|
 |
|
|
Αργοστόλι, 2.6.2003
Πέτρος Πετράτος
Φιλόλογος
στο 2ο Ενιαίο Λύκειο Αργοστολίου
Χαροκόπου 62
28100 Αργοστόλι
Διεύθυνση κατοικίας:
Μ. Αβλίχου και Δοϊράνης
28100 Αργοστόλι
Τηλ. 26710 24144
Προς: Περιφερειακό Διευθυντή
Α/θμιας και Β/θμιας Εκπ/σης
Ιονίων Νήσων - Κέρκυρα
Κοιν.: - Διευθυντή Β/θμιας Εκπ/σης
Ν. Κεφαλονιάς
-κ. Αναστασία Κυρκίνη
Μόνιμη Πάρεδρο Π.Ι
-κ. Ευρώπη Μοσχονά - Καρκαβέλα, Σχολική
Σύμβουλο Φιλολόγων
Κύριε Περιφερειακέ Διευθυντή,
Α. Αν και απλώς μου κοινοποιείτε το με αρ. πρωτ. 1316/26.5.2003 έγγραφό σας, νιώθω την ανάγκη να επικοινωνήσω μαζί σας.
Πράγματι, με εξέπληξε η ταχύτητα, με την οποία αντιδράσατε απέναντι στο κείμενο της «Ανοικτής επιστολής» μου και η ευαισθησία, την οποία δείξατε για ζητήματα, που, κατά τη γνώμη σας, δημιούργησε η επιστολή αυτή – μια ταχύτητα όμως και μια ευαισθησία προς λάθος, κατά τη γνώμη μου κατεύθυνση. Αντιλαμβάνομαι την αγωνία σας να προασπιστείτε την προσωπικότητα κάποιων συναδέλφων, όταν, κατά τη γνώμη σας, θίγονται από ενέργειες τρίτου. Αντιλαμβάνομαι την αγωνία σας να διαφυλάξετε το κύρος της Υπηρεσίας και των θεσμών της Πολιτείας, όταν, κατά τη γνώμη σας, θίγεται αυτό. Άλλωστε, αυτά εντάσσονται μες στα καθήκοντά σας. Αλλά, επιπλέον, καθήκον κάθε Προϊσταμένου είναι να διαφυλάττει τη νομιμότητα, να περιφρουρεί τη δικαιοσύνη, να επιζητεί τη διαφάνεια και να φροντίζει για την αξιοκρατία. Γι’ αυτά, όμως, τα τελευταία δε γίνεται καμιά αναφορά στο έγγραφό σας, -γεγονός που σημαίνει ότι σας διέφυγε ή δε σας άγγιξε η ουσία της «Ανοικτής επιστολής» μου.
Β. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Με πειστικά τεκμήρια και τρόπο νηφάλιο και κατανοητό απέδειξα με την «Ανοικτή επιστολή» μου την παρατυπία και παρανομία που συνέβη κατά τη διαδικασία εκτίμησης του συγγραφικού και ερευνητικού έργου της κ. Ευρώπης Μοσχονά – Καρκαβέλα από την κ. Αναστασία Κυρκίνη. Και ταυτόχρονα αποδείχθηκε η σοβαρότατη αδικία που έγινε σε βάρος μου. Θέλω να πιστεύω ότι όλα τα παραπάνω τα κατανοήσατε – όπως, φυσικά, τα κατανόησε το σύνολο των συναδέλφων μου στην Κεφαλονιά και την Ιθάκη, εκτός από μεμονωμένες περιπτώσεις, όπως τα κατανόησαν πολλοί άλλοι συνάδελφοι, Προϊστάμενοι Γραφείων και Διευθύνσεων και Σχολικοί Σύμβουλοι άλλων περιοχών της Ελλάδας, αν κρίνω από τα ευνοϊκά τηλεφωνήματά τους. Θέλω να πιστεύω ότι κατανοήσατε, όπως όλοι οι παραπάνω, πως «ο βασιλιάς είναι γυμνός».
