ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ Τ.Ε.Ε. Τεύχος 2141 - Δευτέρα 05 Μαρτίου 2001
«Ανωτατοποίηση» ΤΕΙ
Oι μηχανικοί δεν κινούνται από δήθεν συντεχνιακά συμφέροντα
Συνέντευξη Τύπου του ΤΕΕ για τις Αντισυνταγματικές Ρυθμίσεις που Προωθεί το Υπουργείο Παιδείας «Το ΤΕΕ δεν πρόκειται να αποδεχτεί τετελεσμένα στο χώρο της Ανώτατης Εκπαίδευσης και μάλιστα με ενέργειες ευθέως αντισυνταγματικές, με τις οποίες υπονομεύεται η ανάπτυξη και υποβαθμίζεται το κύρος της χώρας και των πολιτών της έναντι όλων των άλλων κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ευρύτερα. Σύσσωμοι οι μηχανικοί και σε συνεργασία με άλλους κλάδους επιστημόνων, την ακαδημαϊκή κοινότητα και τους φοιτητές, θα αντιδράσουν με κάθε μέσο και κάθε τρόπο στην επίμονη, εξωπραγματική, ανιστόρητη και αυθαίρετη επιδίωξη του υπουργείου Παιδείας να ισοπεδώσει την Ανώτατη Εκπαίδευση στη χώρα μας με την “ανωτατοποίηση” των ΤΕΙ». Αυτά, μεταξύ άλλων, τόνισε ο πρόεδρος του ΤΕΕ Κώστας Λιάσκας στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, που δόθηκε στις 19 Φεβρουαρίου.
O πρόεδρος του ΤΕΕ έσπευσε να ξεκαθαρίσει ότι το ΤΕΕ και το σύνολο των μηχανικών:
Δεν κινούνται από συντεχνιακά κίνητρα, ούτε σήμερα, ούτε κατά το παρελθόν. Η εναντίωσή τους σε κάθε αυθαίρετη, καταχρηστική και αντισυνταγματική ενέργεια που έχει εκδηλωθεί τα προηγούμενα χρόνια (και φυσικά τώρα) εμφορείται από ουσιαστική και τεκμηριωμένη ανησυχία για την αναπτυξιακή πορεία της χώρας και μάλιστα στις σημερινές συνθήκες του διεθνούς ανταγωνισμού, όπου η γνώση και η ποιότητα θα αποτελέσουν το βασικό κριτήριο για την επιτυχία ή αποτυχία.
Δεν στρέφονται κατά των αποφοίτων και σπουδαστών των ΤΕΙ, τον κόπο και τον ρόλο των οποίων σέβονται και αναγνωρίζουν απολύτως. Άλλωστε, πολλοί απόφοιτοι των ΤΕΙ είναι άμεσοι και άκρως απαραίτητοι συνεργάτες τους, που ισότιμα μετέχουν στο δημιουργικό έργο τους. Αντιθέτως, επιθυμούν την ουσιαστικοποίηση των σπουδών στα ΤΕΙ και τη σύνδεσή τους με τις ανάγκες της παραγωγικής διαδικασίας, γεγονός που θα εξασφαλίσει στους αποφοίτους τους τη θέση την οποία δικαιούνται στην παραγωγική αλυσίδα και ταυτόχρονα στη χώρα τη δυνατότητα αύξησης της παραγωγής, με παράλληλη βελτίωση της ποιότητάς της.
Δεν αποδέχονται την άκριτη και συλλήβδην ένταξη των ΤΕΙ στην Ανώτατη Εκπαίδευση, αλλά αντιθέτως υποστηρίζουν την ουσιαστική αναβάθμιση όσων εξ αυτών με τα προγράμματα σπουδών, το εκπαιδευτικό τους δυναμικό και την υλικοτεχνική υποδομή, καλύπτουν γνωστικές περιοχές ανωτάτου επιπέδου, που δεν διδάσκονται από αντίστοιχες υπάρχουσες σχολές. Ειδικότερα, εάν και εφόσον η πολιτεία θεωρεί ότι έχουμε ανάγκη από περισσότερους μηχανικούς προκειμένου να υποστηριχτεί η αναπτυξιακή πορεία της χώρας, τότε θα πρέπει είτε να αυξήσουμε τα πολυτεχνεία της χώρας ή τον αριθμό των εισαγομένων στα υπάρχοντα πολυτεχνεία, αλλά με αναγκαία προϋπόθεση ότι θα φροντίσουμε και στη μια και στην άλλη περίπτωση να διατηρηθεί και ενισχυθεί η ποιότητα των σπουδών.
