούν οργανικά με δυο τύπους σχολών:

7.      Α) Με τη Σχολή Τεχνών και Επαγγελμάτων (ΣΤΕ) τριετούς ή διετούς φοίτησης (ημερήσια ή εσπερινή) για μαθητές μετά το εννιάχρονο σχολείο, ανάλογα με το εύρος του αντικειμένου που καλύπτει ο κάθε τομέας παράλληλη του Λυκείου, ενταγμένη στο υποχρεωτικό δωδεκάχρονο, με τομείς και ειδικότητες που θα καθορίσουν συλλογικά η σχολική μονάδα, η τοπική αυτοδιοίκηση α΄ & β΄ βαθμού καθώς και οι γονείς των μαθητών σύμφωνα με τις ανάγκες και τον σχεδιασμό της τοπικής κοινωνίας σε ενιαία παιδαγωγικά σχήματα.

8.      Στόχος της σχολής η ανάδειξη μεσαίων στελεχών στην παραγωγική και οικονομική δραστηριότητα της χώρας μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα.

9.      Οι θέσεις στα ΤΕΙ θα καλύπτονται σε ποσοστό 20% από πτυχιούχοι της Σ.Τ.Ε.

10.    Β) Με τη Μεταδευτεροβάθμια Σχολή Τεχνών και Επαγγελμάτων στα πλαίσια του ΥΠΕΠΘ, ανοικτής εισόδου – εξόδου, για τους αποφοίτους του δωδεκάχρονου, με προτεραιότητα στους εργαζόμενους. Χορηγείται πτυχίο με δικαίωμα ένταξής τους στη τριτοβάθμια εκπαίδευση ύστερα από κατάταξη. Καταργούνται όλα τα ΙΕΚ. Στη σχολή αυτή θα μπορούν να ολοκληρώνονται αυτοτελείς κύκλοι κατάρτισης, επιμόρφωσης και ταχύρυθμα προγράμματα σε ενήλικες και άλλες ομάδες του πληθυσμού.

11.    Ενίσχυση του δικτύου της εσπερινής τεχνικής εκπαίδευσης με κύκλους μαθημάτων και κίνητρα στους εργαζόμενους μαθητές.

12.    Οι εκπαιδευτικοί των ΤΕΕ όλων των κλάδων, ανάλογα με τους τομείς και τις ειδικότητες που θα λειτουργήσουν, αντίστοιχα τοποθετούνται οργανικά στα Ε.Λ. και στα ΣΕΚ

13.    Η συγκρότηση των τμημάτων θα έχει την αναλογία ένας καθηγητής στο εργαστήριο για οχτώ (8) μαθητές.

14.    ¶μεσα να προχωρήσουν ειδικά προγράμματα επιμόρφωσης στις περιοχές που υπηρετούν οι εκπαιδευτικοί των ειδικοτήτων σε συνεργασία με τα κατά τόπους ΑΕΙ και ΤΕΙ για την ενιαιοποίηση του επιπέδου σπουδών όλων των εκπαιδευτικών και της συμπληρωματικής κατάρτισης στα νέα δεδομένα της ειδικότητάς τους, με αναγνώριση αυτής της συμπληρωματικής εκπ/σης.

15.    ¶μεσα εκλεγμένη με Δημοκρατικές διαδικασίες διοίκηση σε όλα τα επίπεδα της ΤΕΕ χωρίς αποκλεισμούς κλάδων και ειδικοτήτων.

16.    Ύπαρξη γραφείου υποστήριξης και καθοδήγησης των γνωστικών αντικειμένων της ειδικότητας στη Δ/θμια ΤΕΕ καθώς και παρακολούθηση των αλλαγών και απαιτήσεων κάθε φορά στην αγορά εργασίας.

17.    Το Υπουργείο Παιδείας να είναι ο αποκλειστικός δημόσιος φορές που θα παρέχει δωρεάν τεχνική παιδεία σε όλους.      

ΔΙΔΑΣΚΟΜΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΕΙΔΙΚΌΤΗΤΑΣ

Τα μαθήματα - ειδικότητας στη Σ.Τ.Ε. πρέπει να χωριστούν σε τρεις βασικές κατηγορίες:

1) Σε μαθήματα τομέα γενικής τεχνολογικής παιδείας (θεωρητικού περιεχομένου)

2) Σε μαθήματα κατεύθυνσης ειδικότητας (θεωρίας και πράξης)

3) Στα εργαστήρια ειδικότητας.

Οι αναθέσεις, των μαθημάτων πρέπει να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες χωρίς αλλάζουν ριζικά τη βασική αποστολή κάθε κλάδου και ούτε να κινούνται στα στενά όρια της δημοσιοϋπαλληλικής γραφειοκρατίας μόνο.

·      Οι αναθέσεις να χαρακτηρίζουν επακριβώς τις δυνατότητες του κάθε κλάδου, τον βαθμό δυσκολίας του μαθήματος, τις συνθήκες και τις μεθόδους διεξαγωγής του κάθε μαθήματος, χωρίς αποκλεισμούς.

·      Το γνωστικό πεδίο των διδασκομένων τεχνικών μαθήματος που περιλαμβάνουν θεωρία και πράξη, να βρίσκει εφαρμογή στο χώρο του εργαστήριο σε πραγματικές συνθήκες των διαφόρων τεχνών και επαγγελμάτων.

·      Όλοι οι εκπαιδευτικοί να διδάσκουν νέες Τεχνολογίες όπως Πληροφορική για τις ανάγκες των βασικών μαθημάτων τους. Να συμμετέχουν οι εκπαιδευτικοί που το υπουργείο έχει επιμορφώσει για το λόγο αυτό.

·      Όταν δεν υπηρετούν στα σχολεία εργαστηριακοί εκπ/κοί τότε με απόφαση του συλλόγου των διδασκόντων και με γνώμονα την αρτιότερη και με ασφαλή τρόπο εκπαίδευση των μαθητών να ανατίθενται-σε δεύτερη ανάθεση-τα εργαστηριακά μαθήματα σε εκπαιδευτικούς άλλων κλάδων, με την προϋπόθεση να έχουν διδάξει τουλάχιστον για τρία χρόνια το αντικείμενο που τους ανατίθεται.

·      Οι υπεύθυνοι εργαστηρίων να έχουν μειωμένο ωράριο κάθε φορά σύμφωνα με το υποχρεωτικό ωράριο του κάθε συναδέλφου που επιλέγεται για τη θέση.

·      Να δίδεται επίδομα θέσης και στους υπευθύνους εργαστηρίων.

·      Ο θεσμός του υπευθύνου τομέα να έχει τις αρμοδιότητες υποδιευθυντή σχολικής μονάδας.

·      Σε κάθε εργαστήριο κατεύθυνσης να υπηρετεί υποχρεωτικά τουλάχιστο ένας μόνιμος εκπαιδευτικός κλάδου ΔΕ01.

·      ¶μεσα να προχωρήσει η μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών ειδικοτήτων και ιδιαίτερα των εργαστηρίων στα σχολεία που εργάζονται σήμερα για να στηριχθούν οι προτεινόμενες αλλαγές αφού και αυτοί έχουν προσφέρει τεράστιο έργο στα εργαστήρια των σχολείων μας.

Τα διδασκόμενα μαθήματα

και ο θεσμός του σχολικού συμβούλου στην ΤΕΕ

Στο τομέα των διδασκόμενων και συνδιδασκόμενων  μαθημάτων, συγγραφής βιβλίου, εποπτικού υλικού, της οργάνωσης των σχολικών εργαστηρίων και του εξοπλισμού αυτών συνεχίζονται εδώ και αρκετά χρόνια πειραματισμοί από την πλευρά κυρίως του Π.Ι. με τον αποκλεισμό ουσιαστικά της ΟΛΜΕ και των επιστημονικών ενώσεων των κλάδων από κάθε θεσμική λειτουργία τους.

