Φορέων Τεχνικής & Τεχνολογικής Εκπαίδευσης

Με έγγραφό της προς την Ε.Τ.Ε. στις 15 Μαϊου 2000 η 7μελής επιτροπή παρακολούθησης της εφαρμογής των προγραμμάτων ΤΕΕ, που αποτελείται από στελέχη της Τεχνικής Εκπαίδευσης, της Γενικής Εκπαίδευσης και Πανεπιστημιακούς ζήτησε τις απόψεις και τις θέσεις μας. Η ΕΤΕ αποδέχτηκε την πρόσκληση για συνδρομή στο έργο της επιτροπής του
Υπουργείου Παιδείας και κατόπιν σοβαρής μελέτης απέστειλε τις παρακάτω θέσεις και προτάσεις.

Η Ένωσή μας
Η Ένωση Τεχνολόγων Εκπαιδευτικών, είναι η επιστημονική ένωση που εκφράζει το πολυπληθέστερο τμήμα τεχνολόγων εκπαιδευτικών στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Μέλη της είναι οι πτυχιούχοι της ΑΣΕΤΕΜ / ΣΕΛΕΤΕ, της μοναδικής σχολής στην Ελλάδα που σκοπός της είναι η εκπαίδευση των εκπαιδευτικών και που στο πτυχίο που δίνει αναγράφεται "Εκπαιδευτικός Τεχνολόγος Μηχανικός". Η συμβολή της ένωσής μας και των μελών μας σε όλες τις προσπάθειες ανάπτυξης της εκπαίδευσης ήταν, είναι και θα είναι σημαντική. Ποτέ δεν έχουμε αρνηθεί να αναπτύξουμε τις θέσεις μας και να βοηθήσουμε έμπρακτα στην ανάπτυξη καινοτόμων προγραμμάτων στο εκπαιδευτικό σύστημα, σε όλο το φάσμα της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (Γυμνάσια, Ε.Π.Λ., Τ.Ε.Λ., Ε.Λ, Τ.Ε.Ε).
Για την τρέχουσα εκπαιδευτική μεταρρύθμιση καταθέσαμε τις απόψεις μας:
α) Στην επιτροπή μορφωτικών υποθέσεων της Βουλής, κατά τη διαδικασία συζήτησης του Ν. 2640 για τα Τ.Ε.Ε.
β) Στο ΥΠΕΠΘ.
γ) Στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.
δ) Στην επιτροπή "Καζάζη".
Δυστυχώς, παρά τις επισημάνσεις μας για καίρια σημεία της μεταρρύθμισης, αυτές δεν ελήφθησαν υπόψη με αποτελέσματα που σε όλους είναι λίγο-πολύ γνωστά και θα αναπτύξουμε παρακάτω.
Εκτιμούμε ότι, τα στεγανά που είχαν δημιουργηθεί γύρω από το Υπουργείο Παιδείας, επί υπουργίας του κ. Αρσένη, και η άρνησή του να συναντήσει τους φορείς της εκπαίδευσης έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση αυτής της κατάστασης και του αρνητικού κλίματος.
Ελπίζουμε ότι αυτή τη φορά οι προτάσεις μας, οι οποίες προκύπτουν από τη μακρόχρονη ενασχόληση με τα θέματα της ΤΕΕ, θα ληφθούν σοβαρά υπόψη.

ΓΕΝΙΚΑ
Η Ένωση Τεχνολόγων Εκπαιδευτικών (Ε.Τ.Ε.) καταθέτει τις απόψεις και εκτιμήσεις της για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, προσβλέποντας σε ένα καλύτερο μέλλον για την Παιδεία μας.
Για να γίνει βέβαια σωστή κριτική παρέμβαση στο κρινόμενο εκπαιδευτικό σύστημα, είναι απαραίτητη η πλήρης γνώση της δομής του και των λεπτομερειών του, καθώς και των μελετών και των δεδομένων στα οποία στηρίχτηκε η ανάπτυξή του. Αυτά τα στοιχεία όμως είναι άγνωστα. Για μια ακόμη φορά ο σχεδιασμός του εκπαιδευτικού συστήματος της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης έγινε με βάση την αναγκαιότητα αλλαγής του εξεταστικού συστήματος για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και όχι στις γενικότερες ανάγκες της κοινωνίας μας .
Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση έγινε χωρίς να υπάρχουν:
1. Μελέτη προσδιορισμού των προβλημάτων που θα προκύψουν και του τρόπου αντιμετώπισής των σε θέματα όπως:
· Ανάγκες των τοπικών κοινωνιών
· Ελλείψεις ή υπεραριθμίες εκπαιδευτικού προσωπικού
· Ανάγκες μετεκπαίδευσης ή επιμόρφωσης των καθηγητών
· Ανάγκες αιθουσών, εργαστηρίων, κ.λ.π.
· Απαιτούμενος χρόνος μετάβασης από το παλιό στο νέο σύστημα
· Μικρά επαρχιακά Λύκεια
· Συνέπειες δημογραφικού προβλήματος
· Αποτελέσματα πειραματικής εφαρμογής
2. Αξιολόγηση των τύπων Λυκείων που υπήρχαν, με εντοπισμό των θετικών και αρνητικών τους σημείων.
3. Μελέτη και δυνατότητες σύγκλισης με τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά συστήματα.
Άποψή μας είναι ότι η μεταρρύθμιση πρέπει να γίνει σε όλη τη δομή του εκπαιδευτικού συστήματος, από την Πρωτοβάθμια μέχρι την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Έτσι μόνο γίνεται δυνατή η αλληλεπίδραση της συγκεκριμένης εκπαιδευτικής βαθμίδας με ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα. Συνεπώς, πρέπει πρώτα να καθοριστεί η "φιλοσοφία" του εκπαιδευτικού συστήματος και στη συνέχεια να καθοριστούν οι στόχοι κάθε επί μέρους βαθμίδας. Με τον τρόπο αυτό δίνεται λύση και στο πρόβλημα των επικαλύψεων που ταλαιπωρούν το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα.
Με βάση αυτή τη "φιλοσοφία". καθορίζονται:
· ο τύπος του Σχολείου,
· η λειτουργία και οργάνωση του Σχολείου,
· ο χαρακτήρας του σύγχρονου εκπαιδευτικού λειτουργού,
και προσδιορίζονται οι αναγκαίες παρεμβάσεις ώστε η μεταρρύθμιση να είναι επιτυχημένη.

ΤΕΧΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ-ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ
Στοχοθέτηση : Σχέση με Ενιαίο Λύκειο
"Εισάγεται μάθημα Τεχνολογίας σε όλες τις τάξεις του Γυμνασίου και στην Α' Λυκείου. Αναβαθμίζεται το περιεχόμενο σπουδών και βιβλίων καθώς και η υλικοτεχνική υποδομή Τεχνικών και Επαγγελματικών Σχολών. Αναμορφώνονται τα προγράμματα σπουδών των Δημοσίων ΙΕΚ με έμφαση στις αναγκαίες κατά τόπο ειδικότητες.”
Το ανωτέρω απόσπασμα είναι από την αναφορά του ΥΠΕΠΘ στην έκδοση "Εκπαίδευση 2000: Για μια Παιδεία Ανοιχτών Οριζόντων" (σ.9). Τοποθετημένο στο τέλος των αναφορών για τις Βαθμίδες Εκπαίδευσης (μετά και τη Τριτοβάθμια) υποδηλώνει εμμέσως την αδυναμία των συντακτών πέρα από τη χρήση γενικόλογων προσδιορισμών (αναβαθμίζεται, κλπ) να προσδιορίσουν την ουσία του προβλήματος ΤΕΕ στη χώρα μας. Αυτό δυστυχώς αποτυπώνεται και στον Ν.2640/98, ο οποίος παραπέμπει στον Ν. 2009/92 (για τη λειτουργία των ΙΕΚ) !!! για να απαντήσει στο ερώτημα "ποιος ο σκοπός της ΤΕΕ ;" τονίζοντας ότι η ΤΕΕ σκοπεύει "στο συνδυασμό της γενικής παιδείας με την εξειδικευμένη τεχνική και επαγγελματική γνώση, με σκοπό την επαγγελματική ένταξη στην αγορά εργασίας”
Επιπρόσθετα, επισημαίνουμε ότι στο Ν. 2525/97 και στο άρθρο 1 παρ δ. ως μέρος του σκοπού του Ενιαίου Λυκείου αναφέρεται “η καλλιέργεια στους μαθητές δεξιοτήτων που θα τους διευκολύνουν την πρόσβαση, ύστερα από περαιτέρω εξειδίκευση ή κατάρτιση στην αγορά εργασίας", στη δε παρ. α τονίζεται "η παροχή γενικής παιδείας υψηλού επιπέδου”
Αν αφήσουμε καλοπροαίρετα ασχολίαστη την έλλειψη του επιθετικού προσδιορισμού του επιπέδου γενικής παιδείας που θα παρέχεται από τα ΤΕΕ, είναι εμφανής η σύγχυση μεταξύ των όρων ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ και ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ, αν δεν είναι τελικά σκόπιμη μια και επισημαίνεται ότι: "Η διεθνής διάχυση νέων τεχνικών και τεχνολογιών, ..., οδηγούν επίσης στην κατεύθυνση εξομοίωσης των προγραμμάτων επαγγελματικής εκπαίδευσης - κατάρτισης.”. (έκδοση ΥΠΕΠΘ σελ. 44).
Η εκπαιδευτική και η επιστημονική κοινότητα έχει καθορίσει με σαφήνεια το διακριτό περιεχόμενο των συγκεκριμένων εννοιών στη σύγχρονη εποχή και την όχι αναγκαία εξομοίωσή τους, το οποίο είμαστε βέβαιοι ότι γνωρίζετε. Ακόμη και στην ήδη αναφερθείσα έκδοση του ΥΠΕΠΘ επισημαίνεται ότι : "Η εκπαίδευση οφείλει να προετοιμάσει τους πολίτες της, ώστε να είναι ικανοί να αντιμετωπίζουν την πρόκληση και τον ανταγωνισμό, να αξιοποιούν τη δυνατότητα πρόσβασης στα ευρωπαϊκά και τα διεθνή δρώμενα και να είναι σε θέση να επιβιώνουν και να διακρίνονται μέσα στο διεθνή χώρο, όπως αυτός διαμορφώνεται" (έκδοση ΥΠΕΠΘ σελ. 17). Στη συνέχεια και αναλύοντας περαιτέρω τους σκοπούς του Ενιαίου Λυκείου επισημαίνεται ότι η παροχή γενικής παιδείας υψηλού επιπέδου στοχεύει στην επαύξηση της ικανότητας των μαθητών του Ενιαίου Λυκείου "...να παίρνουν πρωτοβουλίες, στην ενίσχυση της επινοητικότητας τους και στην απόκτηση κριτικής και αφηρημένης σκέψης." (έκδοση ΥΠΕΠΘ σελ. 18)
Το ερώτημα που προκύπτει αβίαστα από την παράθεση του πυρήνα των διατυπωμένων και σε νόμους, σκέψεων και προθέσεων των επιτελών του ΥΠΕΠΘ, είναι: Θεωρείται δεδηλωμένη πρόθεση της Πολιτείας ο εξ υπαρχής διαχωρισμός σε δύο μορφότυπους των μαθητών - αυριανών πολιτών, όπως σαφώς διακρίνεται με βάση τα προσδοκώμενα προς απόκτηση χαρακτηριστικά τους; Και επειδή υποψιαζόμαστε πως η άμεση απάντηση θα είναι πως όχι, αγνοώντας το προφανές των προηγούμενων συλλογισμών και της πρακτικής εφαρμογής τους, συνεχίζουμε επισημαίνοντας τα κατά τη γνώμη μας πρόδρομα συλλογιστικά μοντέλα που οφείλουμε να ακολουθήσουμε πριν την πρόταση:
Είναι αρκετή η 9χρονη υποχρεωτική γενική εκπαίδευση;

Δεν είναι δυνατόν από τη μια να επισημαίνεται από όλους το βιούμενο προφανές, η ραγδαία ανατροπή μορφωτικών, πολιτιστικών και οικολογικών προτύπων, ο ορυμαγδός της εν κινήσει δισυπόστατης (δικαίωμα ? προϊόν) πληροφορίας καθώς και η καταρρακτώδης δημιουργία νέας και από την άλλη ΕΜΕΙΣ να αδυνατούμε να προτείνουμε το έλασσον, τη θεσμική επιμήκυνση και διασφάλιση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης.