Κι ενώ ήταν προφανής η παρατυπία, παρανομία και αδικία, καμιά αναφορά, καμιά νύξη γι’ αυτά στο έγγραφό σας. Αυτό σημαίνει πως δε σας προβλημάτισε η επισήμανση μιας παρανομίας, η υπόδειξη μιας αδικίας σε βάρος κάποιου υφισταμένου σας; Δε θα ήθελα να το πιστέψω. Να υποθέσω ότι θεωρείτε δεδομένο πια το αποτέλεσμα της όλης διαδικασίας, οπότε δεν υπάρχει λόγος να εκφράσετε άποψη; Έστω ...
Ωστόσο, αυθόρμητα έρχονται τουταδώ τα ερωτήματα:
· Πιστεύετε, αλήθεια, ότι καλώς, ότι νόμιμα βαθμολογήθηκε με 6 μονάδες (με ανώτερο το 6) το συγγραφικό και ερευνητικό έργο της κ. Ευρώπης Μοσχονά – Καρκαβέλα; (Νομίζω ότι έχετε εμπειρίες, από την προηγούμενη θητεία σας ως Προέδρου ΠΥΣΔΕ στο νομό Ζακύνθου, ώστε να κρίνετε την αξιολόγηση και βαθμολόγηση συγγραφικού έργου).
· Πιστεύετε ότι η εκφώνηση ομιλίας σε κάποια εκδήλωση μπορεί να εξισωθεί ή να ταυτιστεί με ανακοίνωση σε επιστημονικό συνέδριο; (Νομίζω ότι ως επιστήμονας αντιλαμβάνεστε την ποιοτική διαφορά αυτών των δύο).
· Πιστεύετε ότι το δημοσίευμα στον τοπικό τύπο μπορεί να εξισωθεί με το άρθρο το δημοσιευμένο σε έγκυρο επιστημονικό περιοδικό; (Νομίζω ότι κι εσείς, όπως όλοι οι εκπαιδευτικοί, διαβάζετε και τοπική εφημερίδα και επιστημονικό περιοδικό και αντιλαμβάνεστε το μέγεθος της διαφοράς).
· Πιστεύετε, τέλος, ότι το υπό έκδοση βιβλίο ισούται με το τυπωμένο βιβλίο; (Ο οποιοσδήποτε, νομίζω, μπορεί να διακρίνει τη διαφορά).
Η ουσία, λοιπόν, εδώ εντοπίζεται: Υπήρξε μια απαράδεκτη αξιολόγηση – βαθμολόγηση πέρα και έξω από το νόμο και τη λογική, η οποία είχε επίπτωση και στη δική μου αξιολογική σειρά κατάταξης. Κι ενώ βρισκόμαστε μπροστά σε μια οφθαλμοφανέστατη αδικία, εσείς, κ. Περιφερειακέ Διευθυντή, «κλείνετε τα μάτια».
Πέρα από το αν εγώ έκανα ή όχι ένσταση, πέρα από το αν έκανα ή όχι χρήση της δικαστικής οδού, (θα μιλήσουμε γι’ αυτά παρακάτω)
- θέλετε να πιστέψω ότι δεν ενοχληθήκατε από την παρανομία και αδικία αφού, τα αποσιωπάτε στο έγγραφό σας;
- θέλετε να πιστέψω ότι παρακάμψατε τα ζητήματα εφαρμογής της νομιμότητας και της αξιοκρατίας; Θα γνωρίζετε, φυσικά, ότι σύμφωνα με το αρ. 107, § 1ια, του Ν. 2683/1999 (Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας), «η σύνταξη μεροληπτικής έκθεσης αξιολόγησης» αποτελεί πειθαρχικό παράπτωμα.
