ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ

 

Στις εκλογές για τους αιρετούς των υπηρεσιακών συμβουλίων επιδιώκεται από τη κυβέρνηση η μέγιστη δυνατή συμμετοχή των εκπαιδευτικών. Για το σκοπό αυτό επιστρατεύονται όλα τα μέσα. Και θεμιτά (άδεια μετ΄ αποδοχών) και αθέμιτα (τηλεφωνήματα από τη διοίκηση σε επιλεγμένα σχολεία για να ψηφίσουν οι συνάδελφοι αλλιώς θα περικοπεί ο μισθός... αποσιωπώντας  ότι μπορεί να είναι στη τάξη τους).

Και εδώ παρουσιάζεται ο πρώτος μύθος…Η αγωνία που διακατέχει το υπουργείο για την αναγκαιότητα της μαζικής συμμετοχής και στήριξης από τους εκπαιδευτικούς του θεσμού των αιρετών εκπροσώπων στα υπηρεσιακά συμβούλια…έτσι… επειδή φροντίζει για το καλό τους. Ούτε κουβέντα για την ταμπακιέρα. Από ποια συλλογικότητα τούτοι εκλέγονται; Με ποιες δεσμεύσεις; Που απολογούνται; Ποιος ο χαρακτήρας των συμβουλίων; Μήπως οι εκπαιδευτικοί θέλουν κάτι άλλο; Ερωτήματα επικίνδυνα για το μύθο, γι΄ αυτό ας φροντίσουμε να μην τεθούν και όταν τίθενται στρίβειν δια του αρραβώνος συγνώμη μέσω του… δεύτερου μύθου.

  Στα προεκλογικά έντυπα του κυρίαρχου και συναινετικού μπλοκ, στις ομιλίες των υποψηφίων τους αλλά και στις παρουσιάσεις-βιογραφικά(!) των υποψηφίων τους παρουσιάζεται ο δεύτερος μύθος. Ότι δηλαδή με τη προσωπικότητα, το ήθος, την ακεραιότητα, την ενεργητικότητα, την… πείρα των υποψηφίων θα εξασφαλισθούν τα συμφέροντα και τα δικαιώματα των εκπαιδευτικών. Μέσα σε ποιο πλαίσιο; Μέσα σε ένα σχολείο πολλών ταχυτήτων και κατηγοριών; Αξιολογώντας τους συναδέλφους στον Προκρούστη μιας εκπαίδευσης που ολοταχώς ανατρέπει αξίες που επί 200 χρόνια παλεύουν αυτοί να αρχίσουν να γίνονται πραγματικότητα για να τις αντικαταστήσει από αυτές της αγοράς και του αγγλοσαξονικού νεοφιλελεύθερου μοντέλου του «νέου κοινωνικοποιημένου σχολείου»; Του διαγκωνισμού μαθητών και εκπαιδευτικών γιατί έτσι είναι η …κοινωνία μας! Γιατί οι καλύτεροι πρέπει να επιβραβεύονται! Άσχετο είναι αν τα βιβλία που ετοιμάζονται πίσω από τις πλάτες μας μπορεί να μην έχουν ούτε ίχνος από τις εμπειρίες , τα οράματα ή τέλος πάντων για να μην είμαστε υπερφίαλοι τη γνώμη μας…Αν τα νέα αναλυτικά προγράμματα, για την ακρίβεια οι κατευθύνσεις γι΄ αυτά θα αποφασιστούν από τους υπουργούς της Ε.Ε. χωρίς καμιά συμμετοχή των εκπαιδευτικών. Σκάσε και δούλευε λοιπόν. Τι νόμιζες; Ότι η εκπαιδευτική διαδικασία δεν είναι όπως τα πλάνα των επιχειρήσεων ή τη γραμμή παραγωγής των εργοστασίων; Κακώς! Ξέχνα τα περί λειτουργού της παιδείας και ότι έχεις ματάκια που σε κοιτάζουν όλη μέρα μες στη τάξη… Έπιασες το accord…; Έφερες προγράμματα και μαθητές στο σχολείο; Περνάνε αυτοί τα τεστ που τους βάζουμε; Είσαι και ολίγον «δικός μας»; (αυτό λέει η «πείρα») τότε είσαι άξιος! Αλλιώς, και άλλοι πάνε από δω διότι δεν συνεμορφώθη…Τέλος πάντων! Αυτά τα λένε οι κολλημένοι! Αυτοί που θέλουν συνέχεια να κάνουν αντιπολίτευση. Γιατί  να τους  ψηφίσετε; Θα λένε μόνο όχι! Άχρηστοι για τα υπηρεσιακά συμβούλια!