Δεν αντιστρατεύονται την εξέλιξη των αποφοίτων των ΤΕΙ. Αντιθέτως υποστηρίζουν το δικαίωμα στη μόρφωση για όλους τους Έλληνες και κάθε αίτημα για μετεξέλιξη μέσα από τα διαφορετικά επίπεδα εκπαίδευσης. Με άλλα λόγια, επιθυμούν να υπάρξει σαφής τρόπος εισόδου τους στα ΑΕΙ, επάρκεια σε διδάσκοντες και υλικοτεχνική υποδομή, ώστε να γίνουν ουσιαστικές οι σπουδές τους σ’ αυτά.
Δεν ενστερνίζονται την άποψη ότι δεν υφίστανται και δεν είναι καθορισμένα τα επαγγελματικά δικαιώματα. Αντιθέτως, θεωρούν ότι οι ρόλοι των αποφοίτων ΤΕΙ και ΑΕΙ είναι απολύτως διακριτοί και δεν είναι διατεθειμένοι να αποδεχθούν νέες ρυθμίσεις που θα λειτουργήσουν σε βάρος της οικονομίας, της ασφάλειας και της αισθητικής. Ταυτόχρονα αρνούνται το δικαίωμα να καθορίζουν επαγγελματικά δικαιώματα άτομα – όπως οι συντάκτες του σχεδίου νόμου – που ουδέποτε είχαν σχέση με την παραγωγή.
Δεν δέχονται την άνευ ουδεμίας αξιολόγησης και συλλήβδην απονομή «τίτλων» πανεπιστημιακών δασκάλων σε άτομα τα οποία δεν κατέχουν ούτε καν τα τυπικά προσόντα. Αντιθέτως υποστηρίζουν ανεπιφύλακτα κάθε δυνατότητα μετεξέλιξης διδασκόντων στα ΤΕΙ, μέσα από αντικειμενική αξιολόγηση των τυπικών και ουσιαστικών προσόντων τους.
Δεν αποδέχονται την υποβάθμιση των ελληνικών πτυχίων των ΑΕΙ έναντι των αντίστοιχων όλων των άλλων ευρωπαϊκών (και όχι μόνο) πανεπιστημίων. Αντιθέτως, απαιτούν τη συνολική και ουσιαστική αναβάθμιση όλων των επιπέδων σπουδών στη χώρα μας, μέσα από την οποία θα επιτευχθεί η ισοτιμία των τίτλων σπουδών με τους αντίστοιχους ευρωπαϊκών σχολών. Αρνούνται, εν προκειμένω, να δεχθούν ότι η πενταετής έως επταετής πραγματική φοίτηση στα ελληνικά ΑΕΙ εξασφαλίζει στους νέους μας «προπτυχιακό» τίτλο σπουδών, ενώ η αντίστοιχη φοίτηση σε οποιοδήποτε ξένο Πανεπιστήμιο παρέχει τη δυνατότητα απόκτησης «μεταπτυχιακού» τίτλου σπουδών.