Και ακόμη:
- θέλετε να πιστέψω ότι σας ενόχλησε η κριτική σκέψη και διαφάνεια;
- θέλετε να πιστέψω ότι θα επιθυμούσατε να μην υπερασπίζεται ο υπάλληλός σας – πολίτης μιας ευνομούμενης Πολιτείας - την άποψή του, έστω κι αν είναι αντίθετη προς εκείνη της Υπηρεσίας του, την οποία ωστόσο παρουσιάζει τεκμηριωμένα και μες στα συνταγματικά πλαίσια; Άλλωστε, το άρθρο 45, § 1, του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα αναφέρει με σαφήνεια: «Η ελευθερία της έκφρασης των πολιτικών, φιλοσοφικών και θρησκευτικών πεποιθήσεων, όπως και των επιστημονικών απόψεων και της υπηρεσιακής κριτικής των πράξεων της προϊσταμένης αρχής, αποτελεί δικαίωμα των υπαλλήλων και τελεί υπό την εγγύηση του Κράτους».
Εκτός αν θέλετε να πιστέψω του Νίκου Καζαντζάκη τα λόγια: «Ήθελε, λέει, νά ’ναι λεύτερος. Σκοτώστε τον».
Γ. Και τώρα ας έλθουμε στο δικό σας έγγραφο. Σας κάνω αρχικά γνωστό ότι αυτές τις τρεις διαπιστώσεις, που εσείς καταγράφετε στο κείμενό σας, αυτά τα τρία ακριβώς σημεία αποτελούσαν επιχειρήματα της «άλλης» πλευράς, που διαδίδονταν ως απάντηση στην «Ανοικτή επιστολή» μου. Γι’ αυτό, μόλις διάβασα το έγγραφό σας, επεσήμανα αμέσως την ταύτιση των επιχειρημάτων.
Αλλά ας εξετάσουμε αυτές τις διαπιστώσεις:
· Πρώτη διαπίστωση:
α) Από ποιες συγκεκριμένα διατάξεις προκύπτει ότι αποτελεί «πειθαρχικό και νομικό [ποινικό, θα θέλατε να πείτε, γιατί και το πειθαρχικό είναι νομικό] παράπτωμα η κοινοποίηση δημοσίων εγγράφων που αφορούν τρίτους»;
β) Πρόκειται για οποιουσδήποτε τρίτους; Δεν έχουν σχέση με τη δική μου υπόθεση; γ) Κοινοποιήθηκαν προσωπικά δεδομένα;
δ) Καλύπτεται από το υπηρεσιακό απόρρητο η «γραπτή εκτίμηση» του συγγραφικού έργου των υποψηφίων;
(Με την ευκαιρία αυτή σας καταθέτω τον εξής προβληματισμό μου: Πριν στοιχειοθετηθεί το κατά τη γνώμη σας πειθαρχικό παράπτωμά μου, κάνετε γνωστές τις δικές σας διαπιστώσεις όχι μόνο στο Διευθυντή Β/θμιας Εκπ/σης Ν. Κεφαλονιάς ως πειθαρχικό Προϊστάμενό μου, αλλά και σε μένα και στην κ. Αναστασία Κυρκίνη και την κ. Ευρώπη Μοσχονά – Καρκαβέλα. Από πού όμως προκύπτει αυτή η πρακτική; Άλλα, νομίζω, ορίζονται από το Ν. 2683/1999, αρ. 123, 124, 125, 126. Εκτός αν θέλατε, για δικούς σας προσωπικούς λόγους να προχωρήσετε στη συγκεκριμένη κοινοποίηση. Κι ακόμη: Νομίζω ότι είναι παράτυπη η αποστολή αυτού του εγγράφου σας σε μένα και στους άλλους αποδέκτες μέσω fax. Δεν έπρεπε να λάβουν γνώση και τρίτοι. Αν είναι έτσι, ποιος ήταν ο στόχος αυτής της γνωστοποίησης; Αυθόρμητα έρχονται στο νου μου τούτα τα λόγια του Ιρλανδού θεατρικού συγγραφέα Samuel Beckett: «Μην περιμένετε να σας κυνηγήσουν, για να κρυφτείτε…»)
δ) Δε θα ήταν σωστό κι αναγκαίο να εξηγούσατε στους αποδέκτες του εγγράφου σας σε ποια διάταξη αναφέρεστε, γιατί η αοριστία προκαλεί συγχύσεις;