  Αυτός λοιπόν είναι και ο τρίτος μύθος. Διανθισμένος από την επιχειρηματολογία: Δεν βγαίνουν! Ψήφισε εμάς που θα σε βολέψουμε…όταν χρειαστεί. Όλοι μας έχουμε εμπειρία επ΄ αυτού. Όταν έχουμε ένα πρόβλημα: πάρε με τηλέφωνο να το φροντίσω…Όπως όλοι ξέρουμε ότι η θέση μας στα μεγάλα ζητήματα που μας καίνε δεν λύνεται από την παρέμβαση κανένα αιρετού. Το πολύ πολύ να πάμε κοντύτερα κάποια χιλιόμετρα στο σπίτι μας! Ή κάτι τέτοιο. Τουλάχιστον κάποιος πούλησε τη ψυχή του στο διάβολο με αντίτιμο την αθανασία … εμάς μας ζητάνε κοψοχρονιάς! Ε, λοιπόν οι «άλλοι» ούτε πουλάνε ούτε αγοράζουν! Κάθε μυστικοσυμβούλιο και διαπλοκή θα το βγάζουν στο μεϊντάνι…Κάτι έχουμε κατακτήσει μέχρι τώρα, κάποιες ασφαλιστικές δικλίδες υπάρχουν , και , αν το θέλουμε μπορούμε να τους κόψουμε τα φτερά τους! Και σε πολλές περιπτώσεις το έχουμε επιτύχει!

  Αν το παραμύθιασμα με τους τρεις μύθους δεν πιάσει ρίχνουν με το βαρύ πυροβολικό! Το τέταρτο μύθο! Επιταχύνεις τη πτώση της κυβέρνησης! Δεν βοηθάς να έρθουμε γρήγορα στη κυβέρνηση να λύσουμε τα προβλήματα! Πότε μια κυβέρνηση προχώρησε από μόνη της σε λύσεις ευνοϊκές για τους εκπαιδευτικούς και την εκπαίδευση χωρίς μακρόχρονους σκληρούς αγώνες από τη μεριά τους; Αν υπάρχει να τη βάλουμε στο βιβλίο Guinness! Ο αγώνας στα χέρια των εκπαιδευτικών είναι η μόνη λύση. Και οι αιρετοί που θα έχουν μια τέτοια αντίληψη θα  είναι ένα πρόσθετο όπλο στη φαρέτρα τους…

 Η ιστορία που θέλουμε να διηγηθούμε δεν έχει γραφτεί ακόμη. Δεν μπορούμε να το κάνουμε μόνοι μας. Είναι μια ιστορία με πολλούς

συγγραφείς. Όλοι θα δώσουν το κατιτί τους. Μόνο αναμνήσεις και οράματα μπορούμε να ανασύρουμε και να σκιαγραφήσουμε. Να θυμηθούμε μεγάλους παιδαγωγούς που οραματίστηκαν και μας

συγκίνησαν. Το Ντιούη, τον Φρέυρε, τον Μακαρένκο, το Γληνό…Να ξαναοραματιστούμε το σχολείο που ονειρευτήκαμε…Να πιστέψουμε ξανά ότι το όνειρο μπορεί να γίνει ζωή. Ότι μπορεί με όλους τους άλλους να βγούμε από τη μιζέρια. Η ανάταση η πνευματική και ηθική τους «πάει» τους εκπαιδευτικούς! Και ας μαλώσουμε και ας βριστούμε! Μέσα από τις αντιθέσεις γεννιέται η ζωή! Τίμια και καθαρά! Έτσι μόνο θα βάλουμε πλάτη, δίπλα δίπλα, ώμο με ώμο ας ορθώσουμε το ανάστημα μας σε ένα μέτωπο που κανείς δεν μπορεί να το νικήσει! Για να γράψουμε τη δική μας ιστορία…

 

                                                            Αλέξανδρος Καπακτσής

                                                            Υποψήφιος για το ΚΥΣΠΕ

                                                     Αριστερή Ριζοσπαστική Παρέμβαση

 

Α.Υ.Γ(αντί υστερογράφου)

ΠΡΩΗΝ   καθαριστής,

               εργάτης βαριάς βιομηχανίας,

               αγρότης,

               εργάτης στις κατασκευές,

               πωλητής,

               αναπληρωτής…

               Μεταξύ πολλών άλλων.