Δεν είναι διατεθειμένοι να δεχθούν μέτρα και αποφάσεις που μεταφέρουν στην ελληνική πραγματικότητα, κατά τρόπο επικίνδυνο, ισοπεδωτικές προς τα κάτω ρυθμίσεις, δήθεν στο όνομα της Διακήρυξης της Μπολόνια. Ρυθμίσεις που υποκρύπτουν μελλοντική συρρίκνωση του κόστους της Εκπαίδευσης γενικότερα και των Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων ειδικότερα, των οποίων «η ανάπτυξη και η προαγωγή τους αποτελεί υποχρέωση του κράτους». Αντιθέτως, είναι αποφασισμένοι να ενώσουν τις δυνάμεις τους με κάθε Έλληνα, προκειμένου να βάλουν φραγμό σε κάθε αυθαιρεσία της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας, που δυναμιτίζει το διεθνές κύρος της χώρας και υποβαθμίζει τους πολίτες. Θεωρούν ότι η παρεχομένη έως σήμερα παιδεία στη χώρα μας, ούτε δωρεάν (στη δημόσια μορφή της) αλλά ούτε φθηνή (στην ιδιωτική της μορφή) είναι, ενώ βρίσκεται σε εντυπωσιακή αναντιστοιχία όταν γίνει σύγκριση ποιότητας-δαπάνης.
O Κ. Λιάσκας υπογραμμίζοντας ότι οι έμμονες «ιδέες» της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας δεν υποδηλώνουν εκσυγχρονισμό, αλλά αναχρονισμό, επισήμανε ότι επί δεκαπέντε και πλέον χρόνια, όλες οι ενέργειες μιας «φράξιας» που έχει εγκατασταθεί εντός του κτιρίου της οδού Μητροπόλεως (σ.σ. όπου στεγάζεται το υπουργείο Παιδείας) αποβλέπουν στην ανατροπή των συνταγματικών επιταγών. Υπενθύμισε ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας με αποφάσεις του έχει ακυρώσει Προεδρικά Διατάγματα που απέβλεπαν στην «από το παράθυρο ανωτατοποίηση των ΤΕΙ», ενώ η συζήτηση ενώπιον του ΣτΕ του Π.Δ. 318/1994 με το οποίο επιχειρήθηκε να αναγνωριστούν σε ορισμένες ειδικότητες αποφοίτων των ΤΕΙ τα ίδια επαγγελματικά δικαιώματα που έχουν πτυχιούχοι των Πολυτεχνείων (και η εφαρμογή του οποίου έχει ανασταλεί σχεδόν ταυτόχρονα με τη δημοσίευσή του), έχει αναβληθεί επί δέκα φορές (από το 1995) με αίτημα πάντα του υπουργείου Παιδείας, επειδή όλα αυτά τα χρόνια οι πολιτικές του ηγεσίες δεν είχαν την κοινωνική ευαισθησία και την πολιτική αντοχή να υποστηρίξουν τις απόψεις τους ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας! O πρόεδρος του ΤΕΕ δήλωσε ότι το ΤΕΕ και το σύνολο των μηχανικών – και το αυτό θεωρεί ότι θα πράξει το σύνολο των επιστημόνων και των πνευματικών ανθρώπων της χώρας – συντάσσονται με την ακαδημαϊκή κοινότητα, που υπερασπίζεται την αξία της επιστημονικής γνώσης, η οποία μπορεί να εξασφαλίσει μια υψηλή ανταγωνιστικότητα στο πεδίο της παραγωγής. Κατήγγειλε τον υπουργό Παιδείας επειδή διαχειρίζεται ως ατομική υπόθεση το ρόλο του που εκπορεύεται από τη στοιχειώδη λειτουργία μιας συντεταγμένης πολιτείας. Ανέφερε συγκεκριμένα, ότι ο υπουργός Παιδείας επικαλείται έναν δήθεν διάλογο, αλλά αρνείται επιμόνως να συναντηθεί με την ηγεσία του ΤΕΕ, ενώ αν και δεν είναι της αρμοδιότητας του υπουργείου του, επιμένει να καθορίσει επαγγελματικά δικαιώματα σε αποφοίτους ΑΕΙ και ΤΕΙ (πανευρωπαϊκή πρωτοτυπία). Κάλεσε, τέλος, τον πρωθυπουργό, αλλά και όλα τα κόμματα, να συνειδητοποιήσουν την ευρύτητα, αλλά και τη βαρύτητα των προβλημάτων που θα δημιουργηθούν, εάν και εφόσον «περάσουν» τα σχέδια της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας και να απαιτήσουν έναν καθολικό, συνολικό και ανοικτό διάλογο με την κοινωνία, την ακαδημαϊκή κοινότητα, τη νεολαία και τους παραγωγικούς φορείς της χώρας ώστε να τεθεί οριστικό τέλος στις απόπειρες ανατροπής της αναπτυξιακής πορείας και περιθωριοποίησης της χώρας στο διεθνές εξόχως ανταγωνιστικό περιβάλλον που διαμορφώνεται αυτή την περίοδο. Σε αντίθετη περίπτωση, όπως είπε, το ΤΕΕ, σε συνεργασία με όλους τους επιστημονικούς φορείς, θα προχωρήσει σε ενημέρωση της Κοινής Γνώμης και κινητοποίηση όλων των επιστημόνων και παραγωγών, προκειμένου, με κάθε μέσο και κάθε τρόπο, να αποτρέψει ενέργειες που θα βλάψουν ανεπανόρθωτα ακόμη και αυτούς που σήμερα νομίζουν ότι θα βγουν ωφελημένοι.