· Δεύτερη διαπίστωση:
α) Εφόσον σε κανένα σημείο της «Ανοικτής επιστολής» μου δεν αναφέρω αν άσκησα το δικαίωμα της ένστασης, από πού εσείς το πληροφορηθήκατε; Για να μην υπάρχουν, όμως, συγχύσεις – και «σπέκουλα» λόγω συγχύσεων – και για τη δική σας ολόπλευρη ενημέρωση σας πληροφορώ: 1) Σύμφωνα με το αρ. 12, § 3α, του Π.Δ. 25/2000 (ΦΕΚ 20 Α΄) ένσταση («γραπτή αντίρρηση» είναι η διατύπωση του Π.Δ.) μπορούσε να υποβάλει ο υποψήφιος μετά την κοινοποίηση σε αυτόν, της «γραπτής εκτίμησης του συγγραφικού έργου» του και του συνόλου των αξιολογικών μονάδων των μοριοδοτούμενων κριτηρίων κατά κατηγορία. Εγώ, όμως, δεν είχα λόγους να υποβάλω ένσταση, ούτε για την εκτίμηση του συγγραφικού μου έργου ούτε για τις μονάδες των υπόλοιπων μοριοδοτούμενων κριτηρίων. Εννοείται ότι το αρμόδιο Συμβούλιο Επιλογής δεν κοινοποιεί στον κάθε υποψήφιο τα παραπάνω αντίστοιχα στοιχεία των συνυποψηφίων του. Έτσι, εκείνη την περίοδο εγώ δεν μπορούσα να γνωρίζω τη μοριοδότηση του συγγραφικού έργου της συνυποψήφιάς μου κ. Ευρώπης Μοσχονά – Καρκαβέλα. 2) Μετά το τέλος της όλης διαδικασίας και την ανακοίνωση του πίνακα της τελικής επιλογής ζήτησα μέσα από νόμιμες διαδικασίες και έμαθα όσα με ενδιέφεραν. Το μόνο που τότε μπορούσα να πράξω ήταν να προσφύγω στα Διοικητικά Δικαστήρια. Όμως, για λόγους αρχής αποφεύγω αυτόν το δρόμο: Πιστεύω, αγαπητέ κ. Περιφερειακέ Διευθυντή, ότι τα εκπαιδευτικά και τα παιδαγωγικά ζητήματα πρέπει να λύνονται μέσα στην ίδια και από την ίδια την Εκπαίδευση και όχι στα Δικαστήρια. Η Υπηρεσία μπορεί, αν θέλει, να διορθώνει τις παραλείψεις και τα λάθη της, πολύ δε περισσότερο να μην προβαίνει σε προαγωγές («οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ» γνωρίζουν περισσότερα από εμένα τον επαρχιώτη…). Γι’ αυτό ακριβώς επέλεξα το δρόμο της «Ανοικτής επιστολής», προκειμένου να γνωστοποιήσω την παρανομία που έγινε και την αδικία που δημιουργήθηκε, χωρίς υπερβολές και με πραγματικά στοιχεία, αποφεύγοντας υβριστικές εκφράσεις. Σαν ενημερώνω, παρεμπιπτόντως, ότι εντωμεταξύ είχα ζητήσει και συναντήθηκα με τον Υπουργό κ. Π. Ευθυμίου, στον οποίο εξέθεσα τα γεγονότα, όχι – και προσέξτε το αυτό, παρακαλώ – για να θεραπεύσει το «λάθος», αλλά για να τον καταστήσω ενήμερο, ως πολιτικό και διοικητικό μου Προϊστάμενο, για το δρόμο της δημοσιοποίησης του θέματος, που θα ακολουθούσα, παρά τις όποιες τυχόν, όπως του ανέφερα, συνέπειες αυτής μου της πράξης).
β) Ποιες και πόσες είναι οι, κατά τη γνώμη σας, «ανεπίτρεπτες ενέργειες»; Μήπως το ότι δημοσιοποιώ μέσα σε συνετά πλαίσια ένα σοβαρό προσωπικό θέμα, το οποίο ωστόσο έχει γενικότερη σημασία ; Ή εννοείτε κάτι άλλο; (Σημειώνω ότι χρησιμοποιείτε πληθυντικό αριθμό).
