ΤΟ «ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ» ΣΤΟ ΠΙΟ ΚΡΙΣΙΜΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΤΟΥ ΠΟΡΕΙΑΣ:
ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΜΕ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΣΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΝΕΥΡΑΛΓΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΧΩΡΟ Ή ΣΤΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΕΣΩΣΤΡΕΦΕΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ;
09-09-2001
Γράφει ο ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ Φυσικός, Μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Αναπληρωτών Κορινθίας e-mail:petroagi@otenet.gr
Στις 20 Σεπτεμβρίου 1997, υπογράφεται η ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ του Συλλόγου Αναπληρωτών. Κύριος στόχος του Συλλόγου η «...διαφύλαξη και προαγωγή των επαγγελματικών, οικονομικών και κοινωνικών συμφερόντων... όλων των συμβασιούχων (αναπληρωτών–ωρομισθίων) της Δημόσιας Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης μέχρι τον Ιούνιο του 1998, ανεξαρτήτως προϋπηρεσίας που είναι εγγεγραμμένοι στην επετηρίδα ΥΠΕΠΘ» (Ν.1566/1985). Το «Κίνημα των Αναπληρωτών» δημιουργείται στιγμές μετά την κατάργηση της επετηρίδας (Ν.1566/1985) από τον Ν.2525/1997 (Νόμος Αρσένη), και η τόσο γρήγορη και γιγαντιαία εξάπλωσή του μπορεί να δικαιολογηθεί μόνον από την μεγάλη πίστη στον αγώνα για δικαίωση των ιδρυτικών μελών του αλλά και από το δίκαιο των αιτημάτων του. Το «Κίνημα των Αναπληρωτών» στα πρώτα του βήματα καθορίστηκε όπως άλλωστε ήταν φυσικό σε μεγάλο βαθμό ως αντι-ΑΣΕΠικός πόλος, λόγω του ιδιαίτερα φορτισμένου κλίματος που επικρατούσε με την κατάργηση της επετηρίδας και την απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε νέο τρόπο πρόσληψης των εκπαιδευτικών στη Δημόσια Εκπαίδευση αγνοώντας ταυτόχρονα όλους αυτούς τους εκπαιδευτικούς που είχαν προσανατολίσει την επαγγελματική τους ζωή έχοντας ήδη σημαντική προϋπηρεσία [διδακτική και παιδαγωγική εμπειρία] στη Δημόσια Εκπαίδευση. Πιο απλά η κυβέρνηση προέβαινε σε μια «εκπαιδευτική μετ-αρρύθμιση» αγνοώντας προκλητικά τους ΕΜΠΕΙΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΟΥΣ!!! Η εισαγωγή του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ δίχασε τους αδιόριστους εκπαιδευτικούς σε συμμετέχοντες στον διαγωνισμό και σε μη συμμετέχοντες<ΑΣΕΠίτες και Μη>. Οι τραυματικές εμπειρίες ορισμένων συναδέλφων από την συμμετοχή τους σε συλλαλητήρια και εκδηλώσεις ενάντια στον πρώτο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ το 1998 όπως και άλλων που έδωσαν «μετ’ εμποδίων» είναι μια πραγματικότητα. Παρόλο που σέβομαι και αναγνωρίζω τον αγώνα όλων όσων ταλαιπωρήθηκαν τότε, δεν μπορώ να μην παραδεχθώ ότι η διαχωριστική γραμμή <ΑΣΕΠίτες και Μη> είναι μια γραμμή που δεν την χάραξαν οι ίδιοι οι συνάδελφοι μεταξύ τους. Είναι μια διαχωριστική γραμμή που την επέβαλλε η τότε αποτυχημένη εκπαιδευτική πολιτική του ΥΠΕΠΘ. Επί της ουσίας όχι μόνον ποτέ δεν υπήρξε διαχωριστική γραμμή μεταξύ συναδέλφων αδιόριστων εκπαιδευτικών που ήλπιζαν κάποια μέρα να διορισθούν στην Δημόσια Εκπαίδευση αλλά ανέκαθεν υπήρχε πάντοτε ένα σημαντικό κοινό σημείο:το γεγονός ότι όλοι οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί βιώνουν τις ίδιες αγωνίες, τα ίδια αισθήματα εργασιακής ανασφάλειας την ίδια ανεύθυνη και ανάλγητη στάση της ελληνικής πολιτείας . Εγγύηση για την ομαλή μετάβαση από το παλαιό στα καινούργιο αποτελεί η συνειδητοποίηση και η δράση των κινημάτων παιδείας. Η οργανωμένη, συνεχής και συνεπής προσπάθεια της ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ [Π.Ε.Α] για την τελική δικαίωση των Αναπληρωτών-Ωρομισθίων εκπαιδευτικών, την προσδιορίζει στην κοινωνική και εκπαιδευτική συνείδηση ως εκπρόσωπο του «Κινήματος των Αναπληρωτών». Η Π.Ε.Α αποτελεί μέχρι στιγμής τον μοναδικό αξιόπιστοσυνομιλητή και ταυτόχρονα γνήσιο εκφραστή επαγγελματικών και κοινωνικών συμφερόντων συμβασιούχων εκπαιδευτικών τόσο με το ΥΠΕΠΘ όσο και με τους διαφόρους κοινωνικούς φορείς. Ένα κίνημα παιδείας για να θεωρείται σύγχρονο, πρέπει να είναι συνειδητοποιημένο, διεκδικητικό, δυναμικό, ανεξάρτητο από υπολανθάνουσες κομματικές επιρροές και αγκυλώσεις λόγω εσωστρέφειας και προσωπικών φιλοδοξιών.
