Κατερίνα Παπαδημητρίου
Αδιόριστη Εκπαιδευτικός
ilkardar@yahoo.com

Αξιότιμοι συνάδελφοι,

θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μερικές σκέψεις μου, αλλά και κάποιες απορίες μου σχετικά με τον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ για την ΄΄αξιολόγηση΄΄ εκπαιδευτικών.
Χωρίς η ίδια να έχω προετοιμαστεί ιδιαίτερα για να συμμετάσχω στον τελευταίο διαγωνισμό, αποφάσισα τελικά να θέσω τον εαυτό μου σ' αυτή τη δοκιμασία. Πίστευα (και εξακολουθώ να πιστεύω) πως διαθέτω σε αρκετά  ικανοποιητικό βαθμό τις βασικές γνώσεις για να διδάξω (τουλάχιστον όταν πήρα το πτυχίο μου έτσι μου είπαν - τώρα το ΑΣΕΠ μου λέει άλλα)σε σχολείο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, γνωρίζοντας πολύ καλά πως υστερώ στα παιδαγωγικά μιας που δεν έχω καθόλου προϋπηρεσία, αλλά γνωρίζοντας επίσης ότι έχω πολλές γενικές γνώσεις και πολύ αγάπη για το λειτούργημα του εκπαιδευτικού. Αυτό μου έδωσε το θάρρος να θελήσω τελικά να συμμετάσχω σ' αυτή τη διαδικασία, που οδηγεί στον πολυπόθητο διορισμό, μιας και δεν υπάρχει κι άλλος δρόμος πια για να πετύχει κανείς κάτι τέτοιο. Παρουσιάστηκα λοιπόν κι εγώ την 7η πρωινή σ' ένα σχολείο της περιοχής μου κάτω από καταρρακτώδη βροχή.Η όλη διαδικασία φυσικά άρχισε μετά την 9η πρωινή και μετά από τέσσερις ώρες συνεχούς προσπάθειας σε δύο γνωστικά αντικείμενα, άρχισα να νιώθω ότι εμπαίζομαι. Ο χρόνος βέβαια δεν επαρκούσε και τα θέματα πέτυχαν το σκοπό τους: η εξόντωση των υποψηφίων είχε ήδη αρχίσει. Μετά και την καθιερωμένη καθυστέρηση των θεμάτων της διδακτικής αξιολόγησης το απόγευμα και της αποχώρησης μου από τον χώρο περί την 7η απογευματινή,  διαπίστωσα πλέον ότι δεν μπορούσα ούτε να περπατήσω καλά καλά, καθώς ζαλιζόμουνα, και ότι η όλη διαδικασία ήταν πολύ ψυχοφθόρα και άρχισα να αναρωτιέμαι αν άξιζε τελικά που ήθελα τόσο πολύ στα 18  μου να γίνω εκπαιδευτικός. Την απογοήτευσή μου όμως αυτή διαδέχθηκε την επόμενη εβδομάδα μια πικρία κι ένα αίσθημα αγανάκτησης, όταν είδα τα θέματα για τους υποψηφίους της τεχνικής εκπαίδευσης(συγκεκριμένα της ειδικότητας εφαρμοσμένων τεχνών), οι οποίοι διαγωνίστηκαν για την εξέταση στο γνωστικό αντικείμενο σε 80 ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής (αντίθετα με τους Φιλολόγους που είχαν δύο γνωστικά αντικείμενα και θέματα ανάπτυξης για 4 ώρες) και μάλιστα σε μάθημα (Ιστορία της Τέχνης) που οι ίδιοι ποτέ δεν θα διδάξουν στο σχολείο, γιατί δεν είναι καθαρά της ειδικότητάς τους και το διδάσκουν κυρίως  Φιλόλογοι ή και καθηγητές των Καλλιτεχνικών!!!!! Η έκπληξή μου λοιπόν ήταν μεγάλη όταν διαπίστωσα πως οι υποψήφιοι της εν λόγω ειδικότητας είχαν 4 ολόκληρες ώρες για ν' απαντήσουν σε ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής στο αγαπημένο μου μάθημα. Μήπως θα μπορούσε κάποιος να δώσει μια ικανοποιητική απάντηση σ' αυτή μου την απορία;Γιατί έγινε αυτό; Κι επιπλέον αδυνατώ να καταλάβω γιατί το μάθημα της Ιστορίας δεν εξετάστηκε έστω κατά το ήμισυ με τη μέθοδο των ερωτήσεων πολλαπλής επιλογής; Να υποθέσω κάτι;

Σας ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία.
Καλή δύναμη!    

recipient=info@edra.gr