γ) Με βάση ποια δεδομένα οι ενέργειες αυτές χαρακτηρίζονται από εσάς «ανεπίτρεπτες»;
δ) Σε ποιο ή σε ποια σημεία της «Ανοικτής επιστολής» διαπιστώσατε ότι προχώρησα σε «δημόσια κριτική της Υπηρεσίας»;
ε) Γιατί δεν όφειλα να προβώ γενικά σε «δημόσια κριτική της Υπηρεσίας»; Η απαγόρευση προέρχεται από εσάς; Γιατί ο Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας, Ν. 2683/1999, αρ. 107, § 1η , δέχεται την «άσκηση κριτικής των πράξεων της προϊσταμένης αρχής που γίνεται δημοσίως, γραπτώς και προφορικώς», με τον όρο να μη γίνεται «σκόπιμη χρησιμοποίηση εκδήλως ανακριβών στοιχείων» ή να μην περιέχει «προδήλως απρεπείς εκφράσεις» - στοιχεία που πιστεύω ότι δεν ανιχνεύονται στο κείμενο της «Ανοικτής επιστολής» μου. Εξάλλου, έχω «συμμορφωθεί» με την απόφαση της Υπηρεσίας, όπως ορίζουν τα άρθρα 24 και 25 του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα.
στ) Αλλά για ποια «Υπηρεσία» κάνετε λόγο; Σε κανένα σημείο του κειμένου της «Ανοικτής επιστολής» μου δεν αναφέρω όνομα Υπηρεσίας. Κριτική κάνω μόνο στη συγκεκριμένη ενέργεια συγκεκριμένου προσώπου, δηλαδή της κ. Α. Κυρκίνη. Μήπως εκλαμβάνετε την κ. Α. Κυρκίνη ως Υπηρεσία;
Τρίτη διαπίστωση:
α) Ποιοι είναι συγκεκριμένα οι «προσβλητικοί χαρακτηρισμοί» κατά της κ. Μοσχονά και της κ. Κυρκίνη, γιατί εγώ διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντας το κείμενο της «Ανοικτής επιστολής» δε συνάντησα κάτι τέτοιο, ούτε μου υποδείχθηκε από άλλους αποδέκτες της «Ανοικτής επιστολής»; Άλλωστε, γνωρίζω ότι ο Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας, αρ. 108, § 1η, αναφέρει ότι και στο πειθαρχικό δίκαιο εφαρμόζεται εκείνη η αρχή του ποινικού δικαίου, που χάρη «στην προστασία των δικαιολογημένων συμφερόντων» δικαιολογεί τη διατύπωση «δυσμενών κρίσεων, εκφράσεων και εκδηλώσεων, εκτός εάν συνιστούν το πειθαρχικό παράπτωμα της χαρακτηριστικώς ανάρμοστης συμπεριφοράς», όπως αυτή καθορίζεται με τα άρθρα 27 και 107, § 1ιβ.
β) Εναντίον ποιων συγκεκριμένα θεσμών της Πολιτείας διατυπώνω «απαξιωτικές κρίσεις»; (Για να σας βοηθήσω, σας αναφέρω ότι από θεσμούς αναφέρω μόνο το Συμβούλιο Επιλογής Σχολικών Συμβούλων και το θεσμό γενικά του Σχολικού Συμβούλου).
γ) Ποιες συγκεκριμένα είναι αυτές οι «απαξιωτικές κρίσεις»; Εγώ, πάντως, δεν αντιλήφθηκα να έκρινα απαξιωτικά κάποιο θεσμό.
δ) Τι σημαίνει ή τι υπονοείται με τη φράση «τους οποίους [θεσμούς] ο κ. Πετράτος φιλοδοξούσε να υπηρετήσει»; Σας ομολογώ, πάντως, ότι κατά τη γνώμη μου Σχολικός Σύμβουλος Φιλολόγων Κεφαλονιάς και Ιθάκης δε νοείται εκείνος, που απλά διαθέτει γραφείο στο Αργοστόλι, στην οδό Μαζαράκη 2, δεύτερος όροφος, διάδρομος αριστερά, τρίτο γραφείο, αλλά εκείνος που ουσιαστικά και δημιουργικά ζυμώνεται με τις αγωνίες και τα προβλήματα των συναδέλφων φιλολόγων του νομού.