Ένα σύγχρονο εκπαιδευτικό κίνημα πρέπει να αντιλαμβάνεται τα νέα δεδομένα και επομένως η μορφή του και η φυσιογνωμία του πρέπει να καθορίζονται από την κοινωνία του μέλλοντος ΚΑΙ ΟΧΙ να υπαγορεύονται από την κοινωνική συγκυρία μέσα στην οποία αυτό γεννήθηκε. Σύμφωνα με τα παραπάνω χαρακτηριστικά, το «Κίνημα των Αναπληρωτών» πού εκπροσωπείται από την Π.Ε.Α, έχει σήμερα ΟΛΑ τα πιο πάνω χαρακτηριστικά ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΕΝΑ.
Για να το κερδίσει, μένει να κάνει το μεγάλο άλμα προς τα εμπρός, να προλάβει τις εξελίξεις στον χώρο της Εκπαίδευσης και να γίνει συνδιαμορφωτής της νέας εκπαιδευτικής πραγματικότητας στην χώρα μας διασφαλίζοντας έτσι με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα συμφέροντα όλων όσων εκπροσωπεί αλλά και όσων ΔΥΝΑΤΑΙ να εκπροσωπήσει ! Η συγκυρία καλεί την Π.Ε.Α να αντιληφθεί τα δεδομένα της σύγχρονης πραγματικότητας και ΑΝΟΙΓΟΝΤΑΣ τις πόρτες της ΝΑ ΑΓΚΑΛΙΑΣΕΙ ΟΛΟΥΣ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ τους Αναπληρωτές-Ωρομισθίους στην Δημόσια Εκπαίδευση ΔΙΧΩΣ ΚΑΜΙΑ , ΔΙΧΩΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ! Η όποια εξαίρεση [όπως π.χ αναφέρεται στην Εισήγηση για τις Γ.Σ των Π.Τ της Π.Ε.Α της 7ης Σεπτεμβρίου 2001 . . «...εκτός εκείνων που απέκτησαν την ταυτότητα του αναπληρωτή εργαζόμενοι από τους πίνακες επιτυχόντων του ΑΣΕΠ...»] οφείλεται στην ύπαρξη «ψυχολογικών καταλοίπων» από τραυματικές εμπειρίες του παρελθόντος ,τα οποία αποτελούν την ομίχλη που μας εμποδίζει να δούμε καθαρά τη νέα πραγματικότητα. Τα ψυχολογικά αυτά «κατάλοιπα» ενώ για άλλες εποχές ήταν ακίνδυνα, αν δεν τα στείλουμε εδώ και τώρα στον «κάδο ανακύκλωσης», τότε μοιραία θα αποτελέσουν την τροχοπέδη για την Π.Ε.Α, και θα την αποτρέψουν από το να κερδίσει το στοίχημα του μέλλοντος!
Και το στοίχημα του μέλλοντος μπορεί να κερδισθεί, η ιστορία που γράφει η Π.Ε.Α στα εκπαιδευτικά πράγματα τη χώρας μας μπορεί να συνεχίσει να γράφεται ΜΟΝΟΝ και το τονίζω αυτό ΜΟΝΟΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΕΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ-ΩΡΟΜΙΣΘΙΩΝ!