Στον όρο Γενική συμπεριλαμβάνεται η Τεχνολογική της διάσταση;
Είναι προϋπόθεση της όποιας μεταρρύθμισης αυτή η μικρή αλλά επαναστατική(;) αλλαγή περιεχομένου του όρου Γενική Παιδεία. Είμαστε κατηγορηματικοί: Είναι δείγμα σαφούς αγκύλωσης και επιστημονικής ανεπάρκειας καθώς και αδυναμία αντίληψης του κόσμου που έρχεται, όλων αυτών - και δεν είναι λίγοι - που δεν επιθυμούν να παραδεχθούν ότι το συντακτικό της Αρχαίας Ελληνικής ( ή και η απαγγελία των ανωμάλων ρημάτων), οι τέσσερις πράξεις της αριθμητικής (ή και το θεώρημα του Rolle) καθώς και η γνώση των αμφίων ενός Δεσπότη (ή και των θαυμάτων του Οσίου Παταπίου) δεν μπορεί να συνιστούν (μονάχα αυτά) σύγχρονη και ολοκληρωμένη μόρφωση. Δεν αποτελούν πλέον ούτε ικανή συνθήκη.
Με άλλα λόγια, το κλασικό και το πρακτικό μοντέλο της δεκαετίας του ΄60
δεν μπορεί να αποτελεί το πιστοποιητικό μετάβασής μας στη νέα χιλιετία. Είναι κενές
περιεχομένου όλες εκείνες οι διαπιστώσεις περί ενός νέου Τεχνολογικού Κόσμου, των
κινδύνων και των δυνατοτήτων που είναι συνυφασμένες με την έλευσή του και αυτό
να μην κεφαλαιοποιείται, να μην συσσωρεύεται ως συλλογική εμπειρία και γνώση
μέσα στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Αυτό ίσως να αποτελεί και το κομβικό σημείο,
τη γραμμή Μαζινό, όσων δεν επιθυμούν, όντας ανίκανοι οι ίδιοι, να επιτρέψουν τη
διατύπωση της νέας εποχής, την επαναδιατύπωση του όρου Γενική Παιδεία
εμπλουτισμένη με την Τεχνολογική της συνιστώσα. Ακριβώς αυτή η αδυναμία, όλων
όσοι εμπλέκονται μέχρι σήμερα στη διαμόρφωση της Εκπαιδευτής μας Πολιτικής,
καταδεικνύεται με τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα: πλήρης διαχωρισμός των σχολείων
με βάση το περιεχόμενου του όρου, με σαφέστατη υποτίμηση της Τεχνολογικής
συνιστώσας του ανθρώπινου πολιτισμού, μια και αξιολογικά τη θεωρούν μη ικανή και
αναγκαία συνθήκη στη διαμόρφωση του νέου ανθρώπου.
Είναι χαρακτηριστικό δείγμα αυτής της αντίληψης, το πώς έχει αντιμετωπιστεί μέσα στο Ενιαίο Λύκειο (πολύ πρόσφατα δηλαδή για να μην σταθούμε στα πλέον κραυγαλέα -λειτουργία των ΤΕΕ κλπ) η Τεχνολογική Κατεύθυνση. Για παράδειγμα, το ΥΠΕΠΘ εξαιρεί για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το βασικό μάθημα της Β΄ τάξης, Τεχνολογία Επικοινωνιών, από την πανελλαδική αξιολόγησή του με ανύπαρκτα επιχειρήματα, επικροτώντας την τακτική του Π.Ι να μην υποστηρίξει καθόλου τους καθηγητές που το δίδαξαν. Οι αναθέσεις διδασκαλίας των τεχνολογικών μαθημάτων στο Ενιαίο Λύκειο από το Π.Ι, γίνονται με ανύπαρκτα επιστημονικά κριτήρια π.χ. Γεωπόνοι διδάσκουν Τεχνολογία, ενώ αποκλείονται οι κατ' εξοχήν ειδικοί (με διαπίστωση του ίδιου του ΥΠΕΠΘ) Τεχνολόγοι και -το σπουδαιότερο- δεν θεωρείται ικανό και προς αξιολόγηση στοιχείο ο βαθμός στα κατ' εξοχήν υποχρεωτικά τεχνολογικά μαθήματα (Τεχνολογία Υπολογιστικών Συστημάτων, Ηλεκτρολογία, Μηχανική κλπ) για την πρόσβαση στην Τεχνολογική Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

Οριζόντια διαπερατότητα χωρίς όρους, προϋπόθεση ισοτιμίας των δύο τύπων.
Η προκατάληψη έναντι της ΤΕΕ (στερεότυπο του λέγειν έναντι του πράττειν), εμφανίζεται χαρακτηριστικά στην περίπτωση της οριζόντιας διαπερατότητας μεταξύ των τύπων (Ενιαίο Λύκειο - ΤΕΕ): απαλλαγή των μαθητών του Ενιαίου Λυκείου από μαθήματα που ήδη έχουν παρακολουθήσει σε περίπτωση μετάβασής τους στην αντίστοιχη τάξη του ΤΕΕ (τα λεγόμενα "γενικής παιδείας"!!), απόλυτα λογικό και επιθυμητό, μόνον που δεν ισχύει το αυτό και για τους μαθητές των ΤΕΕ. Επιβεβαιώνει άραγε την έλλειψη του επιθέτου που προαναφέραμε; Και όχι μόνον αυτό, αλλά και προς επίρρωση της βαθιάς υποτίμησης της "γνώσης του ποιείν και του πράττειν", μηδέ αυτό το "έρμο" το πτυχίο το κτηθέν σε Πανελλαδικής εμβέλειας αξιολόγηση ικανή ακόμη και να του εξασφαλίσει είσοδο στα ΤΕΙ -και όχι γενικά στη Τριτοβάθμια Εκπαίδευση- δεν θεωρείται ικανό προσμετρήσιμο στοιχείο για έναν μαθητή που ¨μεταπηδά¨ στο Ενιαίο Λύκειο π.χ. για την είσοδό του σε Τεχνολογικό ΑΕΙ.