Μια ουσιαστική παρέμβαση στην διεξαγωγή των γνωστικών πεδίων μέσα στο σχολείο, με στοιχεία ορθολογισμού και αντικειμενικότητας, πρέπει να είναι συνθετική, διεπιστημονική και παντεχνική. Η υποβοήθηση του εκπαιδευτικού έργου όλων των εκπαιδευτικών  των ΤΕΕ και κυρίως των συνδιδασκομένων μαθημάτων θεωρούμε ότι μπορεί και πρέπει να γίνεται από τη «συμβουλευτική γραμματεία ειδικότητας», η οποία πρέπει να λειτουργεί με ευθύνη του συντονιστή του εκπαιδευτικού έργου σε κάθε νομό με τη συμμετοχή εκπροσώπων από κάθε κατηγορία εκπαιδευτικών ειδικότητας.

Ακόμη και στον τομέα της καθοδήγησης των εκπαιδευτικών με το θεσμό του σχολικού

συμβούλου στην ΤΕΕ, όλο το δομικό εγχείρημα χωλαίνει από τη γέννησή του.

Συνεχίζουν μια λαθεμένη πολιτική στο θέμα της υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου των εκπαιδευτικών ειδικότητας. Συγκεκριμένα ο θεσμός του σχολικού συμβούλου μέχρι σήμερα δεν βοήθησε τους καθηγητές των τεχνικών ειδικοτήτων και περισσότερο του καθηγητές εργαστηρίων.

Η αντίληψη, που υπάρχει, ότι οι πτυχιούχοι «μεγαλύτερων βαθμίδων» (συνήθως Πολυτεχνικών σχολών) θα πρέπει να έχουν και την παιδαγωγική καθοδήγηση των γνωστικών αντικειμένων της ειδικότητας,  εκτός του ότι είναι αντιφατική θέση κατ’ αρχήν, κατά δεύτερο λόγο συγχέεται με το ερευνητικό επίπεδο της τεχνικής επιστήμης με την μετάδοση γνώσεων και δεξιοτήτων στο τεχνικό σχολείο Μέσης εκπαίδευσης.

Ο ρόλος του σχολικού εργαστηρίου

Οι ρυθμοί ανάπτυξης της τεχνολογίας δημιουργούν νέα δεδομένα και ανάγκες στην οργάνωση των υποδομών και ως εκ τούτου τα σχολικά εργαστήρια, τα οποία επηρεάζονται άμεσα, πρέπει να στηρίζονται ακόμη στον έμπειρο τεχνικό ο οποίος θα παρέχει τις τεχνικές γνώσεις και δεξιότητες της κάθε ειδικότητας.  

Το σοβαρότερο θέμα για την Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση είναι ο θεσμός του σχολικού εργαστηρίου. Ποτέ όμως δεν στηρίχθηκε σύμφωνα με τον ρόλο που πρέπει να έχει στην εκπαιδευτική διαδικασία. Αντίθετα απαξιώνεται καθημερινά με την υποβάθμιση του ρόλου του.

Σε όλες τις προηγμένες χώρες ο ρόλος του συνεχίζει να διευρύνεται και να στηρίζεται γιατί οι συσσωρευμένες γνώσεις και οι συνθήκες της παραγωγής απαιτούν την επί του πραγματικού αντικειμένου εφαρμογή του μεγαλύτερου μέρους των γνώσεων και δεξιοτήτων των τεχνικών εφαρμογής και όχι της από καθ’ έδρας διδασκαλίας και της επίδειξης που το Π.Ι μας έχει επιβάλει.

Η ουσιαστική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στις νέες τεχνολογίες και στη χρήση του νέου εργαστηριακού εξοπλισμού έχουν γίνει όνειρο θερινής νύχτας.