Ημερομηνίες που είχαν οριστεί για τη συζήτηση της προσφυγής του ΤΕΕ κατά του Π.Δ. 318/94 και έχει αναβληθεί
5/12/1995
1/10/1996
4/2/1997
4/11/1997
6/10/1998
2/2/1999
4/5/1999
1/2/2000
24/10/2000
30/1/2001
29/5/2001
Στους δημοσιογράφους μοιράστηκε φάκελος με τα ακόλουθα υλικά Ενότητα 1 1. Δελτίο Τύπου 2. Πίνακας με αριθμό μηχανικών ανά 1.000 κατοίκους στις χώρες της Ε.Ε. 3. Πίνακας με ημερομηνίες αναβολής της συζήτησης στο ΣτΕ του Π.Δ. 318 Ενότητα 2 1. Ανακοινώσεις-ψηφίσματα ΤΕΕ και Πρυτάνεων για «Ανωτατοποίηση» των ΤΕΙ Ενότητα 3 2. Επιστολές προέδρου του ΤΕΕ προς συναρμόδιους υπουργούς για το θέμα των ΤΕΙ (1998-2001) Ενότητα 4 1. Άρθρο 16 του Συντάγματος 2. Νόμος 2817/2000 στον οποίο συμπεριλήφθηκαν διατάξεις για «Τριτοβάθμια Εκπαίδευση» 3. Π.Δ. 318/1994 περί επαγγελματικών δικαιωμάτων αποφοίτων ΤΕΙ 4. Π.Δ. 227/1995 Διάρκεια φοίτησης στα ΤΕΙ 5. Εγκύκλιοι υπουργού ΠΕΧΩΔΕ κ. Κώστα Λαλιώτη και Γ.Γ. Δημοσίων Έργων κ. Ιωάννη Χρυσικόπουλου για την αναστολή εφαρμογής του Π.Δ. 318 6. Απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για το Π.Δ. 227
Έτσι καθορίστηκαν οι αμοιβές των μηχ/κών
Η εισηγητική έκθεση του αείμνηστου Κων/νου Καραμανλή
Παραθέτουμε το απόσπασμα της εισηγητικής έκθεσης του ιδρυτή του ΚΕΠΕ αείμνηστου Κων/νου Καραμανλή που ως υπουργός Δημοσίων Έργων έκρινε σκόπιμο και καθιέρωσε τον ισχύοντα ως σήμερα τρόπο αμοιβής τω μηχ/κών.