Απρόσκοπτη πρόσβαση στο σύνολο της Τριτοβάθμιας.
Ακόμη μία ένδειξη της διαφορετικότητας (μέσω θεσμικών διακρίσεων) είναι "η προσφορά στους μαθητές" του Ενιαίου Λυκείου "των απαραίτητων γνώσεων και εφοδίων για τη συνέχιση των σπουδών τους στην επόμενη εκπαιδευτική βαθμίδα" (Ν. 2525/97 αρθ. 1γ.). Ενώ την ίδια στιγμή "Το Λύκειο γίνεται αυτοτελής εκπαιδευτική μονάδα και δεν αποτελεί προπαρασκευαστικό στάδιο για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση" (έκδοση ΥΠΕΠΘ σελ.7). Τρικυμία εν κρανίω ή επικίνδυνη προχειρότητα; Και αν αυτά είναι "επιχειρήματα της πρόσβασης" για τους μαθητές του Λυκείου, το βέβαιον είναι δεν υφίσταται απολύτως κανένα λογικό επιχείρημα που να στηρίζει τη θέση ότι οι μαθητές των ΤΕΕ δεν δικαιούνται πρόσβασης ή μάλλον δικαιούνται σε ένα τμήμα μόνον της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, αποκλειόμενοι από το άλλο. Είναι επιτακτική ανάγκη και οφείλουμε ΑΜΕΣΑ και ρηξικέλευθα να ενεργήσουμε ώστε να τεθούν κίνητρα προσέλκυσης των αρίστων μαθητών των ΤΕΕ προς ΟΛΕΣ τις Τεχνολογικού χαρακτήρα σχολές της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Κάθε άλλη αντιμετώπιση εκτός του αναχρονιστικού εκπαιδευτικού ρατσισμού που υποδηλώνει, είναι επιζήμια για το μέλλον της χώρας.

Χορήγηση επαγγελματικού τίτλου ή βεβαίωση παρακολούθησης;
Δίκαια αναρωτιόμαστε αν όσοι ομιλούν για τις όποιες δυνατότητες πρόσβασης στην αγορά εργασίας που προσφέρουν (ή οφείλουν να προσφέρουν) οι δομές εκπαίδευσης στη χώρα μας, συνειδητοποιούν το περιεχόμενο των λόγων τους. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε σε καμία περίπτωση την άτυπη και μη πιστοποιημένη πρόσβαση στην αγορά εργασίας από καμία βαθμίδα του εκπαιδευτικού μας συστήματος καθώς και την ιμπεριαλιστικού τύπου υποταγή κάποιων βαθμίδων σε άλλες. Αυτό είναι θέση αρχής για την Ένωσή μας. Η ουσιαστική συμβατότητα μεταξύ των αποκτηθεισών γνώσεων και της ασκούμενης ή προσφερόμενης εργασίας είναι η μόνη διέξοδος αποσυμφόρησης της πίεσης για πρόσβαση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Αυτό είναι αυταπόδεικτο και προφανές συστατικό μιας εκσυγχρονισμένης και ευρωπαϊκής χώρας. Μας αφορά; Η Ε.Τ.Ε. υποστήριξε τις νομαρχιακές και πανελλαδικής εμβέλειας εξετάσεις για την απόκτηση των πτυχίων Α΄ και Β΄ κύκλου των ΤΕΕ, θεωρώντας αυτές ως μία θεσμική παρέμβαση διασφάλισης του κύρους του απονεμόμενου επαγγελματικού τίτλου και συμβολής στην κοινωνική αποδοχή του εκπαιδευτικού τους έργου από την Ελληνική οικογένεια. Υπάρχουν δε όλα τα εχέγγυα ο κλάδος των εκπαιδευτικών να διασφαλίσει το αξιόπιστο και έγκυρο των διαδικασιών και φυσικά οι φορείς της Πολιτείας να διασφαλίσουν θεσμικά τα επαγγελματικά χωρικά ύδατα κάθε ειδικότητας και βαθμίδας, με την ευελιξία που απαιτεί η εποχή μας. Σε καμία περίπτωση ανυπαρξία τέτοιων ορίων.

