Συμπληρώνονται φέτος 29 χρόνια από την ηρωική εξέγερση στο Πολυτεχνείο, τον Νοέμβρη του 1973, ενάντια στην αμερικανοκίνητη Χούντα των συνταγματαρχών.
Εκείνη την στιγμή, κορυφαία του αντιδικτατορικού αγώνα του λαού μας, φοιτητές, μαθητές, εργάτες, άνθρωποι κάθε ηλικίας και κοινωνικής προέλευσης έδωσαν μάχη αυταπάρνησης για τις πανανθρώπινες αξίες της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της αξιοπρέπειας. Τα συνθήματα, “ψωμί, παιδεία, ελευθερία”, “εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία”, “έξω από το ΝΑΤΟ”, συμπύκνωσαν την απόφαση των “αγωνιζόμενων Ελλήνων” για σύγκρουση, μέχρις εσχάτων, με την ιμπεριαλιστική - καπιταλιστική ωμότητα καθώς και με τις θεσμικές και εξωθεσμικές, αντιλαϊκές, ξενόδουλες και αντιδραστικές εκφράσεις της στον τόπο μας που οδήγησαν, ακόμη, και σε εθνικές τραγωδίες.
Αυτός ο αγώνας καμιά δεν είχε, ούτε μπορούσε, εξάλλου ,να έχει σχέση με οποιαδήποτε μορφή τρομοκρατίας, ατομικής ή μη. Υπήρξε αγώνας, όντως, πολιτικός και αυθεντική έκφραση της μαζικής αντίστασης του λαού μας απέναντι στην τυραννία και στα τανκς των στρατοκρατών.
Σήμερα, μετά από τρεις περίπου 10ετίες, τα μηνύματα του Πολυτεχνείου του 1973 παραμένουν εξαιρετικά επίκαιρα. Εξακολουθούν να τροφοδοτούν μείζονος σημασίας κοινωνικά-δημοκρατικά και οικουμενικά αιτήματα, για εδώ και τώρα, θετικές απαντήσεις.
Γι’ αυτό στη σημερινή κοινωνική, οικονομική, πολιτική και πολιτιστική συγκυρία οι ραγδαίες αλλαγές που συντελούνται, είναι ανάγκη να σηματοδοτηθούν από την ευαισθησία, το όραμα, την ανιδιοτέλεια και το αγωνιστικό ήθος και πάθος του Νοέμβρη του 1973.
Στο πλαίσιο αυτό, οι εργαζόμενοι, οι νέοι και οι νέες, οι ενεργοί πολίτες της παγκόσμιας κοινότητας έχουμε μία μόνο επιλογή
: - να συνεχίσουμε τον αγώνα, για να σταματήσουμε όλοι μαζί τα κύματα και την επέλαση της νεοϊμπεριαλιστικής - νεοκαπιταλιστικής βαρβαρότητας που εκφράζεται και στις μέρες μας με ποικίλα μέσα και τρόπους.
Η προϊούσα “παγκοσμιοποίηση” είναι το πεδίο στο οποίο δοκιμάζονται, κυρίως, οι νέες, ακραία αντικοινωνικές, πολιτικές για να προωθήσουν τα συμφέροντά τους τα γνωστά, πανίσχυρα και αδίστακτα οικονομικά και στρατιωτικά κέντρα. Πρόκειται για τις δυνάμεις που επιδιώκουν να δώσουν το στίγμα τους και να επιβάλουν τα δικά τους χαρακτηριστικά στις εξελίξεις ακυρώνοντας το δικό μας όραμα για μια κοινωνία αλληλεγγύης, ειρήνης, ελευθερίας και ισότητας.
Το Πολυτεχνείο είναι και θα παραμένει για μας διαχρονικό σημείο θετικής αναφοράς, εστία δημιουργικής έμπνευσης και αστείρευτη πηγή δύναμης για πάλη και ενότητα με αγώνα. Τα προτάγματά του θα είναι η απάντησή μας και στις σημερινές μεγάλες προκλήσεις.
Φορέων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης 
Αποστολή σελίδας 
Εκτυπώσιμη μορφή σελίδας
Προσθήκη σελίδας στα Αγαπημένα
Επιστροφή