Σήμερα το 2001, τι προοπτική μπορεί να έχει ένα «κλειστό club αναπληρωτών πιο σωστά ένα club 1998» για την τελική του δικαίωση ,ανάμεσα σε μια νέα πραγματικότητα, μέσα σε ένα νέο τοπίο που εγκυμονεί περισσότερο από ορατούς κινδύνους για την ανάδυση και άλλων παρόμοιων club, όπως π.χ. «Σύλλογος Αναπληρωτών με 16μηνη προϋπηρεσία μετά τις 30-06-1998», «Σύλλογος Αναπληρωτών με έστω και μία σύμβαση μετά τις 30-06-1998» ,γιατί όχι και «Σύλλογος Αναπληρωτών με μικρότερη από 16μηνη προϋπηρεσία μέχρι την 30-06-1998», «Σύλλογος Αναπληρωτών Επιτυχόντων στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ» κ.λ.π μέσα σε ένα συνεχώς μεταλλασσόμενο κοινωνικό περιβάλλον επαγγελματικής αβεβαιότητας, και ανταγωνισμού για επιβίωση; Η πλειοψηφία του Δ.Σ της Π.Ε.Α και πρώτος ο Πρόεδρός της κ.Γιάννης Χαλλιορής, δείχνει ότι έχει επίγνωση του νέου διαμορφωμένου τοπίου, ενός τοπίου που με απλά λόγια λέει ότι σήμερα δεν μας συμφέρει να είμαστε μόνοι μας, σήμερα το 2001 δεν είναι δυνατόν να σκεφτόμαστε όπως το 1997, μέχρι σήμερα όσα έχουμε πετύχει δεν θα είναι και αύριο το πρωί εξασφαλισμένα αν δεν τα στηρίξουμε μέσα από μια νέα συλλογικότητα, μέσα από νέες σύγχρονες για τα συμφέροντά μας αντιλήψεις, αν δεν παίξουμε το παιχνίδι σύμφωνα με τους νέους όρους που επιβάλλει η συγκυρία. Η Π.Ε.Α στη σύντομη αλλά καθοριστική μέχρι σήμερα πορεία της εκτός των επιμέρους επιτεύξεών της [Ρύθμιση 16μηνου: Μάιος 1999, Απόλυτη Προτεραιότητα:Ιούνιος 2000, Ενιαίος Πίνακας: Αύγουστος 2001] πέτυχε δύο πολύ σημαντικά πράγματα: α) Για πρώτη φορά η κοινή γνώμη διαμέσου του Τύπου και των «τηλεοπτικών παραθύρων» ενημερώθηκε για τον σημαντικότατο ρόλο του συμβασιούχου εκπαιδευτικού της Δημόσιας Εκπαίδευσης αλλά και για τα τεράστια προβλήματά του β) Για πρώτη φορά αναγνωρίζεται η προϋπηρεσία σαν βασικό κριτήριο για την πρόσληψη αναπληρωτών.
Όμως η ιστορική πορεία της Π.Ε.Α, η ανεξίτηλη σφραγίδα που βάζει στην διαμόρφωση ενός νέου (μετά το κλείσιμο του ιστορικού κύκλου της επετηρίδαςΝ.1866/1985) αξιόπιστου συστήματος για την πρόσληψη εκπαιδευτικών(Αναπληρωτών-Μονίμων) στη Δημόσια Εκπαίδευση, η θετική συμβολή της για την βελτίωση ολόκληρου του Εκπαιδευτικού μας Συστήματος, δεν πρόκειται να έχουν συνέχεια ανεδώ και τώρα η Π.Ε.Α δεναποτελέσει τον μοναδικό αυθεντικό εκφραστή ΟΛΩΝ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ.
Η πλειοψηφία του Δ.Σ της Π.Ε.Α με πρώτο τον Πρόεδρό της κ. Γιάννη Χαλλιορή αντιλήφθηκε τα νέα δεδομένα, «μυρίστηκε» τους νέους όρους με τους οποίους θα παιχθεί το «παιχνίδι» και παρότρυνε όλες τις Περιφερειακές Συνελεύσεις να υπερψηφίσουν την πρόταση για την διεύρυνση της Π.Ε.Α. Η βαθειά συνειδητοποίηση της ιστορικής τους ευθύνης [για ένα Κίνημα που έφθασε ως εδώ χαράζοντας δρόμους πρωτόγνωρους, μοναχικούς, που όμως στη συνέχεια δικαιώνονταν σταδιακά], η έντονη ανησυχία, η αγωνία και ο προβληματισμός της πλειοψηφίας του Δ.Σ της Π.Ε.Α για την κρίσιμη στιγμή που βρίσκεται το «Κίνημα των Αναπληρωτών», το ώθησε στην προαναγγελία της παραίτησή του σε περίπτωση καταψήφισης της εισήγησης για τη διεύρυνση της Π.Ε.Α, προαναγγελία που μόνον από ορισμένους κακοπροαίρετους ή στενοκέφαλους, θα μπορούσε να εκληφθεί ως «εκβιαστικό δίλημμα».