ΤΟ ΕΝΙΑΙΟ ΛΥΚΕΙΟ
Η Ε.Τ.Ε. συμφωνεί με την άποψη ότι η δομή του Λυκείου ήταν ξεπερασμένη, αλλά δεν πιστεύει ότι πρέπει να επανέλθουμε στους ομοίως ξεπερασμένους τύπους "πρακτικού" - "κλασσικού" και "εργοδηγού". Πρέπει να ξεπεραστεί η αντίληψη ότι Γενική Παιδεία σημαίνει "Θρησκευτικά - Ελληνικά - Μαθηματικά", όπως και η ακόμη χειρότερη άποψη ότι αν προσθέσουμε στα παραπάνω και Πληροφορική - Τεχνολογία φτιάξαμε ένα σύγχρονο Ενιαίο Λύκειο που καλύπτει τις ανάγκες της σύγχρονης Ελληνικής κοινωνίας.
Πρέπει, όλοι μαζί, να μελετήσουμε και να καταλήξουμε στο τι σημαίνει Γενική γνώση σήμερα. Δε μπορούμε να έχουμε στο μυαλό μας ότι σήμαινε πριν 20 η 30 χρόνια. Δε μπορεί σήμερα, την εποχή της ραγδαίας ανάπτυξης της τεχνολογίας και των εφαρμογών της, αυτή να απουσιάζει από την έννοια της γενικής γνώσης και σίγουρα η εισαγωγή, απλώς, κάποιων μαθημάτων δε βοηθάει ουσιαστικά προς αυτήν την κατεύθυνση. Η προχειρότητα, μάλιστα, με την οποία κάποια μαθήματα εισήχθησαν, επιτυγχάνει ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα. Τίθεται εδώ ένα μεγάλο ερώτημα. Είναι τυχαίο το ότι το μοναδικό μάθημα που δεν εξετάστηκε, στις εξετάσεις της Β' Λυκείου, είναι η Τεχνολογία Επικοινωνιών; Εμείς επισημάναμε έγκαιρα στο ΥΠΕΠΘ και το Π.Ι τα προβλήματα, αλλά δεν εισακουστήκαμε.
Γνώμη μας είναι ότι για την παροχή ολοκληρωμένης γενικής παιδείας πρέπει να θεσμοθετηθεί η διδασκαλία θεματικών ενοτήτων, δηλαδή καθηγητές διαφόρων ειδικοτήτων διδάσκουν ένα μάθημα το οποίο χωρίζεται σε ενότητες, σύμφωνα με τη ειδικότητά τους. Για παράδειγμα :
α) Τεχνολογία επικοινωνιών : Ο φιλόλογος την ιστορία της επικοινωνίας (αρχαίες φρυκτωρίες, αλφάβητα, είδη γραφής κ.λ.π.), ο τεχνολόγος για τις επινοήσεις και μεθοδολογίες ανάπτυξης των συστημάτων επικοινωνίας, ο ηλεκτρονικός για τις τεχνολογίες ραδιοφώνου και τηλεόρασης, ο μηχανολόγος για τον τεχνικό σχεδιασμό, ο πληροφορικός για τους υπολογιστές ως εργαλεία επικοινωνιών, ο καλλιτεχνικός για τη φωτογραφία, κινηματογράφο, εκδόσεις κ.λ.π.
β) Φυσική: Ο φυσικός τα θεωρητικά ζητήματα, ο ηλεκτρολόγος τις εφαρμογές του ηλεκτρισμού, ο ηλεκτρονικός τις εφαρμογές του ηλεκτρομαγνητισμού στις επικοινωνίες, ο μηχανολόγος τις εφαρμογές στις μηχανές κ.λ.π.
Δεν αναπτύχθηκαν ισότιμα οι τρεις κατευθύνσεις στο Ενιαίο Λύκειο, με σημαντική υστέρηση της τεχνολογικής κατεύθυνσης η οποία έχει καταλήξει σε προθάλαμο της  εισαγωγής στα οικονομικά Πανεπιστήμια. Γιατί άραγε δεν εξετάστηκε η Τεχνολογία  Επικοινωνιών; Γιατί η Μηχανική μετατράπηκε σε Φυσική; Γιατί τα τεχνολογικά μαθήματα δεν έχουν αυξημένη βαρύτητα για την εισαγωγή στις αντίστοιχες σχολές της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης; Γνώμη μας είναι ότι η τεχνολογική κατεύθυνση πρέπει να ενισχυθεί και να πριμοδοτηθούν τα μαθήματά της (Ηλεκτρολογία, Μηχανική (όχι Φυσική), Τεχνικό Σχέδιο, Τεχνολογία Υπολογιστικών Συστημάτων κ.λ.π.) για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Πρέπει να δοθεί νέο περιεχόμενο στην έννοια της Ολοκληρωμένης Γενικής Παιδείας με την επιλογή και διδασκαλία θεωρητικών και εργαστηριακών μαθημάτων Τεχνολογικού Πολιτισμού ως υποχρεωτικών. Δεν είναι δυνατόν να εξακολουθήσει να παραμένει και μάλιστα και στις τρεις τάξεις του Λυκείου η διδασκαλία μαθημάτων με ύλη ταυτόσημη με αυτή του Γυμνασίου. Το μάθημα Τεχνολογία Επικοινωνιών της Β΄ Λυκείου να επεκταθεί, ως επιλεγόμενο, και στις άλλες κατευθύνσεις, με προοπτική να εξελιχθεί σε υποχρεωτικό.
Νέα μαθήματα, όπως η Πληροφορική Τεχνολογία, η Ιστορία της Τεχνολογίας, η Ιστορία της Τέχνης και του Πολιτισμού, η Προστασία του Πλανήτη, η Τεχνολογία (Ηλεκτρονικής - Ηλεκτρολογίας ? Μηχανολογίας - Κατασκευών), μαζί με την εργαστηριακή και εποπτική υποστήριξή τους, πρέπει να αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του νέου αναλυτικού προγράμματος. Με αυτόν τον τρόπο πιστεύουμε ότι εξυπηρετούνται οι σκοποί του Ενιαίου Λυκείου, όπως αυτοί καθορίζονται στο πρώτο άρθρο του Νέου Νόμου και που είναι:
α) η παροχή γενικής παιδείας υψηλού επιπέδου και η υποβοήθηση των μαθητών στην ανάπτυξη των ικανοτήτων τους, ώστε να παίρνουν πρωτοβουλίες στην ενίσχυση της επινοητικότητάς τους και στην απόκτηση κριτικής σκέψης.
β) η προσφορά στους μαθητές των απαραίτητων γνώσεων για να αποκτήσουν όλα τα εφόδια που απαιτούνται για τη συνέχιση των σπουδών τους στην επόμενη βαθμίδα.
γ) η παροχή στους μαθητές δεξιοτήτων που θα τους καταστήσουν ικανούς να έχουν πρόσβαση, ύστερα από εξειδίκευση ή κατάρτιση, στην αγορά εργασίας.

Ο τρίτος σκοπός αγνοείται προκλητικά.
Θεωρούμε ότι η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση έπρεπε να στοχεύει:
α. Στην παροχή ολοκληρωμένης γενικής παιδείας.
β. Στην αποσύνδεση των εξετάσεων εισαγωγής στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση, από τις διαδικασίες της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
γ. Στην ουσιαστική αναβάθμιση της Τεχνικής - Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, που είναι ο μοναδικός τρόπος "αποσυμφόρησης" (λόγω μείωσης της ζήτησης) της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και της παραγωγής των μεσαίων στελεχών που τόση ανάγκη έχει ο τόπος.

