/ Συνεντεύξεις

30 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ από την Κατερίνα Ρούτση
ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΟΥΚΑΣ

Δώσαμε στους ενηλίκους δεύτερη ευκαιρία

ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΕΝΗΛΙΚΩΝ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ. ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΕΝΗΛΙΚΩΝ

ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: Στην Παιανία Αττικής.
ΘΥΜΑΤΑΙ: Τα παιδικά καλοκαίρια στις παραλίες των Μεσογείων.
ΔΙΑΒΑΖΕΙ: Στις θετικές και κοινωνικές επιστήμες ανακαλύπτει τις πολλαπλές πραγματικότητες. Στην ποίηση βρίσκει τον ρυθμό της ανάγνωσής τους.
ΑΠΟΦΕΥΓΕΙ: Τα λόγια που στερούνται οράματος.
ΛΑΤΡΕΥΕΙ: Τους ανοιχτούς ορίζοντες της θάλασσας.
ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ: Μια κοινωνία ίσων ευκαιριών.

Ήδη τα σχολεία δεύτερης ευκαιρίας (για ενηλίκους), που θα λειτουργήσουν φέτος, είναι πέντε, ενώ τα επόμενα χρόνια θα γίνουν τουλάχιστον είκοσι. Στόχος, κατά τον γενικό γραμματέα Εκπαίδευσης Ενηλίκων του υπουργείου Παιδείας, Χρίστο Δούκα, είναι η ανάπτυξη και στη χώρα μας της διά βίου εκπαίδευσης.

ΕΡ.: Εκπαιδεύοντας ενηλίκους...
ΑΠ.: Δημιουργώντας πολίτες της δράσης.

ΕΡ.: Ποιες είναι οι δυσκολίες;
ΑΠ.: Να ανταποκριθούμε στην πολλαπλότητα των μορφωτικών αναγκών των ενηλίκων.

ΕΡ.: Τα βήματα που έχουν γίνει μέχρι σήμερα;
ΑΠ.: Επανίδρυση της Γ.Γ. Εκπαίδευσης Ενηλίκων. Καλλιέργεια της αντίληψης και ανάπτυξη υποδομών τής διά βίου εκπαίδευσης. Σχολεία δεύτερης ευκαιρίας. Υποστήριξη ομάδων που απειλούνται με κοινωνικό αποκλεισμό.

ΕΡ.: Ποιοι οι δικοί σας στόχοι;
ΑΠ.: Να συμβάλω στην οικοδόμηση συστήματος διά βίου εκπαίδευσης των ενηλίκων.

ΕΡ.: Διά βίου εκπαίδευση...
ΑΠ.: Ο σχεδιασμός και η διαχείριση του κοινωνικού μας μέλλοντος.

ΕΡ.: Υπάρχει ισότητα ευκαιριών;
ΑΠ.: Η εκπαίδευση μπορεί να συμβάλει.

ΕΡ.: Ποιοι αποκλείονται και γιατί;
ΑΠ.: Ο κοινωνικός-πολιτισμικός αποκλεισμός οδηγεί και στον εκπαιδευτικό.

ΕΡ.: Ενήλικοι αναλφάβητοι στην Ελλάδα του 21ου αιώνα...
ΑΠ.: Από το 20% του 1980 στο 6,8% του 1997 (ολοκλήρωση υποχρεωτικής εκπαίδευσης).

ΕΡ.: Το πρόβλημα είναι εντονότερο στην επαρχία;
ΑΠ.: Σε ορισμένες περιοχές, ναι.

ΕΡ.: Σε σύγκριση με τις ευρωπαϊκές χώρες;
ΑΠ.: Παρατηρείται βελτίωση των εκπαιδευτικών δεικτών πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

ΕΡ.: Η ανάγκη για εργασία, «εχθρός» της εκπαίδευσης;
ΑΠ.: Σήμερα, ο χώρος της εργασίας είναι χώρος μάθησης.

ΕΡ.: Σχολείο και οικογένεια. Συνδυάζονται;
ΑΠ.: Τα προγράμματά μας για τον «οικογενειακό γραμματισμό» επιχειρούν τον συνδυασμό.

