Η πολιτική συγκυρία και ο Δούρειος Ίππος

 

Όχι στην αυτοκτονία του κλάδου των εκπαιδευτικών

 

Θα ήταν αφόρητη κοινοτοπία να σημειώσουμε την κρίσιμη συγκυρία η οποία, ωστόσο, συνοψίζεται.

• στο νέο πόλεμο με τις τρομακτικές επιπτώσεις του
• στην προσπάθεια της Ε.Ε. να κάψει και τα τελευταία υπολείμματα της εργασιακής και της συνταξιοδοτικής ασφάλειας
• στην επέλαση των νεοφιλελεύθερων όσο και αλαζονικών πρακτικών στο σχολείο

Οι καιροί ου μενετοί! Αυτό αντιλαμβάνονται όσοι ορθώνουν το ανάστημα τους, στους πλανητάρχες και τους ιμπεριαλιστές, διαδηλώνοντας σ΄ όλο τον κόσμο και την Ελλάδα, ενάντια στις ΗΠΑ, στην Ε.Ε. της εκμετάλλευσης και την κυβέρνηση που «απλώς προεδρεύει», δείχνοντας όμως την πυγμή της σ΄ εργάτες και νέους.

Η προσπάθεια της κυβέρνησης να αναδιατάξει  το σχολικό χώρο με την αξιολόγηση – χειραγώγηση δεν είναι σύνηθες επεισόδιο αλλά συνδέεται με το πλαίσιο για την αντιδραστική εργασιακή αναδιάρθρωση την ελαστική εργασία και τη σύνδεση μισθού παραγωγικότητας ………….. η νέα εισήγηση του  Δ Σ της ΟΛΜΕ (με την συνεργασία  ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ) αποτελεί ιστορικό σημείο συνδικαλιστικής απαξίωσης και επιτύμβιο (……………) για τον κλάδο των εκπαιδευτικών.

Σ΄ αυτό το «ποίημα» δεν βρέθηκε ούτε μία αράδα για το σημερινό σχολειό για τους νόμους 2525,2640, για το εξεταστικό και ούτε μια, έστω, δειλή πρόταση για την αξιολόγηση.

Τι συμβαίνει; Πέντε χρόνια μετά την ιστορική όσο και αδικαίωτη. Μεγάλη Απεργία του ΄97, θεμελιώνεται ο αγώνας των νεοφιλελεύθερων κατ΄ εικόνα και ομοίωση της Βουλής. Το τρίγωνο Τσούλια – Μπόϊκου  Αντωνάκου επιχειρεί σε τέσσερις ………….. σελίδες να θάψει ογδόντα χρόνια εκπαιδευτικού κινήματος, όλες τις ανάγκες ……….. τα οράματα γενεών εκπαιδευτικών δεκάδων αγώνων και τόσων αγωνιών. Τόσο απλά! Αντί ο κλάδος μας ενόψει προεδρίας, χρόνιας λιτότητας και εργασιακής απορύθμισης να προτάξει θέσεις και αγωνιστικές προθέσεις βρίσκεται εγκλωβισμένος στην μέγγενη του υποταγμένου συνδικαλισμού.

Η ΠΑΣΚΕ θέλει να ροκανίσει το χρόνο.

Η ΔΑΚΕ  να μας χρησιμοποιήσει ως όχημα για την εξουσία της Ν Δ. και για την ανακατάληψη των διοικητικών θώκων . 5 χρόνια μετά το ΄97 ουδέποτε ο κλάδος των εκπαιδευτικών εκφράστηκε τόσο λιγόψυχα, τόσο υποτιμημένα και τόσο καιροσκοπικά. Από κοντά τους η ηγεσία της Συνεργασίας η οποία ψηφίζει και αυτή την εισήγηση της ΟΛΜΕ, και τη δική της, και αυτήν των Παρεμβάσεων και «ότι ήθελε προκύψει», ενώ η ηγεσία τη ΔΕΕ θα κάνει το «περιχαρακωμένο καθήκον» της με τη βεβαιότητα της αδιαφορίας.

Τι πράξαμε ως Αγωνιστικές Παρεμβάσεις; Τι πρέπει να κάνουμε; Κατ΄ αρχήν να επιστρέψουμε παντού, από τις Γ Σ, τα Δ Σ τα σχολεία, ως απαράδεκτο το κείμενο του Δ Σ της ΟΛΜΕ.

Δεν επιδέχεται διορθώσεις αλλά ανατροπές!

Να υποστηρίξουμε ως βάση των Δ Σ και των Γ Σ. είτε το κείμενο των ΕΛΜΕ του Λεκανοπεδίου Αττικής (επικαιροποιημένο) είτε το λιγότερο, την περσινή εισήγηση της ΟΛΜΕ με σαφή υπογράμμιση τη λειψή εναντίωση στην αξιολόγηση, και αιτήματα.

• Οικονομικές Αυξήσεις 25%
• Όχι στην αξιολόγηση. Κανείς επιθεωρητής στην τάξη
• Δημόσιο ενιαίο δωρεάν δωδεκάχρονο σχολείο
• Όχι στην εργασιακή. Περιπλάνηση – μαζικοί διορισμοί.

Με αυτούς τους  στόχους και για να εκφραστεί ενιαία και δυναμικά ο κλάδος επιδιώξαμε συζήτηση με την ηγεσία της Συνεργασίας και της ΔΕΕ. Οι πρώτοι άλλα έλεγαν σε μας, άλλα υποστήριζαν αργότερα και άλλα θα ψηφίσουν, τυπικό δείγμα καιροσκοπισμού και μικροπολιτικής τακτικής, (την ίδια ώρα εμφανίζουν ψηφοδέλτιο με καθηγητές της «κίνησης Δ. Γληνός», χριστιανούς και ανένταχτους δείγμα συνδικαλιστικής «αρπαχτής» και ανεντιμότητας ενώ στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση αλλάζουν τον τίτλο τους ονομάζοντας τους εαυτούς «Παρέμβαση» - (λίγη τσίπα δεν βλάπτει κύριοι) οι δεύτεροι αρνήθηκαν και την ενιαία έκφραση των παρατάξεων μας πάνω σ΄ ένα σωστό πλαίσιο, την ενιαία έκφραση δεκάδων συνδικαλιστών για να δημιουργηθεί νέα δυναμική ενότητας στον κλάδο, και αρκέστηκαν στο ότι μπορούμε να τα βρούμε στις  Γ Σ.

Ας μην αυταπατώμεθα! Η θα υπάρξει κεντρική συμφωνία σε στόχους και ημερομηνίες δράσης ή και αυτός ο κύκλος των Γ Σ θα κλείσει άδοξα και για την εκπαιδευτική αριστερά. Ο χρόνος είναι πολύτιμος.

Προτείνουμε λοιπόν: Απεργιακό βήμα στις 28 Φλεβάρη και ενιαία έκφραση καθηγητών – δασκάλων – μαθητών – σπουδαστών – γονέων και εργαζόμενων όχι στην ιδιωτικοποίηση. Για την Παιδεία των λαϊκών αναγκών.

• Δημόσια Παιδεία. Όχι στην ιδιωτικοποίηση και την αγορά
• Απεργιακό βήμα στις 20 – 21 Μάρτη

Νέες Γενικές Συνελεύσεις και απόφαση για κινητοποίηση και μέσα στις εξετάσεις.

• Να ενώσουμε όλοι τον κλάδο για να νικήσουμε
• Να κάνουμε ένα βήμα μπροστά.

 

Αθήνα 2/2/2003

Θανάσης Τσιριγώτης

                                        Μέλος  του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ  τη σχολική χρονιά  2001-2002