Η συγκυρία επιτάσσει την Π.Ε.Α να ανοίξει τις πύλες της ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΕΓΑΣΕΙ, ΟΛΟΥΣ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ-ΩΡΟΜΙΣΘΙΟΥΣ ΔΙΧΩΣ ΧΡΟΝΙΚΟΥΣ Ή ΑΛΛΟΥΣ «ΕΙΚΟΝΙΚΟΥΣ-ΤΕΧΝΗΤΟΥΣ» ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥΣ. ΜΟΝΟΝ ΕΝΑ ΕΝΙΑΙΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ-ΩΡΟΜΙΣΘΙΩΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΑΔΡΑΜΑΤΙΣΕΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΒΑΡΥΝΟΝΤΑ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΟΛΩΝ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ.
Η πολυδιάσπαση και ο πολυτεμαχισμός του χώρου των συμβασιούχων της Δημόσιας Εκπαίδευσης θα έχει σαν συνέπεια να απολέσει το Κίνημα των Αναπληρωτών το πλεονέκτημα που κατέκτησε με τους αγώνες του, να παρεμβαίνει δηλαδή καταλυτικά και δυναμικά στις εξελίξεις που το αφορούν άμεσα ή ακόμα και να χάσει τελείως τον «έλεγχο του παιχνιδιού» ακριβώς επειδή δεν αντιλήφθηκε εγκαίρως τους νέους όρους του.
Η αναγκαιότητα της διεύρυνσης βρίσκεται στο ότι, στο ΙΔΙΟ «ΔΩΜΑΤΙΟ»,όταν θα μπορούμε να κοιτάζουμε ο ένας τον άλλα στα μάτια, και ΟΧΙ σε διαφορετικά «δωμάτια» όπως θα ήθελαν ενδεχομένως κάποιοι, θα μπορούμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ οι έχοντες την ίδια «μοίρα»,τους ίδιους στόχους, να προσεγγίζουμε καλύτερα τα προβλήματά μας, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ εμείς που βιώνουμε τα ίδια προβλήματα εργασιακής ανασφάλειας, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ εμείς που έχουμε το ίδιο όραμα να προσφέρουμε στη Δημόσια Εκπαίδευση, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ εμείς που αποτελούμε τα «παιδιά ενός κατώτερου Θεού»! ΟΜΩΣ, παρόλο που διαφορές πάντα θα υπάρχουν, ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΟΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΝΩΝΟΥΝ ΑΠΟ ΟΣΑ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΟΥΝ!
Αντί για επίλογο,
Το Κίνημα των Αναπληρωτών δεν προέκυψε τυχαία. Γεννήθηκε για να εκφράσει συγκεκριμένα κοινωνικά αιτήματα μιας συγκεκριμένης κοινωνικής ομάδας και να τα προωθήσει. Η Π.Ε.Α. καλείται από τη συγκυρία να αυτοπροσδιορισθεί στο νέο εκπαιδευτικό τοπίο, καλείται να απαντήσει στο ερώτημα αν έχει τη διάθεση να εκφρασθεί αλλά και να εκφράσει τα αιτήματα μιας ευρύτερης κοινωνικά ομάδας ώστε μέσα από τη σύνθεση να προκύψουν καλύτεροι διαπραγματευτικοί όροι για όλους με περισσότερο μαζικούς αγώνες. Η Π.Ε.Α. πρέπει να ξεφύγει από φοβίες και αναστολές και να μην διστάσει να συνθέσει κοινωνικά αιτήματα από συγγενείς κοινωνικές ομάδες οικοδομώντας έτσι ΕΝΑ ΕΝΙΑΙΟ ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ-ΩΡΟΜΙΣΘΙΩΝ με αυξημένη διαπραγματευτική ισχύ προλαβαίνοντας ταυτόχρονα πιθανές διασπαστικές τάσεις τις οποίες θα τροφοδοτούσε τυχόν κλίμα καχυποψίας, το οποίο θα υποδαυλίζονταν από την επικρατούσα αβεβαιότητα και εργασιακή ανασφάλεια. Η πλειοψηφία του Δ.Σ. της Π.Ε.Α. με πρώτο τον Πρόεδρό της συνέλαβε τα νέα μηνύματα και παροτρύνει τις Περιφερειακές Συνελεύσεις να δώσουν την συγκατάβασή τους στη διεύρυνση της Π.Ε.Α
Εναπόκεινται στα μέλη της
εάν και κατά πόσο η Π.Ε.Α. θα μπορέσει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων,
εάν και κατά πόσο η Π.Ε.Α. θα μπορέσει να αυτοπροσδιορισθεί σωστά στα νέα δεδομένα,
εάν και κατά πόσο η Π.Ε.Α. θα μπορέσει να πετύχει ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΝΕΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ να μετεξελιχθεί σε ΕΝΑ ΕΝΙΑΙΟ, ΜΑΖΙΚΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ που θα μάχεται για ΟΛΟΥΣ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ τους αναπληρωτές-ωρομισθίους.