Για όλα τα παραπάνω εύλογα ερωτήματά μου θα σας παρακαλούσα, αγαπητέ κ. Περιφερειακέ Διευθυντή, να μου απαντήσετε, ώστε να αξιοποιήσω τις απαντήσεις αυτές κατά την ενδεχόμενη συμμετοχή και εμπλοκή μου στη διαδικασία διερεύνησης του όλου θέματος, την οποία θα διενεργήσει, όπως στο έγγραφό σας ορίζεται, ο Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Κεφαλονιάς.
Δ. Πάντως, σας βεβαιώνω ότι θα εξακολουθήσω να υπερασπίζομαι την άποψή μου και την αξιοπρέπειά μου. Εσείς μπορείτε, αν θέλετε, να συνεχίσετε να υπερασπίζεστε την κ. Α. Κυρκίνη, την υπεύθυνη της παρανομίας, και την κ. Ευρώπη Μοσχονά – Καρκαβέλα, τον αποδέκτη του αποτελέσματος της αδικίας.
Σας εύχομαι καλή δύναμη στο έργο σας για το καλό της Εκπαίδευσης και των Εκπαιδευτικών των Επτανήσων, ακριβώς για να μη φθάσουμε στο σημείο να συμφωνήσουμε με τα λόγια του Ελβετού συγγραφέα Max Frisch: «Λοφοσειρές από τούβλα κι από κάτω οι καταπλακωμένοι, από πάνω τ’ αστέρια που λαμπυρίζουν. Το μόνο που κινείται πλέον σ’ αυτό το μέρος είναι οι αρουραίοι».
Με τιμή
Πέτρος Πετράτος
Υ.Γ.
Ας διαβάσουμε τι συνέβη πριν από 40 ακριβώς χρόνια σε μια επαρχιακή πόλη της πατρίδας μας (διατηρήσαμε την ορθογραφία και τη σύνταξη του εγγράφου):
ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ ΣΤΟΙΧ. ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΦΙΛΙΑΤΩΝ
Αρ. πρωτ. 91 Κεραμίτσης
Εν Φιλιάταις τη 15-1-63
Π Ρ Ο Σ Την δημοδιδασκάλισσαν του σχολείου Κεραμίτσης Κ. Σταυρούλα Πυλιώτου(μέχρι σήμερα διατελέσασαν εν αποσπάσει εις σχολείον Αγίου Νικολάου)
Έχοντες υπ' όψιν τα αναγραφόμενα εις την υπό σημερινήν ημερομηνίαν τηλεγραφικήν αναφοράν σας , γνωρίζομεν εις υμάς ότε η προ τριημέρου (12ην τρέχοντος μηνός και ημέραν Σάββατον) επιδειχθείσα εκ μέρους σας επαίσχυντος συμπεριφορά επροξένησεν εις ημάς τε, ως Νόμω εντεταλμένον δια την παρακολούθησιν και τον έλεγχον των πράξεών σας ως δημοσίου υπαλλήλου, καθώς και εις την ευυπόληπτον κοινωνίαν της πόλεως Φιλιατών οδυνηράν εντύπωσιν.