Η ΤΕΧΝΙΚΗ - ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Εκτιμούμε ότι λόγω της έντονης πίεσης του χρόνου για την πραγματοποίηση της μεταρρύθμισης στην ΤΕΕ όλα έγιναν πρόχειρα και βιαστικά. Αρκεί μόνο να ρίξουμε μια ματιά στο σκοπό της ΤΕΕ, στο άρθρο 1 του Ν.2640/98, το οποίο παραπέμπει στο άρθρο 1 του Ν.2009/92 όπου δεν αναφέρεται τίποτα! Ενδεικτικά αναφέρουμε:

α. Αναλυτικά προγράμματα-Ωρολόγια προγράμματα :
Έγιναν σε χρόνο ρεκόρ, με αποτέλεσμα να συνταχθούν πρόχειρα τα επαγγελματικά προφίλ (ζήτημα που θα έχει αντίκτυπο και στον καθορισμό των επαγγελματικών δικαιωμάτων). Επίσης, δεν υπήρξε συνεργασία ΠΙ και ΥΠΕΠΘ, με αποτέλεσμα να παρου-σιαστούν στα ΤΕΕ ειδικότητες για τις οποίες το ΠΙ δεν έχει συντάξει ωρολόγια και αναλυτικά προγράμματα και που δεν έχει προκηρυχθεί η συγγραφή αντίστοιχων βιβλίων. Δεν μπορεί σήμερα να τίθεται ζήτημα προσθαφαίρεσης μαθημάτων χωρίς να ακολουθηθεί η επιστημονική διαδικασία σύνταξης Αναλυτικών Προγραμμά-των. Διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος να επικρατήσουν είτε συντεχνιακές λογικές είτε προσωπικές απόψεις. Τα Ωρολόγια Προγράμματα συντάσσονται μετά τη σύνταξη Αναλυτικών Προγραμμάτων και ισχύουν οι παραπάνω παρατηρήσεις.
β. Βιβλία γραμμένα κάτω από έντονη πίεση, με το ευτράπελο της αποστολής των πρώτων κεφαλαίων σε CD-ROM, που έχει σαν αποτέλεσμα τα ΤΕΕ να μην έχουν ακόμα βιβλία. Δεν είναι δυνατό να υπάρξουν συγκεκριμένες παρατηρήσεις πριν την ολοκλήρωση της αποστολής τους στα σχολεία. Εκείνο όμως που είναι σημαντικό είναι η θεσμοθέτηση διαδικασίας πειραματικής χρήσης των βιβλίων, για ένα ή δύο χρόνια, και μετά τις παρατηρήσεις εκπαιδευτικών και μαθητών να ολοκληρώνεται η συγγραφή.
γ. Εργαστηριακά μαθήματα-Εργαστήρια.
Δεν αρκεί τα προγράμματα να εκσυγχρονίζονται, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να υπάρχει προμήθεια του αναγκαίου εργαστηριακού εξοπλισμού και οπωσδήποτε η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών. Το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και το ΥΠΕΠΘ να μελετήσουν τις ελλείψεις των εργαστηρίων, οι οποίες προκύπτουν από τα νέα αναλυτικά προγράμματα και να κινηθούν, κατά προτεραιότητα, οι διαδικασίες για την κάλυψη τους. Στο μέλλον αυτές οι διαδικασίες μαζί με την αναγκαία επιμόρφωση των εκπαιδευτικών πρέπει να γίνονται πριν την εφαρμογή νέων Α.Π.
δ. Τομείς ειδικότητες.
Σε ποιες μελέτες στηρίχθηκαν; Πως καθορίστηκαν κατά σχολείο; Πολλοί τομείς - ειδικότητες δεν απαιτούν εκπαίδευση αλλά κατάρτιση. Πρέπει να καθοριστούν ευρύτεροι τομείς που θα οδηγούν σε καταρτίσεις. Σαφής διαχωρισμός και οριοθέτηση ΤΕΕ-ΙΕΚ.
Πρέπει να δίδεται ευρεία γνώση στους τομείς ΤΕΕ με στόχους :
α) την κατάρτιση
β) δια βίου εκπαίδευση
· Πρέπει σε κάθε Διεύθυνση να καθοριστούν σχολεία και τα αντίστοιχα ΣΕΚ που θα αναπτύξουν συγκεκριμένους τομείς - ειδικότητες.
· Να υπάρχει σε ένα ή δύο χρόνια ανάδραση, ώστε να αξιολογούνται προγράμματα, βιβλία, εργαστήρια, επιμόρφωση.

ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ
Το διδακτικό δυναμικό των ΤΕΕ αποτελείται από ειδικότητες των εξής κλάδων: ΠΕ-17, ΠΕ-12, ΠΕ-14, ΠΕ-18 και ΤΕ-1 . Οι εκπαιδευτικοί των παραπάνω κλάδων είναι πτυχιούχοι ΑΣΕΤΕΜ/ΣΕΛΕΤΕ, ΑΕΙ, ΤΕΙ και Μέσων Σχολών. Σήμερα οι πτυχιούχοι της ΑΣΕΤΕΜ αποτελούν το πολυπληθέστερο τμήμα των εκπαιδευτικών των ΤΕΕ όπως και των Τεχνολογικών μαθημάτων στην υπόλοιπη δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Δυστυχώς δεν υπάρχει πανεπιστημιακή σχολή Εκπαιδευτικών για την ΤΕΕ.
Η ΑΣΕΤΕΜ/ΣΕΛΕΤΕ, η μόνη σχολή που παρέχει τίτλο Εκπαιδευτικού Τεχνολόγου Μηχανικού παρά τα εννέα (9) εξάμηνα σπουδών που περιλαμβάνουν συνδυασμό παιδαγωγικών και τεχνικών μαθημάτων, υποχρεωτική παρακολούθηση, εντατική παιδαγωγική κατάρτιση και εξοικείωση με την σύγχρονη εκπαιδευτική τεχνολογία καθώς και πρακτική άσκηση δεν διέπεται από τις διατάξεις του Ν. 1268/82 για τα ΑΕΙ.
Απαιτείται λοιπόν η δημιουργία νέας Σχολής, η οποία εκτός από την εξαρχής
δημιουργία εκπαιδευτικών θα αναλάβει και τα σημαντικά ζητήματα της εκπαιδευτικής
έρευνας, της επιμόρφωσης και των μεταπτυχιακών σπουδών των εκπαιδευτικών.
* Σημαντικό πρόβλημα παρουσιάστηκε με το εκπαιδευτικό προσωπικό:

Αναθέσεις μαθημάτων
Η ανάθεση των μαθημάτων, κυρίως στο Ενιαίο Λύκειο, έγινε χωρίς επιστημονικά κριτήρια, με βάση τις απαιτήσεις των προς διδασκαλία μαθημάτων και το επιστημονικό υπόβαθρο των κλάδων των εκπαιδευτικών. Έτσι δημιουργούνται υπόνοιες συναλλαγών. Η λογική iοαν έχεις πτυχίο ΑΕΙ διδάσκεις οτιδήποτεl. είναι απαράδεκτη. Ομοίως απαράδεκτη και με έντονες υπόνοιες συναλλαγής είναι και η προσπάθεια inaiaaUeieocolχk εκπαιδευτικών κλάδου ΤΕ σε εκπαιδευτικούς κλάδου ΠΕ, με προσόν το πιστοποιητικό παρακολούθησης σεμιναρίου στα ΤΕΙ ( αναφέρεται στο νόμο 2817/2000 για την iηΕκπαίδευση ατόμων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και άλλες διατάξειςlκ που ψηφίστηκε παραμονές των εκλογών).
Πρέπει το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο να επανεξετάσει το ζήτημα των αναθέσεων των μαθημάτων στο Ενιαίο Λύκειο. Τόσο στο Ενιαίο Λύκειο όσο και στα ΤΕΕ οι αναθέσεις πρέπει να γίνουν με βάση το γνωστικό πεδίο των εκπαιδευτικών και τις αρχές της διδακτικής, όπως αυτές προκύπτουν από τα προγράμματα των σχολών τους.
Είναι αδιανόητο σήμερα να διδάσκεται το μάθημα της Τεχνολογίας μόνο στην ΑΣΕΤΕΜ/ΣΕΛΕΤΕ και οι πτυχιούχοι της να το έχουν σε 3 η !!! ανάθεση.

Διορισμοί
Τα κενά εκπαιδευτικού προσωπικού στις τεχνικές ειδικότητες είναι τεράστια. Για την περσινή χρονιά η Ένωσή μας έκανε μελέτη, την οποία κοινοποίησε έγκαιρα στο ΥΠΕΠΘ, χωρίς αποτέλεσμα. Συνέπεια αυτού ήταν να μείνουν πέρσι πολλές θέσεις κενές λόγω ελλείψεων αναπληρωτών και το ίδιο αναμένεται να συμβεί και φέτος. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, την δυσχερή λειτουργία των σχολείων αφού είναι γνωστό ότι αναπληρωτές και ωρομίσθιοι καθηγητές είτε αργούν να προσληφθούν (φέτος έγιναν προσλήψεις ακόμη και μετά τον Ιανουάριο του 2000) είτε δεν επιθυμούν να εργασθούν με αυτό το εργασιακό καθεστώς αφήνοντας ίσως κάποια άλλη απασχόληση με μονιμότερα χαρακτηριστικά.
Συνέπεια αυτού είναι να χάνονται δεκάδες ώρες μαθημάτων ειδικότητας χωρίς να αναπληρώνονται με προφανή τα αποτελέσματα στους μαθητές. Σημειώνουμε ακόμα ότι σε λίγες μέρες οι μαθητές του Β™ κύκλου των Τ.Ε.Ε. θα διαγωνιστούν για την εισαγωγή τους στα Τ.Ε.Ι. στην Έκθεση και τα Μαθηματικά αλλά όχι και σε μαθήματα ειδικότητας, όπως προβλέπεται, απόρροια της πλημμελούς διδασκαλίας τους. Για τον ίδιο λόγο οι νομαρχιακές εξετάσεις του Α΄ κύκλου ματαιώθηκαν.
Πιστεύουμε ότι αν δεν γίνουν διορισμοί μονίμων εκπαιδευτικών Τεχνικών ειδικοτήτων και στο επόμενο σχολικό έτος τα προβλήματα θα ενταθούν και ο θεσμός των Τ.Ε.Ε. θα κλονισθεί επικίνδυνα. Αν πέρσι έγινε λανθασμένη εκτίμηση από τους αρμόδιους, φέτος είναι αδιανόητο να επαναληφθεί το ίδιο λάθος.
Συνεπώς, πρέπει να γίνουν διορισμοί είτε από την επετηρίδα είτε από επετηρίδα και διαγωνισμό [ με την ποσόστωση επετηρίδας ? διαγωνισμού αυτή της πρώτης φοράς (80%-20%)].

Επιμόρφωση
Σε ότι αφορά το υπάρχον διδακτικό δυναμικό κρίνουμε ότι η μετεκπαίδευση, η επιμόρφωση και η εκπαιδευτική τους υποστήριξη είναι υποτυπώδης έως ανύπαρκτη. Κάποια προγράμματα σεμιναριακού χαρακτήρα, με προαιρετική την παρακολούθησή τους, που οργανώνονται από διάφορους εκπαιδευτικούς φορείς αποτελούν πρόχειρη και εμβαλωματική αντιμετώπιση του σπουδαίου κεφαλαίου της επιμόρφωσης των καθηγητών. Είναι δεδομένο πως ο εκπαιδευτικός της Τ.Ε.Ε. για να ανταποκριθεί με επάρκεια στις αυξημένες απαιτήσεις των προγραμμάτων της θα πρέπει να υποστηριχθεί κατάλληλα.
Αυτό μπορεί να γίνει με υποχρεωτική παρακολούθηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων που οργανώνονται από εκπαιδευτικούς φορείς κύρους και αξιοπιστίας, έχουν τετράμηνη τουλάχιστον διάρκεια και αυξημένες απαιτήσεις από τους επιμορφούμενους. Καλύπτουν δε το σύνολο των τομέων της κάθε ειδικότητας και ξεκινούν από το μήνα Σεπτέμβριο. Οι εκπαιδευτικοί απαλλάσσονται από τα σχολικά τους καθήκοντα κατά την διάρκεια παρακολούθησης του προγράμματος επιμορφωσης.
Ουσιαστική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στα νεοεισαγόμενα μαθήματα, όπως και στα νέα εργαστήρια. Απαιτούνται πλήρεις εκπαιδευτικές άδειες και όχι ταχύρυθμα σεμινάρια τα οποία iπστήνουνlκ πρόχειρα οι προμηθεύτριες εταιρίες. Απαραίτητη είναι και η επαφή των εκπαιδευτικών με την αγορά εργασίας, οργανωμένα και με εκπαιδευτικές άδειες.