Εναπόκεινται στα μέλη της εάν και κατά πόσο η Π.Ε.Α θα μπορέσει να ανταποκριθεί στη ιστορική της ευθύνη συνειδητοποιώντας τον υψίστης σημασίας ρόλο που καλείται να διαδραματίσει ως το κορυφαίο συνδικαλιστικό όργανο όλων των αναπληρωτών-ωρομισθίων της εκπαίδευσης ,πετυχαίνοντας σε συνεργασία με ΟΛΜΕ, ΔΟΕ να αποδεχθεί τοΥΠΕΠΘ τις προτάσεις: Α) Για ολοκλήρωση της ρύθμισης του άρθρου 138 Ν.2725/1999 με την εισαγωγή καταληκτικής ημερομηνίας για την εξάντληση του σχετικού πίνακα με διορισμούς σε κενές οργανικές θέσεις της εκπαίδευσης. Η εξάντληση αυτή πρέπει να συντελεστεί το συντομότερο δυνατό και σε κάθε περίπτωση σε ορίζοντα που δεν θα ξεπερνά το 2004.
Β) Για τη κατοχύρωση δια νόμου της επαγγελματικής εξέλιξης των συναδέλφων που εντάσσονται στο νέο Ενιαίο Πίνακα Αναπληρωτών και τον σταδιακό μόνιμο διορισμό τους στη Δημόσια Εκπαίδευση με τη θεσμοθέτηση ενός νέου αξιόπιστου συστήματος πρόσληψης εκπαιδευτικών.
Γ) Για τη κατοχύρωση και τη διεύρυνση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων όλων των αναπληρωτών-ωρομισθίων .
Εναπόκεινται στα μέλη της εάν και κατά πόσο η Π.Ε.Α θα μπορέσει να αναγορευθεί ως η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΟΛΩΝ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΤΗΣ Α΄ΘΜΙΑΣ ΚΑΙ Β΄ΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, κερδίζοντας το στοίχημα με το μέλλον, πετυχαίνοντας καλύτερους όρους για μια κοινωνική ομάδα που ήταν για χρόνια στο περιθώριο, για μια κοινωνική ομάδα που το πάθος της να προετοιμάσει τον νέο κόσμο, να διαπλάσει τη νέα ελπίδα, να ξαναζωντανέψει τον λησμονημένο άνθρωπο όχι μόνο δεν έσβησε από τις ταλαιπωρίες που έχει περάσει και περνά αλλά παραμένει και θα παραμένει άσβεστο, όπως άσβεστες θα παραμείνουν η αγάπη της για τα παιδιά μας και η αγωνία της για την μελλοντική υπόσταση της πατρίδας μας. Θέλω να πιστεύω ότι το όραμα για ένα ενιαίο, μαζικό, διαρκώς μάχιμο, δυναμικό, ισχυρό Κίνημα Αναπληρωτών-Ωρομισθίων Εκπαιδευτικών σύντομα θα ανοίξει τα πέταλά του και η Π.Ε.Α. ως αυθεντικός εκφραστής του, για μια ακόμη φορά, ίσως την πιο καθοριστική στην πορεία της, θα κερδίσει τελικά το στοίχημα να είναι ένας σύγχρονος πρωταγωνιστής στα εκπαιδευτικά και κοινωνικά ζητήματα της χώρας μας.
Διαφόρων Φορέων 
διαφόρων Φορέων
Αποστολή σελίδας 
Εκτυπώσιμη μορφή σελίδας
Προσθήκη σελίδας στα Αγαπημένα
Επιστροφή