Με τον νόμο 2640/98 για τα ΤΕΕ δεν διασφαλίζεται πουθενά η συνέχεια των διδασκομένων μαθημάτων για τους κλάδους των εκπαιδευτικών, παρά μόνο εξουσιοδοτείται απ΄ το άρθρο 5 με απόφαση του κ. Υπουργού που καθορίζει κάθε φορά τα διδασκόμενα μαθήματα.

Η αντιφατική πολιτική του ΥΠΕΠΘ συνεχίζεται και από την άρνηση, επί τρία χρόνια, να υλοποιήσει νόμο που η ίδια ψήφισε για την επιμόρφωσή των μόνιμων εκπαιδευτικών ΤΕ1.

Η απαγόρευση ουσιαστικά στους εκπαιδευτικούς των εργαστηρίων ΤΕ1 και ΔΕ01 να κάνουν για το νέο σχολικό έτος χρήση του άρθρου 138 (16μηνίτες) χωρίς λόγο, ενώ εργάζονται οι περισσότεροι για πάνω από δέκα (10) χρόνια ως αναπληρωτές, στερεί από τα σχολικά εργαστήρια τη προσφορά των ανθρώπων που γεφυρώνουν το σχολείο με την παραγωγή.

Ο εργαστηριακός εξοπλισμός δεν είναι επαρκής για τη στοιχειώδη λειτουργία των ειδικοτήτων, ενώ η τεχνογνωσία των εξοπλιστικών μέσων, που υπάρχει, αναφέρεται σε προηγούμενη περίοδο, χωρίς ποτέ να έχουν εκσυγχρονιστεί και εμπλουτιστεί, ιδιαίτερα στις ειδικότητες της βιομηχανικής παραγωγής.

Το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και η Δ/νση σπουδών του ΥΠΕΠΘ καθόριζε τις προδιαγραφές για προμήθεια εξοπλισμού στα εργαστήρια σύμφωνα με τις ανάγκες των διαφόρων εταιρειών και όχι των εκπαιδευτικών συνθηκών των σχολείων αυτών (!!!) με αποτέλεσμα τα εργαστηριακά μαθήματα να γίνονται με επίδειξη ενώ το στοιχείο της εξάσκησης θα πρέπει να αποτελεί βασικό μέρος απόκτησης δεξιοτήτων.

Αποτέλεσμα όλων αυτών στη χώρα μας: οι αυριανοί πτυχιούχοι, ως στελέχη της παραγωγής, δεν θα γνωρίζουν και ούτε θα έχουν έρχονται σε επαφή ποτέ με τα επιτεύγματα της Τεχνολογικής επιστήμης και των εφαρμογών της.

Επειδή το πρόβλημα είναι υπαρκτό και δικαιολογημένα προκαλεί την αγωνία της εκπαιδευτικής κοινότητας, θεωρώ ότι οι παραπάνω σκέψεις και προτάσεις, ως αποτέλεσμα μακροχρόνιας εμπειρίας και επεξεργασίας μπορούν να αποτελέσουν τη βάση του δομικού πυρήνα των αιτημάτων της ΟΛΜΕ, στα πλαίσια του προγράμματος δράσης της νέας συνδικαλιστικής περιόδου.

Στόχος παράλληλα είναι η ύπαρξη ενός ορθού προβληματισμού από την πλευρά του ΥΠΕΠΘ, του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου (Π.Ι.) των επιστημονικών κλαδικών ενώσεων της ΤΕΕ και κάθε φορέα, που πραγματικά ενδιαφέρεται για τη λύση του προβλήματος.

*Ο Κώστας Κορδάτος είναι εκπαιδευτικός Μηχανολόγος ΤΕ1 π. Δ/ντής στο ΤΕΕ Καινουργίου, π. Αιρετός ΠΥΣΔΕ Αιτωλ/νίας, π. Πρόεδρος Β΄ ΕΛΜΕ και Αιρετό μέλος στη ΝΕΠ Αιτωλ/νίας, Αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Εργαστηριακών Εκπ/κών Κλάδου ΤΕ1 και μέλος του Προεδρείου του 11ου Συνεδρίου ΟΛΜΕ.