Προσόντα του διδακτικού προσωπικού
Το εκπαιδευτικό προσωπικό της Τ.Ε.Ε. είναι ανομοιογενές γιατί προέρχεται από πλήθος σχολών ,διαφορετικών προσανατολισμών, με αναθέσεις διδασκαλίας σε ίδια αντικείμενα (ΑΣΕΤΕΜ-ΣΕΛΕΤΕ, Πολυτεχνεία, ΤΕΙ). Αυτή η ανομοιογένεια μπορεί να αντιμετωπισθεί με την δημιουργία Πανεπιστημιακής Σχολής για την εκπαίδευση των καθηγητών Τεχνολογικών μαθημάτων τόσο της Τ.Ε.Ε. όσο και των Γυμνάσιων και Ενιαίων Λυκείων. Η ΑΣΕΤΕΜ-ΣΕΛΕΤΕ, η μόνη σχολή που εκπαιδεύει εξαρχής Τεχνολόγους εκπαιδευτικούς, πιστεύουμε πως μπορεί να μετεξελιχθεί σε Πανεπιστημιακή Σχολή λύνοντας έτσι ένα χρόνιο πρόβλημα της εκπαιδευτικής κοινότητας.

Η Ένωση Τεχνολόγων Εκπαιδευτικών πιστεύει ότι το εργαστηριακό διδακτικό προσωπικό (κλάδος ΤΕ1) πρέπει να τυγχάνει συνεχούς επιμόρφωσης για να είναι σε θέση να παρακολουθήσει τις ραγδαίες εξελίξεις σ' όλους τους τομείς της τεχνολογικής πραγματικότητας. Αυτή όμως δεν πρέπει να "ανταλλάσσεται" με κατάταξή τους σε κλάδο πτυχιούχων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. (νόμος 2817/2000, άρθρο 14, παρ. 11). Η αντιμετώπιση αυτή είναι άκρως απαράδεκτη.
Σήμερα, που μια σειρά Πανεπιστήμια προχωρούν στην ίδρυση τμημάτων σχετικών με την Τεχνολογία, θεωρούμε ότι η ΑΣΕΤΕΜ μπορεί να βρει το δρόμο της μέσα από τη συνεργασία της με κάποιο Πανεπιστήμιο. Είναι μια πρόταση ρεαλιστική, άμεσα υλοποιήσιμη, και θα λύσει μια εκκρεμότητα πολλών ετών. Είμαστε βέβαιοι ότι η λύση του προβλήματος αυτού θα σηματοδοτήσει μια νέα εποχή στα εκπαιδευτικά πράγματα της χώρας μας.

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
Η επιστημονικά παραδεκτή σειρά των ενεργειών για την ορθή δόμηση της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης είναι η εξής:
· καθορισμός των επαγγελματικών προφίλ του κάθε επαγγέλματος
· σύνταξη αναλυτικών προγραμμάτων
· σύνταξη ωρολογίων προγραμμάτων
· προκηρύξεις για βιβλία και απαιτούμενο εργαστηριακό εξοπλισμό
· επιμόρφωση των εκπαιδευτικών
Με βάση το προφίλ του κάθε επαγγέλματος και ανάλογα με τη βαθμίδα, πρέπει να καθοριστούν και τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχιούχων των ΤΕΕ (Α΄ και  Β΄ κύκλου), όπως και των ΙΕΚ.
Πρέπει να υπάρχει σαφής διαφοροποίηση ανάμεσά τους, ώστε να έχει νόημα η φοίτηση σε όλα τα στάδια μιας ειδικότητας, χωρίς περιττές επικαλύψεις. (Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι τα ΙΕΚ θα είναι συνέχεια των ΤΕΕ, γιατί, μετά την "ελεύθερη" εισαγωγή όλων των αποφοίτων του Ενιαίου Λυκείου στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, η προσέλευση από αυτά θα μειωθεί σημαντικά).
Τα επαγγελματικά δικαιώματα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος για την ανάπτυξη της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, ώστε να υπάρξει συνειδητή στροφή προς αυτές και απορρόφηση της πίεσης για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Οι θέσεις στην αγορά εργασίας πρέπει να καθορίζονται σαφώς, ώστε να υπάρχει κίνητρο. Για παράδειγμα, όταν γίνεται προκήρυξη για θέσεις γραμματέων πρέπει να καθορίζεται η στάθμη και όχι να αναφέρει γενικά ΑΕΙ ή ΤΕΙ ή ΙΕΚ ή ΤΕΕ.

ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ
Να θεσμοθετηθεί αντικειμενικά αξιόπιστη διαδικασία πιστοποίησης (σε νομαρχιακό επίπεδο για τον Α΄ κύκλο των ΤΕΕ και εθνικό επίπεδο για τον Β΄ κύκλο των ΤΕΕ). Αυτό θα δώσει το απαιτούμενο κύρος στα πτυχία και τη δυνατότητα να προσμετρηθούν οι βαθμοί της πιστοποίησης στη διαδικασία πρόσβασης των πτυχιούχων των ΤΕΕ σε όλη την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΤΩΝ ΠΤΥΧΙΟΥΧΩΝ ΤΩΝ ΤΕΕ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Βασική μας θέση είναι ότι οι πτυχιούχοι των ΤΕΕ πρέπει να έχουν πρόσβαση σε όλη την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Σε κάθε άλλη περίπτωση διατηρούνται στεγανά και στερεότυπα που αντίκεινται στη φιλοσοφία της Ενιαίας Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Υπάρχουν δύο αξιόπιστες επιλογές.
α. Απευθείας από τα ΤΕΕ μετά τις εξετάσεις του Β΄ κύκλου, οι οποίες θα λαμβάνονται υπόψη για την επιλογή. Μετά την επιλογή μπορεί να υπάρξει παρακολούθηση προπαρασκευαστικών τμημάτων σε ΑΕΙ ή ΤΕΙ που έχουν αντίστοιχες ειδικότητες.
β. Μέσω του Ενιαίου Λυκείου, με πριμοδότηση του αποκτηθέντος πτυχίου (π.χ. ποσοστό προσαύξησης του συνολικού βαθμού) και ιδιαίτερη πριμοδότηση όταν πρόκειται για πρόσβαση σε σχολές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αντίστοιχης ειδικότητας.

Ευελπιστούμε ότι η Επιτροπή σας θα μελετήσει με προσοχή τις θέσεις μας και θα εισηγηθεί στον Υπουργό Παιδείας τις απαιτούμενες αλλαγές. Είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε διευκρίνιση ή συζήτηση.