ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ & ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΑΣΕΠ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΛΑΔΟΥ Π11 ΤΗΣ 1-12-2002

 

Ήμουν υποψήφια στον παραπάνω διαγωνισμό του ΑΣΕΠ.

Από τον καιρό που ανακοινώθηκε ο διαγωνισμός και αρκετά νωρίτερα άρχισε η προετοιμασία μου όπως και χιλιάδων άλλων συναδέλφων. Άξονας αναφοράς της μελέτης μου ήταν:

1.    η ύλη που ανακοινώθηκε τόσο από τον ΑΣΕΠ όσο και από τα έντυπα μέσα

2.     η ύλη που διαγωνιστήκαμε στις δύο προηγούμενες εξετάσεις,

3.    η ύλη που διδάχτηκα στα ΤΕΦΑΑ της Κομοτηνής και βιβλία που είχαν σχέση με όλα τα παραπάνω, έτσι ώστε να μην βρεθώ μπροστά σε απρόβλεπτες καταστάσεις.

Διευκρινιστικά, απρόβλεπτες καταστάσεις, εννοώ την διαφορετικότητα της ύλης από ΤΕΦΑΑ σε ΤΕΦΑΑ που είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για τους υποψήφιους. Από καιρό μάλιστα έγινε γνωστό ότι η εξέταση θα γινόταν με το σύστημα των πολλαπλών επιλογών, πράγμα που προϋπόθετε καλή και συγκροτημένη μελέτη από την πλευρά των υποψηφίων, όπως και κάποια θέματα ανάπτυξης. Η έκπληξη λοιπόν που αντιμετώπισα την ημέρα των εξετάσεων ήταν μεγάλη. Και ήταν μεγάλη γιατί τόσο στον πρώτο κύκλο όσο και στον δεύτερο, οι ερωτήσεις φάνηκε ότι ετέθησαν από ανθρώπους που δεν είχαν σχέση με την Φ.Α. ή είχαν ελάχιστη σχέση με αυτήν. Αναρωτιέμαι λοιπόν γιατί θα έπρεπε ένας υποψήφιος να γνωρίζει τι είναι η Νύσσα, τις διαστάσεις γηπέδων και αποστάσεις  και βάρος οργάνων. Γιατί θα έπρεπε να είναι γνώστης της Αριστοτελικής αρετολογίας ή της γνώμης του Πλάτωνα για τις γυναίκες σχετικά  με τον αθλητισμό; Και αν δεχτώ ότι η πλειονότητα των θεμάτων της α’ ενότητας ήταν βατή, δε μπορώ να δεχτώ ότι στα θέματα φάνηκε ότι υπήρχε αυτό που λέμε η πραγματικότητα του ελληνικού σχολείου. Τι γνώση άραγε θα έπρεπε να έχει ο Έλληνας γυμναστής Κ.Φ.Α. σε σχέση με αυτό που θα συναντήσει μπροστά του όταν εργαστεί στο σχολείο: Γνωρίζουν άραγε αυτοί που έβαλαν τα θέματα ότι ο καθηγητής Κ.Φ.Α. μπορεί να έχει ένα στρώμα για 30 παιδιά ή μια μπάλα ή ένα προαύλιο που δε μπορεί να αναπτυχθεί μία τάξη; Και αν δεχτούμε ότι μπορεί να υπάρχει ένα γήπεδο μπάσκετ, βόλεϊ, ένα σκάμμα, τι είναι αυτό που θα συγκινούσε τα παιδιά ώστε να ασχοληθούν με ομαδικά ή ατομικά αθλήματα; Πού ήταν η μεθοδική των ατομικών και ομαδικών αθλημάτων εκεί που το παιδί θα μάθει σε μία πρώτη φάση στο γνωστικό αντικείμενο της κίνησης; Εκεί που ο μικρός μαθητής θα αγαπήσει ένα άθλημα για να προσανατολιστεί αργότερα; Σε τελευταία ανάλυση που ήταν ο βαθμός δυσκολίας κάποιων ασκήσεων – κινήσεων όπου η αξιολόγηση δυσκολίας της κίνησης θα χαρακτήριζε τον καλό εκπαιδευτικό. Αν τα’ αυτών  θα έπρεπε ο υποψήφιος να γνωρίζει τα καθήκοντα της ιέρειας των αρχαίων Ο.Α., τις μέρες διάρκειας τους, την συμμετοχή των παιδιών κ.α. τη στιγμή που βρισκόμαστε σε γεγονότα που σηματοδοτούν αρνητικά το ολυμπιακό πνεύμα. Ο προβληματισμός όμως και η ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη ήταν στον απογευματινό κύκλο όπου οι προτεινόμενες ερωτήσεις γύρω από τα παιδαγωγικά ήτα σχεδόν όλα εκτός ύλης για τους υποψήφιους. Φάνηκε ότι τα θέματα αφορούσαν περισσότερο δασκάλους και νηπιαγωγούς που διδάσκονται και κοινωνιολογία. Γνωρίζω ότι με την προσέγγιση project διδάσκονται πειραματικά κάποια σχολεία της Ελλάδας εδώ και δύο χρόνια πράγμα που αφορά δασκάλους και νηπιαγωγούς κυρίως. Θα μπορούσε να αφορά τον Κ.Φ.Α. αν γνώριζε την παραπάνω προσέγγιση (π.χ οι ερωτήσεις που αναφέρονταν στη συνεργατικότητα, στο σχήμα θρανίων και επίπλων, εκπαιδευτικό σύστημα κ.α.). Θα παρατηρήσω ότι η λέξη ‘τάξη’ και ‘δάσκαλος’ ήταν κυρίαρχη στην θεματολογία. Ο φυσικός χώρος όμως του Κ.Φ.Α. είναι η αυλή, το γυμναστήριο, τα γήπεδα και το γραφείο των καθηγητών όπου η αλληλοενημέρωση γύρω από τα θέματα του σχολείου είναι καθημερινή ενασχόληση των καθηγητών. Όσο για την θεωρία των στερεότυπων (καθαρά επίσης θέμα παρμένο από τη κοινωνιολογία ), ο Δ..Γ.  Τσαούσης στην ‘Κοινωνία του ανθρώπου’, εισαγωγή στην κοινωνιολογία σελ. 166 δίνει ορισμό όπου το στερεότυπο διαμορφώνετε με βάση το οικονομικό κοινωνικό και πολιτισμικό επίπεδο της κάθε κοινωνικής ομάδας. Γιατί δόθηκε λοιπόν σαν σωστή απάντηση ‘τα χαρακτηριστικά του ατόμου’ ενώ ο πολιτισμός που απαντήσαμε κάποιοι περικλείει όλα τα παραπάνω; Ακόμη και στην Μεθοδική –Διδακτική, το θέμα του προγραμματισμού και οργάνωσης επίσκεψης σε αρχαιολογικό χώρο ήταν παρμένο από τον κλάδο των Νηπιαγωγών. Στον συγκεκριμένο κλάδο ήταν προτεινόμενο θέμα για τις εξετάσεις του ΑΣΕΠ, αναφερόταν όμως σε παιδιά προσχολικής ηλικίας. Προσαρμόστηκε λοιπόν για μαθητές Γυμνασίου και δόθηκε για ανάπτυξη στον κλάδο της Φυσικής Αγωγής.