ΕΡ.: Γυναίκες και σχολείο μετά τα 30;
ΑΠ.: Νέα εκπαιδευτική ευκαιρία για νέους 18-30 ετών χωρίς απολυτήριο Γυμνασίου.

ΕΡ.: Τι είναι τα σχολεία δεύτερης ευκαιρίας;
ΑΠ.: Προγράμματα με βάση τη ζωή, την εργασία και την κοινωνία.

ΕΡ.: Ποιος ο ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης;
ΑΠ.: Συνδέει το σχολείο με την τοπική κοινωνία.

ΕΡ.: Ο θεσμός θα επεκταθεί;
ΑΠ.: Φέτος, θα λειτουργήσουν πέντε νέα σχολεία. Τα επόμενα χρόνια θα λειτουργήσουν συνολικά είκοσι σχολεία.

ΕΡ.: Η άγνοια των υπολογιστών είναι ο αναλφαβητισμός του μέλλοντος;
ΑΠ.: Η άγνοια των τρόπων επικοινωνίας μέσω των νέων τεχνολογιών είναι ο αναλφαβητισμός του μέλλοντος.

ΕΡ.: Τι αποκομίσατε από την ευρωπαϊκή σας εμπειρία;
ΑΠ.: Την προσπάθεια διαμόρφωσης του Ευρωπαίου πολίτη μέσω της πολιτισμικής πολυφωνίας.

ΕΡ.: Πού υστερεί και πού υπερέχει η Ελλάδα;
ΑΠ.: Η Ελλάδα βρίσκεται σε τροχιά ανάπτυξης στον ευρωπαϊκό χώρο, αντιμετωπίζοντας τις νέες προκλήσεις με όλες τις δυσκολίες και τις αντιφάσεις.

ΕΡ.: Δημόσια ή ιδιωτικά σχολεία;
ΑΠ.: Το ζητούμενο είναι η ποιότητα και η αξιολόγησή τους.

ΕΡ.: Τι λείπει από τα σημερινά σχολεία;
ΑΠ.: Το άλμα στην ποιότητα, η δημιουργικότητα και η καινοτομία.

ΕΡ.: Τι «διώχνει» τα παιδιά από τις τάξεις;
ΑΠ.: Η απόσταση του σχολείου από τις εξελίξεις της ζωής.

ΕΡ.: Μόρφωση σημαίνει μόνο σχολείο;
ΑΠ.: Η οικογένεια, ο χώρος εργασίας, οι κοινωνικές οργανώσεις είναι χώροι μάθησης.

ΕΡ.: Η ανεργία των πτυχιούχων αυξάνεται.
ΑΠ.: Η μάθηση δεν αποσκοπεί μόνο στην επαγγελματική σταδιοδρομία, αλλά και στην προσωπική ανάπτυξη. Σημασία δεν έχει μόνο η απόκτηση πτυχίων, αλλά και των ικανοτήτων για τη σύγχρονη αγορά εργασίας.

ΕΡ.: Τι θα συμβουλεύατε τον υπουργό Παιδείας;
ΑΠ.: Να συνεχίσει την ήρεμη μεταρρύθμιση.

ΕΡ.: Τι δεν θα τολμούσατε να του πείτε;
ΑΠ.: Το επίπεδο της συνεργασίας επιτρέπει να λέγονται όλα.

ΕΡ.: Τι σας έμεινε από τα σχολικά σας χρόνια;
ΑΠ.: Οι φίλοι των χρόνων εκείνων και οι κοινές μας αναζητήσεις.

ΕΡ.: Τι δεν θέλετε να θυμάστε από τότε;
ΑΠ.: Την Ελλάδα που μας πλήγωνε.

ΤΑ ΝΕΑ, 21-09-2001, Σελ.: N56, Κωδικός άρθρου: A17147N561
http://http://ta-nea.dolnet.gr/neaweb/nta_nea.print_unique?e=A&f=17147&m=N56&aa=1