Διερωτώμεθα: Κατά ποίαν λογικήν , Διδασκάλισσα υμείς , έχετε το δικαίωμα να περιφρονήτε ασυστόλως και ανερυθρυριάσθως το Δημόσιον αίσθημα και να περιέρχησθε νύκτωρ τη συνοδεία ανδρός ουδεμίαν επισήμως έχοντος θεμιτήν σχέσιν με υμάς και δι' ιδιωτικού του αυτοκινήτου την περιοχήν της περιφερείας μας και να προσέρχησθε μετ' αυτού εις δημόσιον χορόν ( ως ο προχθεσινός ) εις την Λέσχην Φρουράς Φιλιατών;
Εις ποίαν πώρωσιν άραγε έφθασεν η συνείδησία σας , όταν προσερχόμενη εις τον εν λόγω δημόσιον χορόν μετά του εν λόγω ανδρός καταλαμβάνητε θρασύτατα μετ' αυτού θέσιν εις τράπεζαν γειτονικήν προς την του προϊσταμένου Επιθεωρητού σας και παραλείπητε και την στοιχειωδεστέραν εκδήλωσιν κοινωνικής αγωγής , την του χαιρετισμού προς αυτόν;
Ποίος σας έδωσε το δικαίωμα να διασύρητε κατά τον επαίσχυντον αυτόν τρόπον την υπόληψιν και την τιμήν της εναρέτου οικογενείας των Διδασκάλων μου;
Πού κατεχωρήσατε τας επί ώραν μακράν και κατ' επανάληψιν απευθυνθείσας προς το άτομόν σας εκ μέρους υμών νουθεσίας και συμβουλάς επί του ιδίου θέματος της συμπεριφοράς σας;
Πώς είναι δυνατόν να έχωσι πλέον εμπιστοσύνην εις την διαδασκάλισσαν των αθώων τέκνων των οι ταλαίπωροι κάτοικοι του χωρίου Άγιος Νικόλαος , όταν παρακολουθούν μετά βδελυγμίας τας ανόμους νυκτερινάς δι' αυτοκινήτου περιπλανήσεις σας; Κατόπιν τοων ανωτέρω και συμφώνως προς τας διατάξεις των άρθρων 131,132,160 και 161 του Νόμου 1811/51 καλούμεν υμάς , όπως εντός εικοσιτετραώρου από λήψεως παρούσης απολογηθήτε εγγράφως αναφέρουσα τους λόγους του ως ανωτέρω ολισθήματός σας.
Εν τη περί ής ο λόγος απολογία σας δέον όπως δώσητε απόκρισην και εις τα εξής ερωτήματα:
1. Πού διανυκτερεύσατε από της 3ης μετά μεσονύκτιον ώρας και μετά το πέρας του χορού;
2. Πώς απεμακρύνθητε εκ της έδρας σας άνευ αδείας της υπηρεσίας και
3. Αναφέρατε εις τον κ. Διευθυντήν του σχολείου σας περί της απομακρύνσεώς σας εκ της έδρας, περί του σκοπού της εις Φιλιάτες ελεύσεώς σας και περί του τρόπου και χρόνου αναχωρήσεως και επανόδου σας.
Ο επιθεωρητής
Αναστάσιος Χ. Γκόβελας
Και όλα αυτά μας φαίνονται σήμερα απόμακρα και προκαλούν τη θυμηδία όλων μας ανεξαιρέτως, αν και, από την άλλη πλευρά, όλοι μπορούμε να φανταστούμε την ψυχολογική κατάσταση εκείνης της συναδέλφου. Ωστόσο, και εκείνες τις δύσκολες εποχές υψώνονταν φωνές φωτισμένων εκπαιδευτικών και παιδαγωγών, που αντιπάλευαν τέτοιες λογικές και πρακτικές.
Η δική μας σημερινή περίπτωση, βέβαια, δεν είναι η ίδια. Υπάρχουν, όμως, αντιστοιχίες και αναλογίες. Αναρωτιόμαστε αν σήμερα, στην αυγή του 21ου αιώνα, επιτρέπεται να γίνονται προσπάθειες φίμωσης και εκφοβισμού των εκπαιδευτικών, με την επίκληση, όπως και τότε, του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα και του Πειθαρχικού Δικαίου. Είμαι, πάντως, σίγουρος ότι δε χρειάζεται να περάσουν άλλα 40 χρόνια, για να θεωρηθεί το με αρ. πρωτ. 1316/26-5-2003 έγγραφό σας έγγραφο αλλοτινών εποχών και να προκαλέσει ανάλογες αντιδράσεις.
Ο ίδιος
Πέτρος Πετράτος
|
|
|
Φορέων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης 
Αποστολή σελίδας 
Εκτυπώσιμη μορφή σελίδας
Προσθήκη σελίδας στα Αγαπημένα
Επιστροφή