«Το άρθρον 59 παράγρ. 1 του από 17.7-16.8.1923 Ν. Δ/τος ορίζει ότι τα ελάχιστα όρια αμοιβών των Μηχανικών κανονίζονται δια Β. Διαταγμάτων, εκδιδομένων προτάσει του Υπουργού Δημοσίων Έργων, μετά γνώμην του Συμβουλίου Δημοσίων Έργων. Η διάταξις αυτή χρήζει σημπληρώσεως διά να περιλάβη αφ’ ενός πάσας τας ειδικότητας και αφ’ ετέρου τους μη διπλωματούχους Ανωτάτων Σχολών και ασκούντας το επάγγελμα βάσει ειδικών διατάξεων. Η μέχρι τούδε παράλειψις των τελευταίων τούτων είχεν ως αποτέλεσμα τον εκ μέρους πολλών εξ αυτών εξευτελισμόν των αμοιβών, την ατέλειαν των μελετών και τον αθέμιτον συναγωνισμόν προς τους διπλωματούχους Μηχανικούς. Oμοίως χρήζει συμπληρώσεως διά να περιλάβη τας πάσης φύσεως τεχνικάς εργασία και να ρυθμίση τας αμοιβάς τούτων. Δέον σχετικώς να σημειωθή ότι το από 15/1/1951 Β. Διάταγμα καθορίζον τας αμοιβάς διά τας παραλαβάς έργων κ.λπ., δύναται να θεωρηθή ως εκδοθέν άνευ νομοθετικής εξουσιοδοτήσεως, διότι το ως άνω άρθρον 59 δεν περιλαμβάνει την περίπτωσιν ταύτην, ήτις ήδη προστίθεται διά του παρόντος. Το αυτό άρθρον 59, καθορίζον ως άνω εν παραγράφω 1 τα ελάχιστα όρια αμοιβών, διά της παραγράφου 2 αυτού, επέτρεπεν απόκλισιν από τούτων, εις περίπτωσιν ιδιαιτέρας συμφωνίας. Εις την πραγματικότητα και από τους εν καλή πίστει συναλλασσομένους, εφηρμόζοντο πάντοτε τα κατά την παράγραφον 1 καθοριζόμενα ελάχιστα όρια, διότι τα υπό των σχετικών Β. Διαταγμάτων οριζόμενα τοιαύτα, είναι πράγματι τα ελάχιστα απαιτούμενα δι’ αμοιβήν αρτίας μελέτης και επιβλέψεως των έργων. Η απόκλισις όμως της παραγράφου 2 επέτρεπε καταστρατήγησιν των ελαχίστων τούτων ορίων εκ μέρους τινών εργοδοτών, ως και αθέμιτον συναγωνισμόν εις βλάβην της επαγγελματικής στάθμης του Μηχανικού και της ποιότητος των μελετών και των έργων. Δέον όθεν ο όρος «ελάχιστα όρια αμοιβών» να καθορισθή ως κατωτέρα διατίμησις υποχρεωτική δι’ αμφότερα τα συμβαλλόμενα μέρη. Τέλος η καταβολή της νομίμου αμοιβής των μελετών δέον να κατοχυρωθεί διά καταθέσεως αυτής εις το Τεχνικόν Επιμελητήριον της Ελλάδος, ή τον υπ’ αυτού εξουσιοδοτούμενον εν Αθήναις ή ταις Επαρχίαις παραλλήλως προς την κατάθεσιν των νομίμων φόρων, διότι παρετηρήθη συχνή επίσης καταστρατήγησις και εκ μέρους εργοδοτών και εκ μέρους μηχανικών, με σκοπόν επίσης αθέμιτον συναγωνισμόν και με αποτέλεσμα αφ’ ενός ηθικήν και υλικήν πτώσιν του επαγγέλματος του Μηχανικού, αφ’ ετέρου, πτώσιν της ποιότητος των τεχνικών μελετών, τας οποίας δεν επαρκεί πάντοτε η δημοσία Αρχή να ελέγχη πλήρως. Είναι γνωστόν άλλωστε ότι μια κακώς αμειβομένη και κακή μελέτη επιφέρει σπατάλην εις την εκτέλεσιν ενός έργου, ενώ μία καλή καλώς αμειβομένη μελέτη φέρει πολλαπλασίαν οικονομίαν