ΟΙ ΠΑΛΙΝΩΔΙΕΣ  ΤΟΥ  ΥΠΕΠΘ

 

       Ενώ  διατρέχουμε μία περίοδο  που μας απασχολούν μείζονος σημασίας ζητήματα, σαν εκπαιδευτικούς αλλά και κοινωνικά – πολιτικά ευαισθητοποιημένους  πολίτες, από την απειλή του πολέμου μέχρι τις κινητοποιήσεις – απάντηση στη σύνοδο των Υπουργών Παιδείας της Ε.Ε.,  βρισκόμαστε στην ανάγκη να ασχολούμαστε με ψηφοθηρικά παιχνίδια του ΥΠΕΠΘ  που αποδιοργανώνουν την εκπαιδευτική διαδικασία.

        Το ΥΠΕΠΘ  μετά την απαράδεκτη ενέργεια να πετάξει τα εκπαιδευτικά συνδικάτα έξω από την διαδικασία εκλογής των αιρετών μελών των υπηρεσιακών συμβουλίων, προχώρησε στην πρωτοφανή ενέργεια  να παραχωρήσει άδεια μιας μέρας στους εκπαιδευτικούς για την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος.

         Αντιλαμβάνεται κανείς το γελοίο  του πράγματος, όταν σε μια σειρά πόλεις της χώρας, μεγέθους της Φλώρινας ή της Καρδίτσας, που η μετάβαση από το σχολείο που εργάζεται κάποιος εκπαιδευτικός σε εκείνο που θα ψηφίσει απαιτεί δέκα λεπτά και η συμμετοχή του στην ψηφοφορία  άλλα τόσα, αυτή η διαδικασία να αποτελεί λόγο μη διεξαγωγής μαθήματος.

        Αλλά και σε κάθε σημείο της χώρας κάθε ψηφοφόρος έχει την ευχέρεια να βρει χρόνο να προσέλθει στην κάλπη στον προβλεπόμενο χρόνο 9 π.μ. – 5 μ.μ. Ακόμη και αν αυτό δεν μπορούσε να γίνει γιατί να μην γινόταν οι εκλογές  από 8 π.μ. – 8 μ.μ. Έτσι κι αλλιώς το ΥΠΕΠΘ και μόνο αυτό καθόρισε το χρόνο διεξαγωγής όπως και κάθε άλλη λεπτομέρεια της όλης εκλογικής διαδικασίας. Εκ του πονηρού λοιπόν η ρύθμιση.

        Δεν μας διαφεύγει της προσοχής ότι η εγκύκλιος περί παροχής άδειας μιας μέρας  έχει ημερομηνία 17 – 1 – 03, δηλαδή κατασκευάστηκε σε μία στιγμή που στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ συζητιόταν πρόταση αποχής από τις εκλογές αυτές.

        Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι η πρόταση αυτή δεν πλειοψήφησε, η ΟΛΜΕ με απόφαση ευρύτατης πλειοψηφίας κατέθεσε τη διαφωνία της με τα περί παροχής άδειας.

         Το ΥΠΕΠΘ  με σημαντική καθυστέρηση έστειλε την τελευταία στιγμή (14 – 2 – 03) διευκρινιστική εγκύκλιο που αναφέρει ότι η χορήγηση άδειας  «δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση    λόγο μη λειτουργίας των σχολείων».

         Τώρα δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν, ή ότι το σχολείο μπορεί να λειτουργήσει χωρίς εκπαιδευτικούς ή ότι πρόκειται για ανάκληση της εγκυκλίου περί αδειών,  η οποία ονομάζεται «διευκρίνιση».

         Αδυνατώ να κατανοήσω πως ένας διευθυντής σε κάποιο σχολείο θα δώσει άδεια μιας μέρας σε έναν εκπαιδευτικό και θα την αρνηθεί σε έναν άλλο. Αν αρνηθεί σε όλους δεν υπάρχει   άδεια και αν δώσει σε όλους δεν υπάρχει λειτουργία του σχολείου.

        Μήπως έχουμε μπροστά μας την γελοιοποίηση του Υπουργείου που ασκεί την προεδρεία των Υπουργείων Παιδείας της Ε.Ε. ;

 

                                                           Κώστας Βογιατζής  μέλος του Δ.Σ. της  ΟΛΜΕ