Για τις εξετάσεις των

 φυσικώς αδυνάτων υποψηφίων

   Στα βαθμολογικά κέντρα των πανελλαδικών εξετάσεων Β΄ και Γ΄ Λυκείου της Δυτικής Αττικής οι βαθμολογητές παρακολουθούμε ανήσυχοι τον αριθμό των υποψηφίων που δικαιούνται να εξετάζονται προφορικά να μεγαλώνει χρόνο με το χρόνο. Αιτία είναι ο μεγάλος αριθμός μαθητών που πάσχουν από δυσλεξία.

   Εδώ θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι, πολύ σωστά, ο νομοθέτης έχει δώσει το δικαίωμα της προφορικής εξέτασης σε υποψήφιους που η φύση τους στέρησε τη δυνατότητα να εξετάζονται όπως τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας τους (περιπτώσεις υποψηφίων τυφλών ή με σοβαρές κινητικές δυσκολίες ή με βαρείες καρδιοπάθειες ή με σακχαρώδη διαβήτη κτλ) και που πρέπει να έχουν ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση με τους υπόλοιπους συνυποψηφίους τους. Στην κατηγορία αυτή εμπίπτουν και μαθητές που προσωρινά λόγω κάποιου ατυχήματος δεν μπορούν να εξεταστούν γραπτά.

      Τα τελευταία όμως χρόνια οι βαθμολογητές παρακολουθούμε τον αριθμό των υποψηφίων που πάσχουν από δυσλεξία να έχει μεγαλώσει τόσο πολύ ώστε η χώρα μας, αν αυτό συμβαίνει και στα υπόλοιπα βαθμολογικά κέντρα, να κατέχει ένα ακόμα πανευρωπαϊκό ή και παγκόσμιο  ρεκόρ. Οι φήμες ότι κάποιος αδύνατος μαθητής μπορεί με σχετική ευκολία να «μεταταγεί» στην κατηγορία των πασχόντων από δυσλεξία ώστε να εξεταστεί προφορικά δίνουν και παίρνουν.

   Από την άλλη μεριά συμβαίνει λόγω ακριβώς της προφορικής εξέτασης να καταστρατηγείται η απαραίτητη για την βαθμολόγηση ανωνυμία του εξεταζομένου. Το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της προφορικής εξέτασης είναι σχεδόν αναπόφευκτο στην ίδια αίθουσα να παρευρίσκεται εκτός του εξεταζομένου και της τριμελούς επιτροπής που τον εξετάζει και κάποιος από τους καθηγητές που δίδασκαν  τον εξεταζόμενο μαθητή στο σχολείο όπου φοιτούσε συντελεί στην αποκάλυψη της ταυτότητας του υποψηφίου.(Με τον όρο ταυτότητα δεν νοείται μόνο το ονοματεπώνυμο αλλά και λεπτομέρειες της προσωπικής και οικογενειακής ζωής του υποψηφίου που ο διδάσκων είναι πιθανό να γνωρίζει λόγω της φύσεως του λειτουργήματός του). Αυτό γιατί, δεδομένου ότι κάθε μια από τις επιτροπές αυτές εξετάζει μέχρι 7 το πολύ υποψηφίους, συνιστώνται περισσότερες της μιας επιτροπές ώστε να εξεταστούν οι ακόμα και άνω των 50(!) σε ορισμένες περιπτώσεις υποψήφιοι που στην πλειοψηφία τους ανήκουν στην κατηγορία των πασχόντων από δυσλεξία.

   Βεβαίως και δεν είναι αρμόδιοι οι εξεταστές καθηγητές να αποφαίνονται για το αν κάποιος υποψήφιος πάσχει ή όχι  από κάποια ασθένεια και εκτελούν προφανώς με συνέπεια, ευαισθησία και ήθος την αποστολή που τους ανατίθεται.

   Ταυτόχρονα όμως είναι και χρέος της Πολιτείας να θωρακίσει τα τρωτά σημεία των παραπάνω διαδικασιών με μέτρα που θα διαφυλάσσουν το κύρος των εξετάσεων, των εξεταζομένων και των εξεταστών. Τέτοια μέτρα που θα έπρεπε να ληφθούν είναι:

1.        Να ενημερώνονται πλήρως από υπεύθυνους ιατρούς οι καθηγητές που διενεργούν την προφορική εξέταση των δυσλεξικών μαθητών ώστε αυτή να διενεργείται με τρόπο που να προσήκει στη φύση της ασθένειας αλλά και στη σοβαρότητα των εξετάσεων.

2.       Να δημοσιοποιηθούν τα  στατιστικά στοιχεία της τελευταίας τουλάχιστον δεκαετίας που  αφορούν τον αριθμό των υποψηφίων που εξετάζονται προφορικά κατά Διεύθυνση Β/βάθμιας εκπαίδευσης και κατά κατηγορία ασθενειών ώστε να εμφανιστούν οι τυχόν γεωγραφικές συσσωρεύσεις του προβλήματος.

3. Να οριστούν για τους φυσικώς αδυνάτους εξεταστικά κέντρα εκτός της Διεύθυνσης Β/βάθμιας εκπαίδευσης του σχολείου όπου φοιτούν ή φοιτούσαν  ώστε να αποκλειστεί κατά το δυνατόν η πιθανότητα συνάντησης του υποψηφίου με καθηγητές που τον γνωρίζουν ως μαθητή και ως πρόσωπο  στο χώρο του εξεταστικού κέντρου ή στην χειρότερη περίπτωση οι καθηγητές αυτοί να είναι πολύ κοντά του (στην ίδια αίθουσα) κατά τη διάρκεια της προφορικής εξέτασης.

Χαϊδάρι Ιούλιος 2003

Παναγιώτης Δαμπολιάς

πρώην πρόεδρος Β΄ΕΛΜΕ Δυτικής Αττικής