εις τα έργα. Εκ παραλλήλου το Δημόσιον εισπράττον τον φόρον επιτηδεύματος του Μηχανικού προ της εκδόσεως της αδείας οικοδομής υπολογίζει τούτον επί της νομίμου αμοιβής και δεν δέχεται την επ’ αυτής ιδιαιτέραν συμφωνίαν. Δέον επομένως να διευκολύνηται ο φορολογούμενος επιστήμων, να εισπράττη πραγματικώς ολόκληρον το διο φορολογείται ποσόν. Διά της καταθέσεως ταύτης και παρακρατήσεως 8% επί των αμοιβών μελέτης, καθίσταται συγχρόνως δυνατή η πρόβλεψις εθελουσίας εξόδου των μη διπλωματούχων εμπειροτεχνών κ.λπ. οίτινες ασκούν σήμερον το επάγγελμα του Μηχανικού, βάσει ευεργετικών διατάξεων, μεταβατικώς επιβληθεισών. Oι μεταβατικοί ούτοι λόγοι εξέλιπον πλέον σήμερον, διότι οι εξελθόντες έκτοτε διπλωματούχοι Ανωτάτων Σχολών και οι κατ’ έτος ήδη εξερχόμενοι επαρκούν να καλύψουν τας ανάγκας των υπηρεσιών και της ιδιωτικής οικονομίας, τόσον εις το κέντρο, όσο και εις την ύπαιθρον. Διά της εθελουσίας ταύτης εξόδου θα επιτευχθεί βαθμιαίως και ομαλώς όπως εις το μέλλον το επάγγελμα του Μηχανικού ασκήται μόνον υπό των Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών, ως είναι νόμιμον, ανυψουμένης ούτω της στάθμης του επαγγέλματος, αλλά και των έργων εις το υπό της σημερινής τεχνικής εξελίξεως απαιτούμενον ύψος».
«Το άρθρον 59 παράγρ. 1 του από 17.7-16.8.1923 Ν. Δ/τος ορίζει ότι τα ελάχιστα όρια αμοιβών των Μηχανικών κανονίζονται δια Β. Διαταγμάτων, εκδιδομένων προτάσει του Υπουργού Δημοσίων Έργων, μετά γνώμην του Συμβουλίου Δημοσίων Έργων. Η διάταξις αυτή χρήζει σημπληρώσεως διά να περιλάβη αφ’ ενός πάσας τας ειδικότητας και αφ’ ετέρου τους μη διπλωματούχους Ανωτάτων Σχολών και ασκούντας το επάγγελμα βάσει ειδικών διατάξεων. Η μέχρι τούδε παράλειψις των τελευταίων τούτων είχεν ως αποτέλεσμα τον εκ μέρους πολλών εξ αυτών εξευτελισμόν των αμοιβών, την ατέλειαν των μελετών και τον αθέμιτον συναγωνισμόν προς τους διπλωματούχους Μηχανικούς. Oμοίως χρήζει συμπληρώσεως διά να περιλάβη τας πάσης φύσεως τεχνικάς εργασία και να ρυθμίση τας αμοιβάς τούτων. Δέον σχετικώς να σημειωθή ότι το από 15/1/1951 Β. Διάταγμα καθορίζον τας αμοιβάς διά τας παραλαβάς έργων κ.λπ., δύναται να θεωρηθή ως εκδοθέν άνευ νομοθετικής εξουσιοδοτήσεως, διότι το ως άνω άρθρον 59 δεν περιλαμβάνει την περίπτωσιν ταύτην, ήτις ήδη προστίθεται διά του παρόντος. Το αυτό άρθρον 59, καθορίζον ως άνω εν παραγράφω 1 τα ελάχιστα όρια αμοιβών, διά της παραγράφου 2 αυτού, επέτρεπεν απόκλισιν από τούτων, εις περίπτωσιν ιδιαιτέρας συμφωνίας. Εις την πραγματικότητα και από τους εν καλή πίστει συναλλασσομένους, εφηρμόζοντο πάντοτε τα κατά την παράγραφον 1 καθοριζόμενα ελάχιστα όρια, διότι τα υπό των σχετικών Β. Διαταγμάτων οριζόμενα