     Που ήταν τα θέματα άμεσων ενδιαφερόντων για τον Κ.Φ.Α. όπως:

1.Εσωτερική – Εξωτερική παρακίνηση;

2. Πρωτόκολλα συμπεριφοράς;

3. Στυλ διδασκαλίας του κ. Μουντάκη;

4. Στάσεις, στόχοι, εξατομίκευση διδασκαλίας, προοδευτικότητα στη διδασκαλία κ.α.;

κανείς δεν αμφισβητεί ότι το σύστημα των πολλαπλών επιλογών αξιολογεί τη γνώση. Ποια γνώση όμως ; Του ‘πανεπιστήμονα’; Σε μία καθαρά τεχνοκρατική κοινωνία όπου η εξειδικευμένη γνώση υποχρεώθηκα να απαντήσω: Πρώτον σε θέματα που δεν διδάχτηκα και δεύτερον  σε γενικά θέματα Παιδαγωγικής που αφορούσαν άλλους κλάδους. Δεν μπορώ να δεχτών ένα τέτοιο σύστημα αξιολόγησης, όπου δεν πετυχαίνουν οι καλύτεροι αλλά οι περιστασιακά  προετοιμασμένοι. Επίσης, κανείς δεν αμφισβητεί γνώσεις Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας και Κοινωνιολογίας που έχουν σχέση με ηλικίες Δημοτικού και Γυμνασίου. Αυτό όμως θα μπορούσε να συμβεί για τον Κ.Φ.Α. – δάσκαλο, όταν βρει το πρόβλημα μπροστά του μέσα από τις εργασιακές του σχέσεις.

 

Η ΥΠΟΨΗΦΙΑ Κ.Φ.Α.

 

Τρισευγενία Καρούμπαλη