|
 |
|
|
Αναγκαιότητα ύπαρξης της Συμβουλευτικής στην εκπαιδευτική διαδικασία
Η εκπαίδευση γενικότερα και το σχολείο ειδικότερα είναι ένας από τους χώρους που η Συμβουλευτική έχει ευρύτερη εφαρμογή. Είναι ένας χώρος που οι ανάγκες του συνέβαλαν στην προώθηση και εξέλιξη της Συμβουλευτικής. «Δεν ξεχνούμε, ασφαλώς, πως η ανθρωπότητα δεν έφτασε στον εικοστό αιώνα, αιώνα του παιδιού, παρά μέσα από εξελίξεις και αναστατώσεις, μέσα από διεκδικήσεις, που ακριβώς κόστισαν πολύ στην παιδική ηλικία» (Κοσμόπουλος 1999: 16).
Αυτές οι κοινωνικές και εκπαιδευτικές εξελίξεις και αλλαγές δεν έφεραν μόνο θετικά αποτελέσματα και πρόοδο στην κοινωνία, έφεραν επίσης πολλές ανεπιθύμητες παρενέργειες κυρίως στις «ευαίσθητες» παιδικές ηλικίες.
«…Ο αυξανόμενος αριθμός των παιδιών με ψυχο-συναισθηματικές διαταραχές, η συνεχώς αυξανόμενη κατανάλωση αλκοόλ και ναρκωτικών, η δυσπιστία της νεολαίας απέναντι στους πολιτικούς, στους ενηλίκους και γενικά στην κοινωνία… αποτελούν – επιγραμματικά – μερικές από τις ανεπιθύμητες παρενέργειες» (Μπρούζος 1998 :41).
Όμως ο «εσωτερικός κόσμος του μαθητή, το προσωπικό του πλαίσιο αναφοράς με τις μοναδικές του νοητικές συναισθηματικές και αξιολογικές δομές, σχετίζεται οπωσδήποτε όχι μόνο με τη διαδικασία της επιθυμητής μάθησης, αλλά και με την ψυχική του υγεία. Τον κόσμο αυτό δεν είναι δυνατόν να τον αγνοεί το σχολείο, αν πραγματικά στοχεύει στην ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας του μαθητή και την προετοιμασία του για την ζωή» (Κοσμίδου – Γαλανουδάκη 1996: 108).
«Είναι λοιπόν καιρός να προσαρμοστεί και το σχολείο στις νέες συνθήκες• να απεγκλωβιστεί από τον φανερό ή τον αφανή έλεγχο των δυνάμεων που το συντηρούν εγκλωβισμένο στις παλιές δομές» (Μπρούζος 1998: 14).
Η Συμβουλευτική στην εκπαιδευτική διαδικασία, η οποία θεωρείται σαν μια πολύπλοκη διαδικασία κοινωνικών σχέσεων και αλληλεπίδραση στοχεύει πρώτιστα στο να «βοηθήσει το παιδί, τον έφηβο ή το νέο ενήλικα να αποκτήσει την ταυτότητά του, που δεν είναι τίποτα άλλο από το πώς βλέπει και φαντάζεται τον εαυτό του σε σχέση με τον κόσμο γύρω του και πως πιστεύει ότι τον κρίνουν οι άλλοι» (Erickson 1968 στο Μαλικιώση – Λοΐζου 1996 : 306).
Προβλήματα όπως συμπεριφοράς και πειθαρχίας των μαθητών, αντιμετωπίζονται με τη χρήση διαφόρων τεχνικών που χρησιμοποιεί ο Σύμβουλος εκπαιδευτικός, τεχνικές που δεν έχουν καμία σχέση με τον πειθαναγκασμό.
Προβλήματα σχετικά με τη χρήση ναρκωτικών ουσιών, αλκοολισμού, όπως και προβλήματα που αντιμετωπίζουν στον χώρο του σχολείου παιδιά με «ειδικές ανάγκες», η Συμβουλευτική έχει τον τρόπο να τα αντιμετωπίσει.
«Η Συμβουλευτική θεωρείται λοιπόν ως «βασική παιδαγωγική διάσταση», ως «παιδαγωγικό ενέργημα» (AURIN, MARTIN, ΚΡΙΒΑΣ στο: Μπρούζος 1998: 34).
Κατσαούνος Ηλίας-Κατσαούνος Απόστολος
Δάσκαλοι Μετεκπαιδευμένοι
|
|
|
Φορέων Πρωτοβάθμιας Eκπαίδευσης 
Αποστολή σελίδας 
Εκτυπώσιμη μορφή σελίδας
Προσθήκη σελίδας στα Αγαπημένα
Επιστροφή