τοιαύτα, είναι πράγματι τα ελάχιστα απαιτούμενα δι’ αμοιβήν αρτίας μελέτης και επιβλέψεως των έργων. Η απόκλισις όμως της παραγράφου 2 επέτρεπε καταστρατήγησιν των ελαχίστων τούτων ορίων εκ μέρους τινών εργοδοτών, ως και αθέμιτον συναγωνισμόν εις βλάβην της επαγγελματικής στάθμης του Μηχανικού και της ποιότητος των μελετών και των έργων. Δέον όθεν ο όρος «ελάχιστα όρια αμοιβών» να καθορισθή ως κατωτέρα διατίμησις υποχρεωτική δι’ αμφότερα τα συμβαλλόμενα μέρη. Τέλος η καταβολή της νομίμου αμοιβής των μελετών δέον να κατοχυρωθεί διά καταθέσεως αυτής εις το Τεχνικόν Επιμελητήριον της Ελλάδος, ή τον υπ’ αυτού εξουσιοδοτούμενον εν Αθήναις ή ταις Επαρχίαις παραλλήλως προς την κατάθεσιν των νομίμων φόρων, διότι παρετηρήθη συχνή επίσης καταστρατήγησις και εκ μέρους εργοδοτών και εκ μέρους μηχανικών, με σκοπόν επίσης αθέμιτον συναγωνισμόν και με αποτέλεσμα αφ’ ενός ηθικήν και υλικήν πτώσιν του επαγγέλματος του Μηχανικού, αφ’ ετέρου, πτώσιν της ποιότητος των τεχνικών μελετών, τας οποίας δεν επαρκεί πάντοτε η δημοσία Αρχή να ελέγχη πλήρως. Είναι γνωστόν άλλωστε ότι μια κακώς αμειβομένη και κακή μελέτη επιφέρει σπατάλην εις την εκτέλεσιν ενός έργου, ενώ μία καλή καλώς αμειβομένη μελέτη φέρει πολλαπλασίαν οικονομίαν εις τα έργα. Εκ παραλλήλου το Δημόσιον εισπράττον τον φόρον επιτηδεύματος του Μηχανικού προ της εκδόσεως της αδείας οικοδομής υπολογίζει τούτον επί της νομίμου αμοιβής και δεν δέχεται την επ’ αυτής ιδιαιτέραν συμφωνίαν. Δέον επομένως να διευκολύνηται ο φορολογούμενος επιστήμων, να εισπράττη πραγματικώς ολόκληρον το διο φορολογείται ποσόν. Διά της καταθέσεως ταύτης και παρακρατήσεως 8% επί των αμοιβών μελέτης, καθίσταται συγχρόνως δυνατή η πρόβλεψις εθελουσίας εξόδου των μη διπλωματούχων εμπειροτεχνών κ.λπ. οίτινες ασκούν σήμερον το επάγγελμα του Μηχανικού, βάσει ευεργετικών διατάξεων, μεταβατικώς επιβληθεισών. Oι μεταβατικοί ούτοι λόγοι εξέλιπον πλέον σήμερον, διότι οι εξελθόντες έκτοτε διπλωματούχοι Ανωτάτων Σχολών και οι κατ’ έτος ήδη εξερχόμενοι επαρκούν να καλύψουν τας ανάγκας των υπηρεσιών και της ιδιωτικής οικονομίας, τόσον εις το κέντρο, όσο και εις την ύπαιθρον. Διά της εθελουσίας ταύτης εξόδου θα επιτευχθεί βαθμιαίως και ομαλώς όπως εις το μέλλον το επάγγελμα του Μηχανικού ασκήται μόνον υπό των Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών, ως είναι νόμιμον, ανυψουμένης ούτω της στάθμης του επαγγέλματος, αλλά και των έργων εις το υπό της σημερινής τεχνικής εξελίξεως απαιτούμενον ύψος».
Φορέων Τεχνικής & Τεχνολογικής Εκπαίδευσης 
Φορέων Τεχνικής & Τεχνολογικής Εκπαίδευσης
Αποστολή σελίδας 
Εκτυπώσιμη μορφή σελίδας
Προσθήκη σελίδας στα Αγαπημένα
Επιστροφή